The way is legend. Clay, mud and co

The way is legend. Clay, mud and cow manure mix together in a soup of epic slime. Leeches roam the path. And they jump!

But they can't jump your mind protests. And so I once believed but no longer. Curling their bodies like some blood-sucking mutant of an inch-worm they hurl themselves at bare ankles slipping past through the muddy shitty clay cocktail. We spin on like spastics; blood creeps from bitten wounds, onwards, through a muck sprung from the bowels of hell itself. On till we curse the inability to stand, unable to stop disappearing up to our calves in pits with unknown bases, sticks to slash and shite to stink. On with fresh leeches torn off in disgusted haste.

Yet we bear smiles, all of us, smiles at the crap and laughter for the ludicrous. We paid for this? And so we did, at the trailhead.

Then the destination, a cave, yet again a cave; it sometimes seems that Laos may have more caves than people.

Into the gap now, down the slippery rocks, a cool fresh creek washes the blood and shit away. The cavern calls ever deeper, up to my waist now in the darkness. Up to my neck, dare I swim on? Hesitation stares into the darkest shadow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบเป็นตำนาน ดินเหนียว โคลนและวัวมูลผสมกันน้ำของน้ำเมือกมหากาพย์ Leeches เดินเตร่เส้นทาง และพวกเขากระโดด!

แต่พวกเขาไม่สามารถข้ามประท้วงใจของคุณ และดังนั้น เมื่อเด็ด ๆ แต่ไม่ พวกเขาดัดผมศพเช่น mutant บางผีดูดเลือดของหนอนนิ้วการเหวี่ยงตัวเองที่เปลือยเท้าลื่นไถลผ่านผ่านดิน shitty โคลนค็อกเทล เราหมุนบนเช่น spastics เลือดเลื้อยจากกัดแผล ตั้งแต่เวลา ผ่านโคลนที่ผุดจากส่วนในของนรกตัวเอง บนจนถึงที่เราสาปแช่งไม่สามารถยืน ไม่สามารถหยุดหายไปถึงวัวของเราในห่วงกับฐานที่ไม่รู้จัก แท่งทับและ shite กลิ่นเหม็น บนกับ leeches สดหลุดออกใน disgusted รีบ

แต่เราหมียิ้ม เรา ยิ้มที่อึและเสียงหัวเราะใน ludicrous ทั้งหมด ค่านี้หรือไม่ และเพื่อ ให้เรา ได้ ที่ trailhead

แล้วปลายทาง ถ้ำ ยังอีก ถ้ำ บางครั้งดูเหมือนว่า ลาวอาจมีถ้ำมากกว่ากว่าคน

ลงในช่องว่างทันที ลงหินลื่น ครีสดความเย็นต่อผิวหน้าเลือดและคน ถ้ำเรียกลึกเคย ถึงเอวของฉันในความมืด ถึงคอ กล้าผมว่ายน้ำบน Stares ลังเลในเงามืดมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่เป็นตำนาน ดินโคลนและวัวปุ๋ยผสมกันในน้ำซุปของเมือกมหากาพย์ ปลิงเดินเตร่เส้นทาง และพวกเขากระโดด! แต่พวกเขาไม่สามารถกระโดดได้ประท้วงในใจของคุณ และอื่น ๆ ผมเคยเชื่อ แต่อีกไม่นาน ดัดผมร่างกายของพวกเขาเช่นบางกลายพันธุ์ดูดเลือดของนิ้วหนอนพวกเขาเหวี่ยงตัวเองที่ข้อเท้าเปล่าผ่านมาลื่นไถลผ่านค็อกเทล shitty ดินโคลน เราหมุนเช่น spastics; ครีพเลือดจากบาดแผลกัดเป็นต้นไปผ่านโคลนผุดจากบั้นเอวของนรกตัวเอง จนเราสาปแช่งไม่สามารถที่จะยืนอยู่ไม่สามารถที่จะหยุดหายไปถึงน่องของเราในหลุมที่มีฐานที่ไม่รู้จักเกาะติดเฉือนและ shite จะกลิ่นเหม็น กับปลิงสดฉีกออกในรีบเบื่อหน่ายแต่เราแบกรอยยิ้มเราทุกคนยิ้มให้อึและเสียงหัวเราะที่น่าหัวเราะ เราจ่ายสำหรับการนี้ และเพื่อให้เราไม่ได้ที่จุดเริ่มต้นแล้วปลายทางถ้ำอีกครั้งถ้ำ; บางครั้งดูเหมือนว่าที่ลาวอาจจะมีถ้ำมากขึ้นกว่าคนเข้าไปในช่องว่างในขณะนี้ลดลงโขดหินลื่นเย็นสดลำธารล้างเลือด และอึไป ถ้ำที่เคยเรียกร้องให้ลึกถึงเอวของฉันตอนนี้อยู่ในความมืด ถึงคอของฉันกล้าฉันว่ายน้ำหรือไม่ ลังเลจ้องมองลงไปในเงาที่มืดที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่เป็นตำนาน ดิน , โคลนและผสมมูลวัวกันในซุปของมหากาพย์เมือก . ปลิงเที่ยวเส้นทาง พวกเขากระโดด !

แต่พวกเขาไม่สามารถกระโดดได้ประท้วงในใจของคุณ ผมเคยเชื่อแต่ไม่มีอีกต่อไป ม้วนร่างกายของพวกเขาชอบดูดเลือด กลายพันธุ์ของนิ้วหนอนพวกเขาโยนตัวเองที่เปลือยข้อเท้าลื่นไถลในอดีตผ่านโคลนค็อกเทลดินระยำ เราปั่นเหมือน spastics ;ทำให้เลือดจากกัดแผล เป็นต้นไป ผ่านโคลนเด้งจากปากทางนรกนั่นเอง จนกระทั่งเราสาปแช่ง ไม่สามารถยืน ไม่สามารถหยุดหายไปถึงน่องของเราในบ่อรู้จักกับฐานไม้เฉือนและเหี้ยจริงๆ บนสดปลิงฉีกออกในขยะแขยงรีบ

แต่เราทนยิ้ม ทุกคนยิ้มและเสียงหัวเราะที่ไร้สาระสิ้นดี เราจ่ายสำหรับสิ่งนี้ดังนั้นเราจึงทำใน trailhead

แล้วปลายทาง ถ้ำอีกถ้ำ แต่บางครั้งดูเหมือนว่าลาวอาจมีถ้ำกว่าคน

ลงในช่องว่างแล้ว ลงห้วยหินลื่น เย็นสดชื่น ล้างเลือดและอึไป ถ้ำเรียกได้ลึกถึงเอวของฉันในที่มืดได้ ถึงคอ ผมกล้าว่ายน้ำ ? ลังเลจ้องมองเข้าไปในเงามืด .