ปราณนต์มองภัทรินอย่างรักหวานซึ้ง “ภัทร..ผมรักคุณนะ”
ภัทรินยิ้ม “ชั้นเห็นความรักของนายแล้ว”
ทั้งคู่ยิ้มให้กัน วาบหวาม ก่อนที่ปราณนต์จะค่อยๆ ขยับหน้าเข้าไปจะจูบ ภัทรินหลับตารอ แต่แล้วลมหนาวก็พัดมาวูบใหญ่ทำเอาทั้งสองคนผงะชะงัก ไม่ได้จูบกัน พอมองกัน ก็หัวเราะคิกคักกันออกมาอีก กังหันลมยังหมุนคู่กันไปอยู่รอบๆ คนทั้งคู่