In addition, the significant increa

In addition, the significant increase (varied from 20% to 140%) of
ash content in the hyacinth straw treated with wastewater was another
adsorption characteristic of this plant material (Table 4).
3.3. Phosphorus adsorption experiment in laboratory
Fig. 3 includes the data obtained from the phosphorus adsorption
experiment carried out in the laboratory. In the control group,
phosphorus concentration in the solution increased steadily and
was about 19% higher by the end of than in the beginning of the
test. Meanwhile, the liquid volume reduced from an initial 2.5 L
to an average of 2.1 L in the end. The phosphorus content in the
solution varied between 43.83 ± 0.05 and 43.81 ± 0.23 mg, showing
no substantial difference throughout the experiment.
On the contrary, TP in the treatment group solutions dropped
about 12% upon the second sampling (the 3rd day), implying that
more than 19% of the applied phosphorus were removed from
the liquid in less than 48 h. The reduction of TP slowed down afterwards,
and stopped after the sixth sampling, i.e., the 11th day of
the experiment. The final TP remaining in the solution was
14.91 mg L1
. This meant that the adsorption of TP by the hyacinth
material had approached saturation when the removal rate
reached 36% and the adsorption capacity was about 0.32 mg TP/g
straw.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ การเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญที่ (แตกต่างจาก 20% เป็น 140%) ของปริมาณเถ้าในฟางผักรักษา ด้วยน้ำเสียเป็นอีกดูดซับลักษณะนี้วัสดุโรงงาน (ตาราง 4)3.3 ฟอสฟอรัสดูดซับการทดลองในห้องปฏิบัติการรูป 3 มีข้อมูลที่ได้จากการดูดซับฟอสฟอรัสทดลองดำเนินการในห้องปฏิบัติการ ในกลุ่มควบคุมความเข้มข้นของฟอสฟอรัสในการแก้ปัญหาเพิ่มมากขึ้น และประมาณ 19% สูงกว่าปลายกว่าในการเริ่มต้นของการการทดสอบ ในขณะเดียวกัน ปริมาตรของเหลวลดลงจาก 2.5 L ตัวแรกเฉลี่ย 2.1 ลิตรในสุด ฟอสฟอรัสในเนื้อหาแก้ปัญหาแตกต่างกันระหว่าง 43.83 ± 0.05 และ 43.81 ± 0.23 mg แสดงความแตกต่างไม่พบการการ์ตูน TP ในการแก้ปัญหากลุ่มการรักษาลดลงประมาณ 12% เมื่อสุ่มตัวอย่างสอง (3 วัน), หน้าที่ที่กว่า 19% ของฟอสฟอรัสใช้ถูกลบออกจากของเหลวในน้อยกว่า 48 ชั่วโมง การลดของ TP ที่ชะลอตัวลงหลังจากนั้นและหลังจากสุ่มตัวอย่างหก เช่น 11 วันการทดลอง TP สุดท้ายที่เหลือในการแก้ปัญหาได้มก. 14.91 L1. นี้หมายความ ว่า การดูดซับของ TP โดยผักตบชวาวัสดุได้เข้าหาความอิ่มตัวเมื่ออัตราการกำจัดถึง 36% และความจุการดูดซับได้ประมาณ 0.32 mg TP/gฟาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (แตกต่างจาก 20% ถึง 140%) ของ
ปริมาณเถ้าฟางผักตบชวารับการรักษาด้วยการบำบัดน้ำเสียเป็นอีก
ลักษณะการดูดซับของวัสดุจากพืชนี้ (ตารางที่ 4).
3.3 ฟอสฟอรัสการทดลองในห้องปฏิบัติการการดูดซับ
รูป 3 รวมถึงข้อมูลที่ได้จากการดูดซับฟอสฟอรัส
ทดลองดำเนินการในห้องปฏิบัติการ ในกลุ่มควบคุม
ความเข้มข้นของฟอสฟอรัสในการแก้ปัญหาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และ
เป็นประมาณ 19% สูงขึ้นโดยในตอนท้ายของกว่าในจุดเริ่มต้นของการ
ทดสอบ ในขณะที่ปริมาณของเหลวลดลงจากเริ่มต้น 2.5 ลิตร
กับค่าเฉลี่ยของ 2.1 L ในท้ายที่สุด เนื้อหาฟอสฟอรัสใน
การแก้ปัญหาต่าง ๆ ระหว่าง 43.83 ± 0.05 และ 43.81 ± 0.23 มก. แสดงให้เห็น
ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตลอดการทดลอง.
ในทางตรงกันข้าม TP ในการแก้ปัญหากลุ่มการรักษาลดลง
ประมาณ 12% เมื่อการสุ่มตัวอย่างที่สอง (วันที่ 3) หมายความ ว่า
มากกว่า 19% ของฟอสฟอรัสใช้ถูกถอดออกจาก
ของเหลวในเวลาน้อยกว่า 48 ชั่วโมง การลดลงของ TP ชะลอตัวลงหลังจากนั้น
และหยุดหลังจากที่การสุ่มตัวอย่างที่หกคือวันที่ 11 ของ
การทดลอง สินค้า TP สุดท้ายที่เหลืออยู่ในการแก้ปัญหาคือ
14.91 มิลลิกรัม
L1 นั่นหมายความว่าการดูดซับของ TP โดยผักตบชวาที่
วัสดุที่เดินเข้ามาใกล้อิ่มตัวเมื่ออัตราการกำจัด
ถึง 36% และความสามารถในการดูดซับประมาณ 0.32 มิลลิกรัม TP / g
ฟาง