Literally, my mind used to shut out

Literally, my mind used to shut out parts of what happened to try and get me through until a time I was able to begin to deal with it....I stood up for myself,i started working,took up a job of a teacher,It wasn't easy ,it was a tough ride.While teaching in my class, I would be lost sometimes and the same man and his torture would flash back in front of my eyes.I would freeze while walking in the market,malls,just freeze. Tears dropped every time I used to see smiling girls,my heart felt happy but questioned "why have I missed this happy part of my childhood"?My religious side started questioning god and where was he when I was drowning in pain and guilt....Why didint he help when I was being raped?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อักษร พรมชิ้นส่วนที่ใช้ความคิดเกิดขึ้นได้ผ่านจนถึงเวลาผมต้องไปจัดการกับมัน และพยายาม...ยืนขึ้นสำหรับตัวเอง ผมเริ่มทำงาน เอาค่างานของครู มันไม่ได้ง่าย มันขี่ยากในขณะที่สอนในชั้นเรียนของฉัน ฉันจะหายไปในบางครั้ง และคนเดียวกันและทรมานเขาจะแฟลชกลับหน้าตาฉันจะตรึงคนเดินในตลาด ห้างสรรพสินค้า หยุดเพียง น้ำตาหล่นทุกครั้งเคยดูยิ้มหญิง หัวใจของฉันรู้สึกมีความสุข แต่สอบสวน "ทำไมมีฉันพลาดส่วนนี้มีความสุขของวัยเด็กของฉัน" หรือไม่ด้านศาสนาของฉันเริ่มสงสัยพระเจ้าและการที่ถูกเขาเมื่อฉันถูกจมในความเจ็บปวดและความผิด...ทำไมไม่ได้เขาช่วยเมื่อฉันถูกถูกข่มขืนหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แท้จริงใจของฉันที่ใช้ในการปิดบางส่วนของสิ่งที่เกิดขึ้นที่จะลองและได้รับฉันผ่านจนกว่าจะถึงเวลาที่ฉันก็สามารถที่จะเริ่มต้นในการจัดการกับมัน .... ผมยืนขึ้นสำหรับตัวเองที่ฉันเริ่มทำงานเอาขึ้นการทำงานของ ครูมันไม่ได้ง่ายก็คือการเรียนการสอน ride.While ยากในชั้นเรียนของฉันฉันจะหายไปและบางครั้งคนคนเดียวกันและการทรมานของเขาจะย้อนกลับมาที่ด้านหน้าของ eyes.I ฉันจะหยุดในขณะที่เดินในตลาด ห้างสรรพสินค้าเพียงแค่แช่แข็ง น้ำตาลดลงทุกครั้งที่ผมเคยเห็นรอยยิ้มของสาวทุกหัวใจของฉันรู้สึกมีความสุข แต่ถาม "ทำไมฉันพลาดส่วนนี้มีความสุขในวัยเด็กของฉัน"? ด้านศาสนาของฉันเริ่มสงสัยในพระเจ้าและสถานที่ที่เขาเป็นตอนที่ฉันกำลังจมน้ำในความเจ็บปวดและความรู้สึกผิด .. ทำไม .. didint เขาช่วยเมื่อฉันถูกข่มขืน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แท้จริง จิตใจของฉันใช้เพื่อปิดออกชิ้นส่วนของสิ่งที่เกิดขึ้น และพยายามให้ผมตลอด จนเวลาที่ผมสามารถที่จะเริ่มต้นที่จะจัดการกับมัน . . . . . . . ฉันยืนด้วยตัวฉันเอง ฉันเริ่มทำงาน หยิบงานของอาจารย์ มันไม่ง่ายเลย มันขี่ยาก ในขณะที่การสอนในชั้นเรียน ฉันคงหลงทางบางครั้งฟีลิปและทรมานของเขา จะย้อนกลับไปในด้านหน้าของตาของฉันผมจะหยุดในขณะที่เดินในตลาด , ห้างสรรพสินค้า , ตรึง น้ำตาหล่นทุกครั้งที่ผมเคยเห็นผู้หญิงยิ้ม หัวใจของฉันรู้สึกมีความสุข แต่ถาม " ทำไมฉันต้องคิดถึงส่วนนี้มีความสุขของวัยเด็กของฉัน " ด้านศาสนา ผมเริ่มสงสัยในพระเจ้าและที่เขาเมื่อฉันจมอยู่ในความเจ็บปวดและความผิด . . . . . . . ทำไม didint เขาช่วยเมื่อผมโดนข่มขืน