Can be the object of a preposition,

Can be the object of a preposition, for example: We are talking about swimming in English class. We discussed quitting smoking for good.
So when do we know when to use one or the other? That can difficult to define. In general, the rule to follow is:
Gerunds are used to express actions that are real, concrete and completed.
Infinitives are used to express actions that are unreal, abstract or may be in the future. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถของคำวิเศษณ์ ตัวอย่าง: เรากำลังพูดถึงว่ายน้ำในชั้นเรียนภาษาอังกฤษได้ เรากล่าวถึงเลิกสูบบุหรี่ดีดังนั้น เมื่อเรารู้ว่าจะใช้อีกอย่างหนึ่ง ที่สามารถยากที่จะกำหนด โดยทั่วไป การทำตามกฎคือ:Gerunds จะใช้เพื่อแสดงการดำเนินการที่แท้จริง คอนกรีต และเสร็จสมบูรณ์Infinitives จะใช้เพื่อแสดงการดำเนินการที่ลวงตา บทคัดย่อ หรืออาจมีในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถเป็นวัตถุของคำบุพบทเช่นเรากำลังพูดถึงเกี่ยวกับการว่ายน้ำในชั้นเรียนภาษาอังกฤษ เราจะกล่าวถึงการสูบบุหรี่เลิกบุหรี่ได้ดี.
ดังนั้นเมื่อเราจะทราบเมื่อมีการใช้อย่างใดอย่างหนึ่งหรืออื่น ๆ ? ที่สามารถยากที่จะกำหนด โดยทั่วไปกฎที่จะปฏิบัติตามคือ
กริยานามที่ถูกนำมาใช้ในการแสดงการกระทำที่เป็นจริงที่เป็นรูปธรรมและเสร็จสมบูรณ์.
Infinitives ถูกนำมาใช้ในการแสดงการกระทำที่เป็นจริง, นามธรรมหรืออาจจะในอนาคต 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นกรรมของบุพบท เช่น รึเปล่า เรากำลังพูดถึงว่ายในชั้นเรียนภาษาอังกฤษ เราพูดถึงการออกจากการสูบบุหรี่สำหรับดี
เมื่อเรารู้ว่าเมื่อใช้หนึ่งหรืออื่น ๆ ? ที่สามารถยากที่จะกำหนด โดยทั่วไปกฎที่จะปฏิบัติตาม :
คำนามที่มาจากคำกริยาเติม ing ที่ใช้แสดงการกระทำที่เป็นจริง คอนกรีต และ สมบูรณ์
split infinitives จะใช้แสดงการกระทำที่ไม่เหมือนจริงนามธรรม หรืออาจจะในอนาคต รึเปล่า