The Elements of Fiction Plot, Setti

The Elements of Fiction

Plot, Setting, Character, Conflict, Symbol, and Point of View are the main elements which fiction writers use to develop a story and its Theme.

Because literature is an art and not a science, it is impossible to specifically quantify any of these elements within any story or to guarantee that each will be present in any given story. Setting might be the most important element in one and almost nonexistent in another.

Just as a Crime Scene Investigator cannot approach a crime scene looking for a specific clue (e. g., shell casings), you as a reader cannot approach a story deciding to look for a specific element, such as Symbol. To assume could blind you to important elements. Both the CSI team and you must examine the entire “area” carefully to determine what is present and how it is important.

With that understanding, let’s examine the elements.

PLOT
Literature teachers sometimes give the impression that plot is not important, that anyone interested in plot is an immature reader.

Of course plot is important. It was what got us interested in reading in the first place. It was the carrot on the string that pulled us through a story as we wanted to see what would happen next.

That said, let me emphasize that plot is rarely the most important element of a good story. As much as I’ve always loved surprise endings, if the only thing a film or a story has is a great twist ending, it doesn’t have anything on a second look.

And it’s worth noting that recent fiction and film have deemphasized plot, frequently stressing character or conflict for example. In film, for example, think David Lynch or Pulp Fiction.

SETTING
Stories actually have two types of setting: Physical and Chronological.

The physical setting is of course where the story takes place. The “where” can be very general—a small farming community, for example—or very specific—a two story white frame house at 739 Hill Street in Scott City, Missouri.

Likewise, the chronological setting, the “when,” can be equally general or specific.

The author’s choices are important. Shirley Jackson gives virtually no clues as to where or when her story “The Lottery” is set. Examination suggests that she wants the story to be universal, not limited by time or place. The first two stories you will read each establish a fairly specific physical setting; consider what each setting brings to each story.



CHARACTER
What type of individuals are the main characters? Brave, cowardly, bored, obnoxious? If you tell me that the protagonist (main character) is brave, you should be able to tell where in the story you got that perception.

In literature, as in real life, we can evaluate character three ways: what the individual says, what the individual does, and what others say about him or her.

CONFLICT
Two types of conflict are possible: External and Internal.

External conflict could be man against nature (people in a small lifeboat on a rough ocean) or man against man.

While internal conflict might not seem as exciting as external, remember that real life has far more internal than external conflict.

Film and fiction emphasize external conflict not simply because “it’s more interesting” but also because it’s easier to write. In a film script, you merely have to write “A five minute car chase follows” and you’ve filled five minutes. How long would it take to write five minutes worth of dialogue?

SYMBOL
Don’t get bent out of shape about symbols. Simply put, a symbol is something which means something else. Frequently it’s a tangible physical thing which symbolizes something intangible. The Seven/Eleven stores understood that a few years ago when they were selling roses with a sign saying, “A Rose Means ‘I Love You.’”

The basic point of a story or a poem rarely depends solely on understanding a symbol. However important or interesting they might be, symbols are usually “frosting,” things which add interest or depth.

It’s normal for you to be skeptical about symbols. If I tell you that the tree in a certain story symbolizes the Garden of Eden, you may ask “Is that really there or did you make it up?” or “How do you know what the author meant?”

Literature teachers may indeed “over-interpret” at times, find symbols that really aren’t there. But if you don’t occasionally chase white rabbits that aren’t there, you’ll rarely find the ones that are there.

In the film 2001, a computer named HAL is controlling a flight to Jupiter. When the human crew decides to abort the mission, HAL—programmed to guarantee the success of the mission—“logically” begins to kill off the humans. Science fiction’s oldest theme: man develops a technology which he not only cannot control, it controls him.

Consider HAL’s name. Add one letter to each of the letters in his name. Change the H to I, the A to B, and the L to M. When you realize how close HAL is to IBM, the first response is disbelief. But clearly the closeness of the names is either an absolute accident or an intentional choice. As much as we are startled by the latter, we probably agree that the odds against the former—it being an accident—are astronomical.

Somebody thought that up. Or maybe a computer.

POINT OF VIEW
Point of View is the “narrative point of view,” how the story is told—more specifically, who tells it.

There are two distinctly different types of point of view and each of those two types has two variations.

In the First Person point of view, the story is told by a character within the story, a character using the first person pronoun, I.

If the narrator is the main character, the point of view is first person protagonist. Mark Twain lets Huck Finn narrate his own story in this point of view.

If the narrator is a secondary character, the point of view is first person observer. Arthur Conan Doyle lets Sherlock Holmes’ friend Dr. Watson tell the Sherlock Holmes story. Doyle frequently gets credit for telling detective stories this way, but Edgar Allan Poe perfected the technique half a century earlier.

In the Third Person point of view, the story is not told by a character but by an “invisible author,” using the third person pronoun (he, she, or it) to tell the story. Instead of Huck Finn speaking directly to us, “My name’s Huckleberry Finn” and telling us “I killed a pig and spread the blood around so people would think I’d been killed”, the third person narrator would say: He killed a pig and spread the blood…..

If the third person narrator gives us the thoughts of characters (He wondered where he’d lost his baseball glove), then he is a third person omniscient (all knowing) narrator.

If the third person narrator only gives us information which could be recorded by a camera and microphone (no thoughts), then he is a third person dramatic narrator.

In summary, then, here are the types of point of view:

First Person Narrator
Protagonist
Observer

Third Person Narrator
Omniscient
Dramatic

Different points of view can emphasize different things. A first person protagonist narrator would give us access to the thoughts of the main character. If the author doesn’t want us to have that access, he could use the first person observer, for example, or the third person dramatic.

THEME
Theme isn’t so much an element of fiction as much as the result of the entire story. The theme is the main idea the writer of the poem or story wants the reader to understand and remember.

You may have used the word “Moral” in discussing theme; but it’s not a good synonym because “moral” implies a positive meaning or idea. And not all themes are positive.

One word—love, for example—may be a topic; but it cannot be a theme.

A theme is a statement about a topic.

For example: “The theme of the story is that love is the most important thing in the world.” That’s a cliché, of course, but it is a theme.

Not all stories or poems (or films) have an overriding “universal” theme.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบของนิยาย พล็อต ตั้งค่า ตัวอักษร ความขัดแย้ง สัญลักษณ์ และมองเป็นองค์ประกอบหลักซึ่งการพัฒนาเรื่องราวและรูปแบบของนักเขียนนิยาย เนื่องจากวรรณคดีเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ ไม่สามารถกำหนดปริมาณขององค์ประกอบเหล่านี้ในเรื่องใดโดยเฉพาะ หรือการรับประกันได้ว่าแต่ละจะอยู่ในเรื่องราวใด ๆ ให้ การตั้งค่าอาจเป็นองค์ประกอบสำคัญ ในหนึ่ง และเกือบจะไม่มีอยู่อีก เช่นเอกชนมีฉากอาชญากรรมไม่วิธีมองฉากอาชญากรรมเดียวสำหรับเฉพาะปม (e. g. เชลล์ casings), คุณเป็นผู้อ่านไม่เข้าเรื่องการตัดสินใจที่จะค้นหาองค์ประกอบเฉพาะ เช่นสัญลักษณ์ได้ สมมติอาจตาบอดคุณองค์ประกอบสำคัญ ทีม CSI และคุณต้องตรวจสอบทั้งหมด "พื้นที่" อย่างรอบคอบเพื่อกำหนดที่อยู่และวิธีเป็นสิ่งสำคัญ ด้วยความเข้าใจนั้น ขอตรวจสอบองค์ประกอบ พล็อตวรรณคดีครูบางครั้งให้ความประทับใจที่พล็อตไม่สำคัญ ว่า ใครสนใจพล็อตจะอ่านเป็น immature แผนหลักสูตรเป็นสิ่งสำคัญ มันเป็นสิ่งที่มีเราสนใจในการอ่านในสถานที่แรก แครอทในข้อความที่ดึงเราผ่านเรื่องราวเราอยากดูอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ได้ ที่กล่าวว่า ให้ฉันเน้นที่พล็อตจะไม่ค่อยองค์ประกอบที่สำคัญของเรื่องดี เท่าที่ผมเสมอได้รักประหลาดใจลงท้าย ว่าสิ่งเดียวฟิล์มหรือเรื่องราวได้ ดีบิดสิ้นสุด มันไม่มีอะไรในแบบที่สอง และก็เร็ว ๆ นี้ล่าสุดนิยายและภาพยนตร์มี deemphasized พล็อต บ่อยย้ำอักขระ หรือขัดแย้งเช่น ในภาพยนตร์ ตัวอย่าง คิดว่า David Lynch หรือเยื่อนิยาย การตั้งค่าเรื่องจริงมีตั้งสองชนิด: Chronological และกายภาพ การตั้งค่าทางกายภาพเป็นหลักสูตรที่เรื่องราวเกิดขึ้น "ซึ่ง" ได้ทั่วไปมาก — ชุมชนนาเล็ก เช่น — หรือเฉพาะเจาะจงมาก — สูงเป็นสองชั้นบ้านเฟรมสีขาวที่ 739 ถนนฮิลล์ในเมืองสก็อต มิสซูรีได้ ในทำนองเดียวกัน เรียง ตั้งค่าการ "เมื่อ สามารถเท่า ๆ กันทั่วไป หรือเฉพาะได้ ตัวเลือกของผู้เขียนมีความสำคัญ อังกฤษ Jackson ให้แทบไม่มีปมเป็นที่ หรือเมื่อมีตั้งเรื่อง "สลากกินแบ่ง" ตรวจสอบแนะนำว่า เธอต้องการเรื่องเป็นสากล ไม่จำกัดเวลาหรือสถานที่ เรื่องสองที่คุณจะอ่านแต่ละสร้างการตั้งค่าค่อนข้างเฉพาะทางกายภาพ พิจารณาแต่ละค่าที่นำไปแต่ละเรื่อง อักขระชนิดของบุคคลที่มีตัวอักษรหลัก กล้าหาญ cowardly เบื่อ ฟถูก ถ้าคุณบอกว่า ตัวเอก (ละครหลัก) กล้า คุณควรบอกที่ในเรื่องคุณได้รับรู้ว่า ในวรรณคดี ในชีวิตจริง เราสามารถประเมินอักขระวิธีที่สาม: การกล่าวว่า บุคคลใด บุคคลไม่ และสิ่งที่ผู้อื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือเธอได้ ความขัดแย้งสองชนิดของความขัดแย้งเป็นไปได้: ภายนอกและภายใน ความขัดแย้งภายนอกอาจเป็นมนุษย์กับธรรมชาติ (คนใน lifeboat เล็กในมหาสมุทรหยาบ) หรือคนกับคน ในขณะที่ความขัดแย้งภายในอาจดูเหมือนไม่เป็นที่น่าตื่นเต้นที่ภายนอก โปรดจำไว้ว่า ชีวิตจริงมีภายในจนกว่าความขัดแย้งภายนอก ภาพยนตร์และนิยายเน้นความขัดแย้งภายนอกไม่เพียงเพราะ"น่าสนใจมากขึ้น" แต่เนื่องจากง่ายต่อการเขียน ในสคริปต์ภาพยนตร์ คุณเพียงจะต้องเขียน "การไล่ล่ารถห้านาทีดังต่อไปนี้" และคุณได้กรอกข้อมูล 5 นาที วิธีจะได้ใช้เวลาเขียน 5 นาทีมูลค่าบทสนทนา สัญลักษณ์ไม่รับงอออกจากรูปร่างเกี่ยวกับสัญลักษณ์ เพียงแค่ใส่ สัญลักษณ์เป็นสิ่งซึ่งหมายความว่า อย่างอื่น บ่อยเป็นสิ่งจับต้องได้ทางกายภาพซึ่งสัญลักษณ์บางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีตัวตน ร้านค้า/เซฟเข้าใจว่า กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาถูกขายกุหลาบ ด้วยเครื่องหมายคำพูด "วิธี Rose 'ฉันรักคุณ'" จุดพื้นฐานของเรื่องราวหรือบทกลอนไม่ค่อยขึ้นแต่เพียงผู้เดียวในการทำความเข้าใจสัญลักษณ์ อย่างไรก็ตาม สำคัญ หรือน่าสนใจอาจเป็น สัญลักษณ์มัก "frosting สิ่งที่เพิ่มดอกเบี้ยหรือความลึก เป็นเรื่องปกติที่ต้องสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ ถ้า ฉันบอกคุณว่า ต้นไม้ในบางเรื่องสัญลักษณ์ Eden ของสวน คุณอาจถาม "ว่ามีจริง ๆ หรือคุณไม่ได้ทำมันขึ้นหรือไม่" หรือ "คุณ ทราบได้อย่างไรว่าผู้เขียนหมายถึง" ครูวรรณกรรมอาจจริง "มากเกินไปแปล" ครั้ง สัญลักษณ์การค้นหาที่จริง ๆ ไม่มี แต่ถ้าบางครั้งคุณไม่ไล่กระต่ายสีขาวที่ไม่มี คุณจะไม่ค่อยพบคนที่มี ในภาพยนตร์เรื่อง 2001 คอมพิวเตอร์ชื่อ HAL เป็นควบคุมการบินกับดาวพฤหัสบดี เมื่อเรือมนุษย์ตัดสินใจยกเลิกภารกิจ HAL ตัวโปรแกรมเพื่อรับประกันความสำเร็จของภารกิจ — "ตรรกะ" เริ่มฆ่าปิดมนุษย์ ชุดรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของนิยายวิทยาศาสตร์: มนุษย์พัฒนาเทคโนโลยีซึ่งไม่เพียงแต่ไม่สามารถควบคุม ควบคุมเขา พิจารณาชื่อของ HAL เพิ่มตัวอักษรแต่ละตัวในชื่อของเขา เปลี่ยน H ฉัน A กับ B และ L กับ M เมื่อคุณรู้วิธีปิด HAL จะ IBM คำตอบแรกคือ disbelief แต่ชัดเจนความใกล้เคียงของชื่อมีอุบัติเหตุแน่นอนหรือเป็นทางเลือกที่มิ เท่าที่เราจะ startled ตามหลัง เราคงตกลงที่ราคากับอดีต — มันเป็นอุบัติเหตุ — มีดาราศาสตร์ ใครสักคนคิดที่ค่า หรือบางทีเครื่อง มุมมองมองเป็น "บรรยายมอง วิธีบอกเรื่องตัวอื่น ๆ โดยเฉพาะ ที่บอก มีมุมมองสองชนิดที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด และแต่ละชนิดที่สองมีสองรูปแบบ ในคนแรกมอง เรื่องจะบอก ด้วยอักขระภายในเรื่อง อักขระที่ใช้สรรพนามคนแรก ฉัน ถ้าผู้เป็นตัวละครหลัก มองเป็นตัวเอกคนแรก Mark Twain ให้ฟินน์ Huck ที่บรรยายเรื่องราวของตัวเองในแง่มุมนี้ ถ้าเล่าเป็นตัวอักษรรอง มองเป็นนักการคนแรก Arthur โคนันดอยล์ช่วยให้เพื่อนของเชอร์ล็อกโฮลมส์ที่ Dr. Watson แจ้งเรื่องเชอร์ล็อกโฮลมส์ ดอยล์ได้รับเครดิตในการบอกเรื่องราวของนักสืบวิธีการนี้บ่อย แต่ท่าโพธิ์ Edgar Allan perfected แบบเทคนิคครึ่งศตวรรษก่อน ในสามคนมอง เรื่องราวจะไม่บอก ด้วยอักขระ แต่ โดย "มองไม่เห็นผู้ เขียน ใช้สรรพนามบุคคลที่ 3 (เขา เธอ หรือ) เพื่อบอกเรื่องราว แทนฟินน์ Huck พูดโดยตรงกับเรา "ฉันชื่อ Huckleberry ฟินน์" และบอกเรา "ฉันฆ่าหมูและกระจายเลือดรอบคนอื่น ๆ จะคิดว่า ฉันถูกฆ่า", 'ผู้บรรยาย'บุคคลที่สามจะบอกว่า: เขาฆ่าหมู และกระจายเลือด... ถ้าบุคคลที่สามเล่าทำให้เราคิดตัว (เขาสงสัยว่า ที่เขาได้สูญเสียถุงมือเบสบอลของเขา), แล้วเขาเป็น'ผู้บรรยาย' omniscient (รู้ทั้งหมด) ที่บุคคลที่สาม ถ้าบุคคลที่สามเล่าเท่านั้นทำให้ข้อมูลที่ถูกบันทึก ด้วยกล้องและไมโครโฟน (ไม่คิด), แล้วเขาจะเป็นบุคคลที่สามอย่าง'ผู้บรรยาย' ในสรุป แล้ว นี่คือชนิดของมุมมอง: คนแรก'ผู้บรรยาย' เอก ดิออบเซิร์ฟเวอร์ บุคคลที่สามโปรแกรมผู้บรรยาย Omniscient ละคร แตกต่างสามารถเน้นสิ่งที่แตกต่างกัน โปรแกรมผู้บรรยายตัวเอกคนแรกจะให้เราเข้าถึงความคิดของตัวละครหลัก ถ้าผู้เขียนไม่ต้องการให้เราเข้าถึงนั้น เขาสามารถใช้แรกบุคคลดิออบเซิร์ฟเวอร์ ตัวอย่าง หรือบุคคลที่สามอย่างมาก ชุดรูปแบบชุดรูปแบบไม่มากองค์ประกอบของนิยายมากที่เป็นผลของเรื่องราวทั้งหมด รูปแบบความคิดหลักที่ผู้เขียนบทกวีหรือเรื่องต้องอ่านให้เข้าใจ และจำได้ คุณอาจจะใช้คำว่า "ศีลธรรม" ในการสนทนารูปแบบ แต่ไม่เหมือนดีเนื่องจาก "ศีลธรรม" หมายถึงความหมายบวกหรือความคิด และรูปแบบที่ไม่มีค่าเป็นบวก หนึ่งคำ — รัก ตัวอย่างซึ่งอาจเป็นหัวข้อ แต่ไม่มีรูป รูปแบบเป็นคำเกี่ยวกับหัวข้อ ตัวอย่าง: "ธีมของเรื่องคือ ว่า ความรักเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลก" เป็น cliché แน่นอน แต่มันเป็นชุดรูปแบบ มีเรื่องราว หรือบทกวี (หรือฟิล์ม) มีชุดรูปแบบ "สากล" ต้องเอาชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของนิยายแปลง, การตั้งค่าตัวอักษร, ความขัดแย้ง, สัญลักษณ์และมุมมองเป็นองค์ประกอบหลักที่นักเขียนนิยายใช้ในการพัฒนาเรื่องราวและธีมของมัน. เพราะวรรณกรรมเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ให้มันเป็นไปไม่ได้โดยเฉพาะปริมาณ ใด ๆ ขององค์ประกอบเหล่านี้ที่อยู่ในเรื่องใด ๆ หรือจะรับประกันได้ว่าแต่ละคนจะอยู่ในเรื่องใดก็ตาม การตั้งค่าอาจจะเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในหนึ่งและเกือบจะไม่มีอยู่ในที่อื่น. เช่นเดียวกับที่เกิดเหตุอาชญากรรมสืบสวนไม่สามารถเข้าใกล้ที่เกิดเหตุมองหาเบาะแสที่เฉพาะเจาะจง (เช่นปลอกกระสุน) คุณเป็นผู้อ่านไม่สามารถเข้าใกล้เรื่องการตัดสินใจที่จะมองหา องค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงเช่นสัญลักษณ์ จะถือว่าอาจตาบอดคุณองค์ประกอบที่สำคัญ ทั้งสองทีม CSI และคุณต้องตรวจสอบทั้ง "พื้นที่" อย่างระมัดระวังเพื่อตรวจสอบสิ่งที่เป็นปัจจุบันและวิธีการที่มันเป็นสิ่งสำคัญ. ด้วยความเข้าใจว่าขอตรวจสอบองค์ประกอบ. PLOT ครูวรรณคดีบางครั้งให้ความประทับใจที่พล็อตที่ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่ทุกคนที่สนใจ ในพล็อตเป็นผู้อ่านที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ. ของพล็อตแน่นอนเป็นสิ่งที่สำคัญ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสนใจในการอ่านในสถานที่แรก มันเป็นแครอทในสตริงที่ดึงเราผ่านเรื่องราวที่เราอยากจะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป. ที่กล่าวว่าให้ฉันเน้นที่พล็อตจะไม่ค่อยมีองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของการเป็นเรื่องที่ดี มากที่สุดเท่าที่ฉันรักเสมอจบน่าแปลกใจหากสิ่งเดียวที่ฟิล์มหรือเรื่องราวที่มีเป็นตอนจบบิดที่ดีมันไม่ได้มีอะไรในลักษณะที่สอง. และมันก็เป็นที่น่าสังเกตว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้นิยายและภาพยนตร์ได้ deemphasized พล็อต มักเน้นหนักที่ตัวละครหรือความขัดแย้งตัวอย่างเช่น ในภาพยนตร์เช่นคิดว่าเดวิดลินช์หรือนิยายเยื่อ. SETTING เรื่องจริงมีสองประเภทของการตั้งค่า: ทางกายภาพ. และลำดับการตั้งค่าทางกายภาพเป็นหลักสูตรที่เรื่องราวจะเกิดขึ้น "ที่" สามารถมากทั่วไปชุมชนเกษตรกรรมขนาดเล็กเช่นหรือมากเฉพาะสองบ้านกรอบสีขาวเรื่องที่ 739 ถนนฮิลล์ในสกอตต์ซิตี, มิสซูรี. ในทำนองเดียวกันการตั้งค่าตามลำดับเหตุการณ์ที่ "เมื่อ" สามารถ ทั่วไปอย่างเท่าเทียมกันหรือเฉพาะเจาะจง. ทางเลือกของผู้เขียนที่มีความสำคัญ เชอร์ลี่ย์แจ็คสันให้เบาะแสแทบไม่มีเป็นไปที่หรือเมื่อเรื่องราวของเธอ "หวย" มีการตั้งค่า การตรวจสอบแสดงให้เห็นว่าเธอต้องการเรื่องราวที่จะเป็นสากลไม่ จำกัด เวลาหรือสถานที่ เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองเรื่องที่คุณจะอ่านแต่ละสร้างการตั้งค่าทางกายภาพที่ค่อนข้างเฉพาะ พิจารณาสิ่งที่การตั้งค่าแต่ละนำมาสู่เรื่องราวแต่ละ. CHARACTER ประเภทของบุคคลที่มีตัวละครหลัก? กล้าหาญขี้ขลาดเบื่อน่ารังเกียจ? ถ้าคุณบอกผมว่าตัวละครเอก (ตัวละครหลัก) เป็นกล้าหาญ, คุณควรจะสามารถที่จะบอกได้ว่าในเรื่องที่คุณได้รับรู้ว่า. ในวรรณคดีเช่นเดียวกับในชีวิตจริงเราสามารถประเมินตัวละครสามวิธี: สิ่งที่แต่ละคนบอกว่าสิ่งที่ บุคคลไม่และสิ่งที่คนอื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือเธอ. ความขัดแย้งทั้งสองประเภทของความขัดแย้งที่เป็นไปได้. ภายนอกและภายในความขัดแย้งภายนอกอาจจะเป็นมนุษย์กับธรรมชาติ (คนที่อยู่ในเรือชูชีพเล็ก ๆ ในมหาสมุทรพท์คร่าวๆ) หรือคนกับคน. ในขณะที่ภายใน ความขัดแย้งที่อาจจะดูเหมือนไม่เป็นที่น่าตื่นเต้นเป็นภายนอกจำไว้ว่าชีวิตจริงได้ไกลมากขึ้นกว่าความขัดแย้งภายในภายนอก. ภาพยนตร์และนิยายเน้นความขัดแย้งภายนอกไม่เพียงเพราะ "มันน่าสนใจมากขึ้น" แต่ยังเพราะมันง่ายต่อการเขียน ในบทภาพยนตร์, คุณเพียงต้องเขียน "รถวิ่งห้านาทีต่อไปนี้" และคุณได้เต็มไปห้านาที นานแค่ไหนก็จะใช้เวลาในการเขียนห้านาทีคุ้มค่าของการสนทนา? สัญลักษณ์ไม่ได้รับน้าวจากรูปร่างเกี่ยวกับสัญลักษณ์ ใส่เพียงแค่สัญลักษณ์เป็นสิ่งที่หมายถึงสิ่งอื่น ที่พบบ่อยก็เป็นสิ่งที่มีตัวตนทางกายภาพซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่ไม่มีตัวตน เซเว่น / Eleven ร้านค้าเข้าใจว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาขายดอกกุหลาบที่มีสัญลักษณ์บอกว่า "กุหลาบหมายถึง 'I Love You." จุดพื้นฐานของเรื่องราวหรือบทกวีไม่ค่อยขึ้นอยู่ แต่เพียงผู้เดียวในการทำความเข้าใจสัญลักษณ์ แต่ที่สำคัญหรือน่าสนใจที่พวกเขาอาจจะมีสัญลักษณ์ที่มักจะมี "น้ำตาล" สิ่งที่เพิ่มความน่าสนใจหรือความลึก. มันเป็นเรื่องปกติสำหรับคุณที่จะสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ ถ้าผมบอกคุณได้ว่าต้นไม้ในบางเรื่องที่เป็นสัญลักษณ์ของสวนแห่งอีเดนคุณอาจถาม "นั่นคือจริงๆมีหรือไม่คุณสร้างมันขึ้นมา?" หรือ "คุณจะรู้ว่าสิ่งที่ผู้เขียนมีความหมายอย่างไร?" ครูวรรณคดีแน่นอนอาจ " มากกว่าการตีความ "ในบางครั้งพบสัญลักษณ์ที่จริงๆไม่ได้มี แต่ถ้าคุณไม่ได้เป็นครั้งคราวไล่ล่ากระต่ายสีขาวที่ไม่ได้มีคุณไม่ค่อยจะหาคนที่จะมี. ในภาพยนตร์ปี 2001 ที่มีชื่อว่า HAL คอมพิวเตอร์คือการควบคุมการบินกับดาวพฤหัสบดี เมื่อลูกเรือของมนุษย์ตัดสินใจที่จะยกเลิกภารกิจ, ระบบ HAL-โปรแกรมที่จะรับประกันความสำเร็จของภารกิจ "เหตุผล" เริ่มต้นในการฆ่ามนุษย์ รูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดนิยายวิทยาศาสตร์ของมนุษย์พัฒนาเทคโนโลยีที่เขาไม่เพียง แต่ไม่สามารถควบคุมจะควบคุมเขา. พิจารณาชื่อ HAL ของ เพิ่มตัวอักษรตัวหนึ่งไปยังแต่ละตัวอักษรในชื่อของเขา เปลี่ยนชผมไป B และ L เพื่อ M. เมื่อคุณตระหนักถึงวิธีการปิด HAL คือการ IBM, การตอบสนองแรกคือเชื่อ แต่เห็นได้ชัดว่ามีความใกล้ชิดของชื่อเป็นทั้งอุบัติเหตุแน่นอนหรือเลือกเจตนา มากที่สุดเท่าที่เราจะตกใจหลังเราอาจเห็นว่าราคาต่อรองกับอดีตมันเป็นอุบัติเหตุเป็นดาราศาสตร์. ใครบางคนคิดว่าขึ้น หรือบางทีคอมพิวเตอร์. มุมมองมุมมองเป็น "จุดการเล่าเรื่องในมุมมองของ" วิธีการที่เรื่องราวจะบอกมากขึ้นโดยเฉพาะที่บอกว่ามัน. มีสองประเภทที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดของจุดของมุมมองและแต่ละคนมีสองประเภท สองรูปแบบ. ในจุดที่คนแรกในมุมมองของเรื่องที่จะบอกโดยตัวละครภายในเรื่องตัวละครโดยใช้สรรพนามบุคคลแรก, I. หากผู้บรรยายเป็นตัวละครหลัก, มุมมองที่เป็นตัวชูโรงคนแรก Mark Twain ช่วยให้ฟินแลนด์ Huck เล่าเรื่องราวของตัวเองในมุมมองนี้. ถ้าผู้บรรยายเป็นตัวละครรองมุมมองที่เป็นผู้สังเกตการณ์คนแรก อาร์เธอร์โคนันดอยล์ช่วยให้เพื่อนของเชอร์ล็อกโฮล์มส์ 'ดร. วัตสันบอกเล่าเรื่องราว Sherlock Holmes ดอยล์บ่อยได้รับเครดิตสำหรับการเล่าเรื่องนักสืบวิธีนี้ แต่เอ็ดการ์อัลลันโปสมบูรณ์เทคนิคครึ่งศตวรรษก่อนหน้านี้. ในจุดที่สามคนในมุมมองของเรื่องนี้ไม่ได้บอกด้วยตัวอักษร แต่ "ผู้เขียนที่มองไม่เห็น" โดยใช้สาม สรรพนามคน (เขาเธอหรือมัน) เพื่อบอกเล่าเรื่องราว แทนที่จะฟินแลนด์ Huck พูดโดยตรงกับเรา "ชื่อของฉัน Huckleberry Finn" และบอกเราว่า "ผมฆ่าหมูและการแพร่กระจายของเลือดที่อยู่รอบ ๆ เพื่อให้ผู้คนจะคิดว่าผมถูกฆ่าตาย" ผู้บรรยายบุคคลที่สามจะกล่าวว่าเขาฆ่าหมู และการแพร่กระจายของเลือด ... .. ถ้าบรรยายบุคคลที่สามทำให้เรามีความคิดของตัวละคร (เขาสงสัยที่เขาจะสูญเสียถุงมือเบสบอลของเขา) แล้วเขาเป็นบุคคลที่สามรอบรู้ (ทั้งหมดรู้) เล่า. ถ้าบรรยายบุคคลที่สามเท่านั้น ทำให้เรามีข้อมูลที่สามารถบันทึกไว้โดยกล้องและไมโครโฟน (ไม่คิด) แล้วเขาเป็นผู้บรรยายบุคคลที่สามที่น่าทึ่ง. โดยสรุปแล้วที่นี่เป็นประเภทของมุมมอง: คนแรกผู้บรรยายตัวเอกสังเกตการณ์บุคคลที่สามผู้บรรยายรอบรู้ละครจุดที่แตกต่างของมุมมองสามารถเน้นสิ่งที่แตกต่าง บรรยายตัวเอกคนแรกที่จะให้เราเข้าถึงความคิดของตัวละครหลัก ถ้าผู้เขียนไม่ต้องการให้เรามีการเข้าถึงที่เขาสามารถใช้สังเกตการณ์คนแรกเช่นหรือบุคคลที่สามที่น่าทึ่ง. THEME ธีมไม่มากองค์ประกอบของนิยายมากที่สุดเท่าที่ผลของเรื่องราวทั้งหมด . รูปแบบเป็นแนวความคิดหลักของนักเขียนบทกวีหรือเรื่องราวที่ต้องการให้ผู้อ่านเข้าใจและจำไว้ว่า. คุณอาจจะมีการใช้คำว่า "คุณธรรม" ในการพูดคุยเกี่ยวกับชุดรูปแบบ; แต่มันไม่ได้เป็นคำพ้องความหมายที่ดีเพราะ "ศีลธรรม" หมายถึงความหมายในเชิงบวกหรือความคิด และไม่ทุกรูปแบบที่เป็นบวก. หนึ่งคำรักเช่นอาจจะเป็นหัวข้อ; แต่มันไม่สามารถเป็นธีม. ธีมเป็นคำสั่งเกี่ยวกับหัวข้อ. ตัวอย่างเช่น: "ธีมของเรื่องคือความรักที่เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดในโลก." นั่นคือความคิดโบราณแน่นอน แต่มันเป็นรูปแบบ . ไม่ได้ทุกเรื่องหรือบทกวี (หรือภาพยนตร์) มีรูปแบบการเอาชนะ "สากล"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอาจจะตกลงราคากับอดีตมันเป็นอุบัติเหตุดาราศาสตร์

บางคนคิดว่าขึ้น หรือบางทีคอมพิวเตอร์

มุมมอง
มุมมองเป็น " เรื่องเล่าจากมุมมองของ " วิธีบอกเรื่องราวมากขึ้นโดยเฉพาะ ใครบอกมัน

มีสองประเภทที่แตกต่างของมุมมองและแต่ละของทั้งสองประเภทได้สองรูปแบบ .

ในจุดคนแรกของวิว บอกเรื่องราวของตัวละครภายในเรื่อง ตัวละคร การใช้คำสรรพนามคนแรก ผม

ถ้าเล่าเรื่องเป็นตัวละครหลัก ประเด็นคือคนแรกที่ตัวเอก มาร์ค ทเวน ให้ฮัก ฟินน์ บรรยายเรื่องราวของตัวเองในมุมมองนี้

ถ้าเล่าเรื่องเป็นตัวละครรอง จุดของมุมมองเป็นคนแรกที่สังเกตการณ์การตั้งค่าอาจเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในหนึ่งและเกือบหมดไปในอีก

แค่เป็นฉากอาชญากรรมสืบสวนไม่สามารถเข้าใกล้สถานที่เกิดเหตุมองหาเบาะแสที่เฉพาะเจาะจง ( เช่น casings เปลือก ) , คุณเป็นสามารถอ่านวิธีการเรื่องการตัดสินใจที่จะมองหาองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจง เช่น สัญลักษณ์ สมมติจะตาบอดคุณองค์ประกอบสำคัญองค์ประกอบของนิยาย

พล็อต , การตั้งค่า , ตัวอักษร , ความขัดแย้ง , สัญลักษณ์และจุดของมุมมองเป็นองค์ประกอบหลัก ซึ่งนักเขียนนิยาย ใช้พัฒนาเรื่องรูปแบบของ

เพราะวรรณกรรมเป็นศิลปะ ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ มันเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะปริมาณใด ๆขององค์ประกอบเหล่านี้ในเรื่องราวใด ๆหรือการรับประกัน ที่แต่ละคนจะอยู่ในใด ๆ ให้ฟังทั้งสองทีม CSI และคุณต้องตรวจสอบพื้นที่ทั้งหมด " " อย่างระมัดระวังเพื่อตรวจสอบสิ่งที่เป็นปัจจุบันและวิธีการที่สำคัญ

ด้วยความเข้าใจว่าเรามาศึกษาองค์ประกอบ

พล็อต
วรรณกรรมครู บางครั้งให้ความรู้สึกว่าพล็อตมันไม่สำคัญ ว่าใครสนใจพล็อตเป็นผู้อ่านที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

แน่นอนแปลงเป็นสำคัญมันเป็นสิ่งที่ทำให้เราสนใจในการอ่านในสถานที่แรก มันเป็นแครอทบนเชือกที่ดึงเราผ่านเรื่องราวที่เราอยากจะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

ที่บอกว่า ขอเน้นว่า พล็อตเรื่องไม่ค่อยสำคัญที่สุดของเรื่องดี เท่าที่ฉันชอบเซอร์ไพรส์ตอนจบ ถ้าสิ่งเดียวที่ฟิล์มหรือเรื่องราวได้เป็นดีบิดตอนจบมันไม่ได้มีอะไรในลักษณะที่สอง

และมันเป็นมูลค่า noting ที่นิยายล่าสุดและภาพยนตร์มี deemphasized พล็อต มักเน้นตัวละคร หรือความขัดแย้ง เช่น ภาพยนตร์ ตัวอย่าง คิดว่า เดวิด ลินช์ หรือ นิยาย


เรื่องราวจริง ๆการตั้งค่า มีสองประเภทของการตั้งค่าทางกายภาพและตามลำดับเวลา

การตั้งค่าทางกายภาพจะแน่นอนที่เรื่องราวได้เกิดขึ้น" ที่ไหน " เป็นชุมชนเกษตรมาก general-a ขนาดเล็ก ตัวอย่างเช่น หรือมาก specific-a สองชั้นสีขาวกรอบบ้านที่ 739 ถนนเนินเขาใน Scott City , Missouri .

และการตั้งค่าเวลา , " เมื่อ " สามารถพอ ๆ กันทั่วไป หรือเฉพาะ

เลือกของผู้เขียนเป็นสำคัญ เชอร์ลีย์แจ็คสันให้แทบจะไม่มีเบาะแสว่า หรือ เมื่อเรื่องราวของเธอ " หวย " ตั้งการตรวจสอบพบว่า เธออยากให้เรื่องเป็นสากล , ไม่ จำกัด ด้วยเวลาหรือสถานที่ สองเรื่องแรก คุณจะอ่านแต่ละสร้างค่อนข้างเฉพาะทางการ พิจารณาสิ่งที่แต่ละการตั้งค่าที่จะนำเรื่อง ตัวละคร




สิ่งที่ประเภทของบุคคลที่มีตัวละครหลัก ? กล้า , ขี้ขลาด , เบื่อ , น่ารังเกียจ ? ถ้าคุณบอกฉันว่า ตัวเอกของเรื่อง ( ตัวละครหลัก ) กล้าหาญคุณควรจะสามารถที่จะบอกได้ว่าในเรื่องมีการรับรู้ว่า

ในวรรณคดี ในชีวิตจริง เราสามารถประเมินตัวละครสามวิธี : สิ่งที่บุคคลกล่าวว่าบุคคลนั้น และสิ่งที่คนอื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือเธอ


สองประเภทของความขัดแย้ง ความขัดแย้งที่เป็นไปได้ : ภายนอก

ภายใน .ความขัดแย้งภายนอกอาจเป็นมนุษย์กับธรรมชาติ ( คนในเรือชูชีพเล็กๆในมหาสมุทรที่หยาบ ) หรือผู้ชายกับผู้ชาย

ขณะที่ความขัดแย้งภายในอาจไม่ตื่นเต้น เหมือนภายนอก จำได้ว่าชีวิตจริงมีความขัดแย้งภายในมากกว่าภายนอก

ภาพยนตร์และนิยายเน้นภายนอกความขัดแย้งไม่เพียงเพราะ " มันน่าสนใจ " มากขึ้น แต่ยังเป็นเพราะมันง่ายที่จะเขียน ในบทภาพยนตร์คุณเพียงแค่ต้องเขียน " รถ ห้านาที ไล่ตาม " และคุณได้เต็ม ห้านาที จะใช้เวลานานแค่ไหนที่จะเขียน 4-5 นาทีของการสนทนา ? สัญลักษณ์


อย่าให้งอ เกี่ยวกับสัญลักษณ์ เพียงแค่วาง สัญลักษณ์บางอย่างซึ่งหมายถึงอย่างอื่น บ่อยมันมีตัวตนทางกายภาพบางอย่าง สิ่งซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของรายการ7 / 11 ร้าน เข้าใจว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาขายดอกกุหลาบที่มีสัญลักษณ์ว่า " กุหลาบหมายถึง ' ฉัน รัก เธอ "

จุดพื้นฐานของเรื่องราว หรือกลอนไม่ค่อยขึ้นอยู่ แต่เพียงผู้เดียวในการเข้าใจสัญลักษณ์ แต่ที่สำคัญ หรือน่าสนใจ พวกเขา อาจ สัญลักษณ์ มักจะเป็น " น้ำตาล " สิ่งที่เพิ่มดอกเบี้ยหรือความลึก

มันเป็นเรื่องปกติสำหรับคุณที่จะสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ถ้าฉันบอกคุณว่าต้นไม้ในเรื่องราวบางอย่างเป็นสัญลักษณ์แห่งสวนอีเดน คุณอาจถาม " คือว่าจริงๆมีหรือคุณทำมันขึ้นมา " หรือ " คุณรู้ได้อย่างไร ว่าผู้เขียนหมายถึงอะไร " ครูวรรณคดี

อาจแน่นอน " ตีความ " ครั้ง หาสัญลักษณ์ที่ยังไม่มี แต่ถ้าคุณไม่ บางครั้งไล่กระต่ายขาวที่ไม่มีคุณจะแทบไม่เจอคนที่อยู่ตรงนั้น

ในภาพยนตร์ 2001 คอมพิวเตอร์ชื่อ Hal การควบคุมการบินไปยังดาวพฤหัสบดี เมื่อลูกเรือมนุษย์ตัดสินใจยกเลิกภารกิจ ฮาล โปรแกรมที่จะรับประกันความสำเร็จของภารกิจ " ตรรกะ " เริ่มที่จะฆ่ามนุษย์ นิยายวิทยาศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดรูปแบบมนุษย์พัฒนาเทคโนโลยีซึ่งเขาไม่เพียง แต่ควบคุมไม่ได้ ควบคุมเขาได้

พิจารณาชื่อ Hal . เพิ่มตัวอักษรแต่ละตัวอักษรในชื่อของเขา เปลี่ยน H i , A กับ B และ L เมตร เมื่อคุณทราบวิธีการปิดฮาลคือ IBM , การตอบสนองครั้งแรกคือการปฏิเสธศรัทธา แต่เห็นได้ชัดว่า ความสนิทสนมของชื่อคือ สัมบูรณ์ อุบัติเหตุ หรือเป็นทางเลือกที่จงใจ เท่าที่เราผวาหลัง