DiscussionThis study aimed to explo

Discussion
This study aimed to explore the factors that facilitated
or hindered GDM self-management among a group of
women attending for pregnancy care in a low socioeconomic
setting. Findings suggest that women encountered
a number of barriers in their quest to self-manage
their condition. This included difficulty comprehending
the urgency of immediate diet control. Most women
spoke of the challenge of implementing a complex regimen
of blood testing and dietary manipulation, within a very short time frame, while they were still coming to
terms with the shock of diagnosis. Many reported commencing
on insulin within 1–2 weeks of GDM diagnosis,
and some women felt they would have mastered the
requisite GDM self-management behaviours in a more
generous time frame. This urgency of immediate treatment
of maternal hyperglycaemia is echoed in the literature,
where an immediate reduction of maternal blood
glucose is recommended in order to minimize adverse
pregnancy outcomes [13,49]. Moreover, recent studies
also indicate that maternal hyperglycaemia, at lower
levels that those previously recognised, has a detrimental
effect on fetal welfare [25] and this finding has further
increased pressure on health professionals to effect an immediate
reduction in maternal blood glucose levels [13].
Participants in this study, found dietary self-management
difficult, related to the time required to learn food values,
and to cook healthy food. Social factors such as eating with
family and friends also contributed to the dilemmas
women faced, while a lack of clear guidelines was identified
as hindering the process of diet control. Only two study
participants succeeded in self-managing their GDM without
insulin and both women, identified personal character
strengths and determination as assisting them to master
the necessary skills and behaviours. This very low rate of
non-insulin use was a surprising finding, particularly as
women were recruited on a first come basis rather than on
the basis of management regimens. However, further explication
of this finding is beyond the scope of this qualitative
study of women’s experience and future quantitative evaluation
is recommended. The finding may be incidental,
however, it is consistent with generally higher use of insulin
at the clinic where limited maternal education and
understanding are thought to impact on poorer dietary
adherence and higher rates of hyperglycaemia [19,20].
Whatever the reasons, rates of dietary self-management
alone were considerably lower, among study participants
than the recommended 65–90% of women discussed in
the literature [24-26]. This feature may also reflect limited
appropriate, culturally based educational resources for
women in this area.
In general, dietary self-management is recognised as
challenging [50,51] and as requiring motivation, understanding
of food values and of the amount to eat [22].
This knowledge and motivation may have been deficient
in our population due to their social circumstances and
may have also been affected by cultural beliefs about
particular foods, such as rice. Many participants struggled
to believe that traditional foods such as rice could be considered
‘bad’ food, in terms of excess calories, related to
portion sizes. Parallel findings present in the literature and
dietary change is recognized as difficult to achieve, particularly
among low socio-economic and migrant groups
[52,53]. Such difficulties relate to cultural mores, views
about traditional foods and a lack of appropriate food
alternatives [50,51,53,54]. Many participants in our
study were hesitant to change their diet, while at the
same time they were willing to eat less in order to
avoid hyperglycaemia. Parallel findings present in the
literature, and participants in Rhoads-Baeza and Reis’
study among low income Latino women with GDM,
were also reluctant to change from their traditional
consumption of fatty meats to healthier alternatives
[53]. On the other hand, Bandyopadhyay et al. [54] who
studied South Asian women with GDM in Australia,
found that participants predominantly changed to the
recommended diet, but were nonetheless unhappy
about the type and quantity of food allowed, and complained
of always feeling hungry.
One surprising factor in this study, was the frequency
with which women identified the use of insulin as an
easier option, rather than dietary control alone. This
finding is not evident in the literature and appears to relate
to the women’s concerns about hyperglycaemia at
the same time as encountering difficulties with dietary
restrictions and behavioural change. Women who
regarded insulin as easier than diet control alone,
expressed limited concerns about insulin use and
regarded it simply as a solution to their current dilemma
of high blood glucose and difficulty in effecting diet control.
None of these women displayed any knowledge of a
possible link between insulin use in GDM and subsequent
development of type 2 diabetes.
In terms of facilitators, women in this study were intensely
interested in maximizing fetal health and this
finding of concern for the fetus is echoed in other research
on women’s experiences of GDM [53-55]. Concern
for the fetus motivated participants to take on the
tasks of GDM self-management and, although many
women struggled to understand food values and to prepare
healthy meals, they remained dedicated to the
baby’s welfare. This manifested in the discomfort they
endured by eating less than they desired, eating foods
they did not enjoy, doing blood glucose levels and
administering insulin, and trying to meet with exercise
requirements. In the literature, a desire to protect the
fetus, or evidence of maternal-fetal attachment, is similarly
associated with greater pregnancy investment and
adoption of health promoting behaviours, such as
healthy diet [56,57].
Successful GDM self-management in our study was
mediated by support from family and health professionals.
Women identified husbands and partners as the
most important source of psychological support. A less
important, but additional form of psychological support
was offered by health professionals, including diabetes
educators, midwives, doctors, and dieticians. Similar
findings of psychological support as important in encouraging GDM self-management, are found in the
literature [58,59]. In particular, the partner’s support is
seen as especially valuable in effecting behavioural
change such as increasing exercise [59] while support
from health professionals was recognised as encouraging
women to view GDM as within their control [58].
Finally, this study has some limitations and the recruitment
of women who could speak conversational English
may have excluded many other migrant women in the area.
For this reason, a number of interpreter mediated focus
group discussions are planned for the future, which will include
representation of the most populous ethnic groups
in the area. Additionally, this small sample is from one geographical
area, which means that the findings cannot be
generalised to the Australian population as a whole [60].
However, the intent of the study was not to provide generalisable
information, but to explore the facilitators or impediments
to GDM self-management, among women in our
area. This aim has been achieved and, although findings
are not generalisable, they may also be applicable to other
similar populations [60].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัจจัยที่อำนวยความสะดวกหรือผู้ที่ขัดขวาง GDM จัดการด้วยตนเองระหว่างกลุ่มผู้หญิงที่เข้าร่วมการดูแลตั้งครรภ์ต่ำที่ประชากรตั้งค่า ผลการวิจัยแนะนำว่า ผู้หญิงพบจำนวนของอุปสรรคในการแสวงหาการจัดการตนเองสภาพของพวกเขา นี้รวม comprehending ยากความเร่งด่วนของการควบคุมอาหารทันที ผู้หญิงส่วนใหญ่พูดถึงความท้าทายของการใช้ระบบการปกครองซับซ้อนของเลือดทดสอบอาหาร และการจัดการ ภายในสั้นมากเวลา ในขณะที่พวกเขายังคงมีมาถึงเงื่อนไข มีการช็อกของการวินิจฉัย หลายรายงานนั้นในอินซูลินภายใน 1-2 สัปดาห์ของการวินิจฉัย GDMและผู้หญิงบางคนรู้สึกว่า พวกเขาจะได้เข้าใจในพฤติกรรมการจัดการตนเอง GDM จำเป็นในมากขึ้นเวลาใจกว้าง นี้ความเร่งด่วนของการรักษาทันทีของ hyperglycaemia แม่ไม่ได้พูดย้ำในวรรณคดีซึ่งการลดเลือดแม่ทันทีขอแนะนำกลูโคสเพื่อลดร้ายผลตั้งครรภ์ [13,49] นอกจากนี้ การศึกษาล่าสุดระบุ hyperglycaemia ที่แม่ ที่ต่ำระดับที่คนก่อนหน้านี้ยัง ได้เป็นผลดีมีผลต่อครรภ์สวัสดิการ [25] และค้นหานี้เพิ่มเติมความดันที่เพิ่มขึ้นในผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพให้มีผลทันทีลดระดับน้ำตาลในเลือดแม่ [13]ผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้ พบอาหารการจัดการตนเองยาก ที่เกี่ยวข้องกับเวลาที่ใช้ในการเรียนค่าอาหารและ การปรุงอาหารเพื่อสุขภาพ ปัจจัยทางสังคมเช่นการรับประทานอาหารด้วยส่วน dilemmas เพื่อนและครอบครัวผู้หญิงต้องเผชิญ ในขณะที่มีระบุการขาดแนวทางชัดเจนเป็นการขัดขวางการควบคุมอาหาร ศึกษาเพียงสองผู้เรียนที่ประสบความสำเร็จในการจัดการตนเองของ GDM ไม่อินซูลินและทั้งผู้หญิง ระบุลักษณะส่วนตัวจุดแข็งและความมุ่งมั่นเป็นการให้ความช่วยเหลือพวกเขาหลักทักษะที่จำเป็นและพฤติกรรม อัตรานี้ต่ำมากใช้อินซูลินไม่ถูกค้นพบที่น่าแปลกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้หญิงได้พิจารณาตามคำแรก มากกว่าในพื้นฐานของบริหาร regimens อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติม explicationค้นหานี้อยู่ในขอบเขตของคุณภาพศึกษาประสบการณ์และการประเมินผลเชิงปริมาณในอนาคตผู้หญิงแนะนำ การค้นหาอาจผาดเผิน ๆอย่างไรก็ตาม มันจะสอดคล้องกับการใช้อินซูลินสูงโดยทั่วไปคลินิกที่จำกัดการศึกษาเวชศาสตร์มารดา และความเข้าใจมีความคิดเกี่ยวกับอาหารสำหรับผู้ย่อมส่งผลกระทบต่าง ๆ และราคาสูงของ hyperglycaemia [19,20]สิ่งเหตุผล ราคาอาหารจัดการตนเองคนเดียวคนที่ต่ำมาก ในหมู่ผู้เข้าร่วมศึกษากว่า 65-90% แนะนำผู้หญิงที่กล่าวถึงในวรรณกรรม [24-26] คุณลักษณะนี้อาจได้รับผลกระทบจำกัดทรัพยากรทางการศึกษาที่เหมาะสม วัฒนธรรมตามสำหรับผู้หญิงในพื้นที่นี้ทั่วไป จัดการอาหารตัวเองได้ตราบใดที่[50,51] การท้าทาย และต้องการแรงจูงใจ ความเข้าใจค่าอาหาร และการกิน [22]ความรู้และแรงจูงใจนี้อาจมีการขาดสารประชากรของเราเนื่องจากสถานการณ์ของสังคม และอาจมียังได้รับผลกระทบจากวัฒนธรรมความเชื่อเกี่ยวกับเฉพาะอาหาร เช่นข้าว ผู้เข้าร่วมในการต่อสู้เชื่อว่า อาหารแบบดั้งเดิมเช่นข้าวอาจจะพิจารณา'ไม่ดี' อาหาร ในแคลอรี่ส่วนเกิน ที่เกี่ยวข้องกับส่วนขนาดนั้น แบบขนานพบในวรรณคดี และเปลี่ยนอาหารเป็นที่รู้จักเป็นยากที่จะประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างกลุ่มสังคมเศรษฐกิจ และแรงต่ำ[52,53] ด้วยความยากลำบากดังกล่าวเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมจารีตและวิถีประชา มุมมองเกี่ยวกับอาหารดั้งเดิมและการขาดอาหารที่เหมาะสมแทน [50,51,53,54] ผู้เข้าร่วมมากมายของเราศึกษาได้ลังเลที่จะเปลี่ยนอาหารของพวกเขา ในขณะที่การขณะเดียวกันพวกเขายอมกินน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงการ hyperglycaemia แบบขนานพบอยู่ในวรรณคดี และผู้เข้าร่วมใน Rhoads Baeza และการใส่ใจศึกษาต่ำรายได้ลาตินผู้หญิงกับ GDMก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงจากของดั้งเดิมการใช้ไขมันวัวแทนสุขภาพดี[53] อีก Bandyopadhyay et al. [54] คนผู้หญิงเอเชียใต้ที่ มี GDM ในออสเตรเลีย ศึกษาพบว่า ผู้เรียนส่วนใหญ่เปลี่ยนเป็นการอาหารแนะนำ แต่ก็กระนั้นไม่มีความสุขเกี่ยวกับชนิดและปริมาณของอาหารได้รับอนุญาต และแนะนำของมักจะรู้สึกหิวปัจจัยหนึ่งที่น่าแปลกใจในการศึกษานี้ มีความถี่มีผู้หญิงที่ระบุการใช้อินซูลินเป็นการตัวเลือกที่ง่ายขึ้น แทนการควบคุมอาหารเพียงอย่างเดียว นี้ค้นหาจะไม่ปรากฏชัดในวรรณคดี และปรากฏที่ เกี่ยวข้องการผู้หญิงกังวลเกี่ยวกับ hyperglycaemia ที่ช่วงเวลาเดียวกับพบกับความยากลำบาก ด้วยอาหารสำหรับผู้ข้อจำกัดและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ผู้หญิงที่ถือว่าอินซูลินเป็นง่ายกว่าการควบคุมอาหารเพียงอย่างเดียวแสดงความกังวลที่จำกัดเกี่ยวกับการใช้อินซูลิน และถือเป็นการแก้ไขความลำบากใจปัจจุบันของพวกเขาเพียงแค่น้ำตาลในเลือดสูงและความยากลำบากในการควบคุมอาหารที่มีผลต่อการผู้หญิงเหล่านี้ไม่แสดงความรู้ใด ๆสามารถเชื่อมโยงระหว่างอินซูลินใช้ ใน GDM และต่อมาการพัฒนาของโรคเบาหวานชนิดที่ 2ในเบา ๆ สตรีในการศึกษานี้มีความสนใจในการเพิ่มสุขภาพครรภ์และนี้ค้นหาของความกังวลสำหรับทารกในครรภ์จะได้พูดย้ำในการวิจัยอื่น ๆในประสบการณ์ของผู้หญิงของ GDM 53-55] ที่เกี่ยวข้องสำหรับทารกในครรภ์แรงจูงใจที่ผู้เรียนจะใช้ในการงานของการจัดการตนเองของ GDM และ ถึงแม้ว่าหลายผู้หญิงต่อสู้เข้าใจค่าอาหาร และ การเตรียมความพร้อมอาหารเพื่อสุขภาพ พวกเขายังคงอุทิศตนเพื่อการสวัสดิการเด็ก นี้ประจักษ์ในสบายพวกเขาทน โดยกินน้อยกว่าพวกเขาต้องการ รับประทานอาหารจะได้ไม่พัก ทำระดับน้ำตาลในเลือด และจัดการอินซูลิน และพยายามที่จะตอบสนองกับการออกกำลังกายความต้องการ ในวรรณคดี ความปรารถนาที่จะป้องกันการอ่อน หรือหลักฐานแนบเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์ เป็นทำนองเดียวกันเกี่ยวข้องกับการลงทุนตั้งครรภ์มากขึ้น และของสุขภาพที่ส่งเสริมพฤติกรรม เช่นสุขภาพอาหาร [56,57]จัดการตนเอง GDM ประสบความสำเร็จในการศึกษาของเราได้mediated โดยการสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพและครอบครัวผู้หญิงระบุสามีและคู่ค้าเป็นการแหล่งสำคัญของการสนับสนุนทางจิตใจ น้อยสำคัญ แต่เพิ่มเติมแบบฟอร์มสนับสนุนจิตใจแนะนำ โดยผู้เชี่ยวชาญสุขภาพ รวมทั้งโรคเบาหวานสรรหา midwives แพทย์ ก dieticians คล้ายคลึงกันผลการวิจัยสนับสนุนทางจิตใจเป็นสิ่งสำคัญในนิมิต GDM จัดการตนเอง อยู่ในวรรณกรรม [58,59] โดยเฉพาะ การสนับสนุนของบริษัทในเครือเป็นเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมีผลต่อพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงเช่นเพิ่มการออกกำลังกาย [59] ในขณะที่สนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่ยังเป็นกำลังใจผู้หญิงดู GDM เป็นภายในตัวควบคุมของพวกเขา [58]การศึกษานี้มีข้อจำกัดบางประการและการสรรหาบุคลากรของผู้หญิงที่สามารถพูดภาษาอังกฤษสนทนาอาจมีแยกหลายอื่น ๆ ผู้หญิงข้ามชาติในพื้นที่ด้วยเหตุนี้ จำนวนล่าม mediated โฟกัสวางแผนไว้สำหรับอนาคต ซึ่งจะรวมถึงการสนทนากลุ่มการแสดงของกลุ่มชาติพันธุ์มีประชากรมากที่สุดในพื้นที่ นอกจากนี้ อย่างนี้ขนาดเล็กมาจากหนึ่งทางภูมิศาสตร์ที่ตั้ง ซึ่งหมายความ ว่า ผลการวิจัยไม่สามารถgeneralised เพื่อประชากรออสเตรเลียทั้งหมด [60]อย่างไรก็ตาม จุดประสงค์ของการศึกษาไม่ให้ generalisableข้อมูล แต่การสำรวจเบา ๆ หรือ impedimentsการ GDM จัดการด้วยตนเอง ผู้หญิงในของเราที่ตั้ง จุดมุ่งหมายนี้ได้รับความ และ แม้ว่าการค้นพบมี generalisable ไม่ พวกเขายังอาจเกี่ยวข้องกับเหมือนประชากร [60]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยเรื่องการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัจจัยที่อำนวยความสะดวกหรือขัดขวางGDM การจัดการตนเองในกลุ่มของผู้หญิงที่เข้าร่วมในการดูแลการตั้งครรภ์ในทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำการตั้งค่า ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงที่พบจำนวนของปัญหาและอุปสรรคในการแสวงหาของพวกเขาที่จะจัดการตนเองสภาพของพวกเขา นี้รวมถึงความยากลำบากในการทำความเข้าใจความเร่งด่วนของการควบคุมอาหารทันที ผู้หญิงส่วนใหญ่พูดถึงความท้าทายของการดำเนินการระบบการปกครองที่ซับซ้อนของการทดสอบเลือดและการจัดการอาหารภายในกรอบเวลาที่สั้นมากในขณะที่พวกเขายังคงมาถึงข้อตกลงกับช็อตของการวินิจฉัย หลายคนเริ่มมีการรายงานเกี่ยวกับอินซูลินภายใน 1-2 สัปดาห์ของ GDM วินิจฉัยและผู้หญิงบางคนรู้สึกว่าพวกเขาจะได้เข้าใจที่จำเป็นGDM พฤติกรรมการจัดการตนเองในอีกกรอบเวลาที่ใจกว้าง ความเร่งด่วนของการรักษาทันทีนี้ของมารดา hyperglycaemia สะท้อนในวรรณคดีที่ลดลงทันทีในเลือดมารดากลูโคสจะแนะนำเพื่อลดอาการไม่พึงประสงค์ผลการตั้งครรภ์[13,49] นอกจากนี้การศึกษาล่าสุดยังระบุว่ามารดา hyperglycaemia ที่ต่ำกว่าระดับที่ว่าผู้ที่ได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้มีอันตรายผลกระทบต่อสวัสดิการของทารกในครรภ์[25] และการค้นพบนี้ได้เพิ่มเติมความดันที่เพิ่มขึ้นในผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่จะทำให้เกิดทันทีในการลดระดับน้ำตาลในเลือดของมารดา[13 ]. ผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้พบว่าการบริโภคอาหารการจัดการตนเองยากที่เกี่ยวข้องกับเวลาที่ต้องใช้ในการเรียนรู้ค่าอาหารและการปรุงอาหารเพื่อสุขภาพ ปัจจัยทางสังคมเช่นการรับประทานอาหารกับครอบครัวและเพื่อน ๆ ก็มีส่วนทำให้วิกฤติผู้หญิงต้องเผชิญในขณะที่การขาดแนวทางที่ชัดเจนถูกระบุว่าเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการของการควบคุมอาหาร เพียงสองการศึกษาเข้าร่วมประสบความสำเร็จในการจัดการตัวเองได้โดยไม่ต้อง GDM อินซูลินและผู้หญิงทั้งสองคนระบุตัวบุคคลจุดแข็งและความมุ่งมั่นการให้ความช่วยเหลือพวกเขาที่จะโททักษะที่จำเป็นและพฤติกรรม อัตราที่ต่ำมากของการใช้ที่ไม่ใช่อินซูลินคือการค้นพบที่น่าแปลกใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่ได้รับคัดเลือกบนพื้นฐานมาก่อนมากกว่าพื้นฐานของการบริหารจัดการยา อย่างไรก็ตามการชี้แจงต่อไปของการค้นพบนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของนี้คุณภาพประสบการณ์การศึกษาของสตรีและการประเมินผลเชิงปริมาณในอนาคตจะแนะนำ การค้นพบนี้อาจจะบังเอิญแต่มันมีความสอดคล้องกับการใช้งานที่สูงขึ้นโดยทั่วไปของอินซูลินที่คลินิกที่ จำกัด การศึกษามารดาและความเข้าใจที่กำลังคิดว่าจะส่งผลกระทบต่อการบริโภคอาหารที่ยากจนกว่าการยึดมั่นและอัตราที่สูงขึ้นของhyperglycaemia [19,20]. เหตุผลใด ๆ ก็ตามอัตรา ของอาหารการจัดการตนเองเพียงอย่างเดียวลดลงอย่างมากในหมู่ผู้เข้าร่วมการศึกษากว่าที่แนะนำ65-90% ของผู้หญิงที่กล่าวถึงในวรรณคดี[24-26] คุณลักษณะนี้ยังอาจสะท้อนให้เห็น จำกัดที่เหมาะสมตามวัฒนธรรมทรัพยากรทางการศึกษาสำหรับผู้หญิงในพื้นที่นี้. โดยทั่วไปอาหารการจัดการตัวเองได้รับการยอมรับว่าเป็นความท้าทาย [50,51] และเป็นแรงจูงใจที่ต้องใช้ความเข้าใจของค่าอาหารและของจำนวนเงินที่จะกิน[ 22]. นี้ความรู้และแรงจูงใจที่อาจจะได้รับขาดในประชากรของเราเนื่องจากสถานการณ์ทางสังคมของพวกเขาและอาจจะได้รับผลกระทบจากความเชื่อทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นข้าว เข้าร่วมจำนวนมากพยายามที่จะเชื่อว่าอาหารแบบดั้งเดิมเช่นข้าวอาจจะพิจารณาอาหาร'เลว' ในแง่ของแคลอรี่ส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับขนาดส่วน ผลการวิจัยขนานอยู่ในวรรณกรรมและการเปลี่ยนแปลงการบริโภคอาหารที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นเรื่องยากที่จะประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเศรษฐกิจสังคมและแรงงานข้ามชาติที่ต่ำ[52,53] ความยากลำบากดังกล่าวเกี่ยวข้องกับประเพณีวัฒนธรรมมุมมองเกี่ยวกับอาหารแบบดั้งเดิมและการขาดอาหารที่เหมาะสมทางเลือก[50,51,53,54] เข้าร่วมจำนวนมากของเราในการศึกษามีความลังเลที่จะเปลี่ยนอาหารของพวกเขาในขณะที่ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ยินดีที่จะกินน้อยลงเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการhyperglycaemia ผลการวิจัยขนานอยู่ในวรรณกรรมและผู้เข้าร่วมในโรดห์-Baeza และ Reis 'การศึกษาในกลุ่มผู้หญิงที่มีรายได้น้อยที่มีGDM ละติน, ก็ยังลังเลที่จะเปลี่ยนจากแบบดั้งเดิมของพวกเขาการบริโภคเนื้อสัตว์ไขมันกับทางเลือกที่มีสุขภาพดี[53] ในทางตรงกันข้าม, et al, Bandyopadhyay [54] ที่ศึกษาผู้หญิงเอเชียใต้GDM ในประเทศออสเตรเลียพบว่าผู้เข้าร่วมการเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่ไปยังอาหารที่แนะนำแต่ก็ยังคงไม่มีความสุขเกี่ยวกับชนิดและปริมาณของอาหารที่ได้รับอนุญาตและบ่นเสมอรู้สึกหิว. ปัจจัยหนึ่งที่น่าแปลกใจในการศึกษาครั้งนี้ เป็นความถี่ที่ระบุผู้หญิงที่ใช้อินซูลินเป็นตัวเลือกที่ง่ายขึ้นมากกว่าการควบคุมการบริโภคอาหารเพียงอย่างเดียว ซึ่งการค้นพบไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัดในวรรณคดีและดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับความกังวลของผู้หญิงเกี่ยวกับhyperglycaemia ในเวลาเดียวกับที่พบปัญหากับการบริโภคอาหารที่มีข้อจำกัด และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ผู้หญิงที่ได้รับการยกย่องอินซูลินเป็นง่ายกว่าการควบคุมอาหารเพียงอย่างเดียว, แสดงความกังวล จำกัด เกี่ยวกับการใช้อินซูลินและการยกย่องว่าเป็นเพียงวิธีการแก้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกปัจจุบันของพวกเขาของน้ำตาลกลูโคสในเลือดสูงและความยากลำบากในการที่มีผลต่อการควบคุมการรับประทานอาหาร. ไม่มีของผู้หญิงเหล่านี้แสดงความรู้เรื่องใด ๆ ที่เชื่อมโยงไปได้ระหว่างอินซูลินการใช้งานใน GDM และต่อมาการพัฒนาของโรคเบาหวานประเภท2. ในแง่ของการอำนวยความสะดวกและหญิงในการศึกษาครั้งนี้มีอย่างเข้มข้นความสนใจในการเพิ่มสุขภาพของทารกในครรภ์และการค้นพบของความกังวลสำหรับทารกในครรภ์สะท้อนในการวิจัยอื่นๆ ที่เกี่ยวกับประสบการณ์ของผู้หญิงGDM [53- 55] กังวลสำหรับทารกในครรภ์ผู้เข้าร่วมมีแรงจูงใจที่จะใช้ในงานของGDM การจัดการตนเองและแม้ว่าจะมีหลายผู้หญิงพยายามที่จะเข้าใจค่าอาหารและการเตรียมความพร้อมอาหารเพื่อสุขภาพที่พวกเขายังคงทุ่มเทให้กับการจัดสวัสดิการของทารก นี้ประจักษ์ในความรู้สึกไม่สบายที่พวกเขาทนโดยการรับประทานอาหารน้อยกว่าที่พวกเขาต้องการกินอาหารที่พวกเขาไม่ได้สนุกกับการทำระดับน้ำตาลในเลือดและการบริหารอินซูลินและพยายามที่จะตอบสนองกับการออกกำลังกายต้องการ ในวรรณคดี, ความปรารถนาที่จะปกป้องทารกในครรภ์หรือหลักฐานของสิ่งที่แนบมารดาของทารกในครรภ์จะคล้ายๆที่เกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์การลงทุนมากขึ้นและการยอมรับของพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพเช่นการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ[56,57]. ประสบความสำเร็จ GDM การจัดการตนเองของเรา ศึกษาได้รับการไกล่เกลี่ยโดยการสนับสนุนจากครอบครัวและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ. ผู้หญิงระบุสามีและคู่ค้าที่เป็นแหล่งที่มาที่สำคัญที่สุดของการสนับสนุนทางด้านจิตใจ น้อยที่สำคัญแต่รูปแบบของการสนับสนุนเพิ่มเติมทางด้านจิตใจที่ถูกนำเสนอโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพรวมทั้งโรคเบาหวานการศึกษา, ผดุงครรภ์แพทย์และ dieticians ที่คล้ายกันผลการวิจัยของการสนับสนุนทางด้านจิตใจเป็นสิ่งที่สำคัญในการส่งเสริมให้ GDM การจัดการตนเองที่พบในวรรณกรรม[58,59] โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสนับสนุนของคู่ค้าที่มีการมองว่าเป็นที่มีคุณค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีผลต่อพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงเช่นการเพิ่มการออกกำลังกาย[59] ในขณะที่การสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพได้รับการยอมรับว่าเป็นกำลังใจให้ผู้หญิงที่จะดูGDM เป็นอยู่ในการควบคุมของพวกเขา [58]. ในที่สุดการศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด บาง และการรับสมัครงานของผู้หญิงที่สามารถพูดสนทนาภาษาอังกฤษอาจจะได้รับการยกเว้นผู้หญิงจำนวนมากอพยพอื่นๆ ในพื้นที่. ด้วยเหตุนี้จำนวนของล่ามพึ่งมุ่งเน้นการอภิปรายกลุ่มมีการวางแผนสำหรับอนาคตซึ่งจะรวมถึงการแสดงของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีประชากรมากที่สุดในพื้นที่. นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กนี้มาจากทางหนึ่งในพื้นที่ซึ่งหมายความว่าผลการวิจัยไม่สามารถทั่วไปกับประชากรออสเตรเลียรวม[60]. แต่เจตนาของการศึกษาไม่ได้ที่จะให้ generalisable ข้อมูล แต่ในการสำรวจผู้อำนวยความสะดวกหรือ อุปสรรคที่จะGDM การจัดการตนเองในหมู่ผู้หญิงของเราในพื้นที่ จุดมุ่งหมายนี้ได้รับความสำเร็จและถึงแม้ว่าผลการวิจัยไม่ได้ generalisable พวกเขายังอาจจะใช้ได้กับคนอื่น ๆ ประชากรที่คล้ายกัน [60]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
การศึกษาอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัจจัยที่สนับสนุนหรือขัดขวาง GDM
การจัดการตนเองของกลุ่มผู้หญิงที่เข้าร่วมในการดูแลการตั้งครรภ์

ในต่ำและการตั้งค่า พบว่าผู้หญิงที่พบ
จำนวนของอุปสรรคในการแสวงหาของพวกเขาเพื่อตนเองจัดการ
สภาพของตน นี้รวมปัญหา comprehending
ความเร่งด่วนของการควบคุมอาหารได้ทันที ผู้หญิงส่วนใหญ่
พูดถึงความท้าทายของการซับซ้อนของการทดสอบเลือดและ
regimen การปรับเปลี่ยนอาหาร ภายในกรอบเวลาสั้นมาก ในขณะที่พวกเขายังมา

เรื่องช็อตของการวินิจฉัย รายงานหลายคนเริ่ม
เมื่ออินซูลินภายใน 1 - 2 สัปดาห์ของการวินิจฉัย GDM
ผู้หญิงบางคนรู้สึก , และพวกเขาจะได้เข้าใจ
า GDM การจัดการพฤติกรรมในมากขึ้น
ใจดี กรอบเวลานี้เร่งด่วนของ
ทันมารดา hyperglycaemia สะท้อนในวรรณคดี ซึ่งการลดทันที

ของกลูโคสในเลือดมารดาจะแนะนำเพื่อลดผลของการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์
[ 13,49 ] นอกจากนี้ จากการศึกษายังพบว่า มารดา hyperglycaemia

ที่ระดับล่างที่ได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้มีอันตราย
ผลกระทบต่อสวัสดิการของทารกในครรภ์ [ 25 ] และการค้นหานี้ได้เพิ่มเติม
เพิ่มความดันในผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่มีผลต่อการลดทันที
คะแนนระดับกลูโคสในเลือด [ 13 ] .
ผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้ พบอาหาร
ตนเองยาก เกี่ยวข้องกับเวลาที่ต้องเรียนรู้คุณค่าอาหาร
และในการปรุงอาหารอาหารเพื่อสุขภาพ ปัจจัยทางสังคม เช่น กินกับ
ครอบครัว และเพื่อน ทำให้อุปสรรค
ผู้หญิงเผชิญในขณะที่การขาดแนวทางที่ชัดเจนคือการระบุ
เป็นขัดขวางกระบวนการของการควบคุมอาหาร เพียงสองผู้ประสบความสำเร็จในการจัดการศึกษาด้วยตนเอง

GDM ของพวกเขาโดยไม่ต้องอินซูลินและผู้หญิงทั้งคู่ ระบุจุดแข็งส่วนบุคคลและการกำหนดตัวละคร

เป็นการช่วยงานให้ master ทักษะที่จำเป็นและพฤติกรรม . ราคานี้ต่ำมาก
ไม่ใช้อินซูลินคือการหาที่น่าแปลกใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้หญิงคัดเลือกในครั้งแรกมาพื้นฐานมากกว่า
พื้นฐานของยาการจัดการ อย่างไรก็ตาม การอธิบายอย่างละเอียดเพิ่มเติม
ค้นพบนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของการวิจัยเชิงคุณภาพ
ประสบการณ์ของผู้หญิงและอนาคตเชิงประเมินผล
แนะนํา ซึ่งอาจเป็นอุบัติเหตุ
อย่างไรก็ตามมันสอดคล้องกับการใช้โดยทั่วไปที่สูงขึ้นของอินซูลิน
ที่คลินิกที่การศึกษาและความเข้าใจ จำกัด ของมารดาว่า

ต่อการยึดมั่นยากจนอาหารและอัตราที่สูงขึ้นของ hyperglycaemia [ 19,20 ] .
เหตุผลอะไรก็ตาม ราคาอาหารของตนเองอย่างเดียว มีมากกว่า

, ในการศึกษาผู้เข้าร่วมกว่า 65 – 90% แนะนำ ของผู้หญิงที่กล่าวถึงในวรรณคดี
[ 5 ]คุณลักษณะนี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมจำกัด
เหมาะสม ใช้ทรัพยากรทางการศึกษาสำหรับสตรีในพื้นที่นี้
.
ในทั่วไป , อาหารตนเอง จึงถือเป็นความท้าทาย และเป็น 50,51
[ ]
ต้องการแรงจูงใจ ความเข้าใจคุณค่าของอาหารและปริมาณที่กิน [ 22 ] .
ความรู้และแรงจูงใจอาจจะขาด
ในประชากรของเรา เนื่องจากสถานการณ์ของสังคมและ
อาจจะยังได้รับผลกระทบจากวัฒนธรรมความเชื่อเกี่ยวกับ
อาหารที่เฉพาะเจาะจง เช่น ข้าว ผู้เข้าร่วมหลายคนต่อสู้
เชื่อว่าอาหารแบบดั้งเดิม เช่น ข้าว อาจได้รับการพิจารณา
'bad ' อาหารในแง่ของแคลอรีส่วนเกินที่เกี่ยวข้องกับ
ส่วนขนาด ขนานข้อมูลปัจจุบันในวรรณคดีและ
อาหารเปลี่ยนเป็นที่รู้จักเป็นยากที่จะบรรลุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในทางเศรษฐกิจ สังคม และแรงงานต่ำกลุ่ม
[ 52,53 ] ปัญหาดังกล่าวเกี่ยวข้องกับประเพณีวัฒนธรรม มุมมอง
เกี่ยวกับอาหารแบบดั้งเดิม และขาดความเหมาะสม ทางเลือก 50,51,53,54
[ อาหาร ] ผู้เข้าร่วมในการศึกษาของเรา
ลังเลที่จะเปลี่ยนอาหารของพวกเขาในขณะที่ในเวลาเดียวกันพวกเขาเต็มใจ

กินน้อยลงเพื่อหลีกเลี่ยง hyperglycaemia . ขนานพบในปัจจุบัน
วรรณกรรมและผู้เข้าร่วมใน โรดส์ และเรเบซ่า '
เรียนตรีรายได้ลาตินน้อยที่มีภาวะ
, ก็ไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนจากการบริโภคเนื้อสัตว์ไขมันแบบ healthier แทน

[ 53 ] บนมืออื่น ๆ , bandyopadhyay et al . [ 54 ] ใคร
เรียนเอเชียหญิงที่มีภาวะในออสเตรเลีย พบว่า ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เปลี่ยนไป

แนะนำอาหารแต่อย่างไรก็ตามไม่มีความสุข
เกี่ยวกับชนิดและปริมาณของอาหารที่ให้ และบ่นเสมอ

รู้สึกหิว ปัจจัยหนึ่งที่น่าแปลกใจในการศึกษานี้คือความถี่
ที่ผู้หญิงระบุใช้อินซูลินเป็น
เลือกได้ง่ายขึ้น มากกว่าการควบคุมอาหารอย่างเดียว นี้
หาไม่ได้ประจักษ์ในวรรณคดี และดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับความกังวลเกี่ยวกับผู้หญิง

hyperglycaemia ที่เวลาเดียวกับที่พบปัญหากับข้อ จำกัด อาหาร
และพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ผู้หญิงที่
ถือว่าอินซูลินเป็นง่ายกว่าอาหารควบคุมคนเดียว
แสดงความกังวล จำกัด เกี่ยวกับใช้อินซูลินและ
ถือว่ามันก็เป็นโซลูชัน

สถานการณ์ปัจจุบันของกลูโคสในเลือดสูง และความยากของพวกเขาในการมีอิทธิพลต่อการควบคุมอาหาร
ไม่มีผู้หญิงเหล่านี้แสดงความรู้ของ
การเชื่อมโยงได้ระหว่างใช้อินซูลินในภาวะและการพัฒนาของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ตามมา
.
ในแง่ของความสะดวก , ผู้หญิงในการวิจัยอย่างเข้มข้น
สนใจเพิ่มสุขภาพทารกในครรภ์และนี้
หาห่วงทารกสะท้อนใน
งานวิจัยอื่น ๆถึงประสบการณ์ของผู้หญิง [ 53-55 GDM ] กังวล
สำหรับทารกในครรภ์ motivated เข้าร่วมเพื่อใช้ในงานของตนเอง
GDM และถึงแม้ว่าผู้หญิงจำนวนมาก
พยายามทำความเข้าใจคุณค่าอาหารและเตรียม
อาหารมีสุขภาพดี พวกเขายังคงทุ่มเทเพื่อสวัสดิการพยาบาลทารก นี้ปรากฏในความรู้สึกไม่สบายพวกเขา
อดทนกินน้อยกว่าที่พวกเขาต้องการพวกเขาไม่ได้สนุกกับการรับประทานอาหาร

ทำระดับน้ำตาลในเลือด และการให้อินซูลิน และพยายามที่จะตอบสนองกับความต้องการออกกำลังกาย

ในวรรณคดี ความปรารถนาที่จะปกป้อง
ตัวอ่อนในครรภ์หรือหลักฐานของทารกในครรภ์มารดา ความผูกพัน มันเหมือนกับ
ที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนและการยอมรับของการตั้งครรภ์มากขึ้น
พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ เช่น อาหารเพื่อสุขภาพ 56,57
[ ]
การจัดการภาวะความสําเร็จในการเรียนของเรา
) โดยการสนับสนุนจากครอบครัวและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ .
ผู้หญิงระบุสามีและคู่ค้าเป็น
ที่สำคัญที่สุดแหล่งสนับสนุนจิตวิทยา น้อยกว่า
ที่สำคัญแต่รูปแบบเพิ่มเติมของ
การสนับสนุนทางจิตวิทยาที่ถูกเสนอโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ รวมถึงโรคเบาหวาน
นักการศึกษา หมอตำแย หมอ และ dieticians . ผลที่คล้ายกัน
การสนับสนุนด้านจิตใจเป็นสิ่งสำคัญในการส่งเสริมภาวะการจัดการตนเอง จะพบในวรรณคดี 58,59
[ ] โดยการสนับสนุนของพันธมิตรคือ
เห็นเป็นที่มีคุณค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมีผลต่อพฤติกรรม
การเปลี่ยนแปลงเช่นการเพิ่มการออกกำลังกาย [ 59 ] ในขณะที่การสนับสนุนจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพได้รับการยอมรับเป็น

ให้กำลังใจผู้หญิงดู GDM เป็นภายในการควบคุม [ 58 ] .
ในที่สุด การศึกษานี้มีข้อ จำกัด และการรับสมัครของผู้หญิงที่พูดได้

สนทนาภาษาอังกฤษอาจรวมหลายอื่น ๆแรงงานสตรีในพื้นที่ .
สำหรับ เหตุผลนี้ ตัวเลขของล่ามโดยโฟกัส
การสนทนากลุ่มมีการวางแผนสำหรับอนาคต ซึ่งจะรวมถึง
เป็นตัวแทนของกลุ่มชาติพันธุ์
ที่มีประชากรมากที่สุดในพื้นที่ นอกจากนี้ ตัวอย่างเล็ก ๆนี้จากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
ซึ่งหมายความว่าผลไม่สามารถ
สรุปกับประชากรของออสเตรเลียเป็นทั้ง [ 60 ] .
แต่จุดประสงค์ของการศึกษาไม่ได้ให้ข้อมูล generalisable
,แต่การสํารวจ ครูประจำกลุ่ม หรืออุปสรรค
ไป GDM การจัดการตนเอง , กลุ่มสตรีในพื้นที่ของเรา

จุดมุ่งหมายนี้ได้สําเร็จ และถึงแม้จะไม่ได้พบ
generalisable พวกเขายังอาจจะสามารถใช้ได้กับประชากร [ 60 ] ที่คล้ายกันอื่น ๆ