V. PartyClass and status interests

V. Party

Class and status interests interact in the realm of the legal order, the arena of politics. Political power is, obviously, often based on class and status interests. Parties are the organizations of power. Their purpose is the struggle for domination. Parties commonly operate in the political/legal domain, but as an ideal type, parties are not restricted to this field.

Although parties are based on class and status, they are usually organized across these distinctions. That is, it is rare for parties to be based solely on class or status interests, such that a party of entrepreneurial class interest would be in competition with one based on high status. Since economic power binds class status together in some way, it is no surprise that parties reflect these complex patterns of interest.

Parties represent a high degree of rationality in social action. Parties require planning; their motives are strategic. Irrational types of social action are not completely excluded, however. Tradition and affect are a part of the operation of parties.

Notes
1 This view is not far from Marx, though it is stated very differently. Marx certainly discussed the implications of class in terms of the material conditions of existence. He also saw possession of property as definitive, though he identified the market with capitalist class relations, and not earlier forms.

2 The distinction is between active and idle wealth.

3 Marx did not think the differences in the kind of labor were important, though he acknowledged that skilled labor had greater value, and thus higher wages, than unskilled labor. Weber believed that the differences in wages resulted in significant material conditions, and therefore, different patterns of social action. Weber's suggests that antagonisms among the property-less groups can be based on rational motives, and not false consciousness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ V.สนใจเรียนและสถานะการทำงานในขอบเขตของกฎหมายสั่ง เวทีการเมือง อำนาจทางการเมืองได้ แน่นอน บ่อยตามสถานที่เรียนและสถานะ ฝ่ายคือ องค์กรของพลังงาน วัตถุประสงค์ของพวกเขาจะต่อสู้เพื่อครอบงำทาง บุคคลทั่วไปมีสมบัติทางการเมือง/กฎหมาย แต่เป็นชนิดเหมาะ บุคคลไม่จำกัดไปยังฟิลด์นี้แม้ว่าบุคคลจะขึ้นอยู่กับระดับและสถานะ พวกเขามีการจัดระเบียบในข้อแตกต่างเหล่านี้มักจะ คือ เป็นเรื่องยากที่บุคคลต้องตามระดับหรือสถานะสนใจ เช่นว่าบุคคลที่น่าสนใจระดับกิจการจะแข่งขันด้วยตามสถานะ เนื่องจากอำนาจทางเศรษฐกิจ binds สถานะชั้นกันในบางวิธี มันจะไม่แปลกใจว่า บุคคลสะท้อนถึงรูปแบบเหล่านี้ซับซ้อนน่าสนใจบุคคลเป็นตัวแทนระดับสูงของ rationality ในการดำเนินการทางสังคม บุคคลต้องการวางแผน กลยุทธ์ของพวกเขาไม่สนคำครหาได้ ชนิดไม่มีเหตุผลของการกระทำทางสังคมจะไม่สมบูรณ์ไม่รวม อย่างไรก็ตาม ประเพณีและผลเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงานของฝ่ายหมายเหตุ1 นี้ดูได้จาก Marx แม้ว่ามันจะระบุแตกต่างกันมาก Marx กล่าวถึงผลกระทบของชั้นในสภาพวัตถุดิบของการดำรงอยู่อย่างแน่นอน เขายังเห็นครอบครองทรัพย์สินเป็นการทั่วไป ว่าเขาระบุตลาดกับระดับทุนความสัมพันธ์ แบบฟอร์มก่อนหน้านี้ไม่2 แตกระหว่างใช้งานอยู่ และไม่ได้ใช้งานอีกมากมายให้ได้3 Marx ไม่ได้คิดว่า ความแตกต่างในชนิดของแรงงานมีความสำคัญ แต่เขายอมรับว่า แรงงานมีฝีมือมีค่ามากกว่า และค่าจ้างที่สูงขึ้น กว่าแรงงานไร้ฝีมือ เวเบอร์เชื่อว่า ความแตกต่างในค่าจ้างส่งผลให้สภาพวัสดุสำคัญ ดัง นั้น รูปแบบของการกระทำทางสังคม ของเวเบอร์แนะนำว่า antagonisms ระหว่างกลุ่มน้อยคุณสมบัติสามารถยึดเชือดไม่สนคำครหา และสติไม่เท็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โวลต์พรรคระดับและความสนใจสถานะโต้ตอบในขอบเขตของคำสั่งทางกฎหมายที่เกิดเหตุของการเมือง อำนาจทางการเมืองเป็นอย่างเห็นได้ชัดมักจะขึ้นอยู่กับระดับและความสนใจสถานะ ภาคีองค์กรของอำนาจ วัตถุประสงค์ของพวกเขาคือการต่อสู้เพื่อการปกครอง ภาคีทั่วไปทำงานในทางการเมือง / โดเมนกฎหมาย แต่เป็นชนิดที่เหมาะฝ่ายไม่ได้ จำกัด ฟิลด์นี้. แม้ว่าบุคคลที่จะขึ้นอยู่กับระดับและสถานะของพวกเขามักจะมีการจัดความแตกต่างเหล่านี้ทั่ว นั่นคือมันเป็นเรื่องยากสำหรับบุคคลที่จะขึ้น แต่เพียงผู้เดียวในชั้นเรียนหรือผลประโยชน์สถานะเช่นว่าบุคคลที่น่าสนใจระดับผู้ประกอบการจะอยู่ในการแข่งขันกับอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นอยู่กับสถานะสูง เนื่องจากอำนาจทางเศรษฐกิจระดับสถานะผูกเข้าด้วยกันในทางใดทางหนึ่งก็เป็นที่น่าแปลกใจที่บุคคลที่สะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบที่ซับซ้อนเหล่านี้ที่น่าสนใจ. ภาคีเป็นตัวแทนระดับสูงของความมีเหตุผลในการดำเนินการทางสังคม ภาคีต้องมีการวางแผน; แรงจูงใจของพวกเขามียุทธศาสตร์ ชนิดไม่มีเหตุผลของการกระทำทางสังคมจะไม่ได้รับการยกเว้นอย่างสมบูรณ์อย่างไรก็ตาม ส่งผลกระทบต่อประเพณีและเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงานของฝ่ายที่. หมายเหตุ1 มุมมองนี้อยู่ไม่ไกลจากมาร์กซ์ถึงแม้ว่ามันจะระบุแตกต่างกันมาก มาร์กซ์อย่างแน่นอนกล่าวถึงผลกระทบของการเรียนในแง่ของวัสดุเงื่อนไขของการดำรงอยู่ นอกจากนี้เขายังเห็นความครอบครองของสถานที่ให้บริการเป็นที่ชัดเจนแม้ว่าเขาจะระบุตลาดที่มีความสัมพันธ์กับชนชั้นนายทุนและไม่รูปแบบก่อนหน้านี้. 2 ความแตกต่างอยู่ระหว่างความมั่งคั่งการใช้งานและไม่ได้ใช้งาน. 3 มาร์กซ์ไม่ได้คิดที่แตกต่างกันในชนิดของแรงงานมีความสำคัญแม้ว่า เขายอมรับว่าแรงงานที่มีทักษะมีมูลค่าที่เพิ่มขึ้นและค่าจ้างที่สูงขึ้นดังนั้นกว่าแรงงานไร้ฝีมือ เวเบอร์เชื่อว่าความแตกต่างในค่าจ้างส่งผลให้สภาพวัสดุอย่างมีนัยสำคัญและดังนั้นรูปแบบที่แตกต่างกันของการกระทำทางสังคม เวเบอร์แสดงให้เห็นว่าปรปักษ์ระหว่างกลุ่มทรัพย์สินน้อยจะขึ้นอยู่กับแรงจูงใจที่มีเหตุผลและไม่จิตสำนึกที่ผิดพลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โวลต์ปาร์ตี้

เรียนสถานะและผลประโยชน์โต้ตอบในขอบเขตของกฎหมาย สั่ง เวทีการเมือง อำนาจทางการเมืองอย่างเห็นได้ชัด มักจะขึ้นอยู่กับระดับความสนใจและสถานะ พรรคการเมืองเป็นองค์กรแห่งอำนาจ วัตถุประสงค์ของพวกเขาคือการต่อสู้เพื่อการปกครอง บุคคลทั่วไปใช้ในการวิเคราะห์ทางการเมืองและกฎหมาย แต่เป็นชนิดที่เหมาะสมที่สุด คู่กรณีไม่จํากัดสาขานี้

แม้ว่าบุคคลจะขึ้นอยู่กับระดับและสถานะของพวกเขามักจะจัดในความแตกต่างเหล่านี้ คือว่า มันเป็นเรื่องยากสำหรับบุคคลที่จะขึ้นอยู่เพียงผู้เดียวในชั้นเรียนหรือสนใจสถานะ เช่น บุคคลที่สนใจเรียนผู้ประกอบการจะแข่งขันหนึ่งขึ้นอยู่กับสถานะสูง เนื่องจากอำนาจทางเศรษฐกิจที่ผูกคลาสสถานะด้วยกันในบางวิธีไม่ใช่เรื่องแปลกที่ฝ่ายสะท้อนเหล่านี้ซับซ้อนรูปแบบน่าสนใจ

ฝ่ายตัวแทนระดับสูงของความมีเหตุผลในสังคมการกระทำ บุคคลต้องมีการวางแผน แรงจูงใจเชิงกลยุทธ์ ประเภทของการกระทำที่ไร้เหตุผล สังคมจะไม่สมบูรณ์ไม่ อย่างไรก็ตาม ประเพณี และมีผลต่อการเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงานของฝ่าย

หมายเหตุ
1 มุมมองนี้อยู่ไม่ไกลจากมาร์กซ์ ,แม้ว่าจะระบุได้แตกต่างกันมาก มาร์กซ์อย่างแน่นอนกล่าวถึงความหมายของคลาสในแง่ของวัสดุเงื่อนไขของการดำรงอยู่ เขายังเห็นครอบครองคุณสมบัติที่ชัดเจน แม้ว่าเขาระบุตลาดทุนนิยมความสัมพันธ์ทางชนชั้น และไม่ก่อนหน้านี้รูปแบบ

2 ความแตกต่างระหว่างการใช้งานและความมั่งคั่งว่าง

3 มาร์คไม่คิดว่าความแตกต่างในชนิดของแรงงานเป็นสำคัญ อย่างไรก็ตาม เขายอมรับว่าแรงงานมีฝีมือมีมูลค่ามากขึ้น และดังนั้นจึง ค่าจ้างที่สูงขึ้นกว่าแรงงานไร้ฝีมือ . เวเบอร์เชื่อว่า ความแตกต่างของค่าจ้างให้เงื่อนไขวัสดุที่สำคัญและดังนั้นรูปแบบที่แตกต่างกันของกิจกรรมทางสังคมเวเบอร์ก็แสดงให้เห็นว่า antagonisms ท่ามกลางทรัพย์สินน้อยกว่า กลุ่มสามารถ ตามเผ่ามีเหตุผลและไม่เท็จสติ