A bowl of noodles from a strangerby

A bowl of noodles from a stranger
by STEPHEN on DECEMBER 7, 2012 · 29 COMMENTS
in INSPIRATIONAL STORIES


That night, Sue quarreled with her mother, then stormed out of the house. While enroute, she remembered that she did not have any money in her pocket, she did not even have enough coins to make a phone call home.

At the same time, she went through a noodle shop, picking up sweet fragrance, she suddenly felt very hungry. She wished for a bowl of noodles, but she had no money!

The seller saw her standing wheat faltered before the counter and asked:

– Hey little girl, you want to eat a bowl?

– But … but I do not carry money … she shyly replied.

– Okay, I’ll treat you – the seller said – come in, I will cook you a bowl.

A few minutes later the owner brought her a steaming bowl of noodles. Ate some pieces, Sue cried.

– What is it? – He asked.

– Nothing. I am just touched by your kindness! – Sue said as she wiped her tears.

– Even a stranger on the street gives me a bowl of noodles, and my mother, after a quarrel, chased me out of the house. She is cruel!!

The seller sighed:

– Girl, why did you think so? Think again. I only gave you a bowl of noodles and you felt that way. Your mother had raised you since you were little, why were you not grateful and disobeyed your mom?

Sue was really surprised after hearing that.

“Why did I not think of that? A bowl of noodles from a stranger made me feel indebted, and my mother has raised me since I was little and I have never felt so, even a little.”

On the way home, Sue thought in her head what she would say to her mother when she arrives home: “Mom, I’m sorry. I know it is my fault, please forgive me … ”

Once up the steps, Sue saw her mother worried and tired of looking for her everywhere. Upon seeing Sue, her mother gently said: “Sue, come inside honey. You are probably very hungry? I cooked rice and prepared the meal already, come eat while it is still hot …”

Can not control any longer, Sue cried in her mom’s hands.

In life, we sometimes easy to appreciate the small actions of some people around us, but for the relatives, especially parents, we see their sacrifices as a matter of natural …

Parental love and concern are the most precious gifts we have been given since birth.

Parents do not expect us to pay back for nurturing us …… but have we ever appreciated or treasure the unconditional sacrifice of our parents?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าโดยสตีเฟนเมื่อ 7 ธันวาคม 2012 · ความคิดเห็นที่ 29ในเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจ คืน Sue quarreled กับแม่ของเธอ แล้ว stormed ออกจากบ้าน ขณะ enroute เธอจำว่า เธอไม่มีเงินในกระเป๋าของเธอ เธอไม่ได้มีเหรียญพอจะทำให้โทรศัพท์บ้านในเวลาเดียวกัน เธอไปผ่านร้านก๋วยเตี๋ยว รับกลิ่นหอมหวาน เธอก็รู้สึกหิว เธอปรารถนาในชามก๋วยเตี๋ยว แต่เธอก็ไม่มีเงินผู้ขายเห็นข้าวสาลีเธอยืนเดินลังเลก่อนที่เคาน์เตอร์ และถาม:-Hey สาวน้อย คุณต้องกินชาม- แต่... แต่ฉันไม่มีเงิน...เธอ shyly ตอบ-เอาล่ะ ผมจะรักษาคุณ –ผู้ว่า มา ฉันจะปรุงเป็นชามไม่กี่นาทีต่อมาเจ้าของนำมาเธอนึ่งชามก๋วยเตี๋ยว กินบางชิ้น ฟ้องร้อง– มันคืออะไร – เขาถาม-ไม่ ผมเพียงมาสัมผัส ด้วยเมตตาของคุณ -ฟ้องว่า เป็นเธอเช็ดน้ำตาของเธอ– แม้แต่คนแปลกหน้าบนถนนให้ฉันถ้วยก๋วยเตี๋ยว และคุณแม่ หลังจากการทะเลาะกัน คนนั้นได้ไล่ฉันออกจากบ้าน เธอจะโหดร้าย!!ผู้ถอนหายใจ:– สาว ทำไมไม่คิดว่า นั้น คิดอีกครั้ง ฉันเพียงให้คุณชามก๋วยเตี๋ยว และคุณรู้สึกว่างั้น แม่ได้ยกคุณเนื่องจากคุณมีน้อย ทำไมไม่คุณขอบคุณ และไม่เชื่อฟังแม่ของคุณหรือไม่บางซื่อมากจริง ๆ หลังจากได้ยินที่"ทำไมไม่ได้ไม่คิดว่า ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าที่ทำให้ฉันรู้สึกเป็นหนี้ และแม่ได้ยกผมเนื่องจากผมเล็กน้อย และมีไม่เคยรู้สึกได้ แม้แต่น้อย"ทางบ้าน Sue คิดในหัวของเธอว่าเธอจะพูดกับแม่ของเธอเมื่อเธอมาถึงบ้าน: "แม่ ขอโทษ ฉันรู้ว่า มันเป็นความผิดของฉัน โปรดยกโทษให้ฉัน... ”เมื่อขึ้นตอน Sue เห็นแม่ของเธอกังวล และเหนื่อยกับการมองหาเธอทุก เมื่อเห็น Sue แม่ของเธอเบา ๆ ว่า: "Sue มาภายในน้ำผึ้ง มีคุณคงหิว ผมรับประทานข้าว และเตรียมอาหารแล้ว มากินในขณะที่ยังร้อน..."ไม่ได้อีกต่อไป ฟ้องร้องในมือของแม่ของเธอในชีวิต เราง่ายบางครั้งการกระทำเล็ก ๆ ของบางคน รอบตัวเรา แต่ สำหรับ ญาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ปกครอง ชื่นชมเราเห็นใจความเป็นเรื่องของธรรมชาติ...ความรักโดยผู้ปกครองและความกังวลเป็นของขวัญล้ำค่าที่สุดที่เราได้รับตั้งแต่เกิดพ่อแม่คาดหวังเราจะคืนเงินสำหรับ nurturing เรา... แต่เราเคยเพิ่ม หรือสมบัติเสียสละของผู้ปกครองโดยไม่มีเงื่อนไขหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้า
โดย สตีเฟน วันที่ 7 ธันวาคม 2554 ด้วย 29 ความเห็นราวแรงบันดาลใจ



ในคืนนั้น ซู ทะเลาะกับแม่ แล้ววิ่งออกไปจากบ้าน ในขณะที่ Enroute เธอจำได้ว่าเธอไม่ได้มีเงินในกระเป๋าของเธอ เธอไม่ได้มีเหรียญเพียงพอที่จะให้โทรศัพท์บ้าน

ในเวลาเดียวกัน เธอเดินผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวยกขึ้นกลิ่นหอมหวานเธอรู้สึกหิวมาก เธอต้องการชามก๋วยเตี๋ยว แต่เธอไม่มีเงิน !

ขายเห็นยืนข้าวสาลีของเธอสะดุดก่อนเคาน์เตอร์และถาม :

) นี่สาวน้อย เธอต้องการกินสักชามไหม

) แต่ . . . . . . . แต่ผมไม่ได้พกเงิน . . . . . . . เธอเอียงอายตอบ

- โอเค ผมจะรักษาคุณและผู้ขายกล่าวว่า–มา แม่จะทำชาม

ไม่กี่นาทีต่อมา เจ้าของเอามานึ่งชามก๋วยเตี๋ยว กินชิ้น ฟ้องร้อง

–มันคืออะไร ? - เขาถาม

- ไม่มีอะไร ฉันแค่สัมผัสจากความเมตตาของคุณ - ซูบอกว่า เธอเช็ดน้ำตาของเธอ . . . . .

และแม้กระทั่งคนแปลกหน้าบนถนนให้ผมชามก๋วยเตี๋ยว และแม่ของฉัน หลังจากทะเลาะกัน ไล่ฉันออกจากบ้าน เธอช่างโหดร้าย !

ขายถอนหายใจ :

–ผู้หญิงทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น ? คิดอีกครั้ง ฉันเพียงให้คุณบะหมี่และคุณรู้สึกแบบนั้น แม่ก็เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็ก ทำไมไม่ขอบคุณและขัดคำสั่งแม่

ซูประหลาดใจจริงๆ หลังจากที่ได้ยินว่า

" ทำไมฉันถึงคิดแบบนั้น ? ชามก๋วยเตี๋ยวจากคนแปลกหน้าทำให้ผมรู้สึกเป็นหนี้อยู่และแม่ของฉันก็เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กๆ และผมไม่เคยรู้สึกเลยแม้แต่น้อย "

ระหว่างทางกลับบ้าน ซู ความคิดในหัวเธอ ในสิ่งที่เธอจะพูดกับแม่ของเธอ เมื่อเธอมาถึงบ้าน : " แม่ครับ ผมขอโทษ ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน ได้โปรดยกโทษให้ฉัน . . . "

เมื่อขึ้นบันได ซู เห็นแม่เป็นห่วงและเหนื่อยที่จะตามหาเธอทุกที่ เมื่อเห็นซู แม่ของเธอเบา ๆว่า " ซูเข้ามาข้างในที่รัก คุณคงหิวมาก ? ฉันสุกและเตรียมอาหารแล้ว กลับมากินตอนที่มันยังร้อน . . . . . . . "

ไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป ฟ้องร้องในมือของแม่

ในชีวิตบางครั้งเราง่ายที่จะชื่นชมการกระทำเล็ก ๆของคน บางรอบเรา แต่สำหรับญาติ โดยเฉพาะพ่อแม่ เราเห็นการเสียสละของพวกเขาเป็นเรื่องของธรรมชาติ . . . . . . .

ความรักของพ่อแม่ และ กังวลคือ ของขวัญที่มีค่ามากที่สุดที่เราได้รับตั้งแต่เกิด

พ่อแม่ไม่ได้คาดหวังให้เราจ่ายกลับไป nurturing เรา . . . . . . . แต่เราเคยชื่นชมหรือสมบัติไม่มีเงื่อนไขเสียสละของพ่อแม่ของเรา ?