In the 1830s, natural rubber was a

In the 1830s, natural rubber was a popular substance for waterproof shoes and boots, but its inability to withstand freezing temperatures and extreme heat soon left consumers and manufacturers frustrated. That led some to say rubber had no future, but Charles Goodyear disagreed. After years of trial and error trying to make rubber more durable, the scientist stumbled upon his greatest discovery by complete accident. In 1839, when showcasing his latest experiment, Goodyear accidentally dropped his rubber concoction on a hot stove. What he discovered was a charred leather-like substance with an elastic rim. Rubber was now weatherproof.
Goodyear would never reap the benefits of his discovery and died $200,000 in debt. His surname and legacy live on, however, in the Goodyear Tire and Rubber Company, which was named after him nearly 40 years after his death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในยุค 1830 ยางธรรมชาติเป็นสารนิยมรองเท้ากันน้ำ และรองเท้าบูท แต่มันไม่สามารถที่จะทนต่อการแช่แข็งอุณหภูมิ และความร้อนซ้ายเร็ว ๆ นี้ผู้บริโภค และผู้ผลิตผิดหวัง ที่นำบางที่บอกว่า ยางมีอนาคตไม่ แต่เห็นชาร์ลส์กู๊ดเยียร์ หลังจากปีของการลองผิดลองถูกพยายามที่จะทำให้ยางทนทานมากขึ้น นักวิทยาศาสตร์สะดุดเมื่อค้นพบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา โดยบังเอิญที่สมบูรณ์ ในปี 1839 เมื่อแสดงการทดลองของเขาล่าสุด กู๊ดเยียร์ตั้งใจหลุดของเขาผสมยางบนเตาร้อน สิ่งที่เขาพบมันเป็นสารคล้ายหนังย่างกับขอบเป็นยางยืด ยางตอนนี้สภาพอากาศได้กู๊ดเยียร์จะไม่ให้ผลประโยชน์การค้นพบของเขา และตาย $200,000 ในตราสารหนี้ นามสกุลและมรดกของเขาอยู่ อย่างไรก็ตาม ในยางกู๊ดเยียร์และ บริษัทยาง ซึ่งตั้งชื่อตามเขาเกือบ 40 ปีหลังจากการตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในยุค 1830, ยางธรรมชาติเป็นสารที่นิยมสำหรับรองเท้ากันน้ำและรองเท้า แต่ไม่สามารถที่จะทนต่ออุณหภูมิแช่แข็งและความร้อนที่รุนแรงผู้บริโภคซ้ายเร็ว ๆ นี้และผู้ผลิตผิดหวัง ที่นำไปสู่บางอย่างที่จะบอกว่าไม่มียางในอนาคต แต่ชาร์ลส์กู๊ดเยียร์ที่ไม่เห็นด้วย หลังจากปีของการทดลองและข้อผิดพลาดพยายามที่จะทำให้ยางคงทนมากขึ้นนักวิทยาศาสตร์สะดุดเข้ากับการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาโดยการเกิดอุบัติเหตุที่สมบูรณ์ ในปี 1839 เมื่อการจัดแสดงการทดสอบล่าสุดของเขากู๊ดเยียร์ตั้งใจลดลงผสมยางของเขาบนเตาร้อน สิ่งที่เขาค้นพบคือสารหนังเหมือนตอตะโกกับขอบยางยืด ยางตอนนี้สภาพอากาศ.
กู๊ดเยียร์ไม่เคยจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากการค้นพบของเขาและเสียชีวิต $ 200,000 ในตราสารหนี้ นามสกุลและมรดกของเขาอาศัยอยู่บน แต่ในยางและยาง บริษัท กู๊ดเยียร์ซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามเขาเกือบ 40 ปีหลังจากที่เขาตาย