LEADING FOR THE LONG FUTUREMy late

LEADING FOR THE LONG FUTURE

My late uncle, Alvin Weinberg, was a nuclear physicist who often acted as the conscience of that sector. He was fired as director of Oak Ridge National Laboratory after twenty-five years in the job because he would not stop talking about the dangers of reactor safety and nuclear waste. He also, controversially, opposed using the type of reactor fuel that produces material for weap­ ons.1 Then, as founder of the Institute for Energy Analysis, he initiated one of the nation's pioneering R&D units on alternative energy-he was one of the first scientists to warn about the threat
of C02 and global warming.
Alvin once confided to me his ambivalence about for-profit companies running nuclear power plants; he feared that the profit motive would mean they cut safety measures-a premonition of what contributed to the Fukushima disaster in Japan.2
Alvin was particularly troubled that the nuclear energy industry had never solved the problem of what to do with radioactive waste. He urged it to find a solution that would persist as long as the waste remained radioactive-such as an institution dedicated to guarding those stockpiles and keeping people safe from them over centuries or millennia.3
Decisions with the long horizon in mind raise questions like, Howill what we do today matter in a century, or in five hundred years? To the grandchildren of our grandchildren's grand­
children?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชั้นนำสำหรับอนาคตระยะปลายลุงของฉัน, อัลวิน Weinberg, เป็นนักฟิสิกส์นิวเคลียร์ที่ทำมักจะเป็นความผิดของภาคที่ เขาถูกไล่ออกเป็นผู้อำนวยการโอ๊กริดจ์ห้องปฏิบัติการแห่งชาติหลังจากที่ยี่สิบห้าปีในงานเพราะเขาจะไม่หยุดพูดเกี่ยวกับอันตรายของความปลอดภัยของเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์และของเสีย นอกจากนี้เขายังคัลตรงข้ามใช้ประเภทของเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ที่ผลิตวัสดุสำหรับ ons.1 กระโดดจากนั้นในฐานะผู้ก่อตั้งสถาบันเพื่อการวิเคราะห์การใช้พลังงานเขาเริ่มหนึ่งในประเทศที่เป็นผู้บุกเบิก R & D หน่วยบนทางเลือกพลังงานที่เขาเป็นหนึ่งในครั้งแรก นักวิทยาศาสตร์เตือนเกี่ยวกับภัยคุกคามของ C02 และภาวะโลกร้อน. อัลวินเมื่อปรับทุกข์กับฉันสับสนของเขาเกี่ยวกับ บริษัท ที่แสวงหาผลกำไรที่ทำงานโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ เขากลัวว่ากระตุ้นกำไรจะหมายถึงพวกเขาตัดมาตรการลางสังหรณ์ของความปลอดภัยสิ่งที่มีส่วนทำให้เกิดภัยพิบัติในจังหวัดฟุกุชิ Japan.2 อัลวินเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาที่อุตสาหกรรมพลังงานนิวเคลียร์ไม่เคยแก้ปัญหาของสิ่งที่จะทำอย่างไรกับกากกัมมันตรังสี เขากระตุ้นให้มันเพื่อหาวิธีการแก้ปัญหาที่จะยังคงมีอยู่ตราบใดที่ยังคงเสียกัมมันตรังสีเช่นสถาบันการศึกษาที่อุทิศตนเพื่อปกป้องผู้ที่อัตคัดและการรักษาความปลอดภัยจากคนที่พวกเขาตลอดหลายศตวรรษหรือ millennia.3 ตัดสินใจกับขอบฟ้ายาวในใจยกคำถามเช่น HoWill สิ่งที่เราทำในวันนี้ว่าในศตวรรษหรือในห้าร้อยปี? เพื่อลูกหลานของลูกหลานของเรายิ่งใหญ่เด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

าเพื่ออนาคตที่ยาวไกล

สายลุงอัลวิน ไวน์เบิร์ก เป็นนักฟิสิกส์นิวเคลียร์ที่มักจะทำหน้าที่เป็นจิตสำนึกของภาคนั้น เขาถูกไล่ออกในฐานะผู้อำนวยการของห้องปฏิบัติการแห่งชาติโอ๊คริดจ์ หลังจาก 25 ปี ในงาน เพราะเขาไม่หยุดพูดถึงอันตรายจากความปลอดภัยของเครื่องปฏิกรณ์ และกากนิวเคลียร์ เขายัง controversially , ,ต่อต้านการใช้ชนิดของเชื้อเพลิงเครื่องปฏิกรณ์ที่สร้างวัสดุสำหรับอาวุธองโดย แล้ว เป็นผู้ก่อตั้งสถาบันเพื่อการวิเคราะห์การใช้พลังงาน เขาเริ่มต้นหนึ่งของประเทศ ( R & D หน่วยด้านพลังงานทดแทน เขาเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่เตือนเกี่ยวกับภัยคุกคามของ C02 และภาวะโลกร้อน
.
อัลวินครั้ง ปรับทุกข์กับผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับ บริษัท เพื่อผลกำไรวิ่งโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ;เขากลัวว่าผลกำไร แรงจูงใจจะหมายถึงพวกเขาตัดตู้ measures-a ลางสังหรณ์ที่สนับสนุนการเกิดภัยพิบัติใน Fukushima ในญี่ปุ่น 2
Alvin เป็นกังวลว่าอุตสาหกรรมพลังงานนิวเคลียร์ไม่เคยแก้ปัญหาอย่างไรกับกากกัมมันตรังสีเขากระตุ้นให้มันหาทางออกว่า จะคงอยู่ตราบเท่าที่ของเสียกัมมันตรังสีดังกล่าวยังคงเป็นสถาบันที่อุทิศตนเพื่อปกป้องและรักษาต่อเนื่องคนปลอดภัยจากพวกเขาผ่านศตวรรษหรือหลายพันปี 3
ใจกับขอบฟ้านานในใจหลายคำถาม เช่น howill สิ่งที่เราทำในวันนี้เป็นศตวรรษ หรือ ห้าร้อย ปีกับหลานของหลาน แกรนด์ อง
เด็ก ?