Nevertheless, I do have a dream. I

Nevertheless, I do have a dream. I dream of organizations that are capable of spontaneous renewal, where the drama of change is unaccompanied by the wrenching trauma of a turnaround. I dream of businesses where an electric current of innovation pulses through every activity, where the renegades always trump the reactionaries. I dream of companies that actually deserve the passion and creativity of the folks who
work there, and naturally elicit the very best that people have to give. Of course, these are more than dreams; they are imperatives. They are do or die challenges for any company that hopes to thrive in the tumultuous times ahead—and they can only be surmounted with inspired management innovation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ ฉันมีความฝัน ฉันฝันขององค์กรที่สามารถเกิดขึ้นเองต่อ ที่ไม่บาดเจ็บ wrenching กลับเป็นละครของการเปลี่ยนแปลง ฉันฝันของธุรกิจที่กระแสไฟฟ้านวัตกรรมพัลส์ผ่านกิจกรรม ที่ renegades เสมอทรัมป์ที่ reactionaries ฉันฝันของจริง สมควรได้รับความรักและความคิดสร้างสรรค์ของคนที่ทำงาน และธรรมชาติซึ่งดีที่สุดว่า คนมีให้กัน แน่นอน เหล่านี้เป็นมากกว่าความฝัน มี imperatives พวกเขาจะทำหรือตายความท้าทายสำหรับบริษัทที่หวังที่จะเจริญเติบโตในเวลาข้างหน้าป่วน — และพวกเขาสามารถเป็นยุทธการกับนวัตกรรมในการจัดการแรงบันดาลใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ฉันจะมีความฝัน ฉันฝันขององค์กรที่มีความสามารถในการต่ออายุธรรมชาติที่ละครของการเปลี่ยนแปลงเป็นคนเดียวจากการบาดเจ็บของบิดพลิก ฉันฝันของธุรกิจที่กระแสไฟฟ้าของพัลส์นวัตกรรมผ่านทุกกิจกรรมที่คนที่กล้าหาญจนปัญญาเสมอม์ ฉันฝันของ บริษัท ที่จริงสมควรได้รับความรักและความคิดสร้างสรรค์ของคนที่
ทำงานที่นั่นและเป็นธรรมชาติออกมามากที่สุดว่าคนที่จะต้องให้ ของหลักสูตรเหล่านี้มีมากกว่าความฝัน; พวกเขาจะตอบสนองความต้องการ พวกเขาจะทำหรือตายความท้าทายสำหรับ บริษัท ใด ๆ ที่หวังที่จะเติบโตได้ดีในเวลาป่วนข้างหน้าและพวกเขาเท่านั้นที่สามารถกอปรกับแรงบันดาลใจนวัตกรรมการจัดการ