เป็นครูที่สอนคณิตศาสตร์สมัยมัธยมต้นที่โรงเรียนปลูกปัญญา ฉันยังจำได้ตอนที่เรียนกับท่านแรก ฉันไม่เรียนเลย เล่นกับเพื่อนตลอด และมีวันนึงที่ท่านจะตรวจการบ้าน ซึ่งฉันยังไม่ทำมันซักข้อเลย ฉันกับเพื่อนๆ จึงโดดคาบนั้น และพอท่านจับได้ ท่านจึงลงโทษด้วยการให้ฉันกับเพื่อนๆเรียนพิเศษคณิตศาสตร์ทุกวัน จันทร์ถึงศุกร์ กลับ 6 โมงเย็น ใช่ฉันปฏิเสธไม่ได้ ฉันต้องเรียน และในวันแรกที่เรียน ท่านบอกว่า ก่อนที่จะเรียนท่านอยากเข้าใจพวกเราก่อน และท่านก็บอกว่า ท่านเข้าใจว่าพวกเราไม่ชอบเรียนคณิตศาสตร์มันยาก และคำพูดที่ทำให้ฉันไม่มีวัน ที่ท่านบอกว่า "ถ้าคุณไม่ชอบอะไร ขอให้เปลี่ยนมัน ถ้าคุณเปลี่ยนมันไม่ได้ ขอให้เปลี่ยนทัศนคติของคุณเอง" หลังจากวันนั้นฉันก็ตั้งใจเรียนมากขึ้น พอถึงวันสอบคณิตศาสตร์ ฉันก็ได้เต็มเกือบทุกครั้ง และทุกครั้งที่เรียนพิเศษเสร็จ ท่ามักมีเกร็ดความรู้ หรือข้อคิดมาให้ฟังเสมอ และท่านมักจะพูดเสมอว่า "ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน แต่ขอให้คุณเป็นคนดีก็พอ" ท่านเป็นครูคนแรกที่เข้าใจฉัน และยังคอยอบรมสั่งสอนฉันให้เป็นคนดี และยังเปลี่ยนทัศนคติฉันด้วย จากที่ฉันเกลียดคณิตศาสตร์มาก แต่ตอนนี้ทำให้ฉันรักคณิตศาสตร์มากก ถึงตอนนี้ฉันจะย้ายมาโรงเรียนขจรเกียรติแล้วก็ตาม แต่คุณครูก็ยังเป็นครูในดวงใจฉันเสมอ