Chapter 48: Eccentric Song and Wu D

Chapter 48: Eccentric Song and Wu Dingqiu 1

Thunder rolled out in the evening sky. Rosy clouds drifted about, and the autumn wind rustled, picking up the fallen leaves and sending them floating. It should have been a beautiful, rainy autumn evening, but the peacefulness was interrupted by two figures who occasionally dropped to the ground, but then immediately shot back up into the air. They soared along, engaged in a life-and-death pursuit.

Meng Hao was in front, his eyes glistening. After reaching the seventh level of Qi Condensation, he could maintain top speed on his flying sword for the time it takes half an incense stick to burn. At that rate, he could not shake off Shangguan Xiu.

After some time passed, he was forced to drop to the ground, run as fast as possible for a while, and then resume gliding.

Shangguan Xiu pursued him doggedly. He knew that he couldn’t let him escape; if he did, Meng Hao could easily hide somewhere in the massive State of Zhao, and that would be very troublesome.

At the moment, he was extremely confident. A critical juncture had arrived. He knew that Meng Hao possessed some treasured item. He wasn’t exactly sure what it did, but he was determined to acquire it.

“Meng Hao, you can’t escape me! My aim has always been the Southern Domain. The only reason I haven’t ascended to the Foundation Establishment stage yet is because I didn’t want to. You’re like an ant to me! You will be my stepping stone into Foundation Establishment!” Shangguan Xiu was of the ninth level of Qi Condensation. Even though he was very close to breaking through to the Foundation Establishment stage, his level of power was still far from that level. That having been said, even though Meng Hao was in the same stage as him, their Cultivation bases were still two levels apart. This meant that not only was Shangguan Xiu faster, but because of his status as an Elder in the Reliance Sect, he’d had access to higher level magical items.

The talisman whistled through the air, propelling him forward with extraordinary power. He flicked his wide sleeve, snapping a jade slip. A green mist shot out, which coagulated into a green bottle, about half the height of an average person. It shot toward Meng Hao.

Meng Hao’s eyes flickered and he slapped his bag of holding. Ten flying swords appeared, shooting toward the magical bottle. As soon as they collided, the ten flying swords exploded into pieces, which mushroomed out in all directions. The bottle shattered, but Shangguan Xiu simply increased his speed and leaped over the cloud, intent on decreasing the distance between him and Meng Hao.

At that moment, Meng Hao suddenly turned, his hands flickering in incantation patterns. Wind Blades appeared, three of them. However, they didn’t shoot toward Shangguan Xiu, but instead flew in circular patterns, faster and faster, creating a gravitational force which pulled in the shattered remnants of his flying swords. Soon, they had formed a spinning vortex.

A booming sound rang out, but Meng Hao didn’t look back. The vortex behind Shangguan Xiu suddenly exploded, sending shrapnel shooting out. Shangguan Xiu was knocked forward, shredding much of his clothing. His eyes burned with fury.

“So you’ve reached the seventh level of Qi Condensation!” Shangguan Xiu glared as Meng Hao sped off into the distance. He continued his pursuit, albeit more cautiously. He knew that Meng Hao was incredibly crafty, and could not be underestimated. He must use all his power.

When he thought about the technique Meng Hao had just used, gathering the fragmented pieces of the swords together, Shangguan Xiu was a bit taken aback. If Meng Hao’s Cultivation base were higher, then the attack just now, while it might not have killed him, would have seriously injured him.

“He’s so young, yet so sinister. Exploding the swords was just a diversion. Dammit!” He increased his speed, turning into a ray of light as he pursued Meng Hao.

Two people shot through the evening as the sky grew dark. The bright moon looked down, its gaze illuminating them.

Meng Hao’s face was grim. He consumed some Demonic Cores. Even though the North Sea had shown him the Dao, and he had broken through to the next level, his current situation did not bode well. He was at the seventh level of Qi Condensation, but had no way to lose his pursuer. He was in somewhat of a crisis.

“There will come a day when I will slay this man!” thought Meng Hao. As he considered the inexplicable enmity between them, he came to the realisation that it was all because of his opponent’s greed. Over and over again. It was extremely annoying.

Looking back at Shangguan Xiu, Meng Hao gritted his teeth. As his flying sword sputtered out of power, he leaped to the ground, racing toward the wild mountains. He was heading, not toward the Reliance Sect, but rather the east of Mount Daqing, where a chain of mountains rose and fell off toward the flatlands and the capital city of the State of Zhao.

The mounta

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 48: เพลงประหลาดและ Wu Dingqiu 1ฟ้าร้องรีดออกในท้องฟ้ายามเย็น โรซี่เมฆลอยเกี่ยวกับ และฤดูใบไม้ร่วงลม rustled หยิบใบลดลง และส่งน้ำ ควรได้รับตอนเย็นฤดูใบไม้ร่วงที่สวยงาม ฝน แต่ปรนนิบัติถูกขัดจังหวะ โดยตัวเลขสองตัวที่บางครั้งลดลงไปพื้นดิน แต่ทันทีถ่ายกลับขึ้น ไปในอากาศ พวกเขาเพิ่มสูงขึ้นตาม ในการแสวงหา life-and-deathเมงเฮาเป็นตาระยิบระยับตัดหน้า หลังจากถึงระดับเจ็ดชิควบ เขาสามารถรักษาความเร็วบนดาบบินสำหรับเวลาใช้ก้านธูปเป็นครึ่งเขียน ในอัตราที่ เขาอาจไม่สลัดซั่ง Xiuหลังจากเวลาผ่านไป เขาถูกบังคับให้วางกับพื้นดิน วิ่งเร็วที่สุดในขณะ และจากนั้น ดำเนินต่อเครื่องซั่ง Xiu ติดตามเขา doggedly เขารู้ว่า เขาไม่ให้เขาหนี ถ้าเขา เมงเฮาอาจได้ซ่อนอยู่ในรัฐใหญ่ของ Zhao และที่จะลำบากมากในขณะนี้ เขาก็มั่นใจ มาถึงยานยนต์สำคัญ เขารู้ว่า เฮาเมงครอบครองบางสินค้าไกล ไม่แน่ใจนักว่าอะไรที่จะทำได้ แต่เขากำหนดจะได้รับมัน"เฮาเมง คุณไม่สามารถหนีฉัน เป้าหมายของฉันได้เสมอภาคใต้โดเมน เหตุผลเดียวที่ผมยังไม่ขึ้นในระยะก่อตั้งมูลนิธิไปยัง เพราะไม่ได้ คุณเป็นเหมือนมดฉัน คุณจะหินของฉันก้าวเข้าสู่การจัดตั้งมูลนิธิ" ซั่ง Xiu เป็นเก้าระดับของชิควบ เขาเองก็มากใกล้ทำลายผ่านขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ ระดับพลังงานก็ยังคงห่างไกลจากระดับที่ มีการกล่าวว่า ถึงแม้ว่าเฮาเมงในเวทีเดียวกันเป็นเขา ฐานการเพาะปลูกได้ยังกันสองระดับ นี้หมายถึงที่ไม่เพียงเป็นซั่ง Xiu เร็ว แต่เนื่องจากสถานะของเขาเป็นผู้สูงอายุมีในนิกายพึ่ง เขาได้มีการเข้าถึงรายการเวทมนตร์ระดับสูงสแมนเป่านกหวีดใส่ผ่านอากาศ แรงขับเขาไปข้างหน้า ด้วยพลังอำนาจพิเศษ เขา flicked ของเขากว้างแขน หักใบหยก หมอกสีเขียวยิง ที่จับก้อนขวดสีเขียว ครึ่งความสูงของผู้ใช้โดยเฉลี่ย มันยิงต่อเฮาเมงFlickered ตาเมงเฮา และเขาตบถือกระเป๋าของเขา สิบดาบบินปรากฏ ถ่ายภาพต่อขวดวิเศษ ทันทีที่พวกเขาชนกัน ดาบบินสิบกระจายเป็นชิ้น ซึ่ง mushroomed ออกในทุกทิศทาง ขวดแตก แต่ซั่ง Xiu เพียงแค่เพิ่มความเร็วของเขา และ leaped เหนือเมฆ ตั้งใจลดระยะห่างระหว่างเขาและเฮาเมงในขณะที่ เมงเฮาก็กลาย มือของเขาสั่นในรูปแบบปลุกเสกเป็น ใบมีดลมปรากฏ สามของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ยิงต่อซั่ง Xiu แต่แทน บินในรูปแบบวงกลม เร็ว และเร็ว ขึ้น สร้างแรงความโน้มถ่วงที่ดึงดาบของเขาบินเองมลาย เร็ว ๆ นี้ พวกเขามีรูปแบบที่วนหมุนเสียงเฟื่องฟูรังออก แต่เฮาเมงไม่ได้มองย้อนกลับไป วนหลังซั่ง Xiu ก็กระจาย ส่งกระสุนที่ยิงออก ซั่ง Xiu ถูกล้มไปข้างหน้า ย่อยมากของเสื้อผ้าของเขา ตาของเขาเขียน ด้วยความโกรธ"เพื่อให้คุณได้ถึงเจ็ดระดับของชิควบ" ซั่ง Xiu glared เป็นเมงเฮารวดเร็วออกไปไกล เขายังคงแสวงหาของเขา งามด้วยความระมัดระวัง เขารู้ว่า เมงเฮาเจ้าเล่ห์อย่างเหลือเชื่อ และไม่สามารถ underestimated เขาต้องใช้พลังงานทั้งหมดของเขาเมื่อเขาคิดว่า เกี่ยวกับเทคนิคเพียงใช้เมงเฮา รวบรวมชิ้นส่วนของดาบอยู่อย่างกระจัดกระจายเข้าด้วยกัน Xiu ซั่งเป็นบิตตะลึง ถ้าเมงเฮาปลูกฐานสูง แล้วการโจมตีตอนนี้ ในขณะที่มันอาจไม่ได้ฆ่าเขา จะมีบาดเขา"เขาเป็นหนุ่มดังนั้น ยังอุบาทว์ ระเบิดดาบถูกเพียงผัน Dammit " เขาเพิ่มความเร็วของเขา เปลี่ยนเป็นลำแสงเขาสร้างเฮาเมงภาพผ่านยามเย็นขณะท้องฟ้าเติบโตเข้มคนสองคน ดวงจันทร์สว่างมองลง จ้องมองของแสงได้หน้าเมงเฮาก็น่ากลัว เขาบริโภคบางแกนปีศาจ แม้ว่าทะเลเหนือได้แสดงพระองค์ใน Dao และเขาได้เสียผ่านไปยังระดับถัดไป สถานการณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้เป็นลางดี เขาถูกในระดับเจ็ดชิควบ แต่มีการสูญเสียของเขา pursuer พระองค์ในของวิกฤต"มาวันเมื่อฉันจะฆ่าชายคนนี้" คิดว่า เฮาเมง เขาถือว่าความเป็นปฏิปักษ์อธิบายไม่กัน เช่นเขามารับที่มันเป็น เพราะความโลภของฝ่ายตรงข้ามของเขาทั้งหมด ซ้ำแล้วซ้ำอีก มันก็น่ารำคาญมากมองย้อนกลับไปที่ซั่ง Xiu เมงเฮา gritted ฟันของเขา เป็นดาบบิน sputtered พลัง เขา leaped ดิน แข่งต่อภูเขาป่า เขาเป็น ไม่ไปสู่สำนักพึ่งพา แต่ค่อนข้างตะวันออกของภูเขาต้าชิ่ง ที่โซ่ของภูเขากุหลาบ และตกจากงามเป็นพื้นที่ราบและเมืองหลวงของรัฐเจียวเลยการ mounta

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 48: Eccentric เพลงและวู Dingqiu 1 ทันเดอร์รีดออกในท้องฟ้ายามเย็น เมฆสีดอกกุหลาบลอยเกี่ยวกับลมและฤดูใบไม้ร่วง rustled หยิบขึ้นมาใบลดลงและส่งพวกเขาลอย มันควรจะได้รับที่สวยงามยามเย็นในฤดูใบไม้ร่วงที่ฝนตก แต่ความสงบสุขถูกขัดจังหวะโดยสองร่างที่บางครั้งลดลงถึงพื้นดิน แต่แล้วยิงทันทีกลับขึ้นไปในอากาศ พวกเขาเพิ่มสูงขึ้นพร้อมมีส่วนร่วมในการแสวงหาชีวิตและความตาย. เม้งเฮาเป็นในด้านหน้าดวงตาของเขาวาววับ หลังจากที่ไปถึงระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่นเขาสามารถรักษาความเร็วสูงสุดดาบบินของเขาสำหรับเวลาที่ใช้ในครึ่งก้านธูปในการเผาผลาญ ในอัตราที่เขาไม่สามารถสลัดชางกวนซิ่ว. หลังจากเวลาผ่านไปเขาถูกบังคับให้ลดลงถึงพื้นดินที่วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในขณะที่แล้วกลับมาร่อน. ชางกวนซิวไล่เขาเชื่อฟัง เขารู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เขาหนี; ถ้าเขาทำเม้งเฮาได้อย่างง่ายดายสามารถซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในรัฐใหญ่ของ Zhao, และที่จะลำบากมาก. ในขณะที่เขามีความมั่นใจมาก ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญก็มาถึง เขารู้ว่าเม้งเฮาครอบครองรายการรักบาง เขาก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่มันทำ แต่เขาก็มุ่งมั่นที่จะได้รับมัน. "เม้งเฮาคุณไม่สามารถหนีฉัน! จุดมุ่งหมายของฉันได้เสมอโดเมนภาคใต้ เหตุผลเดียวที่ฉันยังไม่ได้เสด็จไปยังขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิยังเป็นเพราะฉันไม่ต้องการที่จะ คุณชอบมดกับผม! คุณจะก้าวของฉันเป็นมูลนิธิจัดตั้ง! "ชางกวนซิ่วเป็นระดับที่เก้าของฉีควบแน่น แม้เขาจะเป็นมากใกล้เคียงกับการทำลายผ่านไปยังขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิระดับของเขาของพลังงานก็ยังคงห่างไกลจากระดับที่ ที่ได้รับการกล่าวว่าแม้ว่าเม้งเฮาอยู่ในขั้นตอนเดียวกับเขาฐานการเพาะปลูกของพวกเขาก็ยังคงอยู่ในระดับที่สองออกจากกัน นั่นหมายความว่าไม่เพียง แต่เป็นชางกวนซิ่วได้เร็วขึ้น แต่เนื่องจากสถานะของเขาเป็นผู้สูงอายุในนิกายพึ่งเขาต้องการมีการเข้าถึงรายการมหัศจรรย์ระดับที่สูงขึ้น. ยันต์ผิวปากผ่านอากาศขับเคลื่อนไปข้างหน้าเขามีอำนาจพิเศษ เขาสะบัดแขนกว้างของเขาหักใบหยก หมอกสีเขียวยิงออกมาซึ่งจับตัวลงในขวดสีเขียวประมาณครึ่งหนึ่งของความสูงของคนทั่วไป มันยิงไปยังเม้งเฮา. ตาเม้งเฮาส์ flickered และเขาก็ตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง สิบดาบบินปรากฏยิงไปทางขวดที่มีมนต์ขลัง ทันทีที่พวกเขาชนสิบดาบบินระเบิดเป็นชิ้นซึ่ง mushroomed ออกในทุกทิศทาง ขวดแตก แต่ชางกวนซิ่วก็เพิ่มขึ้นความเร็วของเขาและกระโดดข้ามเมฆ, ความตั้งใจในการลดระยะห่างระหว่างเขาและเม้งเฮาได้. ในขณะที่เม้งเฮาหันขวับมือของเขาริบหรี่ในรูปแบบคาถา ใบมีดลมปรากฏสามของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้ยิงไปทางชางกวนซิ่ว แต่แทนที่จะบินในรูปแบบวงกลมเร็วขึ้นและเร็ว, การสร้างแรงโน้มถ่วงที่ดึงเศษแตกดาบของเขาบิน เร็ว ๆ นี้พวกเขาได้กลายเป็นน้ำวนปั่น. เสียงดังออกมาเฟื่องฟู แต่เม้ง Hao ไม่ได้มองย้อนกลับไป น้ำวนอยู่เบื้องหลังชางกวนซิ่วทันใดนั้นระเบิดส่งกระสุนยิงออก ชางกวนซิ่วก็ล้มไปข้างหน้า shredding มากของเสื้อผ้าของเขา ดวงตาของเขาถูกเผาไหม้ด้วยความโกรธ. "เพื่อให้คุณได้ถึงระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่น!" ชางกวนซิ่วจ้องเป็นเม้งเฮาเร่งออกไปไกล เขายังคงแสวงหาของเขาแม้จะระมัดระวังมากขึ้น เขารู้ว่าเม้งเฮาเป็นฝีมืออย่างไม่น่าเชื่อและไม่สามารถประเมิน เขาจะต้องใช้พลังงานทั้งหมดของเขา. เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเทคนิคเม้งเฮาได้ใช้เพียงแค่รวบรวมชิ้นแยกส่วนของดาบกันชางกวนซิ่วเป็นบิตผงะ ถ้าฐานการเพาะปลูกเม้ง Hao ของคนที่สูงขึ้นแล้วการโจมตีเพียงแค่ตอนนี้ในขณะที่มันอาจจะไม่ได้ฆ่าเขาจะมีเขาได้รับบาดเจ็บอย่างจริงจัง. "เขาเป็นเด็กมาก แต่น่ากลัวดังนั้น ระเบิดดาบเป็นเพียงผัน บ้า! "เขาเพิ่มขึ้นความเร็วของเขากลายเป็นรังสีของแสงในขณะที่เขาไล่เม้งเฮา. คนสองคนที่ยิงผ่านช่วงเย็นเป็นท้องฟ้ามืดเติบโต ดวงจันทร์สว่างมองลงจ้องมองของพวกเขาให้ความกระจ่าง. ใบหน้าเม้งเฮาเป็นที่น่ากลัว เขาบริโภคบางปีศาจ Cores แม้ว่าทะเลเหนือได้แสดงให้เห็นเขาเชียงดาวและเขาได้หักผ่านไปยังระดับถัดไปสถานการณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้เป็นลางดี เขาอยู่ในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่น แต่มีวิธีที่จะสูญเสียผู้ติดตามของเขา เขาอยู่ในส่วนหนึ่งของวิกฤต. "จะมีสักวันเมื่อฉันจะฆ่าผู้ชายคนนี้!" คิดว่าเม้งเฮา ในฐานะที่เขาคิดว่าเป็นศัตรูลึกลับระหว่างพวกเขาเขาก็ตระหนักว่ามันเป็นเพราะความโลภของศัตรูของเขา ครั้งแล้วครั้งเล่า. มันก็น่ารำคาญมาก. มองย้อนกลับไปที่ชางกวนซิวเม้งเฮา gritted ฟันของเขา ดาบบินของเขาพ่นออกจากอำนาจเขากระโดดลงไปที่พื้นรถแข่งไปยังภูเขาป่า เขากำลังมุ่งหน้าไปไม่ได้ไปทางพึ่งนิกาย แต่ทางทิศตะวันออกของภูเขา Daqing ที่เป็นห่วงโซ่ของภูเขาเพิ่มขึ้นและลดลงไปทางเมืองบนและเมืองหลวงของรัฐ Zhao. ภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 48 : เพลงนอกรีตและอู๋ dingqiu 1ฟ้าร้องรีดออกในยามค่ำคืน เมฆสีกุหลาบ ติด และลมฤดูใบไม้ร่วง rustled ยกขึ้นใบลดลงและส่งพวกเขาลอย มันควรจะสวย ฝนฤดูใบไม้ร่วงเย็น แต่ความสงบสุขก็ถูกขัดจังหวะโดยสองตัวเลขที่บางครั้งลดลงไปที่พื้นดิน แต่แล้วทันทียิงกลับขึ้นไปในอากาศ พวกเขาเพิ่มสูงขึ้นตาม หมั้นในชีวิตและการแสวงหาความตายเมิ่งเฮ่าอยู่ในด้านหน้าตาของเขาวิบวับ . หลังจากถึงระดับเจ็ดของฉีการควบแน่น เขาสามารถรักษาความเร็วบนดาบของเขาบินเวลาครึ่งชั่วก้านธูปไหม้เลย ในอัตราที่เขาไม่อาจสลัดกวนซิ่ว .หลังจากเวลาผ่านไป เขาถูกบังคับให้ตกลงบนพื้น วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้สักพักแล้วกลับมาร่อนซ่างกวนซิ่วไล่ล่าเขาอย่างดื้อรั้น เขารู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เขาหนีไป ถ้าเขาทำ เมิ่งฮ่าวได้อย่างง่ายดายสามารถซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในรัฐใหญ่ของจ้าว และนั่นจะเป็นปัญหามากตอนนี้เขามั่นใจสุดๆไปเลย เป็นจุดเชื่อมต่อที่สำคัญมาถึงแล้ว เขารู้ว่าเมิงเฮา มีบางเพลงรายการ เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรมันไม่ได้ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะซื้อมัน" เมิงเฮา คุณหนีฉันไม่พ้นหรอก ! จุดมุ่งหมายของฉันได้เสมอโดเมนภาคใต้ เหตุผลเดียวที่ฉันยังไม่ได้เสด็จไปยังมูลนิธิจัดตั้งเวที แต่เป็นเพราะฉันไม่อยาก เหมือนคุณมดนะ คุณจะเป็นหินก้าวสู่การจัดตั้งมูลนิธิ ! " กวนซิ่วเป็นระดับ 9 ของฉีการควบแน่น แม้ว่าเขาจะใกล้ชิดกับการแบ่งผ่านมูลนิธิฯ จัดตั้งเวที ระดับพลังของเขายังห่างไกลจากระดับที่ ที่ได้รับการกล่าวว่า , แม้ว่า เมิ่งฮ่าวเป็นเวทีเดียวกับเขา ฐานการเพาะปลูกของพวกเขายังเป็นระดับสองแยกจากกัน ซึ่งหมายความว่าไม่เพียง แต่ถูกกวนซิ่วได้เร็วขึ้น แต่เนื่องจากสถานะของเขาเป็นผู้อาวุโสในพรรคหรือ เขาจะเข้าถึงระดับที่สูงขึ้นและรายการขลัง .เครื่องรางที่ผิวปากผ่านอากาศขับเคลื่อนเขาไปข้างหน้าด้วยพลังพิเศษ เขาสะบัดแขนเสื้อกว้างของเขา , snapping หยกลื่น หมอกสีเขียวที่ยิงออกไป ซึ่งเตรียมลงในขวดสีเขียว ประมาณครึ่งหนึ่งของความสูงของคนทั่วไป มันยิงต่อ เมิ่งฮ่าวเหม็ง เฮาตาริบหรี่ลง เขาตบหน้าของเขากระเป๋าถือ สิบพยัคฆ์ปรากฏยิงต่อขวดวิเศษ ทันทีที่พวกเขาชนกัน , สิบบินดาบระเบิดเป็นชิ้น ซึ่ง mushroomed ออกในทุกทิศทาง ขวดแตก แต่กวนซิ่วเพียงความเร็วที่เพิ่มขึ้นของเขา และกระโดดข้ามเมฆเพื่อลดระยะทางระหว่างเขาและเมิ่งเฮ่าตอนนั้น เมิ่งฮ่าวก็เปลี่ยน มือของเขาริบหรี่ในรูปคาถา ใบมีดลมปรากฏ สามของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขายังยิงไม่ได้ต่อซ่างกวนซิ่ว แต่บินในรูปแบบวงกลมได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น การสร้างแรงโน้มถ่วงของโลกที่ดึงเศษดาบแตกบินของเขา ในไม่ช้า พวกเขาก็เกิดน้ำวนหมุนเสียงที่ดังสนั่นดังขึ้น แต่เมิ่งเฮ่าไม่ได้หันกลับไปมอง ไหลหลังกวนซิ่วพลันระเบิดส่งกระสุนที่ยิงออกไป ซ่างกวนซิ่วก็ล้มไปข้างหน้า , shredding มากของเสื้อผ้าของเขา ดวงตาของเขาถูกเผาด้วยความโกรธ ." งั้นนายก็ถึงระดับเจ็ดของฉีการควบแน่น ! " กวนซิ่วก็เหมือนเมิงเฮา วิ่งออกไปไกล เขายังคงแสวงหาของเขา แม้ว่ามากขึ้นตามลำดับ เขารู้ว่าเมิงเฮาเป็นอย่างเจ้าเล่ห์ และไม่ประมาท เขาต้องใช้พลังทั้งหมดของเขาเมื่อเขาคิดถึงเทคนิคเมงเฮาเพิ่งใช้รวบรวมชิ้นแยกส่วนของดาบด้วยกัน กวนซิ่วแค่ตกใจนิดหน่อย . ถ้าเมิงเฮาฐานการเพาะปลูกที่สูงแล้วโจมตีตอนนี้ ในขณะที่มันอาจจะไม่ฆ่าเขา เขาจะบาดเจ็บ ." เขายังหนุ่ม แต่ก็น่ากลัว ระเบิดดาบเป็นแค่ตัวล่อ บ้าเอ้ย ! ! ! ! " เขาเพิ่มความเร็วของเขากลายเป็นแสงที่เขาไล่ตาม เมิ่งฮ่าว2 คน ยิงผ่านเย็นเป็นท้องฟ้าก็มืด ดวงจันทร์ที่สดใส มองลงไป มันจ้องมองแสงสว่างนั้นหน้าเมิงเฮาก็น่ากลัว เขาใช้บางปีศาจแกน แม้ว่าเหนือทะเลได้แสดงเขาเชียงดาว และเขาได้หักผ่านระดับต่อไป สถานการณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้เป็นลางดี . เขาอยู่ในระดับ 7 ของฉีการควบแน่น แต่ไม่มีทางเสียผู้ติดตามของเขา เขาค่อนข้างวิกฤติ" คงจะมีสักวันที่ฉันจะฆ่าเขาซะ " คิดว่าเมิ่งเฮ่า เขาถือว่าเป็นปฏิปักษ์ลึกลับระหว่างพวกเขา เขามาตระหนักว่ามันเป็นเพราะความโลภของฝ่ายตรงข้ามของเขา กว่าและมากกว่าอีกครั้ง มันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญมองกลับมาที่ซ่างกวนซิ่ว เม็ง Hao gritted ฟัน ของเขาบินดาบ sputtered ออกจากอำนาจ เขากระโดดลงไปแข่งทางภูเขาป่า เขาจะไม่ไปพึ่งพาพรรค แต่ทางตะวันออกของภูเขา Daqing ที่ห่วงโซ่ของภูเขากุหลาบและตกลงมาทางราบและ