Pacific geoducks (Panopea generosa)

Pacific geoducks (Panopea generosa) are large, long-lived, hiatellid clams of high commercial value. They support the most valuable commercial clam fishery in the north-eastern Pacific Ocean ( British Columbia Seafood Industry in Review, 2012; Washington Department of Fish and Wildlife, unpublished data), aquaculture at present being underway in Washington state, USA and British Columbia (BC), Canada. Current geoduck aquaculture is dependent on the production of live microalgae throughout the hatchery culture stage. This live-food requirement can be a constraint to economic bivalve production due to the cost and instability/variability of growing phytoplankton ( Borowitzka, 1997 and Guedes and Malcata, 2012). The culture of live microalgae may comprise up to 30% of bivalve hatchery production costs ( Coutteau and Sorgeloos, 1992), with cultures prone to pathogenic contamination and abrupt mortality events ( Önal et al., 2005 and Robert and Trintignac, 1997).

Reduction of the usage of live microalgae is a current trend in bivalve hatchery production (e.g. Becker, 2004, Muller-Feuga, 2000 and Spolaore et al., 2006) with prospective dietary substitutions under continued investigation (reviewed in Knauer and Southgate, 1999, Langdon and Önal, 1999 and Önal et al., 2005). Various alternatives to live algae have been utilized, but have produced varied growth success among different bivalve life stages (larval, juvenile, and adult) and species (clams, mussels, oysters, and scallops) (reviewed by Aji, 2011, Knauer and Southgate, 1999 and Marshall et al., 2010). The feasibility of substitution of live microalgae, however, has remained unexplored in Pacific geoduck hatchery culture.

Two dietary alternatives for potential integration in geoduck rearing include spray-dried Schizochytrium sp. and Spirulina (Arthrospira platensis). Schizochytrium is a unicellular, heterotrophic thraustochytrid, closely related to heterokont algae (i.e. brown algae and diatoms) ( Cavalier-Smith et al., 1994 and Lewis et al., 1999), with a relatively high lipid content [e.g. the commercially available AlgaMac-3050 contains 56.2% by weight ( Aquafauna Bio-Marine, 2014)]. The manipulation of its fermentation conditions can induce elevated levels of docosahexaenoic acid (DHA) and n–6 docosapentaenoic acid (DPA) ( Barclay et al., 2005). In contrast, the nutritional value of Spirulina, a multicellular filamentous cyanobacterium ( Habib et al., 2008 and Öthes and Pire, 2001), is mainly derived from its high protein content (55–70% by dry weight) ( Phang et al., 2000). It contains relatively little lipid ( Habib et al., 2008), with eicosapentaenoic acid (EPA) and DHA largely absent among strains ( Öthes and Pire, 2001). The integration of Schizochytrium or Spirulina into bivalve hatchery feeding practices is recommended by their low cost, accessibility in a spray-dried form ( Borowitzka, 1997 and Langdon and Önal, 1999), and their success in meeting the nutritional needs of several bivalve species under culture conditions (e.g. Babuin, 2009, Boeing, 1997, Langdon and Önal, 1999, Önal et al., 2005 and Zhou et al., 1991).

To examine the effect of substitution of live microalgae on juvenile geoduck growth and tissue composition the present study replaced a dietary control of live algae with graduated substitution levels (0, 25, 50, 75, 100%) of spray-dried Schizochytrium sp. or Spirulina. A bi-algal diet of Chaetoceros muelleri (CM) and Tisochrysis lutea (TISO), combined in equal ash-free dry weight (AFDW), was used as a positive control. This diet elicits significantly higher geoduck growth throughout the juvenile stage compared to alternative mono-species and mixed-species diets (W. Liu and C.M. Pearce, Fisheries and Oceans Canada, unpublished results). Proximate composition (crude protein, carbohydrate, lipid) and fatty acid profiles were determined for both the diets and geoduck tissue in the various dietary treatments to examine the effect of the former on the latter. Substitution success was evaluated for two size classes of juvenile geoducks due to potential variation in size-dependent digestive ability ( Tizon et al., 2013). The divergence in composition of Schizochytrium and Spirulina provided a wide nutritional range to test for the potential effects on juvenile growth and survival in comparison to the control of live algae.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Geoducks แปซิฟิก (Panopea generosa) เป็นหอยขนาดใหญ่ long-lived, hiatellid ของมูลค่าการค้าสูง พวกเขาสนับสนุนการประมงหอยค้าดีที่สุดในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือ (บริติชโคลัมเบียอุตสาหกรรมอาหารทะเลใน 2012 แผนกวอชิงตันของปลาและสัตว์ป่า ยกเลิกประกาศข้อมูล), เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในปัจจุบันอยู่ระหว่างดำเนินในรัฐวอชิงตัน สหรัฐอเมริกาและบริติชโคลัมเบีย (BC), แคนาดา ปัจจุบัน geoduck เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะขึ้นอยู่กับการผลิตของ microalgae สดตลอดระยะวัฒนธรรมโรงเพาะ ความต้องการอาหารอยู่นี้สามารถจำกัดการผลิต bivalve เศรษฐกิจต้นทุนและความไม่มีเสถียรภาพ/ความแปรผันของ phytoplankton เติบโต (Borowitzka, 1997 และ Guedes และ Malcata, 2012) วัฒนธรรมของ microalgae สดอาจมีถึง 30% ของโรงเพาะ bivalve ต้นทุนการผลิต (Coutteau และ Sorgeloos, 1992), มีวัฒนธรรมมักจะปนเปื้อน pathogenic และเหตุการณ์การตายฉับพลัน (Önal et al., 2005 และโรเบิร์ต และ Trintignac, 1997)ลดการใช้งานของ microalgae สดมีแนวโน้มปัจจุบันในการผลิตของโรงเพาะ bivalve (เช่น Becker, 2004, Feuga มูลเลอร์ 2000 และ Spolaore และ al., 2006) โดยทดแทนอาหารอนาคตภายใต้การตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง (ทบทวนใน Knauer และ Southgate, 1999 แลงดอน Önal, 1999 และ Önal et al., 2005) อาศัยอยู่สาหร่ายต่าง ๆ แทนการใช้ประโยชน์ แต่ได้ผลิตความสำเร็จเจริญเติบโตแตกต่างกันระหว่างขั้นชีวิต bivalve (larval เยาวชน และผู้ใหญ่) และสปีชีส์ (หอย ภู่ หอยนางรม และหอย) (ทบทวน โดย Aji, 2011, Knauer และ Southgate, 1999 และมาร์แชล et al., 2010) ความเป็นไปได้ของการทดแทนของ microalgae สด อย่างไรก็ตาม มียังคง unexplored ในแปซิฟิก geoduck โรงเพาะวัฒนธรรมTwo dietary alternatives for potential integration in geoduck rearing include spray-dried Schizochytrium sp. and Spirulina (Arthrospira platensis). Schizochytrium is a unicellular, heterotrophic thraustochytrid, closely related to heterokont algae (i.e. brown algae and diatoms) ( Cavalier-Smith et al., 1994 and Lewis et al., 1999), with a relatively high lipid content [e.g. the commercially available AlgaMac-3050 contains 56.2% by weight ( Aquafauna Bio-Marine, 2014)]. The manipulation of its fermentation conditions can induce elevated levels of docosahexaenoic acid (DHA) and n–6 docosapentaenoic acid (DPA) ( Barclay et al., 2005). In contrast, the nutritional value of Spirulina, a multicellular filamentous cyanobacterium ( Habib et al., 2008 and Öthes and Pire, 2001), is mainly derived from its high protein content (55–70% by dry weight) ( Phang et al., 2000). It contains relatively little lipid ( Habib et al., 2008), with eicosapentaenoic acid (EPA) and DHA largely absent among strains ( Öthes and Pire, 2001). The integration of Schizochytrium or Spirulina into bivalve hatchery feeding practices is recommended by their low cost, accessibility in a spray-dried form ( Borowitzka, 1997 and Langdon and Önal, 1999), and their success in meeting the nutritional needs of several bivalve species under culture conditions (e.g. Babuin, 2009, Boeing, 1997, Langdon and Önal, 1999, Önal et al., 2005 and Zhou et al., 1991).To examine the effect of substitution of live microalgae on juvenile geoduck growth and tissue composition the present study replaced a dietary control of live algae with graduated substitution levels (0, 25, 50, 75, 100%) of spray-dried Schizochytrium sp. or Spirulina. A bi-algal diet of Chaetoceros muelleri (CM) and Tisochrysis lutea (TISO), combined in equal ash-free dry weight (AFDW), was used as a positive control. This diet elicits significantly higher geoduck growth throughout the juvenile stage compared to alternative mono-species and mixed-species diets (W. Liu and C.M. Pearce, Fisheries and Oceans Canada, unpublished results). Proximate composition (crude protein, carbohydrate, lipid) and fatty acid profiles were determined for both the diets and geoduck tissue in the various dietary treatments to examine the effect of the former on the latter. Substitution success was evaluated for two size classes of juvenile geoducks due to potential variation in size-dependent digestive ability ( Tizon et al., 2013). The divergence in composition of Schizochytrium and Spirulina provided a wide nutritional range to test for the potential effects on juvenile growth and survival in comparison to the control of live algae.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

geoducks แปซิฟิก (Panopea Generosa) ที่มีขนาดใหญ่ระยะยาวหอย hiatellid ของมูลค่าการค้าสูง พวกเขาสนับสนุนการประมงหอยในเชิงพาณิชย์ที่มีคุณค่ามากที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก (บริติชโคลัมเบียอุตสาหกรรมอาหารทะเลในการทบทวน 2012; วอชิงตันกรมปลาและสัตว์ป่าข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในปัจจุบันเป็นความสัตย์ซื่อในรัฐวอชิงตันสหรัฐอเมริกาและบริติชโคลัมเบีย ( BC), แคนาดา เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ geoduck ปัจจุบันจะขึ้นอยู่กับการผลิตของสาหร่ายสดตลอดขั้นตอนการเพาะเลี้ยงในโรงเพาะฟักที่ นี้ความต้องการอาหารสดสามารถเป็นข้อ จำกัด ในการผลิตหอยเศรษฐกิจเนื่องจากค่าใช้จ่ายและความไม่แน่นอน / ความแปรปรวนของแพลงก์ตอนพืชที่กำลังเติบโต (Borowitzka, ปี 1997 และ Guedes และ Malcata 2012) วัฒนธรรมของสาหร่ายสดอาจประกอบด้วยถึง 30% ของต้นทุนการผลิตโรงเพาะฟักหอย (Coutteau และ Sorgeloos, 1992) ที่มีวัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะปนเปื้อนที่ทำให้เกิดโรคและเหตุการณ์การเสียชีวิตอย่างกระทันหัน (onal et al., 2005 และโรเบิร์ตและ Trintignac, 1997). ลด ของการใช้งานของสาหร่ายสดเป็นแนวโน้มในปัจจุบันในการผลิตโรงเพาะฟักหอย (เช่นเบกเกอร์ 2004 Muller-Feuga, 2000 และ Spolaore et al., 2006) ที่มีการแทนการบริโภคอาหารในอนาคตภายใต้การสอบสวนอย่างต่อเนื่อง (สอบทานใน Knauer และเซาท์เกต 1999 แลงดอน และ onal 1999 และ onal et al., 2005) ทางเลือกต่างๆที่จะอยู่สาหร่ายมีการใช้ แต่ได้มีการผลิตที่ประสบความสำเร็จการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันในหมู่ช่วงชีวิตหอยที่แตกต่างกัน (ตัวอ่อน, เด็กและเยาวชนและผู้ใหญ่) และสายพันธุ์ (หอยแมลงภู่หอยนางรมและหอยเชลล์) (สอบทานโดย Aji 2011, Knauer และเซาท์เกต 1999 และมาร์แชล et al., 2010) ความเป็นไปได้ของการทดแทนของสาหร่ายสด แต่ยังคงสำรวจในวัฒนธรรมแปซิฟิก geoduck โรงเพาะฟัก. สองทางเลือกในการบริโภคอาหารเพื่อบูรณาการที่มีศักยภาพในการเลี้ยง geoduck รวม Schizochytrium สเปรย์แห้ง SP และสาหร่ายเกลียวทอง (arthrospira platensis) Schizochytrium เป็นหน่วยเดียว, heterotrophic thraustochytrid ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ heterokont สาหร่าย (เช่นสาหร่ายสีน้ำตาลและไดอะตอม) (คาวาเลียร์สมิ ธ et al., 1994 และลูอิส et al., 1999) ที่มีปริมาณไขมันค่อนข้างสูง [เช่น AlgaMac ใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ -3050 มี 56.2% โดยน้ำหนัก (Aquafauna ชีวภาพทางทะเล 2014)] การจัดการของเงื่อนไขการหมักของมันสามารถทำให้เกิดระดับสูงของกรด docosahexaenoic (DHA) และกรด docosapentaenoic n-6 (DPA) (บาร์เคลย์ et al., 2005) ในทางตรงกันข้ามคุณค่าทางโภชนาการของสาหร่ายเกลียวทองเป็นใยเซลล์ไซยาโนแบคทีเรีย (Habib et al., 2008 และÖthesและ Pire, 2001) ที่ได้มาส่วนใหญ่มาจากปริมาณโปรตีนสูง (55-70% โดยน้ำหนักแห้ง) (พังงา et al, , 2000) มันมีไขมันค่อนข้างน้อย (Habib et al., 2008) กับกรด eicosapentaenoic (EPA) และ DHA ส่วนใหญ่ขาดในหมู่สายพันธุ์ (Öthesและ Pire, 2001) การรวมกลุ่มของ Schizochytrium หรือสาหร่ายเกลียวทองในการปฏิบัติให้อาหารโรงเพาะฟักหอยแนะนำโดยค่าใช้จ่ายต่ำของพวกเขาในการเข้าถึงในรูปแบบสเปรย์แห้ง (Borowitzka, ปี 1997 และแลงดอนและ onal, 1999) และความสำเร็จของพวกเขาในการตอบสนองความต้องการทางโภชนาการของสายพันธุ์หอยต่างๆภายใต้ เงื่อนไขวัฒนธรรม (เช่น Babuin 2009, โบอิ้ง, ปี 1997 แลงดอนและ onal 1999 onal et al., 2005 และโจว et al., 1991). เพื่อตรวจสอบผลของการทดแทนของสาหร่ายสดต่อการเจริญเติบโต geoduck เด็กและเยาวชนและองค์ประกอบของเนื้อเยื่อ การศึกษาปัจจุบันแทนที่การควบคุมการบริโภคอาหารของสาหร่ายอยู่กับระดับการทดแทนจบการศึกษา (0, 25, 50, 75, 100%) ของ Schizochytrium สเปรย์แห้ง SP หรือสาหร่ายเกลียวทอง อาหารที่สองของสาหร่าย Chaetoceros muelleri (CM) และ Tisochrysis lutea (Tiso) รวมกันในเถ้าฟรีน้ำหนักแห้งเท่ากับ (AFDW) ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมในเชิงบวก อาหารนี้องค์การเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น geoduck ทั่วเวทีเด็กและเยาวชนเมื่อเทียบกับทางเลือกขาวดำสายพันธุ์และอาหารผสมสายพันธุ์ (ดับเบิลยูหลิวและ CM เพียร์ซ, ประมงและมหาสมุทรแคนาดาผลที่ไม่ถูกเผยแพร่) องค์ประกอบใกล้เคียง (โปรตีนคาร์โบไฮเดรตไขมัน) และกรดไขมันที่ได้รับการพิจารณาสำหรับการรับประทานอาหารทั้งในและเนื้อเยื่อ geoduck ในการรักษาอาหารต่าง ๆ เพื่อศึกษาผลของอดีตบนหลัง ประสบความสำเร็จได้รับการชดเชยการประเมินสองชั้นขนาดของ geoducks เด็กและเยาวชนเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในความสามารถย่อยอาหารขนาดขึ้นอยู่กับ (Tizon et al., 2013) ความแตกต่างในองค์ประกอบของ Schizochytrium และสาหร่ายเกลียวทองให้ช่วงกว้างทางโภชนาการเพื่อทดสอบผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อการเจริญเติบโตและความอยู่รอดของเด็กและเยาวชนในการเปรียบเทียบกับการควบคุมของสาหร่ายสด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปซิฟิก geoducks ( หอยกูอีดั๊ก ) ขนาดใหญ่ จีรัง hiatellid หอยของมูลค่าการค้าสูง พวกเขาสนับสนุนการประมงหอยในเชิงพาณิชย์ที่มีค่ามากที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ( บริติชโคลัมเบียอุตสาหกรรมอาหารทะเลในการทบทวน , 2012 ; วอชิงตันกรมปลาสัตว์ป่าและข้อมูลเผยแพร่ ) , เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำปัจจุบันถูกดำเนินการในรัฐวอชิงตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา และบริติชโคลัมเบีย ( BC )แคนาดา การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหอยกูอีดั๊กในปัจจุบันขึ้นอยู่กับการผลิตสาหร่ายเพาะฟักไข่อยู่ตลอดระยะ นี้อาศัยความต้องการอาหารจะเป็นข้อจำกัดที่มีเศรษฐกิจการผลิต เนื่องจากต้นทุนและความไม่แน่นอน / การเติบโตแพลงก์ตอนพืช ( borowitzka , 1997 และโร กิวเดส และ malcata , 2012 )วัฒนธรรมของสาหร่ายขนาดเล็กอยู่อาจประกอบด้วยถึง 30% ของต้นทุนการผลิต ( coutteau ที่มีโรงเพาะฟัก และ sorgeloos , 2535 ) กับวัฒนธรรมมักจะปนเปื้อนเชื้อโรคและเหตุการณ์การตายอย่างฉับพลัน ( Ö Nal et al . , 2005 และโรเบิร์ตและ trintignac , 1997 ) .

ลดการใช้สาหร่ายสดเป็นแนวโน้มปัจจุบันใน โรงเพาะฟักที่มีการผลิต ( เช่น เบคเกอร์ feuga Muller , 2547