The most common approach to measuri

The most common approach to measuring emotional response has been to
simply ask people what they are feeling. Analysts of mass behaviors have long
made use of questionnaires and surveys in which individuals are asked to self report
their feelings towards some political stimulus or other. We have also long had more scientific ways of measuring emotional response, such as examining
a subject's heart rate and perspiration levels using the same technology as
lie detectors (though these techniques are far less widely used in political
psychology). There are some problems with both of these techniques, of
course; people may not be willing or able to describe their emotions with
precision, and the use of older technologies to tap emotional responses
involves ethical as well as financial issues, as well as being rather imprecise and
unsuitable for some purposes. As we shall see in the next chapter, developments
in neuroscience-most notably in brain imaging techniques such as MRI
and fMRI-have made it easier than before to measure directly the emotions
that individuals are experiencing, however. Moreover, political psychologists
have begun to work with neuroscientists at an interdisciplinary level to utilize
such techniques in their work. While this work is very new indeed and the
results of the few studies done so far are extremely preliminary, in the next
chapter we will examine and assess some of the latest research that has been
done in this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่พบมากที่สุดในการวัดการตอบสนองทางอารมณ์ได้รับการเพียงแค่ขอให้คนสิ่งที่พวกเขามีความรู้สึก นักวิเคราะห์พฤติกรรมมวลมีความยาวได้ใช้แบบสอบถามและการสำรวจในการที่บุคคลจะขอให้ตัวเองรายงานความรู้สึกของตนที่มีต่อบางกระตุ้นทางการเมืองหรืออื่นๆ เรายังได้มานานวิธีทางวิทยาศาสตร์มากขึ้นในการวัดการตอบสนองทางอารมณ์เช่นการตรวจสอบอัตราการเต้นหัวใจของเรื่องและระดับเหงื่อโดยใช้เทคโนโลยีเดียวกับเครื่องตรวจจับโกหก(แต่เทคนิคเหล่านี้มีน้อยกว่าที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในทางการเมืองจิตวิทยา) มีปัญหาบางอย่างกับทั้งสองเทคนิคเหล่านี้ของหลักสูตร คนอาจจะไม่เต็มใจหรือไม่สามารถที่จะอธิบายความรู้สึกของพวกเขาด้วยความแม่นยำและการใช้เทคโนโลยีที่มีอายุมากกว่าที่จะแตะตอบสนองทางอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมเช่นเดียวกับปัญหาทางการเงินเช่นเดียวกับการที่ค่อนข้างคลุมเครือและไม่เหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์บางอย่าง ดังที่เราจะเห็นในบทต่อไปการพัฒนาในด้านประสาทวิทยาโดดเด่นที่สุดในเทคนิคการถ่ายภาพสมองเช่น MRI และ fMRI-ได้ทำให้มันง่ายขึ้นกว่าก่อนที่จะวัดโดยตรงอารมณ์ว่าบุคคลที่กำลังประสบแต่ นอกจากนี้นักจิตวิทยาทางการเมืองได้เริ่มที่จะทำงานร่วมกับนักประสาทวิทยาในระดับที่สหวิทยาการเพื่อการใช้เทคนิคดังกล่าวในการทำงานของพวกเขา ในขณะที่ผลงานชิ้นนี้เป็นของใหม่มากอย่างแน่นอนและผลของการศึกษาไม่กี่คนที่ทำเพื่อให้ห่างไกลเบื้องต้นมากในครั้งต่อไปบทที่เราจะตรวจสอบและประเมินบางส่วนของผลการวิจัยล่าสุดที่ได้รับการดำเนินการในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่พบมากที่สุดในการวัดการตอบสนองทางอารมณ์ได้

เพียงแค่ถามคนสิ่งที่พวกเขาจะรู้สึก นักวิเคราะห์พฤติกรรมมวลชนได้นาน
ใช้แบบสอบถามและแบบสำรวจที่บุคคลจะขอให้รายงานตนเอง
ความรู้สึกกับบางคนกระตุ้นทางการเมืองหรืออื่น ๆ เรายังยาวได้วิธีทางวิทยาศาสตร์มากกว่าการวัดการตอบสนองทางอารมณ์ เช่น การตรวจสอบ
เรื่องของอัตราการเต้นของหัวใจและระดับเหงื่อโดยใช้เทคโนโลยีเดียวกับ
เครื่องตรวจจับโกหก ( แต่เทคนิคเหล่านี้จะน้อยกว่าการใช้กันอย่างแพร่หลายใน
จิตวิทยาการเมือง ) มีปัญหาบางอย่างกับทั้งสองของเทคนิคเหล่านี้ของ
แน่นอน คนอาจจะไม่เต็มใจหรือไม่สามารถที่จะอธิบายอารมณ์ของพวกเขาด้วย
แม่นยำ และใช้เทคโนโลยีเก่าเคาะอารมณ์ตอบสนอง
เกี่ยวข้องกับจริยธรรม ตลอดจนปัญหาทางการเงิน รวมทั้งเป็นที่ค่อนข้างคลุมเครือและ
ไม่เหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์ ดังที่เราจะเห็นในบทต่อไป การพัฒนา
ในประสาทวิทยาศาสตร์ที่สะดุดตาที่สุดในเทคนิคการถ่ายภาพสมอง MRI สแกนสมอง
เช่นและได้ทำให้มันง่ายขึ้นกว่าแต่ก่อนที่จะวัดโดยตรงอารมณ์
ที่บุคคลประสบแต่ นอกจากนี้ นักจิตวิทยาการเมือง
ได้เริ่มทำงานกับ neuroscientists ที่ระดับสหวิทยาการใช้
เทคนิคดังกล่าวในงาน ในขณะที่งานนี้ใหม่มากจริงๆและ
ผลการศึกษาน้อยทำมาเป็นสิ่งเบื้องต้น ในบทต่อไปเราจะตรวจสอบและประเมิน
บางงานวิจัยล่าสุดที่ได้รับการทำในพื้นที่นี้