Virus particles, called virions, co

Virus particles, called virions, contain the viral genome
encapsidated in a protein coat. The function of the coat is to
protect the genome of the virus in the extracellular environment
as well as to bind to a new host cell and introduce the
genome into it. Viral genomes are small and limited in their
coding capacity, which requires that three- dimensional virions
be formed using a limited number of different proteins.
For the smallest viruses, only one protein may be used to
construct the virion, whereas the largest viruses may use
30 or more proteins. To form a three-dimensional structure
using only a few proteins requires that the structure must be
regular, with each protein subunit occupying a position at
least approximately equivalent to that occupied by all other
proteins of its class in the final structure (the principle of
quasi-equivalence), although some viruses are now known
to violate the principle of quasi-equivalence. A regular
three-dimensional structure can be formed from repeating
subunits using either helical symmetry or icosahedral symmetry
principles. In the case of the smallest viruses, the final
structure is simple and quite regular. Larger viruses with
more proteins at their disposal can build more elaborate
structures. Enveloped viruses may be quite regular in construction
or may have irregular features, because the use of
lipid envelopes allows irregularities in construction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุภาคไวรัสที่เรียกว่า virions ประกอบด้วยจีโนมของไวรัส
encapsidated ในเสื้อโปรตีน ฟังก์ชั่นของเสื้อคือการปกป้องจีโนมของไวรัสในสภาพแวดล้อมนอกนั้นเช่นเดียวกับการจับกับเซลล์โฮสต์ใหม่และแนะนำจีโนมเป็นมัน จีโนมของไวรัสที่มีขนาดเล็กและ จำกัด ของพวกเขาในความสามารถในการเขียนโปรแกรมซึ่งจะต้องมีมิติที่virions สามจะเกิดขึ้นใช้ในจำนวนที่จำกัด ของโปรตีนที่แตกต่างกัน. ไวรัสที่เล็กที่สุดเพียงหนึ่งโปรตีนอาจถูกใช้เพื่อสร้าง virion ในขณะที่ไวรัสที่ใหญ่ที่สุดอาจจะใช้ 30 หรือโปรตีนมากขึ้น ในรูปแบบโครงสร้างสามมิติโดยใช้เพียงโปรตีนไม่กี่ต้องว่าโครงสร้างจะต้องเป็นปกติกับแต่ละหน่วยย่อยโปรตีนครอบครองตำแหน่งที่น้อยประมาณเท่ากับว่าครอบครองโดยอื่นๆโปรตีนของระดับในโครงสร้างสุดท้าย (หลักการของเสมือน-equivalence) แม้ว่าไวรัสบางชนิดเป็นที่รู้จักกันในขณะนี้ที่จะละเมิดหลักการของกึ่งสมดุล ปกติโครงสร้างสามมิติสามารถเกิดขึ้นจากการทำซ้ำหน่วยย่อยโดยใช้ขดลวดหรือสมมาตรสมมาตรicosahedral หลักการ ในกรณีของไวรัสที่เล็กที่สุดที่สุดท้ายโครงสร้างเป็นเรื่องง่ายและค่อนข้างปกติ ไวรัสขนาดใหญ่ที่มีโปรตีนมากขึ้นในการกำจัดของพวกเขาสามารถสร้างความซับซ้อนมากขึ้นโครงสร้าง ห่อหุ้มไวรัสอาจจะค่อนข้างปกติในการก่อสร้างหรืออาจมีคุณสมบัติที่ผิดปกติเพราะใช้ซองจดหมายไขมันช่วยให้ความผิดปกติในการก่อสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุภาคไวรัสที่เรียกว่าไวรัสมีไวรัสจีโนม
encapsidated ในโปรตีนที่เคลือบ ฟังก์ชั่นของเสื้ออยู่

ปกป้องจีโนมของไวรัสในสภาพแวดล้อมภายนอก
รวมทั้งมัดกับเซลล์โฮสต์ใหม่และแนะนำ
จีโนมเข้าไป จีโนมไวรัสมีขนาดเล็กและจำกัดใน
ความจุนะครับ ซึ่งมี 3 มิติ - ไวรัส
ถูกสร้างขึ้นโดยใช้จำนวน จำกัด ของโปรตีนที่แตกต่างกัน .
สำหรับไวรัสที่เล็กที่สุดของโปรตีนเพียงหนึ่งอาจใช้

สร้างสภาพแวดล้อมการโฮสต์ ส่วนไวรัสที่ใหญ่ที่สุดอาจใช้
30 หรือมากกว่าโปรตีน ฟอร์ม
โครงสร้างสามมิติโดยใช้เพียงไม่กี่ชนิดมีโครงสร้างต้อง
ปกติ โปรตีนหน่วยย่อยแต่ละครอบครองตำแหน่งที่
อย่างน้อยประมาณเทียบเท่ากับที่ครอบครองโดยอื่น ๆทั้งหมดของชั้น
โปรตีนในขั้นสุดท้ายโครงสร้าง ( หลักการของความสมมูล
) ถึงแม้ว่าบางไวรัสที่รู้จักกันตอนนี้
ละเมิดหลักการของความสมมูล ปกติ
โครงสร้างสามมิติที่สามารถเกิดขึ้นจากการใช้ขดลวดหรือหน่วยย่อยเหมือนกัน

icosahedral สมมาตรหลักการสมมาตร .ในกรณีของไวรัสที่เล็กที่สุด โครงสร้างสุดท้าย
ง่ายและค่อนข้างปกติ มีไวรัสด้วย
โปรตีนมากขึ้นไปสามารถสร้างโครงสร้างที่ซับซ้อน
เพิ่มเติม ห่อหุ้มไวรัสอาจจะค่อนข้างปกติในการก่อสร้าง
หรืออาจมีลักษณะผิดปกติ เพราะใช้ในซองจดหมายให้
ความผิดปกติในงานก่อสร้าง