The testing of hypotheses was carri

The testing of hypotheses was carried out using analysis of variance (ANOVA) and planned contrast comparisons. H1 posits that the investors under the operating lease condition are better able to detect off-balance sheet financing that are those under the equity method condition. As shown in Panel B of Table 2,the off-balance sheet types are significant for the high knowledge group (p = 0.02). Independent sample t-test shows that the investors under the operating lease condition (mean = 5.91) were better able to detect off-balance sheet financing than those under the equity method condition (mean = 5.36; one-tailed p = 0.02). However, the result does not hold true for the low knowledge group (p = 0.96), as shown in Panel C of Table 2.
According to Cornaggia, Franzen, and Simin (2012) and Bauman (2013), equity method is more difficult for investors to diseern the true nature of transaction than operating lease, resulting in investors facing operating lease were better able to detect OBS than those facing equity method. Thus,H1 is supported.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดสอบสมมติฐานได้ดำเนินการโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) และเปรียบเทียบความแตกต่างในการวางแผน H1 ที่วางดีสามารถตรวจสอบงบดุลการเงินที่มีผู้อยู่ภายใต้เงื่อนไขวิธีหุ้นนักลงทุนภายใต้เงื่อนไขสัญญาเช่าดำเนินงาน ดังที่ระบุไว้ในแผง B 2 ตาราง ประเภทงบดุลสำคัญสำหรับกลุ่มความรู้สูง (p = 0.02) อย่างอิสระ t-ทดสอบแสดงให้เห็นว่า นักลงทุนภายใต้การดำเนินงานเช่าสภาพ (หมายถึง = 5.91) ได้ดีกว่าการตรวจสอบงบดุลการเงินกว่าภายใต้เงื่อนไขวิธีสวน (หมายถึง = 5.36 เดียว p = 0.02) อย่างไรก็ตาม ผลไม่ได้ถือจริงสำหรับกลุ่มความรู้ต่ำ (p = 0.96), ดังที่แสดงในแผง C ของตาราง 2 ตาม Cornaggia, Franzen และซิ (2012) และบาวแมน (2013), วิธีเป็นเรื่องยากมากสำหรับนักลงทุน diseern ธรรมชาติแท้จริงของธุรกรรมเกินวงเงิน ส่งผลให้นักลงทุนหันสัญญาเช่าดำเนินงานได้มีการตรวจพบ OBS ภายวิธีดีกว่า ดังนั้น H1 ได้รับการสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดสอบสมมติฐานได้ดำเนินการโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) และการเปรียบเทียบความคมชัดที่วางแผนไว้ H1 posits ว่านักลงทุนภายใต้เงื่อนไขสัญญาเช่าดำเนินงานที่ดีขึ้นสามารถที่จะตรวจสอบการจัดหาเงินทุนนอกงบดุลที่มีที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขวิธีส่วนได้เสีย ดังแสดงในแผง B ของตารางที่ 2 ประเภทนอกงบดุลมีความสำคัญสำหรับกลุ่มความรู้สูง (p = 0.02) อิสระตัวอย่าง t-test แสดงให้เห็นว่านักลงทุนภายใต้เงื่อนไขสัญญาเช่าดำเนินงาน (ค่าเฉลี่ย = 5.91) ได้ดีสามารถในการตรวจสอบการจัดหาเงินทุนนอกงบดุลกว่าผู้ที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขวิธีส่วนได้เสีย (ค่าเฉลี่ย = 5.36 หนึ่งนก p = 0.02) แต่ผลไม่ได้ถือเป็นจริงสำหรับกลุ่มความรู้ต่ำ (p = 0.96) ดังแสดงในแผง C ของตารางที่ 2
ตามที่ Cornaggia, Franzen และ Simin (2012) และบาว (2013), วิธีส่วนได้เสียเป็นเรื่องยากมาก สำหรับนักลงทุนที่จะ diseern ธรรมชาติที่แท้จริงของการทำธุรกรรมกว่าสัญญาเช่าดำเนินงานส่งผลให้นักลงทุนหันหน้าไปทางสัญญาเช่าดำเนินงานได้ดีสามารถที่จะตรวจสอบ OBS กว่าผู้ที่หันหน้าไปทางวิธีส่วนได้เสีย ดังนั้น H1 ได้รับการสนับสนุน