5. Remaining Policy Challenges to N

5. Remaining Policy Challenges to Narrowing the Development Divide
5.1 Trade Policy
In relation to a trade policy that has two major outstanding issues that need to be resolved. The first involved ensuring consistency in the tax regime, while the other. Refers to the need to accelerate efforts to facilitate trade in order to reduce the cost of trade. Next we turn to the main challenge on the trade policy front: trade facilitation. Despite the achievements on this front described in Section 3.1, a number of critical challenges continue to limit the subregion’s potential for reaping further gains from trade. And they are Actions for Transport and Trade Facilitation (TTF), encompassing both (i) transport facilitation, by enhancing exchange and implementation of traffic rights, improving custom transit systems, and strengthening the road transport industry; and (ii) trade
facilitation, by enhancing coordinated border management, strengthening sanitary and
phytosanitary standards, and developing the logistics sector.

5.2 Foreign Investment and Labor Migration Policy with Shifting Demographics Over the long run, the benefits
In the long term, the benefits from trade liberalization would be very large if.
With the reforms in other sectors.This will happen to investors in response to changing incentive structure. With new capital investment and new industries developed in response
to new opportunities. Considering the population statistics of each country in ASEAN, we can forecast the future possibilities, such as: especially given shifts expected to occur over the next decade and beyond. With countries facing an ageing population, there will be a decrease in the labor supply in the future as a result of a ―shrinking‖ labor force, while countries with a relatively young population will
experience the opposite phenomenon of a ―bulging‖ labor force. Specifically, the CLV
countries will experience bulging labor forces, as will Brunei and the Philippines. The ageing phenomenon will also characterize the labor forces of the East Asian countries of the PRC, Japan, and Republic of Korea. The issue of employment conditions will cause. The labor migration within the region and therefore to improve policies related to the labour movement, whether temporary or local address. To protect and defend the interests of all countries. In consideration of the rights of foreign workers and to reduce the security risks associated with the dropped survival.
The capital inflow of workers. The FDI as their investment climates improve and their reform programs mature. There is a considerable amount of capital mobility in ASEAN already, mostly in the form of inflows from outside the region, but both intraregional flows and outflows have also been
growing, albeit from a small base.

5.3 Is Convergence with Cohesion Possible?
We focus on CLMV because they are less development. So it make the gap between original member and new member like CLMV. The link between inequality and growth is derived from the fact that all three are also considered to be primary drivers of growth. ADB (2012) examines inequality in Asia in detail and identifies these three processes as the key drivers for rising inequality in developing Asia. They note that these forces have tended to favor owners of capital over labor, high skilled over low-skilled workers, and urban and coastal areas over rural and inland regions. All three factors are present in the CLMV, although globalization and market-oriented reforms are the dominant ones. Reducing growth in order to reduce inequality is not a sensible policy option. Similarly, reversing the trend toward greater openness and market orientation is not the way to go in order to redress inequality, if these factors are the main ones driving it. So it can possible if CLMV prepare in all aspect such as an important barrier to overcome in the CLMV is the quality of primary and secondary education, and vocational training. Increased access to health care services must also complement improvements to education systems. This feature of the labor force, when combined with a conducive investment climate.
Convergence between but divergence within countries
While rapid growth in Cambodia, Laos and Vietnam has reduced per-capita income differentials with the other ASEAN members, the distribution of these gains have been uneven and income inequality within these countries has remained unchanged or worsened (Table 1). It would appear that inter-country differences in economic conditions are being narrowed at the same time that intra-country differences are being increased. All kinds of within-country inequities have remained stubbornly high or have increased, including rural-urban, along ethnic lines and across gender. What is alarming is the increase in polarisation, both economic and social, in these converging countries. These factors can threaten cohesion, and pose major risks to social stability. High and/or rising income inequality can also threaten growth itself, as well as the poverty elasticity of growth. How can these consequences of rapid growth be avoided, or at least minimised?

6. Further narrowing of these gaps will require an increase in the speed and breadth of policy reforms. With trade, the focus needs to shift to behind-the-borders measures that reduce trade costs through transport and trade facilitation. A gaping hole in the policy landscape in ASEAN is the failure to address labour migration adequately. Furthermore, ongoing demographic transitions will require greater capital inflow or labour outflow if massive unemployment is to be avoided. Capital inflows will only increase if there are substantial improvements in the investment climate. These changes will take time and since absorptive capacity is currently nearing its limit, it is an issue for the long run. Greater labour mobility will occur in the interim, but will require effective policy frameworks to be developed in both sending and receiving countries, if it is to be regulated. It would also help if a regional agreement that also deals with low-skilled labour could be struck. The current policy void on labour migration not only limits the benefits from trade and investment liberalisation, but increases the cost of structural adjustment. For Cambodia, Laos, Myanmar and Vietnam, the absence of a functioning exchange-rate mechanism due to varying degrees of dollarisation increases the importance of labour mobility in adjusting to economic shocks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. ท้าทายนโยบายการแบ่งพัฒนาที่จำกัดให้แคบลงคงเหลือ5.1 นโยบายการค้าเกี่ยวกับนโยบายการค้าที่มีสองหลักคงเหลือประเด็นที่ต้องได้รับการแก้ไข ครั้งแรกเกี่ยวข้องกับระบอบภาษี ในขณะที่อีกแน่ ถึงต้องเร่งพยายามอำนวยความสะดวกทางการค้าเพื่อลดต้นทุนการค้า ต่อไป เราเปิดความท้าทายหลักในหน้านโยบายทางการค้า: ค้าอำนวยความสะดวก แม้ มีความสำเร็จในหน้านี้อธิบายไว้ในหัวข้อ 3.1 จำนวนของความท้าทายที่สำคัญต่อการจำกัดศักยภาพของภูมิภาคลุ่ม reaping ค้ากำไรเพิ่มเติม และจะดำเนินการขนส่งและการค้าอำนวยความสะดวก (ttf เป็น) ครอบคลุมทั้ง (i) ขนส่งอำนวยความสะดวก ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนและใช้งานจราจรสิทธิ ปรับปรุงระบบขนส่งที่กำหนดเอง และเสริมสร้างอุตสาหกรรมขนส่งถนน และการค้า (ii)อำนวยความสะดวก โดยเพิ่มเส้นขอบที่ใช้ร่วมกันจัดการ เสริมสร้างสุขอนามัย และสุขอนามัยพืชจากมาตรฐาน และการพัฒนาภาคโลจิสติกส์5.2 การลงทุนและนโยบายการโยกย้ายแรงงานกับการขยับข้อมูลประชากรในระยะยาว ประโยชน์ต่างประเทศในระยะยาว ประโยชน์จากการเปิดเสรีการค้าจะมีขนาดใหญ่มากถ้ามีการปฏิรูปในภาคอื่น ๆ นี้จะเกิดขึ้นกับนักลงทุนตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างแผนงานสิทธิประโยชน์ ด้วยเงินลงทุนใหม่ และใหม่อุตสาหกรรมพัฒนาตอบสนอง กับโอกาสใหม่ พิจารณาสถิติประชากรของแต่ละประเทศในอาเซียน เราสามารถคาดการณ์ไปในอนาคต เช่น: โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้กะที่คาดว่าจะเกิดขึ้น ช่วงทศวรรษถัดไป และนอกเหนือจากการ กับประเทศที่มีประชากรสูงอายุหัน จะมีการลดลงของอุปทานแรงงานในอนาคตจากการบังคับแรงงาน ―shrinking‖ ในขณะที่ประเทศที่ มีประชากรค่อนข้างน้อยจะพบปรากฏการณ์ตรงกันข้ามของ ―bulging‖ แรงงานบังคับ ส์โดยเฉพาะประเทศจะพบกองทัพแรงงานปูด เช่นบรูไนและฟิลิปปินส์ ปรากฏการณ์ดีจะยังแห่งกองกำลังแรงงานของประเทศเอเชียตะวันออกของสาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี เรื่องเงื่อนไขการจ้างงานจะทำให้ แรงงานย้ายถิ่นในภูมิภาค และดังนั้น เพื่อปรับปรุงนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนย้ายแรงงาน ไม่ว่าชั่วคราว หรือท้องถิ่นที่อยู่ เพื่อป้องกัน และปกป้องผลประโยชน์ของประเทศทั้งหมด โดยคำนึงถึงสิทธิ ของแรงงานต่างประเทศ และ เพื่อลดความเสี่ยงความปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับเกมส์กระตุกเงินทุนไหลเข้าของแรงงาน FDI เป็นการลงทุนปรับปรุงสภาพอากาศและโปรแกรมปฏิรูปของผู้ใหญ่ มีจำนวนเคลื่อนทุนในอาเซียนเป็นจำนวนมากอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ในรูปของกระแสเข้าจากนอกภูมิภาค แต่กระแส intraregional และกระแสยังมีการเติบโต แม้ว่าจากขนาดเล็กเป็นฐาน5.3 จะบรรจบกัน ด้วยสามัคคีสุดเราเน้นใน CLMV เพราะพวกเขามีการพัฒนาน้อย ดังนั้น มันทำให้ช่องว่างระหว่างสมาชิกดั้งเดิมและสมาชิกใหม่เช่น CLMV เชื่อมโยงระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและเติบโตมาจากความจริงที่ว่า ทั้งสามจะยังถือว่าเป็นไดรเวอร์หลักของการเจริญเติบโต ADB (2012) ตรวจสอบความไม่เท่าเทียมกันในเอเชียในรายละเอียด และระบุถึงกระบวนการสามเหล่านี้เป็นไดรเวอร์ของคีย์ไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นในการพัฒนาเอเชีย พวกเขาทราบว่า กองกำลังเหล่านี้ได้มีแนวโน้มที่จะ ชอบเจ้าของทุนมากกว่าแรงงาน สูงมีทักษะแรงงานฝีมือต่ำ และพื้นที่ชายฝั่ง และเมืองมากกว่าชนบท และภูมิภาค ปัจจัยทั้งสามประการมีอยู่ใน CLMV แม้ว่าโลกาภิวัตน์และการปฏิรูปที่มุ่งเน้นการตลาดโดดเด่นคน เจริญเติบโตที่ลดลงเพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันไม่เลือกนโยบายที่เหมาะสม ในทำนองเดียวกัน กลับมากกว่าการเปิดตลาดและแนวโน้มของไม่ได้หาเพื่อ redress ความไม่เท่าเทียมกัน ถ้าปัจจัยเหล่านี้เป็นคนหลักที่ขับรถนั้น เพื่อให้ สามารถได้ CLMV เตรียมความพร้อมในทุกด้านเช่นเป็นอุปสรรคสำคัญที่จะเอาชนะใน CLMV คุณภาพหลัก และรองและการศึกษา การอบรม เพิ่มการเข้าถึงบริการสุขภาพยังต้องเติมเต็มปรับปรุงระบบการศึกษา คุณลักษณะนี้ของกองทัพแรงงาน เมื่อรวมกับอากาศเอื้อการลงทุนบรรจบกันระหว่างแต่ divergence ภายในประเทศในขณะที่อย่างรวดเร็วเจริญเติบโตในประเทศกัมพูชา ลาว และเวียดนามได้ลด differentials รายได้เศรษฐกิจฟิลิปปินส์ต่อจึง มีสมาชิกอาเซียนอื่น ๆ การกระจายของกำไรเหล่านี้ได้ไม่สม่ำเสมอ และความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ภายในประเทศเหล่านี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง หรือ worsened (ตาราง 1) มันจะปรากฏว่า มีการจำกัดความแตกต่างระหว่างประเทศในภาวะเศรษฐกิจในเวลาเดียวกันที่มีการเพิ่มความแตกต่างภายในประเทศ ทุกชนิดภายในประเทศเสนอได้ยังคงดันทุรังสูง หรือมีเพิ่ม ขึ้น รวมถึงชนบทเมือง ตามบรรทัดเชื้อชาติ และเพศ มีอะไรน่าเป็นห่วงคือ เพิ่มเร่ง สังคม และเศรษฐกิจในประเทศเหล่านี้ converging ปัจจัยเหล่านี้สามารถคุกคามสามัคคี และก่อให้เกิดความเสี่ยงที่สำคัญให้สังคม ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้สูง หรือเพิ่มขึ้นยังสามารถคุกคามเจริญเติบโตของเอง รวมถึงความยืดหยุ่นความยากจนเจริญเติบโต วิธีเหล่านี้ผลกระทบของการเติบโตอย่างรวดเร็วสามารถหลีกเลี่ยง หรือกระบวนน้อย6. เพิ่มเติม จำกัดให้แคบลงของช่องว่างเหล่านี้จะต้องมีการเพิ่มความเร็วและความกว้างของการปฏิรูปนโยบาย กับการค้า โฟกัสต้องเลื่อนไปข้างหลังขอบมาตรการที่ลดค่าใช้จ่ายทางการค้า โดยอำนวยความสะดวกในการขนส่งและการค้า หลุม gaping ในนโยบายในอาเซียนมีความล้มเหลวแรงเพียงพอ นอกจากนี้ เปลี่ยนประชากรอย่างต่อเนื่องจะต้องมากกว่าเงินทุนไหลเข้าหรือกระแสแรงงานว่าว่างงานขนาดใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยง เงินทุนไหลจะเพิ่มขึ้นเฉพาะถ้ามีการปรับปรุงที่พบในบรรยากาศการลงทุน เปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะใช้เวลา และเนื่องจากดูดขณะนี้ใกล้ถึงขีด มันเป็นปัญหาสำหรับยาว เคลื่อนไหวแรงงานมากขึ้นจะเกิดขึ้นใน แต่จะต้องมีกรอบนโยบายที่มีประสิทธิภาพเพื่อพัฒนาในการส่ง และรับ ประเทศถูกระเบียบ มันจะช่วยถ้าไม่หลงข้อตกลงระดับภูมิภาคที่ยัง มีแรงงานทักษะต่ำ นโยบายปัจจุบันยกเลิกบนแรงไม่จำกัดสิทธิประโยชน์จากการเปิดเสรีทางการค้าและการลงทุน ได้เพิ่มต้นทุนของการปรับปรุงโครงสร้าง กัมพูชา ลาว พม่า และเวียดนาม การขาดงานของกลไกอัตราแลกเปลี่ยนที่ทำงานเนื่องจากองศาที่แตกต่างของ dollarisation เพิ่มความสำคัญของการเคลื่อนไหวแรงงานในการปรับเปลี่ยนเศรษฐกิจแรงกระแทก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. ที่เหลือความท้าทายนโยบายที่จะลดการพัฒนาแบ่ง
5.1
นโยบายการค้าที่เกี่ยวข้องกับนโยบายการค้าที่มีสองประเด็นที่โดดเด่นที่สำคัญที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างความมั่นใจในความมั่นคงครั้งแรกในระบอบการปกครองภาษีขณะที่อื่น ๆ หมายถึงความจำเป็นที่จะพยายามเร่งดำเนินการเพื่ออำนวยความสะดวกทางการค้าเพื่อลดค่าใช้จ่ายของการค้า ต่อไปเราจะหันไปความท้าทายหลักที่ด้านหน้านโยบายการค้า: การอำนวยความสะดวกทางการค้า แม้จะมีความสำเร็จที่ด้านหน้านี้อธิบายไว้ในมาตรา 3.1 จำนวนของความท้าทายที่สำคัญยังคง จำกัด ศักยภาพของอนุภูมิภาคสำหรับการเก็บเกี่ยวผลกำไรจากการค้าต่อไป และพวกเขามีการดำเนินการเพื่อการขนส่งและการค้าการอำนวยความสะดวก (TTF) ครอบคลุมทั้ง (i) การอำนวยความสะดวกการขนส่งโดยการเสริมสร้างการแลกเปลี่ยนและการดำเนินการของสิทธิการจราจร, การปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนที่กำหนดเองและการเสริมสร้างอุตสาหกรรมการขนส่งทางถนนนั้น และ (ii) การค้าอำนวยความสะดวกโดยการเสริมสร้างการบริหารจัดการชายแดนประสานงานการเสริมสร้างสุขอนามัยและมาตรฐานสุขอนามัยพืชและการพัฒนาภาคโลจิสติก. 5.2 การลงทุนต่างประเทศและนโยบายการย้ายถิ่นของแรงงานที่มีการขยับประชากรกว่าระยะยาวผลประโยชน์ในระยะยาวผลประโยชน์จากเปิดเสรีการค้าจะมีขนาดใหญ่มากถ้า. ด้วยการปฏิรูปใน sectors.This อื่น ๆ ที่จะเกิดขึ้นให้กับนักลงทุนในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของแรงจูงใจ ด้วยการลงทุนใหม่และการพัฒนาอุตสาหกรรมใหม่ในการตอบสนองโอกาสใหม่ พิจารณาสถิติประชากรของประเทศในภูมิภาคอาเซียนแต่ละที่เราสามารถคาดการณ์ความเป็นไปได้ในอนาคตเช่นการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษหน้าและเกิน กับประเทศที่หันหน้าไปทางประชากรสูงอายุจะมีการลดลงในการจัดหาแรงงานในอนาคตเป็นผลมาจากกำลังแรงงาน-shrinking‖ในขณะที่ประเทศที่มีประชากรที่ค่อนข้างจะได้สัมผัสกับปรากฏการณ์ที่ตรงข้ามของกำลังแรงงาน-bulging‖ โดยเฉพาะ CLV ประเทศจะได้สัมผัสปูดแรงงานเป็นจะบรูไนและฟิลิปปินส์ ปรากฏการณ์ริ้วรอยก็จะแสดงลักษณะของกองกำลังแรงงานของประเทศในเอเชียตะวันออกของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนญี่ปุ่นและสาธารณรัฐเกาหลี ปัญหาของสภาพการจ้างงานที่จะทำให้เกิด การย้ายถิ่นของแรงงานในภูมิภาคและดังนั้นในการปรับปรุงนโยบายที่เกี่ยวข้องกับขบวนการแรงงานไม่ว่าจะเป็นที่อยู่ชั่วคราวหรือท้องถิ่น เพื่อป้องกันและปกป้องผลประโยชน์ของทุกประเทศ ในการพิจารณาสิทธิของแรงงานต่างชาติและเพื่อลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการปรับตัวลดลงอยู่รอด. เงินทุนไหลเข้าของแรงงาน ลงทุนจากต่างประเทศเป็นสภาพอากาศที่ลงทุนของพวกเขาในการปรับปรุงและการปฏิรูปการโปรแกรมของพวกเขาเป็นผู้ใหญ่ มีจำนวนมากของการเคลื่อนย้ายเงินทุนในภูมิภาคอาเซียนอยู่แล้วส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของเงินทุนไหลเข้าจากนอกภูมิภาคที่มี แต่กระแสภายในภูมิภาคและไหลออกยังได้รับการเจริญเติบโตแม้ว่าจากฐานขนาดเล็ก. 5.3 เป็นคอนเวอร์เจนซ์ที่มีการทำงานร่วมกันไปได้หรือไม่เรามุ่งเน้นการCLMV เพราะพวกเขามีการพัฒนาน้อย ดังนั้นจึงทำให้ช่องว่างระหว่างสมาชิกเดิมและสมาชิกใหม่ ๆ เช่นกลุ่มประเทศ CLMV การเชื่อมโยงระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและการเจริญเติบโตมาจากความจริงที่ว่าทั้งสามจะถือว่ายังเป็นไดรเวอร์หลักของการเจริญเติบโต ADB (2012) ตรวจสอบความไม่เท่าเทียมกันในเอเชียในรายละเอียดและระบุกระบวนการที่สามเหล่านี้เป็นไดรเวอร์ที่สำคัญสำหรับความไม่เท่าเทียมกันที่เพิ่มขึ้นในการพัฒนาเอเชีย พวกเขาทราบว่ากองกำลังเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะให้ประโยชน์แก่เจ้าของเงินทุนมากกว่าแรงงานที่มีทักษะสูงกว่าแรงงานที่มีทักษะต่ำและพื้นที่ชายฝั่งทะเลในเมืองและภูมิภาคมากกว่าในชนบทและในประเทศ ทั้งสามปัจจัยที่มีอยู่ในกลุ่มประเทศ CLMV แม้ว่าโลกาภิวัตน์และการปฏิรูปที่มุ่งเน้นการตลาดเป็นคนที่โดดเด่น ลดการเจริญเติบโตเพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันไม่ได้เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมของนโยบาย ในทำนองเดียวกันการย้อนกลับไปสู่การเปิดกว้างแนวโน้มมากขึ้นและทิศทางตลาดไม่ได้เป็นวิธีที่จะไปในการที่จะแก้ไขความไม่เท่าเทียมกันถ้าปัจจัยเหล่านี้เป็นคนที่ขับรถเป็นหลัก เพื่อที่จะสามารถเป็นไปได้ถ้า CLMV เตรียมความพร้อมในทุกด้านเช่นอุปสรรคสำคัญที่จะเอาชนะในกลุ่มประเทศ CLMV คือคุณภาพของการศึกษาประถมศึกษาและมัธยมศึกษาอาชีวศึกษาและการฝึกอบรม เพิ่มการเข้าถึงบริการการดูแลสุขภาพยังต้องเสริมการปรับปรุงระบบการศึกษา คุณลักษณะของแรงงานนี้เมื่อรวมกับบรรยากาศการลงทุนที่เอื้อ. บรรจบกันระหว่าง แต่ความแตกต่างภายในประเทศในขณะที่การเติบโตอย่างรวดเร็วในประเทศกัมพูชาลาวและเวียดนามได้ลดความแตกต่างของรายได้ต่อหัวกับสมาชิกอาเซียนอื่นๆ การกระจายตัวของกำไรเหล่านี้ได้รับการ ความไม่เท่าเทียมกันที่ไม่สม่ำเสมอและรายได้ภายในประเทศเหล่านี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหรือแย่ลง (ตารางที่ 1) ก็ปรากฏว่าความแตกต่างระหว่างประเทศในภาวะเศรษฐกิจที่มีการลดลงในเวลาเดียวกันกับที่แตกต่างกันภายในประเทศมีการเพิ่มขึ้น ทุกชนิดไม่เท่าเทียมภายในประเทศยังคงตะแบงสูงหรือมีการเพิ่มขึ้นรวมทั้งเมืองชนบทตามแนวเชื้อชาติและเพศตรงข้าม เป็นที่น่าตกใจอะไรคือสิ่งที่เพิ่มขึ้นในการโพลาไรซ์ทั้งทางเศรษฐกิจและสังคมในประเทศเหล่านี้มาบรรจบกัน ปัจจัยเหล่านี้สามารถคุกคามการทำงานร่วมกันและก่อให้เกิดความเสี่ยงที่สำคัญต่อความมั่นคงทางสังคม สูงและ / หรือการเพิ่มขึ้นของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้นอกจากนี้ยังสามารถเป็นภัยคุกคามต่อการเจริญเติบโตของตัวเองเช่นเดียวกับความยากจนความยืดหยุ่นของการเจริญเติบโต วิธีเหล่านี้ผลที่ตามมาของการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วสามารถหลีกเลี่ยงได้หรืออย่างน้อยก็ลดลง? 6 กวดขันต่อไปของช่องว่างเหล่านี้จะต้องมีการเพิ่มขึ้นของความเร็วและความกว้างของการปฏิรูปนโยบาย กับการค้าที่มุ่งเน้นความต้องการที่จะเปลี่ยนไปใช้มาตรการเบื้องหลังชายแดนที่ลดค่าใช้จ่ายการค้าผ่านการขนส่งและการอำนวยความสะดวกทางการค้า หลุมที่อ้าปากค้างในแนวนอนนโยบายในภูมิภาคอาเซียนคือความล้มเหลวไปยังที่อยู่การเคลื่อนย้ายแรงงานอย่างเพียงพอ นอกจากนี้การเปลี่ยนกลุ่มผู้เข้าชมอย่างต่อเนื่องจะต้องมีเงินทุนไหลเข้าไหลออกมากหรือแรงงานว่างงานถ้าขนาดใหญ่ที่จะหลีกเลี่ยง เงินทุนไหลเข้าจะเพิ่มขึ้นหากมีการปรับปรุงอย่างมากในบรรยากาศการลงทุน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะใช้เวลาและความสามารถในการดูดซึมตั้งแต่อยู่ในขณะนี้ใกล้ขีด จำกัด ของมันก็เป็นปัญหาสำหรับระยะยาว การเคลื่อนย้ายแรงงานมากขึ้นจะเกิดขึ้นในระหว่างกาล แต่จะต้องมีกรอบนโยบายที่มีประสิทธิภาพได้รับการพัฒนาทั้งในการส่งและรับประเทศถ้ามันคือการได้รับการควบคุม นอกจากนี้ยังจะช่วยถ้าข้อตกลงในระดับภูมิภาคที่ยังมีข้อตกลงกับแรงงานที่มีทักษะต่ำอาจจะหลง เป็นโมฆะนโยบายในปัจจุบันที่มีการเคลื่อนย้ายแรงงานไม่เพียง จำกัด ผลประโยชน์จากการเปิดเสรีการค้าและการลงทุน แต่การเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายในการปรับโครงสร้าง กัมพูชาลาวพม่าและเวียดนามขาดกลไกการทำงานของอัตราแลกเปลี่ยนเนื่องจากการองศาที่แตกต่างของ dollarisation เพิ่มความสำคัญของการเคลื่อนย้ายแรงงานในการปรับตัวให้เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . ที่เหลือนโยบายความท้าทายที่จะแคบลง การพัฒนาแบ่ง

5.1 นโยบายการค้าในความสัมพันธ์กับนโยบายการค้าที่โดดเด่นหลักสองประเด็นที่ต้องแก้ไข ครั้งแรกที่เกี่ยวข้องมั่นใจความสอดคล้องในระบอบการปกครองภาษี , ในขณะที่อื่น ๆ หมายถึงการต้องเร่งความพยายามเพื่ออํานวยความสะดวกทางการค้าเพื่อลดต้นทุนการค้าต่อไปเราจะกลายเป็นความท้าทายหลักในนโยบายการค้าหน้า : การอำนวยความสะดวกทางการค้า แม้จะมีความสำเร็จนี้หน้าอธิบายไว้ในมาตราที่ 1 จำนวนของความท้าทายที่สำคัญยังคงจำกัดศักยภาพของภูมิภาคเพิ่มเติมสำหรับเก็บเกี่ยวกำไรจากการค้า และพวกเขามีการกระทำสำหรับการขนส่งและอำนวยความสะดวกทางการค้า ( TTF ) ครอบคลุมทั้ง ( 1 ) อำนวยความสะดวกในการขนส่งโดยการเพิ่มการแลกเปลี่ยนและการใช้สิทธิการจราจร , การปรับปรุงระบบขนส่งที่กำหนดเองและการเสริมสร้างถนนการขนส่ง อุตสาหกรรม และ ( 2 ) การอํานวยความสะดวกทางการค้า โดยส่งเสริมการประสานงานการจัดการชายแดน

มาตรฐานสุขอนามัยและสุขาภิบาล การเสริมสร้าง และพัฒนาโลจิสติกส์ภาค

5การลงทุนต่างประเทศแรงงานนโยบายกับการขยับประชากรในระยะยาว ประโยชน์
ในระยะยาว ประโยชน์จากการเปิดเสรีทางการค้าจะใหญ่มากถ้า .
กับการปฏิรูปในภาคอื่น ๆ นี้จะเกิดขึ้นกับนักลงทุนในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างสิ่งจูงใจ กับการลงทุนใหม่และอุตสาหกรรมใหม่ที่ได้รับการพัฒนาในการตอบสนอง
ใหม่โอกาสเมื่อพิจารณาจากสถิติประชากรของแต่ละประเทศในอาเซียน เราสามารถคาดการณ์ความเป็นไปได้ในอนาคต เช่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้กะที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษหน้าและเกิน กับประเทศซึ่งมีจำนวนประชากรอายุก็จะลดลงในอุปทานแรงงานในอนาคตเป็นผลของ‖ผมอยากลดแรงงาน ในขณะที่ประเทศที่มีประชากรค่อนข้างน้อยจะ
พบกับปรากฏการณ์ตรงกันข้ามของผมอยากปูด‖แรงงาน โดยเฉพาะ CLV
ประเทศจะได้สัมผัสโหนกแรงงาน จะ บรูไน และฟิลิปปินส์ อายุจะอธิบายปรากฏการณ์แรงงานของประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกของ จีน ญี่ปุ่น และสาธารณรัฐเกาหลี ปัญหาของภาวะการจ้างงาน จะก่อให้เกิดการเคลื่อนย้ายแรงงานภายในภูมิภาค และดังนั้นจึง ปรับปรุงนโยบายที่เกี่ยวข้องกับขบวนการแรงงาน ไม่ว่าจะชั่วคราวหรือท้องถิ่นที่อยู่ เพื่อปกป้องและคุ้มครองผลประโยชน์ของประเทศทั้งหมด ในการพิจารณาสิทธิของแรงงานต่างชาติ และเพื่อลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับหลุดรอด .
เงินทุนไหลเข้าของแรงงานการลงทุนเป็นบรรยากาศการลงทุนของพวกเขาและปรับปรุงโปรแกรมการปฏิรูปของพวกเขาเป็นผู้ใหญ่ มีจำนวนมากของเงินทุนเคลื่อนย้ายในอาเซียนแล้ว ส่วนใหญ่อยู่ในรูปของกระแสจากนอกประเทศ แต่ทั้งภายในภูมิภาค และยังได้รับกระแสไหล
เติบโต แม้ว่าจากฐานเล็ก

5.3 เป็นบรรจบกับความเป็นไปได้ ?
เราเน้น CLMV เนื่องจากพวกเขามีการพัฒนาน้อยดังนั้นมันทำให้ช่องว่างระหว่างสมาชิกเดิมและสมาชิกใหม่ เช่น กลุ่มประเทศ CLMV . การเชื่อมโยงระหว่างความไม่เท่าเทียมกันและเติบโตมาจากความจริงที่ว่าทั้งสามเป็นถือว่ายังเป็นหลักไดรเวอร์ของการเจริญเติบโต ธนาคารพัฒนาเอเชีย ( 2012 ) ตรวจสอบความไม่เท่าเทียมกันในเอเชียในรายละเอียดและระบุสามเหล่านี้เป็นไดรเวอร์ที่สำคัญสำหรับกระบวนการในการพัฒนาที่เพิ่มขึ้นของเอเชียพวกเขาทราบว่ากองกำลังเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะช่วยให้เจ้าของทุนมากกว่าแรงงานที่มีทักษะสูงมากกว่าแรงงานที่มีทักษะต่ำ และพื้นที่เมืองและชนบททั่วภูมิภาคชายฝั่งและทะเล ทั้งสามปัจจัยที่อยู่ในกลุ่มประเทศ CLMV แม้โลกาภิวัตน์และการปฏิรูปตลาดที่มุ่งเน้นเป็นคนเด่น ลดการขยายตัว เพื่อลดความไม่เท่าเทียมกันไม่เลือกนโยบายที่เหมาะสม ในทํานองเดียวกันการย้อนกลับของแนวโน้มการเปิดกว้างมากขึ้น และทิศทางการตลาด ไม่ได้เป็นวิธีที่จะไปเพื่อแก้ไขความไม่เท่าเทียมกัน ถ้าปัจจัยเหล่านี้เป็นคนหลักที่ขับ มันสามารถเป็นไปได้ถ้า CLMV เตรียมความพร้อมในทุกด้าน เช่น อุปสรรคสำคัญที่จะเอาชนะใน CLMV คือ คุณภาพของการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา และฝึกอาชีพเพิ่มการเข้าถึงบริการสุขภาพ ยังต้องเสริมการปรับปรุงระบบการศึกษา คุณลักษณะของแรงงาน เมื่อรวมกับบรรยากาศการลงทุนเอื้อ .
บรรจบระหว่างแต่ความแตกต่างภายในประเทศ
ในขณะที่การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในกัมพูชา ลาวและเวียดนามได้ลดความแตกต่างรายได้ต่อหัวกับสมาชิกอาเซียนอื่น ๆ ,การกระจายของผลประโยชน์เหล่านี้มีขนาดไม่เท่ากัน และความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในประเทศเหล่านี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหรือเลวลง ( ตารางที่ 1 ) ปรากฎว่า อินเตอร์ แตกต่างประเทศในภาวะเศรษฐกิจมีการลดลงในเวลาเดียวกันที่แตกต่างกันภายใน ประเทศจะเพิ่มขึ้น ทุกชนิดในประเทศ ไบกอนยังคงสูงหัวชนฝา หรือมีเพิ่มขึ้นรวมทั้งในชนบทเมือง พร้อมสายชาติพันธุ์และข้ามเพศ สิ่งที่น่ากลัวคือการเพิ่มขึ้นของโพลาไรเซชั่น ทั้งทางเศรษฐกิจและสังคมในนี้ ซึ่งประเทศ ปัจจัยเหล่านี้สามารถคุกคามการทำงานร่วมกันและก่อให้เกิดความเสี่ยงหลักเพื่อความมั่นคงทางสังคม สูง และ / หรือ ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ที่เพิ่มขึ้นยังสามารถคุกคามการเติบโตของตัวเองเช่นเดียวกับความยากจนความยืดหยุ่นของการเจริญเติบโตทำไมเหล่านี้ผลของการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วได้ หรืออย่างน้อยลดลง ?

6 เพิ่มเติมให้ช่องว่างเหล่านี้จะต้องมีการเพิ่มความเร็วและความกว้างของการปฏิรูปนโยบาย กับการค้า โฟกัส ต้องเปลี่ยน หลังมาตรการลดต้นทุนการค้าชายแดนผ่านการขนส่งและการอำนวยความสะดวกทางการค้าเป็นหลุมที่อ้าปากค้างในแนวนโยบายในอาเซียนคือความล้มเหลวไปยังที่อยู่ การอพยพแรงงานอย่างเพียงพอ นอกจากนี้ การเปลี่ยนจะต้องต่อเนื่อง ประชากรมากกว่าเงินทุนไหลเข้าไหลออกของแรงงาน การว่างงาน หรือถ้าใหญ่จะสามารถหลีกเลี่ยง เงินทุนไหลเข้า จะเพิ่มขึ้น หากมีการปรับปรุงอย่างมากในบรรยากาศการลงทุนการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะใช้เวลา และตั้งแต่ลอกำลัง nearing จำกัด มันเป็นปัญหาสำหรับระยะยาว การเคลื่อนย้ายแรงงานที่ยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นในกาล แต่จะต้องมีกรอบนโยบายที่มีประสิทธิภาพเพื่อการพัฒนาทั้งในการส่งและรับประเทศ ถ้าเป็นการควบคุมมันจะช่วยถ้าระดับภูมิภาค ข้อตกลงยังเกี่ยวข้องกับแรงงานที่มีทักษะต่ำ อาจจะหลง ช่องว่างนโยบายปัจจุบัน การอพยพแรงงานที่ไม่เพียง แต่ จำกัด ได้รับประโยชน์จากการค้าและการเปิดเสรีการลงทุน แต่เพิ่มต้นทุนของการปรับโครงสร้าง สำหรับกัมพูชา ลาว พม่า และเวียดนามขาดกลไกการทํางานของอัตราแลกเปลี่ยน เนื่องจากองศาที่แตกต่างของ dollarisation เพิ่มความสำคัญของการเคลื่อนย้ายแรงงานในการปรับเศรษฐกิจ .