Gill cover extension, a component o

Gill cover extension, a component of the fighting pattern of Siamese fighting fish, Betta splendens, was observed in 7 telencephalic-lesioned and 7 sham-operated fish during exposure to mirror image and live Betta stimuli. The conspecific stimulus elicited more frequent and longer duration gill cover (operculum) responses than the mirror stimulus. Lesioning decreased the frequency of gill cover responses to both stimuli. The mean duration of the gill cover response was not affected by lesioning and, unlike response rate, did not decrease (habituate) with repeated stimulus presentation. Lesioning reduced the efficiency of food retrieval and tended to reduce activity level. Behavioral changes may be related to the extent of the lesion. Results are discussed in relation to current hypotheses concerning forebrain function.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหงือกขยายครอบคลุม ส่วนประกอบของรูปแบบการต่อสู้ของปลา กัด ถูกพบใน telencephalic lesioned 7 และ 7 ดำเนินการซัมซุยโปปลาระหว่างสัมผัสกับภาพสะท้อนกระจกและสิ่งเร้ากัดอยู่ กระตุ้น conspecific elicited ขึ้นบ่อย และนานระยะเวลาเหงือก (operculum) ครอบคลุมตอบกว่ากระตุ้นกระจก Lesioning ลดลงความถี่ของเหงือกครอบคลุมตอบสนองต่อสิ่งเร้าทั้งสอง ระยะเวลาเฉลี่ยของการตอบสนองครอบคลุมเหงือกจึงไม่เกิด โดย lesioning ก ซึ่งแตกต่างจากอัตราการตอบสนอง ก็ไม่ลด (habituate) กับงานนำเสนอกระตุ้นซ้ำ Lesioning ประสิทธิภาพการเรียกอาหารลดลง และมีแนวโน้มที่จะ ลดระดับ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอาจสัมพันธ์กับขอบเขตของรอยโรค ผลลัพธ์กล่าวถึงเกี่ยวกับปัจจุบันสมมุติฐานเกี่ยวกับฟังก์ชัน forebrain

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิลล์ขยายครอบคลุมองค์ประกอบของรูปแบบการต่อสู้ของปลากัดสยาม, Betta splendens ถูกตั้งข้อสังเกตใน 7 telencephalic-lesioned และ 7 ปลาเสแสร้งดำเนินการระหว่างการถ่ายภาพที่จะสะท้อนภาพและสิ่งเร้า Betta สด กระตุ้นชนิดเดียวกันออกมาครอบคลุมระยะเวลาเหงือกบ่อยขึ้นและอีกต่อไป (operculum) การตอบสนองกว่ากระตุ้นกระจก lesioning ลดลงของการตอบสนองความถี่ปกเหงือกต่อสิ่งเร้าทั้ง ระยะเวลาเฉลี่ยของการตอบสนองปกเหงือกไม่ได้รับผลกระทบจาก lesioning และแตกต่างจากอัตราการตอบสนองไม่ได้ลดลง (ทำให้เกิดความเคยชิน) ด้วยการนำเสนอการกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก lesioning ลดประสิทธิภาพของการดึงอาหารและมีแนวโน้มที่จะลดระดับกิจกรรม การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอาจจะเกี่ยวข้องกับขอบเขตของแผล ผลการกล่าวถึงในความสัมพันธ์กับสมมติฐานปัจจุบันที่เกี่ยวกับฟังก์ชั่น forebrain

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนขยายของเหงือกที่เป็นส่วนประกอบของการต่อสู้รูปแบบของปลากัด ปลากัด splendens สังเกตได้ใน 7 telencephalic lesioned 7 หลอกลวงและหยอดปลาในระหว่างการกระจกและมีชีวิตอยู่ปลากัดสิ่งเร้า กระตุ้น conspecific ได้มาบ่อย และระยะเวลาเหงือก ( โอเพอร์คูลัม ) การตอบสนองมากกว่ากระจก กระตุ้นlesioning ลดความถี่ของการตอบสนองของฝาปิดเหงือกทั้งสิ่งเร้า ค่าเฉลี่ยของระยะเวลาการตอบสนองของฝาปิดเหงือก ได้รับผลกระทบ โดย lesioning และแตกต่างจากอัตราการตอบสนองไม่ได้ลดลง ( เป็นนิสัย ) กระตุ้นซ้ำ การนำเสนองาน lesioning ลดประสิทธิภาพของระบบอาหารและมีแนวโน้มที่จะลดระดับกิจกรรม การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่อาจเกี่ยวข้องกับขอบเขตของรอยโรคผลลัพธ์จะถูกกล่าวถึงในความสัมพันธ์กับข้อมูลปัจจุบันเกี่ยวกับฟังก์ชันสมองส่วนหน้า .