A lot of people are very important

A lot of people are very important and special in my life. One of them is my grandpa. I was very small when it was my summer vacation and I went with him on vacation at his place. It was after that and he became my best friend, advisor and closest colleague. Than looking at him my told me that he is her father and my grandpa. Than he took out candy from his pocket and gave it to me. Than I loose that impression of him as a stranger from my mind. Than I went to his place and had lots of fun with him. He took me out everyday. He teach me how to ride bicycle, how to not fight with friends, how to wear shoes and lots of other things. He used to carry me on his shoulders all the time and I was enjoying thinking of being taller than him. I use to steal his glasses and make him find everywhere. But he never got mad at me. I can tellhe loved me very much. By the time I was growing I was writing him and spending a lot of time with him. When I was small I was telling everyone that my grandpa is my best friend they were amazed and felt laughing. But I was just telling truth. Than chances occurred and he had to move to place where I was living. I was in high school that time. It was than when I spend aot of time with him. We went to movie to gather, we always went shopping

One day, when I was at his home, my best friend and I had a petty fight over the phone. For two days, we didn't talk to each other, hoping that the other person would call. Grandpa then told me the importance of friendship and that, that these fights didn't matter much because whatever comes, we were best friends at the end of the day. He also said that if I didn't call and apologize, I would lose her, as a friend, forever. I understood how selfish I had been and called my friend. She was very delighted and said that she was afraid that we weren't friends anymore.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้คนจำนวนมากสำคัญ และพิเศษในชีวิตของฉัน หนึ่งในนั้นคือปู่ของฉัน ผมขนาดเล็กมากเมื่อมันเป็นวันหยุดฤดูร้อนของฉัน และฉันไปกับเขาในวันหยุดที่เขา หลังจากที่และเขากลายเป็น เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ปรึกษา และเพื่อนร่วมงานที่ใกล้เคียงที่สุดได้ กว่ามองที่เขา ฉันบอกฉันว่า เขาเป็นพ่อและปู่ของฉัน เขาเอาลูกอมออกจากกระเป๋าของเขา และให้มันกับฉัน กว่าผมหลวมที่ประทับใจของเขาเป็นคนแปลกหน้าเป็นจากจิตใจของฉัน กว่าฉันไปกับเขา และมีความสนุกสนานกับเขามากมาย เขาก็พาผมออกทุกวัน เขาสอนฉันขี่จักรยาน การไม่ต่อสู้กับเพื่อน การสวมรองเท้าและสิ่งอื่น ๆ มากมาย เคยมีผมบนหัวไหล่ของเขาตลอดเวลา และฉันได้เพลิดเพลินกับความคิดที่สูงกว่าเขา ฉันใช้เพื่อขโมยแว่นตาของเขา และทำให้เขาค้นหาทุก แต่เขาไม่ได้บ้าที่ฉัน ฉันสามารถ tellhe รักฉันมากขึ้น โดยเวลาผมโต ผมถูกเขียนเขา และใช้เวลากับเขา เมื่อผมเล็กๆ ผมบอกทุกคนว่าปู่ของฉันเพื่อนสุดจะประหลาดใจ และรู้สึกหัวเราะ แต่ผมเพียงบอกความจริง โอกาสเกิดขึ้น และเขาต้องย้ายไปทำที่ผมอยู่ ฉันถูกในโรงเรียนมัธยมนั้น มันกว่าเมื่อฉันใช้ aot เวลากับเขา เราได้ไปรวบรวมภาพยนตร์ เราเสมอไปช้อปปิ้งวันหนึ่ง เมื่อฉันอยู่ในบ้าน เพื่อนของฉันและฉันได้ต่อสู้ petty โทรศัพท์ สองวัน เราไม่ได้คุยกัน หวังว่า ผู้อื่นจะโทร ปู่แล้วบอกความสำคัญของมิตรภาพและว่า ไม่ได้เรื่องต่อสู้เหล่านี้มากเนื่องจากเพียงมา เรามีเพื่อนที่ดีที่สุดท้ายของวันนั้น เขายังกล่าวว่า ถ้าฉันไม่เรียก และขอโทษ ฉันจะสูญเสียเธอ เป็นเพื่อน ตลอดไป ผมเข้าใจว่าเห็นแก่ตัวฉันได้แล้ว และเรียกว่าเพื่อน เธอยินดีมาก และกล่าวว่า เธอกลัวว่า เราไม่ได้เพื่อนอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้คนจำนวนมากมีความสำคัญมากและพิเศษในชีวิตของฉัน หนึ่งในนั้นคือคุณปู่ของฉัน ฉันมีขนาดเล็กมากเมื่อมันเป็นวันหยุดฤดูร้อนของฉันและฉันไปกับเขาในวันหยุดที่สถานที่ของเขา มันเกิดขึ้นหลังจากนั้นและเขาก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันที่ปรึกษาและเพื่อนร่วมงานที่ใกล้เคียงที่สุด กว่ามองไปที่เขาบอกฉันว่าเขาเป็นพ่อและคุณปู่ของฉันของเธอ กว่าที่เขาหยิบเอาขนมออกมาจากกระเป๋าของเขาและมอบมันให้กับฉัน กว่าที่ฉันสูญเสียความประทับใจของเขาว่าเป็นคนแปลกหน้าจากใจของฉัน กว่าที่ฉันเดินไปที่สถานที่ของเขาและมีความสนุกสนานมากมายกับเขา เขาเอาฉันออกไปในชีวิตประจำวัน เขาสอนฉันวิธีการขี่จักรยานวิธีการที่จะไม่ต่อสู้กับเพื่อน ๆ วิธีการสวมใส่รองเท้าและจำนวนมากของสิ่งอื่น ๆ เขาใช้ในการดำเนินการให้ฉันบนไหล่ของเขาตลอดเวลาและผมก็มีความสุขกับความคิดของการเป็นสูงกว่าเขา ผมใช้ที่จะขโมยแว่นตาของเขาและทำให้เขาได้พบกับทุกที่ แต่เขาไม่เคยได้โกรธฉัน ฉัน tellhe สามารถรักผมมาก เมื่อถึงเวลาที่ผมโตผมเขียนเขาและใช้จ่ายมากเวลาอยู่กับเขา เมื่อผมเป็นขนาดเล็กที่ผมบอกทุกคนว่าคุณปู่ของฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันที่พวกเขาประหลาดใจและรู้สึกหัวเราะ แต่ผมก็แค่บอกความจริง กว่าโอกาสที่เกิดขึ้นและเขาก็จะย้ายไปยังสถานที่ที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยมในช่วงเวลานั้น มันเป็นกว่าเมื่อฉันใช้จ่ายของทอทเวลาอยู่กับเขา เราไปที่ภาพยนตร์ที่จะรวบรวมพวกเราก็ไปช้อปปิ้งวันหนึ่งเมื่อฉันอยู่ที่บ้านของเขาเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันและฉันมีการต่อสู้เล็ก ๆ น้อย ๆ ผ่านทางโทรศัพท์ เป็นเวลาสองวันเราไม่ได้พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ หวังว่าคนอื่นจะเรียก คุณปู่แล้วบอกความสำคัญของมิตรภาพและความที่ว่าการต่อสู้เหล่านี้ไม่ได้เรื่องมากเพราะสิ่งที่มาพร้อมเราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในตอนท้ายของวัน นอกจากนี้เขายังบอกว่าถ้าผมไม่ได้โทรและขอโทษผมจะสูญเสียเธอเป็นเพื่อนตลอดไป ผมเข้าใจว่าเห็นแก่ตัวที่ผมได้รับและเรียกว่าเพื่อนของฉัน เธอดีใจมากและบอกว่าเธอกลัวว่าเราไม่ได้เพื่อนอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเยอะมากที่สำคัญและพิเศษในชีวิตของฉัน หนึ่งในนั้นคือปู่ของฉัน ฉันมีขนาดเล็กมากเมื่อมันถูกวันหยุดฤดูร้อนของฉันและฉันก็ไปกับเขาในวันหยุดในสถานที่ของเขา มันเป็นหลังจากที่เขากลายเป็นเพื่อนสนิท ที่ปรึกษา และเพื่อนที่ใกล้ที่สุด มากกว่ามองเขาบอกผมว่าเขาเป็นพ่อของเธอและคุณปู่ของฉัน กว่าเขาเอาขนมจากกระเป๋าของเขาและมอบมันให้ฉันกว่าฉันหลวมๆ ที่ประทับใจเขาเป็นคนแปลกหน้า จากความคิดของฉัน กว่าฉันไปสถานที่ของเขาและมีความสนุกสนานมากมายกับเขา เขาเอาฉันออกมาทุกวัน เขาสอนฉันวิธีการขี่รถจักรยาน , วิธีที่จะไม่ต่อสู้กับเพื่อน แล้วสวมรองเท้าและจำนวนมากของสิ่งอื่น ๆ เขาเคยแบกฉันไว้บนบ่าของเขาตลอดเวลา และผมก็สนุกกับการคิดที่จะสูงกว่าเขาฉันใช้เพื่อขโมยแว่นของเขา และให้เขาค้นหาทุกที่ แต่เขาไม่เคยโมโหใส่ฉัน ฉันสามารถ tellhe รักฉันมาก โดยเวลาที่ฉันได้เติบโตที่ผมเขียนเขาและใช้เวลากับเขา เมื่อฉันยังเล็ก ฉันบอกทุกคนว่า คุณปู่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน พวกเขาประหลาดใจและรู้สึกขำ แต่ผมแค่พูดความจริงกว่าโอกาสที่เกิดขึ้น และเขาได้ย้ายไปยังสถานที่ที่ฉันอาศัยอยู่ ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยมที่ มันมากกว่าเมื่อฉันใช้จะมีเวลากับเขา เราเรียนภาพยนตร์มารวมตัวกัน เรามักจะไปวัน

ซื้อหนึ่ง ตอนที่อยู่บ้านเขา เพื่อนของฉันและฉันมีการต่อสู้เล็กน้อยทางโทรศัพท์ สองวันแล้วที่เราไม่ได้พูดคุยกัน หวังว่าคนอื่นจะเรียกคุณปู่ แล้วบอกว่า ความสำคัญของมิตรภาพและที่ที่การต่อสู้เหล่านี้ไม่สำคัญมาก เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในตอนท้ายของวัน เขายังกล่าวว่าถ้าผมไม่โทรไปขอโทษ ฉันต้องเสียเธอ ในฐานะเพื่อนตลอดไป ผมเข้าใจแล้วว่าเห็นแก่ตัว ฉันได้รับและเรียกเพื่อนของฉัน เธอดีใจมาก และบอกว่าเธอกลัวว่าเราจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกแล้ว