For Sherlock Holmes, there was only

For Sherlock Holmes, there was only one woman in
the world. He did not love her, because he never loved
women. But after their meeting he never forgot her.
Her name was Irene Adler.
One night in March I visited my old friend at his
home in Baker Street. I was married by now, so I did
not often see him.
'Come in, Watson,' he said. 'Sit down. I'm happy to
see you, because I've got something to show you. What
do you think of this? It arrived in the last post.' It was a
letter, with no date, name or address. It said:
'Tonight someone will visit you, to talk about some
very secret business. You have helped other important
people, and you can, we hope, help us. Be in your
room at 7.45 p.m.'
'The paper — what do you think about the paper?'
asked Holmes.
I tried to think like Holmes. 'It's expensive, so this
person is rich. It's strange paper.'
'Yes, it's not English. If you look at it in the light,
you can see that it was made in Bohemia. And a
German, I think, wrote the letter. Ah, here comes our
man now.' We could hear the horses in the street.
'Shall I leave, Holmes?' I asked.
'No, no, I need your help. This will be interesting,'
my friend answered. There was a knock at the door.
'Come in!' called Holmes.
A tall, strong man came into the room. He was
wearing expensive clothes, and a mask over his face.
'You can call me Count von Kramm. I come from
Bohemia,' he said. 'My business is most important.
Before I tell you about it, do you agree to keep it a
secret?'
'I do,' we said together.
'A very important person, who belongs to a royal
family, has sent me to ask for your help,' he went on. 'I
wear a mask because nobody must know who that
person is. I must explain how important this business
is. If you cannot help, there will be difficulty and
trouble for one of the most important families in
Europe — and perhaps a very big scandal. I am talking
about the famous House of Ormstein, Kings of
Bohemia.'
'I know, Your Majesty,' said Holmes. He quietly
smoked his cigarette.
The man jumped up from his chair, 'What!' he cried.
'How do you know who I am?' Then he pulled the
mask off his face and threw it on the ground. 'You are
right. Why do I hide it? I am the King. I am Wilhelm
von Ormstein, King of Bohemia. I came to see you
myself because I could not ask another person to tell
my story. It must be a secret. You understand?'
'Very well. Go on,' said Holmes. He closed his eyes
and listened.
'Five years ago I met a woman called Irene Adler.
We . . .'
'Ah,' said Holmes, 'Irene Adler, born in 1850,
singer, lives in London, a very beautiful woman,
I hear . . . ' He looked at the King. 'You and she . . . You
loved her, for a while, and then left her. But before you
left her, you wrote her some letters perhaps. And now
you want to get these letters back.'
'That's right.'
'Did you marry her?'
'No.'
'If she asks you for money and shows you the letters,
you can say that you didn't write them.'
'But Mr Holmes, she also has my photograph.'
'You can say that you didn't give her a photograph.'
'We were both in the photograph.'
'Oh dear. That was a mistake, Your Majesty.'
'I know. I was stupid . . . but I was very young!'
'You must get the photograph back. Can you steal it
from her house?'
'I have tried five times but my men couldn't find it.
What can I do?'
Holmes laughed. 'This is very interesting. What does
she plan to do with the photograph?'
'Soon I am going to marry Clotilde Lothman von
Saxe-Meningen, daughter of the King of Scandinavia.
You know, of course, that we are two of the most
important royal families in Europe. Clotilde will never
marry me if she learns that I have been a . . . friend of
Irene Adler. You do not know Irene Adler. She's a
beautiful woman, but she can be as hard as a man. She
was angry when I left her, and so she doesn't want me
to marry another woman. I know that she will send
this photograph to the Saxe-Meningen family, and
then there will be a terrible scandal. We must find the
photograph before she sends it!'
'I am sure that we will find it,' said Holmes. 'You
are, of course, staying in London? I will write to you to
tell you what happens. And, the money . . .?'
The King put a large heavy bag on the table. 'I must
have that photograph,' he said. 'There is one thousand
pounds here. If you need more, you must ask at once.
The money is not important.'
'And the young woman's address?' asked Holmes.
'Briony Lodge, Serpentine Avenue, St John's Wood,
London.'
'Good night, Your Majesty,' said Holmes. 'I hope to
have some good news for you soon.' The King left, and
Holmes turned to me. 'And good night, Watson. Please
come back tomorrow at three o'clock in the afternoon.'
When I arrived the next day, Holmes was not there, so
I waited in his room. At four o'clock the door opened,
and a very strange servant came in. He wore old, dirty
clothes, and I had to look very hard before I saw that it
was my old friend.
'Holmes!' I cried. 'Where have you been?'
'I've had a very good day,' he replied with a smile.
'I've been outside Miss Irene Adler's house. Servants
are always happy to talk, and so I have heard a lot
about the young woman. For example, she has a goodlooking
man friend called Godfrey Norton, a lawyer,
who often visits her. Now why? If he's her lawyer,
perhaps she's already given him the photograph. But if
he loves her, she won't show him the photograph.'
'Most interesting, Holmes!' I said.
'While I was there, Mr Norton himself suddenly
arrived. I watched them through the windows. When
he left, he jumped into a taxi. "To the church of St
Monica, as fast as you can!" he shouted. Two minutes
later Miss Adler ran out of her house, jumped into
another taxi and called, "To the church of St Monica,
quickly!" I couldn't miss this, Watson, so I jumped
into a third taxi. When I arrived, I went into the
church. Godfrey Norton looked round and saw me
"Thank God!" he shouted. "Come here quickly!"
"Why?" I asked. "Come on, man, we need you!" And
so I helped Godfrey Norton to marry Irene Adler.
They needed a witness, and a servant from the street
was better than nobody.'
'So she's married him! What shall we do now?' I
asked.
'Well, tonight, my dear Watson, I need your help.
Will you do what I ask? Without questions?'
'Of.course, Holmes, if you think that it's important,'
I answered.
'Later, we'll go to Briony Lodge. Irene Adler, or
Irene Norton, will arrive home at seven o'clock, and
she will ask me to go into the house. You must wait
outside near the sitting-room window, and when it
opens, watch me inside. When I hold up my hand,
throw this thing into the room and shout "Fire!"'
I took the small thing out of his hand. 'What is it,
Holmes?' I asked.
'It's a smoke-stick. The room will very quickly be
full of smoke. After that, wait for me at the corner of
the street.'
'Right, I'll do what you want,' I said.
That evening Holmes again wore different clothes, and
a large, black hat. But it was not just the clothes that
were different. He changed his face, his hair -
everything. He was a different man.
We walked together to Serpentine Avenue. Outside
the house there were a lot of people who were
smoking, laughing and talking. Holmes and I walked
up and down in front of the house.
'You see,' said Holmes to me, 'I think she doesn't
want her new husband to see the photograph. But
where is it? At her bank? No. Women like to keep
important things themselves. I'm sure it's in her house.'
'But the King's men tried to find it!' I said.
'Yes, but they didn't know where to look!' said
Holmes.
'But how will you know?' I asked.
'I won't look. She'll show me. She'll have to.'
Just then a taxi arrived. One of the men in the street
ran to open the door, then another man pushed him.
Other men were also pushing and shouting, and a fight
began. Irene Norton was in the middle of it, but
Sherlock Holmes ran to help her. Then suddenly he fell
to the ground, with blood running down his face. Irene
Norton hurried to her front door, but she looked back
'How kind of him to help me! Is the poor man hurt?'
she called.
'He's dead,' cried some voices.
'No, he's only hurt,' cried others.
'Bring him into the sitting-room,' she said.
Some people carried Holmes into the house. I waited
outside the window and watched. I saw how beautiful
Irene Norton was. Then Holmes put up his hand, and I
threw the smoke-stick into the room. Immediately the
people in the street and in the house all began to shout
"Fire!" very loudly. The house was full of smoke. I
walked away, and ten minutes later Holmes came to
meet me.
'Well done, Watson,' he said.
'Have you got the photograph?' I asked.
'I know where it is. She showed me,' he answered.
'But why did she show you?'
'It's easy,' he said, and laughed. 'You saw all those
people in the street? I paid them to help us. It wasn't a
real fight and the blood wasn't real. When people
shout "Fire!", a woman runs to the most important
thing in her house, her baby, her gold, or ... a
photograph. Mrs Norton ran to find her photograph,
which is in a cupboard in the sitting-room. I saw it. But
I did not take it. Tomorrow we will go to her house
with the King. We'll go very early, before she gets up.
The King himself can take the photograph from the
cupboard. And then we'll go.'
While Holmes was talking, we were walking home
to Baker Street. When we arrived at my friend's house,
a young man hurried past us, and said: 'Good night,
Mr Sherlock Holmes.'
'I've heard that voice before,' said Holmes to me. He
looked down the street. 'But who was it?'
4
A Photograph
The next day we went to Irene Norton's house, with
the King. An old servant opened the door. 'Mr
Sherlock Holmes?' she asked, and smiled.
'Yes,' said my friend. He looked very surprised.
'Mrs Irene Norton and her husband left England this
morning. They will never come back to this country.'
'What?' cried Holmes, his face white and angry.
'And what about the photograph?' cried the King.
We all hurried into the sitting-room. Holmes ran to
the cupboard and opened it. Inside was a photogra

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับเชอร์ล็อกโฮลมส์ มีผู้หญิงคนเดียวในโลก เขาไม่ได้รักเธอ เนื่องจากไม่เคยรักผู้หญิง แต่หลังจากการประชุม เขาไม่เคยลืมเธอชื่อของเธอถูก Irene Adlerคืนหนึ่งในเดือนมีนาคมที่ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่เขาบ้านถนนพญาไท ฉันแต่งงานแล้ว โดยขณะนี้ ดังนั้นฉันไม่ได้มักจะไม่เห็นเขา'มา วัตสัน เขากล่าวว่า ' นั่งลง ผมดีใจเห็นคุณ เพราะฉันมีสิ่งที่จะแสดง อะไรนะคุณคิดว่า นี้หรือไม่ จะมาถึงในโพสต์ล่าสุด.' มันเป็นการตัวอักษร ไม่มีวัน ชื่อ หรือที่อยู่ ได้กล่าวว่า:"คืนนี้คนจะชมคุณ บางอย่างธุรกิจลับมาก คุณได้ช่วยเหลืออื่น ๆ ที่สำคัญคน และคุณสามารถ หวัง ช่วยเรา เป็นของคุณห้อง 45 19.00 น. '' กระดาษ — สิ่งที่คุณคิดว่า เกี่ยวกับกระดาษ?'โฮลมส์ถามฉันพยายามคิดเช่นโฮลมส์ ' แพง ดังนี้คนรวยได้ มันเป็นกระดาษแปลก '' ใช่ มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ถ้าคุณได้อ่านในที่มีแสงคุณสามารถดูว่า มันถูกทำในโบฮีเมีย และเยอรมัน คิด เขียนตัวอักษร อา ที่นี่มาของเราคนตอนนี้ ' เราสามารถได้ยินม้าถนน'จะฝาก โฮลมส์ไหม' ถาม' ไม่ ไม่ ฉันต้องช่วยคุณ นี้จะน่าสนใจเพื่อนตอบ มีเสียงเคาะที่ประตู'มา ' เรียกว่าโฮลมส์คนสูง แข็งแรงมาในห้อง เขาสวมใส่เสื้อผ้าราคาแพง และรูปแบบเป็นทั่วใบหน้าของเขา' คุณสามารถโทรหาฉัน Kramm ฟอนนับได้ ฉันมาจากโบฮีเมีย เขากล่าวว่า ' สำคัญที่สุดก็ก่อนที่ฉันบอกคุณเกี่ยวกับมัน เห็นเพื่อเก็บไว้เป็นความลับ? "'ฉัน เรากล่าวกัน' คนสำคัญมาก ที่อยู่รอยัลครอบครัว ส่งฉันไปขอความช่วยเหลือของ เขาก็ ' ฉันหน้ากากสวมใส่ เพราะไม่มีใครต้องรู้ว่าผู้ที่บุคคลได้ ผมต้องอธิบายความสำคัญธุรกิจนี้ได้ ถ้าคุณไม่ช่วย จะมีความยากลำบาก และปัญหาหนึ่งของครอบครัวสำคัญที่สุดในยุโรป – และสแกนดัลดีที ฉันพูดเกี่ยวกับการท่องเที่ยวชื่อดังบ้านของ Ormstein พระมหากษัตริย์ของโบฮีเมีย ''ฉันรู้ ธุลี กล่าวว่า โฮลมส์ เขาเงียบ ๆควันบุหรี่ของเขาคนที่ไปขึ้นจากเก้าอี้ของเขา เขาก็ร้อง 'อะไร''คุณรู้อย่างไรที่ฉัน" จาก นั้นเขาดึงตัวหน้ากากปิดหน้าเขา และโยนมันบนพื้นดิน ' คุณขวา ทำไมทำฉันซ่อนมัน ฉันเป็นกษัตริย์ ผมวิลเฮล์มฟอน Ormstein พระมหากษัตริย์โบฮีเมีย ฉันมาหาคุณตัวเองเนื่องจากผมไม่สามารถถามคนอื่นบอกเรื่องราวของฉัน จะต้องเป็นความลับ คุณเข้าใจไหม '' ดี ไป กล่าวว่า โฮลมส์ เขาปิดตาและฟัง' 5 ปีที่ผ่านมาผมเจอผู้หญิงเรียกว่า Irene Adlerเรา.. .'โฮลมส์ 'ah กล่าว ' Irene Adler, 1850 เกิดนักร้อง ชีวิตในลอนดอน ผู้หญิง สวยงามมากฉันได้ยิน... ' เขาดูที่พระมหากษัตริย์ ' คุณและเธอ... คุณรักเธอ หนึ่ง และทิ้งเธอ แต่ ก่อนที่จะด้านซ้ายของเธอ คุณเขียนเธอตัวอักษรบางตัวอาจจะ และตอนนี้คุณต้องการกลับตัวอักษรเหล่านี้ ''ถูกต้อง''ได้คุณแต่งงานกับเธอ"'หมายเลข'' ถ้าเธอถามคุณคุ้ม และแสดงตัวอักษรคุณสามารถพูดว่า คุณไม่ได้เขียน.'"แต่นายโฮลมส์ เธอยังมีภาพของฉัน''คุณสามารถพูดว่า คุณไม่ได้ให้เธอถ่ายแบบ''ได้ทั้งภาพ'' โอ้ รัก คำผิด ธุลี '' ฉันรู้ ผมโง่... แต่ผมยังน้อยมาก!'' คุณต้องกลับภาพ คุณสามารถขโมยมันจากบ้านหรือไม่ '' ฉันพยายามห้าครั้ง แต่ผู้ชายของฉันไม่สามารถค้นหาฉันทำอะไร? "โฮลมส์หัวเราะ ' นี้เป็นที่น่าสนใจมากขึ้น สิ่งที่ไม่เธอจะทำอย่างไรกับภาพ? "' เร็ว ๆ นี้ ฉันจะไปแต่งงานกับฟอน Clotilde Lothmanแซ็กซ์-Meningen ลูกสาวของกษัตริย์เวียคุณทราบ แน่นอน เราสองมากที่สุดครอบครัวหลวงสำคัญในยุโรป Clotilde จะไม่แต่งงานกับผมถ้าเธอรู้ว่า ฉันเคยเป็น...เพื่อนIrene Adler คุณไม่ทราบ Irene Adler เธอจะเป็นผู้หญิงสวย แต่เธอได้เป็นยากเป็นชาย เธอโกรธเธอทิ้ง และดัง นั้นเธอไม่ต้องการให้ฉันจะแต่งงานกับผู้หญิงอื่น ฉันรู้ว่า เธอจะส่งภาพนี้ครอบครัวแซ็กซ์-Meningen และแล้ว จะสแกนดัลน่ากลัว เราต้องหาถ่ายก่อนที่เธอส่ง!''ฉันแน่ใจว่า เราจะค้นหา,' กล่าวว่า โฮลมส์ ' คุณแน่นอน ถูก อยู่ในลอนดอนหรือไม่ ผมจะเขียนถึงคุณบอกคุณเกิดอะไรขึ้น และ เงิน... ไหม 'พระใส่กระเป๋าหนักขนาดใหญ่บนโต๊ะ ' ฉันต้องมีภาพถ่ายที่, "เขากล่าวว่า ' มีหนึ่งพันปอนด์ ที่นี่ ถ้า คุณต้องการมากขึ้น คุณต้องถามครั้งเงินไม่สำคัญ '"และที่อยู่ของหญิงสาว" ถามโฮลมส์' Briony ลอดจ์ กลุ่มเซอร์เพนไทน์ Avenue เซนต์จอห์นของไม้ลอนดอน ''สวัสดี ธุลี กล่าวว่า โฮลมส์ ' ฉันหวังว่าจะมีข่าวดีบางอย่างสำหรับคุณเร็ว ๆ นี้.' พระซ้าย และโฮลมส์หันไปฉัน ' ไนท์ วัตสันและ กรุณากลับพรุ่งนี้มาที่ 3 โมงในตอนบ่าย 'เมื่อผมมาถึงในวันถัดไป โฮลมส์ไม่มี ดังนั้นผมรอในห้องพัก ที่สี่โมง ประตูเปิดและคนใช้มากมา เขาสวมเก่า สกปรกเสื้อผ้า และมีการดูยากก่อนผมเห็นมีเพื่อนเก่า'โฮลมส์' ข้า 'มา''ฉันเคยวันดี เขาตอบกลับ ด้วยรอยยิ้ม' เคยอยู่นอกบ้านนางสาว Irene Adler ข้าราชการมักมีความสุขพูดคุย และดัง นั้นฉันได้ยินมากเกี่ยวกับหญิงสาวคนนั้น ตัวอย่าง มีการ goodlookingเพื่อนคนที่เรียกว่า Godfrey Norton ทนายความที่มักจะเข้าชมเธอ ตอนนี้ทำไม ถ้าเขาเป็นทนายความของเธอบางทีเธอได้แล้วให้เขาภาพ แต่ถ้ารักเธอ เธอไม่สามารถแสดงภาพ ''น่าสนใจที่สุด โฮลมส์' ฉันเคยพูด' ในขณะที่ผมมี นาย Norton เองทันทีมาถึง ฉันเฝ้าดูพวกเขาผ่านหน้าต่าง เมื่อเขา เขาไปในรถแท็กซี่ "ไปคริสตจักรเซนต์โมนิกา เป็นอย่างที่คุณสามารถ "เขาตะโกน สองนาทีภายหลังนางสาว Adler วิ่งออกจากบ้าน ไปรถอื่น และเรียก ว่า, "ไปคริสตจักรของเซนต์โมนิกาอย่างรวดเร็ว" ไม่พลาดนี้ Watson ดังนั้นฉันไปในเที่ยวที่สาม เมื่อฉันมาถึง ไปในการคริสตจักร Godfrey Norton ดูกลม และเห็นฉัน"ขอบคุณ พระเจ้า" เขาตะโกนขึ้น "มานี่เร็ว""ทำไม" ถาม "มาใน คน เราต้องการให้คุณ! " และให้ฉันช่วย Godfrey Norton Irene Adler แต่งงานพวกเขาจำเป็นต้องใช้พยาน และข้าราชการจากถนนมีดีกว่าไม่มีใคร '' เพื่อให้เธอได้แต่งงานกับเขา จะทำงานของเราตอนนี้? " ฉันถาม' ดี คืนนี้ Watson รักของฉัน ฉันต้องช่วยคุณคุณจะทำสิ่งที่ผมถามหรือไม่ ไม่ มีคำถาม?''Of.course โฮลมส์ ถ้าคุณคิดว่า มันเป็นสำคัญผมตอบ' ต่อไป เราจะไป Briony ลอดจ์ Irene Adler หรือไอรีน Norton จะมาถึงบ้านเจ็ดโมง และเธอจะถามฉันเข้าบ้าน คุณต้องรอด้านนอกใกล้กับหน้าต่างห้องนั่งเล่น และเมื่อมันเปิด ดูฉันภายใน เมื่อผมค้างค่ามือโยนสิ่งนี้เข้าไปในห้อง และตะโกน "ไฟไหม้" 'ผมเอาสิ่งเล็ก ๆ จากมือของเขา ' มันคืออะไรโฮลมส์?' ถาม' มันเป็นควันติ๊ก ห้องจะได้อย่างรวดเร็วเต็มรูปแบบของควัน หลังจากนั้น รอฉันที่มุมของถนน.''ขวา ฉันจะทำอะไรคุณต้อง ผมพูดว่า โฮลมส์ในตอนเย็นอีกครั้งสวมเสื้อผ้าที่แตกต่างกัน และหมวกขนาดใหญ่ สีดำ แต่ก็ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่มีแตกต่างกัน เขาเปลี่ยนใบหน้าของเขา ผมของเขา-ทุกอย่าง เขามีคนอื่นเราเดินกันไปกลุ่มเซอร์เพนไทน์อเวนิว อยู่นอกบ้านที่มีจำนวนมากของผู้ที่ถูกสูบบุหรี่ หัวเราะ และพูดคุย โฮลมส์และเดินขึ้น และลงอยู่หน้าบ้าน'คุณดู กล่าวว่า โฮลมส์ ฉัน ' ฉันคิดว่า เธอไม่ต้องสามีใหม่เพื่อดูภาพ แต่where is it? At her bank? No. Women like to keepimportant things themselves. I'm sure it's in her house.''But the King's men tried to find it!' I said.'Yes, but they didn't know where to look!' saidHolmes.'But how will you know?' I asked.'I won't look. She'll show me. She'll have to.'Just then a taxi arrived. One of the men in the streetran to open the door, then another man pushed him.Other men were also pushing and shouting, and a fightbegan. Irene Norton was in the middle of it, butSherlock Holmes ran to help her. Then suddenly he fellto the ground, with blood running down his face. IreneNorton hurried to her front door, but she looked back'How kind of him to help me! Is the poor man hurt?'she called.'He's dead,' cried some voices.'No, he's only hurt,' cried others.'Bring him into the sitting-room,' she said.Some people carried Holmes into the house. I waitedoutside the window and watched. I saw how beautifulIrene Norton was. Then Holmes put up his hand, and Ithrew the smoke-stick into the room. Immediately thepeople in the street and in the house all began to shout"Fire!" very loudly. The house was full of smoke. Iwalked away, and ten minutes later Holmes came tomeet me.'Well done, Watson,' he said.'Have you got the photograph?' I asked.'I know where it is. She showed me,' he answered.'But why did she show you?''It's easy,' he said, and laughed. 'You saw all thosepeople in the street? I paid them to help us. It wasn't areal fight and the blood wasn't real. When peopleshout "Fire!", a woman runs to the most importantthing in her house, her baby, her gold, or ... aphotograph. Mrs Norton ran to find her photograph,which is in a cupboard in the sitting-room. I saw it. ButI did not take it. Tomorrow we will go to her housewith the King. We'll go very early, before she gets up.The King himself can take the photograph from thecupboard. And then we'll go.'While Holmes was talking, we were walking hometo Baker Street. When we arrived at my friend's house,a young man hurried past us, and said: 'Good night,Mr Sherlock Holmes.''I've heard that voice before,' said Holmes to me. Helooked down the street. 'But who was it?'4A PhotographThe next day we went to Irene Norton's house, withthe King. An old servant opened the door. 'MrSherlock Holmes?' she asked, and smiled.'Yes,' said my friend. He looked very surprised.'Mrs Irene Norton and her husband left England thismorning. They will never come back to this country.''What?' cried Holmes, his face white and angry.'And what about the photograph?' cried the King.We all hurried into the sitting-room. Holmes ran tothe cupboard and opened it. Inside was a photogra

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับ Sherlock Holmes มีเพียงผู้หญิงคนหนึ่งใน
โลก เขาไม่ได้รักเธอเพราะเขาไม่เคยรัก
ผู้หญิง แต่หลังจากที่การประชุมของพวกเขาที่เขาไม่เคยลืมเธอ.
ชื่อของเธอคือไอรีนแอดเลอร์.
คืนหนึ่งมีนาคมผมไปเยี่ยมเพื่อนเก่าของฉันที่เขา
บ้านในถนนเบเกอร์ ฉันกำลังจะแต่งงานโดยขณะนี้ดังนั้นผมจึง
มักจะไม่เห็นเขา.
'มาวัตสัน "เขากล่าวว่า 'นั่งลง ฉันมีความสุขที่จะ
เห็นคุณเพราะฉันมีสิ่งที่จะแสดงให้คุณเห็น สิ่งที่
คุณไม่คิดว่านี้หรือไม่? มันเข้ามาในโพสต์ล่าสุด. มันเป็น
ตัวอักษรที่มีวันที่ไม่มีชื่อหรือที่อยู่ มันบอกว่า:
'คนคืนนี้จะไปเยี่ยมคุณที่จะพูดคุยเกี่ยวกับบาง
ธุรกิจที่เป็นความลับมาก คุณได้ช่วยที่สำคัญอื่น ๆ
คนและคุณสามารถเราหวังว่าจะช่วยให้เรา คุณจะอยู่ใน
ห้องพักที่ 19:45 '
'กระดาษ - สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับกระดาษ'
. โฮล์มส์ถาม
ฉันพยายามที่จะคิดเช่นโฮล์มส์ 'มันมีราคาแพงดังนั้นนี้
คนที่อุดมไปด้วย มันเป็นกระดาษที่แปลก. '
'ใช่มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ถ้าคุณมองไปที่มันในที่มีแสง,
คุณจะเห็นว่ามันถูกสร้างขึ้นในโบฮีเมีย และ
เยอรมันผมคิดว่าเขียนจดหมาย อามานี่ของเรา
คนนี้. เราอาจได้ยินม้าในถนน.
'ฉันจะปล่อยโฮล์มส์' ฉันถาม.
'ไม่ไม่ฉันต้องการความช่วยเหลือของคุณ นี้จะเป็นที่น่าสนใจ '
เพื่อนของฉันตอบ เสียงเคาะประตูเป็น.
'มา! ที่เรียกว่าโฮล์มส์.
สูงคนที่แข็งแกร่งเข้ามาในห้อง เขาได้รับการ
สวมใส่เสื้อผ้าราคาแพงและมาพอกให้ทั่วใบหน้าของเขา.
'คุณสามารถโทรหาฉันนับฟอน Kramm ผมมาจาก
โบฮีเมีย "เขากล่าวว่า ธุรกิจของฉันคือสิ่งที่สำคัญที่สุด.
ก่อนที่ผมจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณตกลงที่จะให้มันเป็นความ
ลับ? '
'ฉันทำ' เรากล่าวว่าร่วมกัน.
'คนที่สำคัญมากที่เป็นพระราช
ครอบครัวได้ส่งฉันไป ขอความช่วยเหลือของคุณ "เขาเดินขึ้นไปบน ฉัน
สวมหน้ากากเพราะไม่มีใครจะต้องรู้ว่าใครที่
เป็นคน ผมต้องอธิบายวิธีการที่สำคัญธุรกิจนี้
เป็น ถ้าคุณไม่สามารถช่วยให้จะมีความยากลำบากและ
ความเดือดร้อนให้กับหนึ่งในครอบครัวที่สำคัญที่สุดใน
ยุโรป - และบางทีอาจจะเป็นเรื่องอื้อฉาวที่ใหญ่มาก ฉันพูดคุย
เกี่ยวกับการที่มีชื่อเสียงของสภา Ormstein, กษัตริย์แห่ง
โบฮีเมีย. '
'ฉันรู้ว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ' โฮล์มส์กล่าวว่า อย่างเงียบ ๆ เขา
รมควันบุหรี่ของเขา.
คนกระโดดขึ้นจากเก้าอี้ของเขา 'อะไร' เขาร้อง.
'คุณจะรู้ว่าฉันเป็นใคร? จากนั้นเขาก็ดึง
หน้ากากออกจากใบหน้าของเขาและโยนมันอยู่บนพื้นดิน 'คุณกำลัง
ที่เหมาะสม ทำไมฉันจะซ่อนมันได้หรือไม่ ผมกษัตริย์ ผมวิลเฮล์
ฟอน Ormstein กษัตริย์แห่งโบฮีเมีย ฉันมาที่จะเห็นคุณ
ตัวเองเพราะผมไม่สามารถขอให้บุคคลอื่นที่จะบอก
เล่าเรื่องราวของฉัน มันจะต้องเป็นความลับ คุณเข้าใจไหม? '
'ดีมาก ไปที่ 'โฮล์มส์กล่าวว่า เขาปิดตาของเขา
และฟัง.
'ห้าปีที่ผ่านมาผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียกว่าไอรีนแอดเลอร์.
เรา . . '
'โอ้' กล่าวว่าโฮล์มส์ 'ไอรีนแอดเลอร์เกิดในปี ค.ศ. 1850
นักร้องที่อาศัยอยู่ในกรุงลอนดอนเป็นผู้หญิงที่สวยมาก
ฉันได้ยิน . . 'เขามองไปที่พระมหากษัตริย์ 'คุณและเธอ . . คุณ
ที่รักของเธอในขณะที่แล้วทิ้งเธอ แต่ก่อนที่จะ
ทิ้งเธอคุณเขียนจดหมายของเธออาจจะ และตอนนี้
คุณต้องการที่จะได้รับจดหมายเหล่านี้กลับ. '
'ที่เหมาะสม.'
'คุณแต่งงานกับเธอ?'
'ฉบับ'
'ถ้าเธอถามคุณเงินและแสดงให้คุณเห็นตัวอักษร
ที่คุณสามารถพูดได้ว่าคุณไม่ได้เขียนไว้ . '
'แต่นายโฮล์มส์, เธอยังมีรูปถ่ายของฉัน.'
'คุณสามารถพูดได้ว่าคุณไม่ได้ให้เธอถ่ายภาพ.'
'เราทั้งคู่ในภาพ.'
'โอ้ที่รัก นั่นเป็นความผิดพลาดของคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. '
'ฉันรู้ว่า ผมเป็นคนโง่ . . แต่ผมยังเด็กมาก! '
'คุณจะต้องได้รับการถ่ายภาพด้านหลัง คุณสามารถขโมยมัน
มาจากบ้านของเธอ? '
'ฉันได้พยายามห้าครั้ง แต่ชายของฉันไม่สามารถหาได้.
ฉันจะทำอะไร? "
โฮล์มส์หัวเราะ นี้เป็นที่น่าสนใจมาก อะไร
ที่เธอวางแผนที่จะทำอย่างไรกับการถ่ายภาพ? '
'เร็ว ๆ นี้ผมกำลังจะแต่งงานกับ Clotilde Lothman ฟอน
แซ็กซ์-Meningen ลูกสาวของกษัตริย์แห่งสแกนดิเนเวี.
คุณจะรู้ว่าแน่นอนว่าเราเป็นสองส่วนใหญ่
พระราชครอบครัวที่สำคัญในยุโรป . Clotilde จะไม่
แต่งงานกับฉันว่าเธอรู้ว่าฉันได้รับ . . เพื่อนคนหนึ่งของ
ไอรีนแอดเลอร์ คุณไม่ทราบว่าไอรีนแอดเลอร์ เธอเป็น
ผู้หญิงที่สวย แต่เธออาจจะเป็นเรื่องยากที่คน เธอ
โกรธเมื่อฉันทิ้งเธอและเธอไม่ต้องการฉัน
จะแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ฉันรู้ว่าเธอจะส่ง
รูปนี้ให้กับครอบครัวแซ็กซ์-Meningen และ
จากนั้นจะมีเรื่องอื้อฉาวที่น่ากลัว เราจะต้องพบกับ
การถ่ายภาพก่อนที่เธอจะส่งมัน! '
'ผมมั่นใจว่าเราจะพบว่า' โฮล์มส์กล่าวว่า 'คุณ
เป็นของหลักสูตรอยู่ในกรุงลอนดอน? ผมจะเขียนถึงคุณจะ
บอกคุณสิ่งที่เกิดขึ้น และเงิน . . '
คิงใส่ถุงหนักขนาดใหญ่บนโต๊ะ 'ฉันจะต้อง
มีการถ่ายภาพที่เขากล่าวว่า 'มีหนึ่งพัน
ปอนด์ที่นี่ ถ้าคุณต้องการมากขึ้นคุณต้องถามในครั้งเดียว.
เงินไม่สำคัญ. '
'และที่อยู่ของหญิงสาว? โฮล์มส์ถาม.
'ไบรโอนี Lodge, คดเคี้ยวถนนเซนต์จอห์นไม้
ลอนดอน. '
'คืนที่ดี, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ' โฮล์มส์กล่าวว่า 'ฉันหวังว่าจะ
มีบางข่าวที่ดีสำหรับคุณเร็ว ๆ นี้. คิงซ้ายและ
โฮล์มส์หันมาทางผม 'และคืนวัตสัน กรุณา
กลับมาในวันพรุ่งนี้ที่ 03:00 ในช่วงบ่าย. '
เมื่อฉันมาถึงในวันถัดไปโฮล์มส์ไม่ได้มีดังนั้น
ฉันรอในห้องของเขา ที่ 04:00 ประตูเปิด
และข้าราชการที่แปลกมากเข้ามาในเขาสวม. เก่าสกปรก
เสื้อผ้าและผมมองอย่างหนักก่อนที่ผมเห็นว่า
เป็นเพื่อนเก่าของฉัน.
'โฮล์มส์' ฉันร้องไห้ 'คุณได้รับที่ไหน?'
'ผมได้มีวันที่ดีมาก "เขาตอบด้วยรอยยิ้ม.
'ฉันเคยอยู่นอกบ้านมิสไอรีนแอดเลอร์ คนรับใช้
มักจะยินดีที่จะพูดคุยและอื่น ๆ ผมเคยได้ยินมาก
เกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่ง ยกตัวอย่างเช่นเธอมี goodlooking
เพื่อนคนที่เรียกว่านอร์ตันก็อดฟรีย์ทนายความ
ของเธอที่มักจะเข้ารับการตรวจ ตอนนี้ทำไม? ถ้าเขาเป็นทนายความของเธอ,
เธออาจจะได้รับแล้วเขาถ่ายภาพ แต่ถ้า
เขารักเธอเธอจะไม่ได้แสดงให้เขาถ่ายภาพ. '
'ที่น่าสนใจที่สุดโฮล์มส์' ผมบอกว่า.
"ในขณะที่ผมอยู่ที่นั่นนายนอร์ตันตัวเองก็
มาถึง ผมเฝ้าดูพวกเขาผ่านหน้าต่าง เมื่อ
เขาออกจากเขากระโดดลงไปในรถแท็กซี่ "เพื่อให้คริสตจักรเซนต์
โมนิกาเป็นอย่างที่คุณสามารถ! " เขาตะโกน สองนาที
ต่อมานางสาวแอดเลอร์วิ่งออกมาจากบ้านของเธอกระโดดลงไปใน
รถแท็กซี่อีกและเรียกว่า "คริสตจักรเซนต์โมนิกา,
ได้อย่างรวดเร็ว " ฉันไม่สามารถพลาดวัตสันดังนั้นฉันกระโดด
เข้าไปในรถแท็กซี่ที่สาม เมื่อผมมาถึงผมเดินเข้าไปใน
โบสถ์ ก็อดฟรีย์นอร์ตันและมองไปรอบ ๆ เห็นฉัน
"ขอบคุณพระเจ้า!" เขาตะโกน "มาที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว!"
"ทำไม?" ฉันถาม "Come on, มนุษย์เราต้องการให้คุณ!" และ
เพื่อให้ผมช่วยก็อดฟรีย์นอร์ตันที่จะแต่งงานกับไอรีนแอดเลอร์.
พวกเขาจำเป็นต้องเป็นพยานและเป็นผู้รับใช้จากถนน
ก็ยังดีกว่าไม่มีใคร. '
'ดังนั้นเธอแต่งงานกับเขา! สิ่งที่เราจะทำตอนนี้? ฉัน
ถาม.
'ดีคืนนี้วัตสันที่รักของฉันฉันต้องการความช่วยเหลือของคุณ.
คุณจะทำสิ่งที่ฉันถาม? โดยไม่ต้องคำถาม? '
'Of.course โฮล์มส์, ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญ'
ผมตอบ.
'ต่อมาเราจะไปไบรโอนีลอดจ์ ไอรีนแอดเลอร์หรือ
ไอรีนอร์ตันจะมาถึงบ้านในเวลา 07:00 และ
เธอจะถามฉันที่จะเข้าไปในบ้าน คุณต้องรอ
นอกที่อยู่ใกล้หน้าต่างห้องนั่งเล่นห้องพักและเมื่อ
เปิดดูฉันภายใน เมื่อฉันถือขึ้นมือของฉัน
โยนสิ่งนี้เข้าไปในห้องและตะโกน "ไฟ!"
ผมเอาสิ่งเล็ก ๆ ออกมาจากมือของเขา 'มันคืออะไร,
โฮล์มส์ ' ฉันถาม.
'มันเป็นควันติด ห้องพักได้อย่างรวดเร็วจะ
เต็มไปด้วยควัน หลังจากนั้นรอผมที่มุมของ
ถนน. '
'ใช่ฉันจะทำสิ่งที่คุณต้องการ' ผมบอกว่า.
ตอนเย็นที่โฮล์มส์อีกครั้งสวมเสื้อผ้าที่แตกต่างกันและ
มีขนาดใหญ่หมวกสีดำ แต่มันก็ไม่ได้เป็นเพียงเสื้อผ้าที่
แตกต่างกัน เขาเปลี่ยนใบหน้าของเขาผมของเขา -
ทุกอย่าง เขาเป็นคนที่แตกต่างกัน.
เราเดินร่วมกันเพื่อกลับกลอกอเวนิว นอก
บ้านมีคนจำนวนมากที่ได้รับการ
สูบบุหรี่หัวเราะและพูดคุย โฮล์มส์และฉันเดิน
ขึ้นและลงอยู่หน้าบ้าน.
'คุณจะเห็น' กล่าวว่าโฮล์มส์กับผมว่า 'ฉันคิดว่าเธอไม่
ต้องการสามีใหม่ของเธอที่จะเห็นภาพ แต่
ที่มันคืออะไร? ที่ธนาคารของเธอ? ฉบับที่ผู้หญิงชอบที่จะให้
สิ่งที่สำคัญตัวเอง ฉันแน่ใจว่ามันอยู่ในบ้านของเธอ. '
'แต่คนของพระราชาพยายามที่จะพบว่ามัน! ผมบอกว่า.
'ใช่ แต่พวกเขาไม่ได้รู้จักที่จะมอง! กล่าวว่า
โฮล์มส์.
'แต่วิธีที่คุณจะรู้หรือไม่?' ฉันถาม.
"ผมจะไม่ดู เธอจะแสดงให้ฉัน เธอจะต้อง.
เพียงแค่นั้นรถแท็กซี่มาถึง ชายคนหนึ่งในถนนที่
วิ่งไปเปิดประตูแล้วชายอีกคนหนึ่งผลักเขา.
คนอื่น ๆ ก็ยังผลักดันและตะโกนและต่อสู้
เริ่ม ไอรีนอร์ตันอยู่ในช่วงกลางของมัน แต่
Sherlock Holmes วิ่งไปช่วยเธอ แล้วก็ที่เขาล้มลง
ไปที่พื้นมีเลือดไหลลงมาบนใบหน้าของเขา ไอรีน
อร์ตันรีบไปที่ประตูหน้าบ้านของเธอ แต่เธอหันกลับไปมอง
'วิธีชนิดของเขาจะช่วยให้ฉัน! เป็นคนยากจนเจ็บหรือเปล่า? '
เธอเรียกว่า.
'เขาตาย' ร้องไห้เสียงบางอย่าง.
'ไม่เขาเพียง แต่ทำร้าย' ร้องคนอื่น ๆ .
'นำเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่นห้อง "เธอกล่าว.
บางคนดำเนินโฮล์มส์เข้ามาในบ้าน . ฉันรอ
นอกหน้าต่างและเฝ้าดู ผมเห็นวิธีการที่สวยงาม
ไอรีนอร์ตัน โฮล์มส์แล้วนำขึ้นมือของเขาและฉัน
โยนบุหรี่ติดเข้ามาในห้อง ทันทีที่
ผู้คนในถนนและในบ้านทุกอย่างเริ่มต้นที่จะตะโกน
"ไฟ" เสียงดังมาก บ้านที่เต็มไปด้วยควัน ฉัน
เดินออกไปสิบนาทีต่อมาโฮล์มส์ที่จะมา
พบฉัน.
'ทำดีวัตสัน "เขากล่าว.
'คุณมีภาพ? ฉันถาม.
'ฉันรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน เธอแสดงให้ฉันเห็น "เขาตอบ.
'แต่ทำไมเธอไม่แสดง?'
'มันเป็นเรื่องง่าย "เขากล่าวและหัวเราะ 'คุณเห็นทุกคนที่
ผู้คนในถนนหรือไม่ ฉันจ่ายเงินให้พวกเขาช่วยให้เรา มันไม่ได้
ต่อสู้ที่แท้จริงและเลือดไม่ได้จริง เมื่อมีคน
ตะโกน "ไฟ!" ผู้หญิงวิ่งไปที่สำคัญที่สุด
สิ่งที่อยู่ในบ้านของเธอลูกของเธอทองของเธอหรือ ...
การถ่ายภาพ นางนอร์ตันวิ่งไปหาภาพของเธอ
ที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าในห้องนั่งเล่นห้อง ฉันเห็นมัน แต่
ผมไม่ได้ใช้มัน พรุ่งนี้เราจะไปที่บ้านของเธอ
กับกษัตริย์ เราจะไปเร็วมากก่อนที่เธอจะได้รับการขึ้น.
กษัตริย์สามารถถ่ายภาพจาก
ตู้ และจากนั้นเราจะไป.
ในขณะที่โฮล์มส์ได้พูดคุยเราก็เดินกลับบ้าน
ไปถนนเบเกอร์ เมื่อเรามาถึงที่บ้านเพื่อนของฉัน
เป็นชายหนุ่มรีบที่ผ่านมาเราและกล่าวว่าคืนที่ดี
. นายเชอร์ล็อกโฮล์มส์ '
'ผมเคยได้ยินเสียงก่อนที่จะกล่าวว่าโฮล์มส์กับผม เขา
มองลงไปที่ถนน แต่ที่มันเป็น? '
4
ภาพ
ในวันถัดไปเราก็ไปที่บ้านไอรีนอร์ตันที่มี
พระมหากษัตริย์ คนรับใช้เก่าเปิดประตู นาย
เชอร์ล็อกโฮล์มส์ ' เธอถามและยิ้ม.
'ใช่' กล่าวว่าเพื่อนของฉัน เขามองประหลาดใจมาก.
'นางไอรีนอร์ตันและสามีของเธอออกจากประเทศอังกฤษนี้
ตอนเช้า พวกเขาจะไม่กลับมาที่ประเทศนี้. '
'อะไร' ร้องไห้โฮล์มส์ใบหน้าของเขาสีขาวและโกรธ.
'และสิ่งที่เกี่ยวกับการถ่ายภาพ? ร้องไห้กษัตริย์.
เราทุกคนรีบเข้าไปในห้องนั่งเล่นห้อง โฮล์มส์วิ่งไปที่
ตู้และเปิดมัน ภายในเป็น photogra

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับเชอร์ล็อก โฮล์มส์ มีผู้หญิงเพียงคนเดียวใน
โลก เขาไม่ได้ชอบเธอ เพราะเขาไม่เคยรัก
ผู้หญิง แต่หลังจากการประชุม เขาไม่เคยลืมเธอ .
เธอชื่อ ไอรีน แอดเลอร์
คืนหนึ่งในเดือนมีนาคมผมเยี่ยมเพื่อนเก่าที่บ้าน
ในถนนเบเกอร์ ฉันแต่งงานตอนนี้ ฉันก็ไม่เจอเขาบ่อยๆ
.
มา , วัตสัน , ' ' เขากล่าวว่า นั่งลง ฉันมีความสุข

แล้วเจอกันเพราะผมมีบางอย่างจะให้คุณ สิ่งที่
คุณคิดว่านี้ ? มันมาถึงในการโพสต์ล่าสุด ' มันเป็น
จดหมายไม่มีวันที่ชื่อหรือที่อยู่ มันบอกว่า :
'tonight คนที่จะเยี่ยมชมคุณ พูดคุยเกี่ยวกับบาง
ธุรกิจลับมาก คุณได้ช่วยคนสําคัญ
อื่น ๆ และคุณสามารถ เราหวังว่าจะช่วยเราได้ อยู่ของคุณ
ห้องที่ 7.45 น. '
" กระดาษ - คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับกระดาษ ?

ถามโฮล์มฉันพยายามที่จะคิดว่าชอบโฮล์มส์’ มันแพง , ดังนั้นคนนี้
รวย มันเป็นกระดาษแปลก '
" มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ถ้าคุณมองมันในแสง
คุณสามารถเห็นมันได้ในโบฮีเมีย . และ
เยอรมัน , ฉันคิดว่า , เขียนจดหมาย อ่า มาแล้ว คนของเรา
ตอนนี้ เราจะได้ยินเสียงม้าอยู่ . .
'shall ผมไป โฮล์มส์ ' ? ผมถาม .
' , ไม่ , ผมต้องการให้คุณช่วย นี้จะน่าสนใจ '
เพื่อนของฉันตอบ มีการเคาะที่ประตู .
มา ! ' เรียกว่า โฮล์มส์
สูงมากคนหนึ่งเข้ามาในห้อง เขา
สวมเสื้อผ้าราคาแพง , และหน้ากากบนใบหน้าของเขา คุณสามารถโทรหาฉันได้นับ
จากที่ตั้ง . ฉันมาจาก
โบฮีเมีย , ' ' เขากล่าวว่า ธุรกิจของฉันสำคัญที่สุด
ก่อนที่ฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับมัน คุณยินยอมที่จะเก็บเป็นความลับ
' ?
" ทำ " เราพูดกัน .
' สำคัญมากคนที่เป็นของพระราชวงศ์
ได้ส่งฉันมาเพื่อขอความช่วยเหลือของคุณ , ' เขา ' ผม
ใส่หน้ากากเพราะไม่มีใครต้องรู้ว่า
คนนั้นเป็นใคร ฉันต้องอธิบาย
ธุรกิจนี้มันสำคัญมากแค่ไหน ถ้าคุณไม่ช่วย จะมีความยากและลำบากสำหรับหนึ่งครอบครัว

ที่สำคัญที่สุดในยุโรป - และบางทีอาจจะใหญ่มาก เรื่องอื้อฉาว ฉันพูด
เรื่องบ้านที่มีชื่อเสียงของ ormstein , กษัตริย์ของโบฮีเมีย '

." ข้ารู้ว่าฝ่าบาท ' โฮล์มส์ เขาเงียบ

รมควันบุหรี่ คนกระโดดขึ้นจากเก้าอี้ ' อะไร ' เขาร้องไห้ .
' คุณรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร ? แล้วเขาก็ดึงหน้ากากออกจากใบหน้า
ของเขาและโยนมันลงบนพื้น . . . คุณ
ถูก ทำไมฉันต้องซ่อนมัน ? ข้าเป็นพระราชา ฉัน วิล
ฟอน ormstein กษัตริย์แห่งโบฮีเมีย . ฉันมาหาคุณ
ตัวเองเพราะผมไม่ได้ถามคนอื่นบอก
เรื่องราวของฉันมันต้องเป็นความลับ คุณเข้าใจ ?
'very อย่างดี ไป ' โฮล์มส์ เขาหลับตาลง และฟัง
.
'five ปีก่อนฉันเจอผู้หญิงที่ชื่อ ไอรีน แอดเลอร์
เรา . . . . . . . . '
'ah ' โฮล์มส์ ' ไอรีน แอดเลอร์ เกิดใน 1850
นักร้อง อาศัยอยู่ในลอนดอน , ผู้หญิงสวยมาก ,
ฉันได้ยิน . . . . . . . ' เขามองดูกษัตริย์” คุณ และ เธอ เธอ . . . . . . . คุณ
รักเธอ สักพัก แล้วก็ทิ้งเธอ แต่ก่อนที่คุณ
ซ้ายของเธอ