Yun Xiao just stood there in a daze

Yun Xiao just stood there in a daze and he was completely dumbstruck. In his mind, there was only once voice that kept circulating in his head… Big Brother is Father and Mother’s son… their real flesh and blood son…

So… what about me… I guess… I really wasn’t Father and Mother’s… flesh and blood after all…

He had already known about this fact long ago and even the entire Demon Imperial City knew as well. Being unable to wield the power of a Profound Handle, that was an inescapable truth… but because Yun Qinghong and Mu Yurou had never admitted it before, this matter which everyone knew as fact, had, in his own heart, been covered with a hazy veil which he did not want to tear away…

But today, this final layer had been completely and utterly ripped away… His emotions were in complete chaos, he was at a loss of what to do, and he did not even know if he should still continue to stand in this place… And at this time, his mind suddenly recalled what Yun Che had just said to him…

“Ah, so this is the twist of fate… that Big Brother said that I was about to face.” He softly murmured.

Yun Che’s words had immediately provoked even louder weeping from Mu Yurou. All these years, what she endured was not only a sense of loss but also the torment of guilt. Because all those years ago, it was because of them that their son had to become a fugitive even though he was just born. Moreover, it was because she had been stricken by the cold poison when she was pregnant that they had to destroy his profound veins and make him a cripple for life to expel that poison from his body. At that time, she was already filled with so much grief that she wished she was dead as her guilt threatened to engulf her. And the only thing on her mind was that if she could escape from this situation, she would do all she could to make it up to him and protect him. But when they finally returned to the Illusory Demon Realm, her son had been left in the Profound Sky Continent, a place which they could not return to, and that denied her even of the opportunity to nurture and accompany her child…

But now, her child had come back, and his return to her side seemed like a dazzling dream. He harbored no resentment towards them and did not even utter a single complaint. Instead he healed her body, gave her a rebirth of sorts and even helped the Yun Family avert a calamity… And in the end, he still knelt before them, saying that he was ‘unfilial’…

Her own son had not only come back, but had become so excellent, and had also become so kindhearted…

In the past twenty-two years, she had lost count of how many times she had cursed the heavens, had lost count of all the times she had resented this cruel fate. But right now, she used all her heart and sincerity to piously thank the heavens…

Yun Che had thought that after he had given himself a two month cushion, he would be able to maintain his cool in this situation. But after he had been buried in his mother’s embrace, heard his mother’s heartfelt cries, and felt her hot tears which flooded over him, his eyes had completely moistened. She had engulfed him in an extremely tight yet oh-so-warm embrace. And amidst this warmth, the tears which had been dammed up at the corners of his eyes finally burst free; they trickled down his face, tracing little pathways, as a feeling of weakness slowly rose in his heart…

All these years, he had suffered too many hardships, had been through too many twist and turns, and even life and death situations. Thus, his will had long ago been hammered into something hard and unyielding. The amount of blood he had shed was a million times more than the tears he cried. He had single-handedly gone up against a huge clan and also an entire nation by himself. He had also gone up against an entire continent before… to the point where he was forced to skirt the border between life and death constantly, but he still held his head high with unyielding tenacity back then, and had worn a cold, blood-stained smile that expressed his defiance till the very end…

But at this moment, this feeling of weakness was so real and irresistible that it caused him to have the urge to just break down and cry…

He knew that this was because he was in his mother’s arms.

It was only after two lives, till this very day, that he knew what a mother’s embrace was like… He was finally not a parentless, rootless wanderer covered in sand and dried blood any longer…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสี่ยวหยุนเพียงยืนมีดึก และเขาเป็น dumbstruck อย่างสมบูรณ์ ในใจของเขา เพียงครั้งเดียวก็เสียงที่เก็บไว้หมุนเวียนในหัวของเขา... พี่ใหญ่เป็นพ่อและแม่ของลูก...ลูกเลือดเนื้อเชื้อของพวกเขา...ดังนั้น... สิ่งเกี่ยวกับฉัน... ฉันเดาเอา ผมจึงไม่มีพ่อ และแม่ของ...เลือดเนื้อและหลังจากทั้งหมด...เขาแล้วรู้ความจริงข้อนี้มานาน และแม้แต่ปีศาจอิมพีเรียลเมืองรู้เป็นอย่างดี การไม่สามารถควงอำนาจของการจัดการอย่างลึกซึ้ง ที่เป็นความจริงที่หลบหนีไม่พ้น... แต่เนื่องจากยุ Qinghong และ Mu Yurou มีไม่เคยเข้ามาก่อน เรื่องนี้ซึ่งทุกคนรู้เป็นจริง,,ในหัวใจของตัวเอง ถูกปกคลุม ด้วยม่านฟ้าหลัวซึ่งเขาไม่ต้องการฉีกออกไป...แต่วันนี้ ชั้นสุดท้ายนี้ได้อย่างสมบูรณ์ และอย่างเต็มริพเพลงห่าง... อารมณ์ในความสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์ เขาเป็นที่สูญเสียของสิ่งที่ต้องทำ และเขาไม่ได้รู้ว่า เขาควรยังคงยังคงเด่นในนี้... และตอนนี้ ใจเขาก็เรียก Yun Che ได้เพียงพูดกับเขา..." Ah ดังนั้นนี้เป็นบิดของโชคชะตา...ที่พี่ใหญ่บอกว่า ฉันเกี่ยวกับหน้า" เขา murmured เบา ๆคำยุน Che ได้ทันทีเคืองร้องไห้ดังยิ่งจาก Mu Yurou ปี เธอทนแก้ไขความรู้สึกสูญเสียไม่เพียง แต่ยังความทุกข์ทรมานความผิด เนื่องจากทุกปีที่ผ่านมา มันเป็น เพราะพวกเขาว่าลูกชายของเขาต้องเป็นขึ้นทำเนียบจับตายแม้ว่าเขาเพิ่งเกิด นอกจากนี้ ก็ เพราะเธอมีการเสียใจ โดยเย็นพิษเมื่อเธอตั้งครรภ์ว่า พวกเขาจะทำลายเส้นเลือดของเขาลึกซึ้ง และทำให้เขาคนพิการชีวิตเก๊กว่าพิษจากร่างกายของเขา ในเวลานั้น เธออยู่แล้วเต็มไป ด้วยความเศร้าโศกมากว่า เธอปรารถนาเธอก็ตายเป็นความผิดของเธอขู่ว่า จะ engulf เธอ และสิ่งเดียวที่เธอคิด ว่า หากเธอสามารถหนีจากสถานการณ์นี้ เธอจะทำทั้งหมดที่เธออาจจะทำให้เขา และปกป้องเขา แต่เมื่อพวกเขามาจากดินแดนปีศาจจริง ลูกชายของเธอได้ทิ้งไว้ในทวีปฟ้าลึกซึ้ง ซึ่งพวกเขาไม่สามารถกลับมา และที่ปฏิเสธเธอแม้ของโอกาสที่ จะรักษาลูกของเธอมาพร้อมกับ...แต่ตอนนี้ ลูกของเธอกลับมา และเขากลับไปด้านข้างเหมือนความฝันพราว เขา harbored ไม่มีความไม่พอใจต่อพวกเขา และไม่ได้ส่งคำร้องเดียว แทนเขาหายร่างกายของเธอ ให้วิญญาณของเธอ และยังช่วยหลีกเลี่ยงวิกฤตครอบครัวยุน... และในตอนท้าย เขายังคงทำก่อน พวกเขาบอกว่า เขาเป็น 'unfilial' ...ลูกชายของเธอเองได้ไม่เท่ากลับมา แต่เป็นเยี่ยม และยังกลายเป็น kindhearted ดังนั้น...ยี่สิบสองปี เธอได้สูญเสียจำนวนวิธีหลายครั้งเธอสาปแช่งสวรรค์ หายไปจำนวนครั้งทั้งหมดที่เธอมี resented ชะตากรรมที่โหดร้ายนี้ แต่ตอนนี้ เธอใช้หัวใจและความจริงใจของเธอ piously ขอบคุณสวรรค์...Che ยุนก็คิดว่า หลังจากที่เขาได้รับหมอนอิงสองเดือนเอง เขาจะสามารถรักษาความเย็นของเขาในสถานการณ์นี้ แต่หลังจากที่เขาได้ถูกฝังใน อ้อมกอดของแม่ ได้ยินเสียงร้องจากใจของแม่ของเขา และรู้สึกว่าน้ำตาของเธอร้อนซึ่งถูกน้ำท่วมกว่าเขา ตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์ชุบ เธอได้โอบล้อมเขาในสัมผัสแน่นมาก แต่โอ้ เพื่ออบอุ่น และท่ามกลางความอบอุ่นนี้ น้ำตาซึ่งมีกักขึ้นที่มุมของดวงตาของเขา ในที่สุดระเบิดฟรี พวกเขา trickled ลงใบหน้าของเขา การติดตามเส้นทางเล็กน้อย เป็นความรู้สึกของความอ่อนแอเพิ่มขึ้นช้าในใจ...ทุกปีเหล่านี้ เขาได้ประสบกับความยากลำบากมากเกินไป ได้รับมากเกินไปบิด และ เปิด และแม้กระทั่งชีวิต และความตายผ่านสถานการณ์ ดังนั้น พระองค์ได้นานถูกตอกลงในสิ่งที่ยาก และไม่ยอม จำนวนของเขามีหลั่งเลือดได้ล้านครั้งมากกว่าน้ำตาที่เขาร้องไห้ คงชัยได้ไปขึ้นกับกองทัพใหญ่ และประเทศ ด้วยตัวเอง เขายังไปขึ้นกับทั้งทวีปก่อน...จุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงระหว่างชีวิตและความตายตลอดเวลา แต่เขายังคงจัดศีรษะสูงกับความดื้อรั้นไม่ยอมกลับมาแล้ว และได้สวมรอยยิ้มเย็น ย้อมเลือดที่แสดงการต่อต้านของเขาจนสุด...แต่ตอนนี้ นี้ความรู้สึกของความอ่อนแอดังนั้นจริง และไม่อาจต้านทานว่า มันเกิดจากเขาให้มีแรงกระตุ้นที่จะทำลายลง และร้องไห้เพียง...เขารู้ว่า นี้ เพราะเขามาอยู่ในอ้อมแขนของแม่ของเขามันเป็นหลังจากสองชีวิต จนถึงวันนี้ ที่เขารู้ว่าอ้อมกอดของแม่เป็นเหมือน ... พระองค์ก็ไม่มี parentless กระบี่เย้ยยุทธจักรมากกว่าครอบคลุมในทราย และแห้งเลือดอีกต่อไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หยุนเสี่ยวเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นในความงุนงงและเขาก็เหวออย่างสมบูรณ์ ในใจของเขามีเพียงครั้งเดียวเสียงที่ทำให้การไหลเวียนอยู่ในหัวของเขา ... บิ๊กบราเธอคือพ่อและลูกชายแม่ ... เนื้อจริงของพวกเขาและลูกชายเลือด ...

ดังนั้น ... สิ่งที่เกี่ยวกับฉัน ... ฉันคิดว่า ... ผมก็ไม่ได้เป็นพ่อและแม่ ... เนื้อ และเลือดหลังจากทั้งหมด ...

เขาได้รู้จักกันอยู่แล้วเกี่ยวกับความเป็นจริงนี้นานมาแล้วและแม้ทั้งปีศาจ Imperial City รู้ได้เป็นอย่างดี ไม่สามารถที่จะใช้อำนาจของมือจับลึกซึ้งว่าเป็นความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ... แต่เพราะยุน Qinghong และจวน Yurou ไม่เคยเข้ารับการรักษามาก่อนเรื่องนี้ที่ทุกคนรู้ดีว่าความเป็นจริงได้ในหัวใจของเขาเองถูกปกคลุมไปด้วยหมอก ผ้าคลุมหน้าซึ่งเขาไม่ต้องการที่จะฉีกออกไป ...

แต่วันนี้ชั้นสุดท้ายนี้ได้รับอย่างสมบูรณ์และฉีกอย่างเต็มที่ไป ... อารมณ์ของเขาอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์ที่เขาอยู่ที่การสูญเสียของสิ่งที่ต้องทำและเขาไม่ได้รู้ว่าเขาควรจะ ยังคงยืนอยู่ในสถานที่แห่งนี้ ... และในเวลานี้จิตใจของเขาจู่ ๆ ก็จำได้ว่าสิ่งที่ยุนเจ๊เพิ่งพูดกับเขา ...

"อาดังนั้นนี่คือบิดของโชคชะตา ... ที่พี่ใหญ่บอกว่าผมกำลังจะเผชิญ." เขา พากันบ่นเบา ๆ .

คำ Yun เจ๊ได้เจ็บใจร้องไห้แม้แต่ดังทันทีจากหมู่ Yurou ปีทั้งหมดเหล่านี้สิ่งที่เธอทนไม่ได้เป็นเพียงความรู้สึกของการสูญเสีย แต่ยังทรมานของความผิดที่ เพราะทุกปีที่ผ่านมามันเป็นเพราะของพวกเขาว่าลูกชายของพวกเขาจะกลายเป็นผู้ลี้ภัยถึงแม้ว่าเขาจะเกิดเพียง นอกจากนี้มันเป็นเพราะเธอได้รับผลกระทบจากพิษเย็นตอนที่เธอท้องว่าพวกเขาจะทำลายเส้นเลือดที่ลึกซึ้งของเขาและทำให้เขาพิการสำหรับชีวิตที่จะขับไล่พิษออกจากร่างกายของเขา ในเวลานั้นเธอก็เต็มไปแล้วด้วยความโศกเศร้ามากที่เธออยากเธอก็ตายเป็นความผิดของเธอขู่ว่าจะเขมือบเธอ และสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเธอก็คือว่าถ้าเธอสามารถหลบหนีจากสถานการณ์นี้เธอจะทำทุกอย่างที่เธอสามารถที่จะทำให้มันขึ้นอยู่กับเขาและปกป้องเขา แต่เมื่อพวกเขาก็กลับไปยังดินแดนลวงปีศาจลูกชายของเธอถูกทิ้งไว้ในที่ลึกซึ้ง Sky ทวีปสถานที่ที่พวกเขาไม่สามารถกลับไปและที่ปฏิเสธเธอแม้แต่โอกาสที่จะรักษาและมาพร้อมกับลูกของเธอ ...

แต่ตอนนี้ของเธอ เด็กได้กลับมาและเขากลับไปยังด้านข้างของเธอดูเหมือนจะเป็นความฝันพราว เขาเก็บงำไม่มีความไม่พอใจต่อพวกเขาและไม่ได้เปล่งการร้องเรียนเดียว แต่เขาได้รับการเยียวยาร่างกายของเธอทำให้เธอเกิดใหม่ของแปลก ๆ และยังช่วย Yun ครอบครัวหลีกเลี่ยงภัยพิบัติ ... และในที่สุดเขาก็ยังคงคุกเข่าก่อนที่พวกเขาบอกว่าเขาคือ 'unfilial ...

ลูกชายของตัวเองได้ไม่เพียง แต่กลับมา แต่ได้กลายเป็นที่ยอดเยี่ยมมากและยังได้กลายเป็น kindhearted ดังนั้น ...

ในอดีตที่ผ่านมายี่สิบสองปีที่ผ่านมาเธอได้หายไปจำนวนกี่ครั้งที่เธอได้สาปแช่งฟ้าสวรรค์ได้สูญเสียนับทุกครั้งที่เธอไม่พอใจชะตากรรมที่โหดร้ายนี้ แต่ตอนนี้เธอใช้หัวใจและความจริงใจของเธอไปอย่างเคร่งศาสนาขอบคุณฟ้าสวรรค์ ...

ยุนเจ๊เคยคิดว่าหลังจากที่เขาได้รับตัวเองเป็นเบาะสองเดือนเขาจะสามารถที่จะรักษาความเย็นของเขาในสถานการณ์เช่นนี้ แต่หลังจากที่เขาได้รับการฝังอยู่ในอ้อมกอดของแม่ของเขาได้ยินเสียงร้องจริงใจของแม่ของเขาและรู้สึกร้อนน้ำตาของเธอซึ่งถูกน้ำท่วมมากกว่าเขาตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์ชุบ เธอได้ห้อมล้อมเขาในเลยโอ้ดังที่อบอุ่นอ้อมกอดแน่นมาก และท่ามกลางความอบอุ่นนี้น้ำตาซึ่งได้รับการทดน้ำขึ้นที่มุมของดวงตาของเขาออกมาในที่สุดฟรี; พวกเขาไหลลงใบหน้าของเขาติดตามทางเดินเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นความรู้สึกของความอ่อนแออย่างช้า ๆ เพิ่มขึ้นในหัวใจของเขา ...

ทุกปีเหล่านี้เขาได้รับความยากลำบากมากเกินไปเคยผ่านมากเกินไปบิดและเปลี่ยนและแม้กระทั่งชีวิตและความตายสถานการณ์ ดังนั้นความประสงค์ของเขาได้นานที่ผ่านมารับการตอกลงไปในสิ่งที่ยากและไม่ยอม ปริมาณเลือดที่เขาหลั่งเป็นล้านครั้งกว่าน้ำตาเขาร้อง เขาได้ไปคนเดียวลำพังขึ้นกับตระกูลใหญ่และทั้งประเทศด้วยตัวเอง เขาได้หายไปนอกจากนี้ยังขึ้นกับทั้งทวีปก่อน ... ถึงจุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงชายแดนระหว่างชีวิตและความตายอย่างต่อเนื่อง แต่เขายังคงอยู่ในหัวของเขาสูงที่มีความดื้อรั้นไม่ยอมกลับมาแล้วและมีการสวมใส่เย็นเลือดเปื้อน รอยยิ้มที่แสดงการต่อต้านของเขาจนจบมาก ...

แต่ในขณะนี้ความรู้สึกของความอ่อนแอนี้เป็นดังนั้นจริงและต่อต้านไม่ได้ว่ามันทำให้เขาต้องมีการกระตุ้นให้เพียงแค่ทำลายลงและร้องไห้ ...

เขารู้ว่าเป็นเพราะเขาอยู่ในแม่ของเขา แขน.

มันเป็นเพียงหลังจากสองชีวิตจนถึงวันนี้ว่าเขารู้ว่าสิ่งอ้อมกอดของแม่เป็นเหมือน ... ในที่สุดเขาก็ไม่ได้เป็นอนาถา, ราก Wanderer ครอบคลุมในทรายและเลือดแห้งได้อีกต่อไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเสี่ยวได้แค่ยืนอยู่ตรงนั้น และเขาต้องถึงกับอึ้งตะลึงจนพูดไม่ออก . ในใจของเขา มีเพียงครั้งเดียว เสียงที่ทำให้การหมุนเวียนในหัว . . . . . . . พี่ชายเป็นพ่อกับลูก . . . แม่เนื้อจริงของพวกเขาและลูกชายเลือด . . . . . . .ดังนั้น . . . . . . . แล้วฉัน . . . . . . . ผมว่า . . . . . . ผมก็พ่อและแม่ . . . . . . . เนื้อและเลือดหลังจากทั้งหมด . . . . . . .เขาได้รู้จักเกี่ยวกับข้อเท็จจริงนี้ไม่นาน และแม้แต่ปีศาจทั้ง Imperial City ก็รู้ดี ไม่สามารถใช้อำนาจของการจัดการลึกซึ้งนั่นคือความจริง . . . . . . . ไม่พ้น แต่เพราะยุน Qinghong และมู yurou ไม่เคยยอมรับมาก่อน เรื่องที่ทุกคนรู้ตามความเป็นจริง มีในจิตใจของเขาเอง ถูกปกคลุมด้วยม่านหมอกที่เขาไม่ได้ต้องการที่จะฉีกหนี . . . . . . .แต่วันนี้ ชั้นนี้ สุดท้ายได้สมบูรณ์อย่างเต็มที่และพรากไป . . . . . . . อารมณ์ของเขาอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์ เขาตะลึงในสิ่งที่จะทำ และเขาไม่ได้รู้ว่าถ้าเขายังคงยืนอยู่ในสถานที่นี้ . . . . . . และในเวลานี้ ในใจของเขาพลันนึกถึงเรื่องที่ยุนเช ได้กล่าวว่า เขา . . . . . . ." อ่า นี่เป็นโชคชะตา . . . ที่พี่บอกว่าฉันต้องเผชิญ เบา ๆ " เขาพึมพำยุนเชพูดได้ทันทีทำให้แม้แต่ดังร้องไห้จาก MU yurou . ปีทั้งหมดเหล่านี้สิ่งที่เธอทนไม่ได้เป็นเพียงความรู้สึกของการสูญเสีย แต่ยังทรมานจากความผิด เพราะเมื่อหลายปีก่อนนั้น เป็นเพราะพวกเขาที่ลูกชายของเขาต้องกลายเป็นผู้หลบหนี แม้ว่าเขาเพิ่งจะเกิด ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเพราะว่าเธอได้รับบาดเจ็บจากพิษเย็นเมื่อเธอตั้งครรภ์ที่พวกเขาต้องทำลายเส้นเลือดที่ลึกซึ้งของเขา และทำให้เขากลายเป็นคนพิการตลอดชีวิต เพื่อขับไล่ว่า พิษจากร่างกายของเขา ตอนนั้นเธอกำลังเต็มไปด้วยความเศร้าโศกมากที่เธอปรารถนา เธอตายเพราะความรู้สึกผิดของเธอ ขู่จะเขมือบเธอ และสิ่งเดียวที่ในใจของเธอ หากเธอสามารถหนีจากสถานการณ์นี้ เธอจะทำ เธอจะให้มันกับเขาและปกป้องเขา แต่สุดท้ายเมื่อพวกเขากลับไปยังดินแดนปีศาจลวงตาลูกชายของเธอถูกทิ้งไว้ในทวีป Sky ลึกซึ้ง สถานที่ซึ่งพวกเขาไม่สามารถกลับไป และที่ปฏิเสธเธอแม้แต่โอกาสที่จะรักษาและมาพร้อมกับลูกของเธอ . . . . . . .แต่ตอนนี้ ลูกของเธอกลับมา และกลับไปหาเธอเหมือนความฝันที่เจิดจ้า เขายอมรับไม่ได้โกรธแค้นพวกเขาและไม่ได้ปริปากบ่นสักคำ แทนเขารักษาร่างกายของเธอ ทำให้เธอเกิดใหม่ ๆและยังช่วยครอบครัวยุนหลีกเลี่ยงหายนะ . . . . . . และสุดท้าย เขาก็คุกเข่าต่อหน้าพวกเขา บอกว่า เขาคือ " ได้ " . . . . . . .ลูกชายของเธอก็ไม่ได้กลับมา แต่ได้กลายเป็นที่ยอดเยี่ยมมาก และได้กลายเป็นผู้ใจดี . . . . . . .ในอดีตยี่สิบสองปี เธอต้องสูญเสียนับกี่ครั้งเธอได้สาปแช่งสวรรค์ ได้สูญเสียนับทุกครั้งที่เธอโกรธโชคชะตาที่โหดร้ายนี้ แต่ตอนนี้ เธอใช้ทั้งหัวใจและความจริงใจของเธอ piously ขอบคุณสวรรค์ . . . . . . .ยุนเชก็คิดว่าหลังจากที่เขาได้รับเองเบาะสองเดือน เขาจะสามารถรักษาอารมณ์ตัวเองในสถานการณ์นี้ แต่หลังจากที่เขาถูกฝังอยู่ในอ้อมกอดของแม่เขา ได้ยินแม่เขาด้วยใจ ร้องไห้ และรู้สึกว่าเธอจาน้ำตาที่ท่วมมากกว่าเขา ตาของเขามีทั้งหมดชุบ เธอกลืนเขาในอ้อมกอดอบอุ่นให้แน่นมากเลยอ่ะ และท่ามกลางความอบอุ่นนี้ น้ำตาที่เคย dammed ขึ้นที่หางตาก็ระเบิดฟรี ; พวกเขาหยดลงมาที่ใบหน้าของเขา ติดตามเส้นทางเล็ก ๆน้อย ๆเช่นความรู้สึกของความอ่อนแอค่อยๆเพิ่มขึ้นในจิตใจของเขา . . . . . . .ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาได้ประสบความยากลำบากมากเกินไปได้ผ่านการบิดมากเกินไป และเปลี่ยน และแม้แต่ชีวิตและสถานการณ์ที่ความตาย ดังนั้นจะของเขาได้นาน ถูกตีเป็นสิ่งที่ยาก และหัวแข็ง ปริมาณของเลือดที่เขาหลั่งมากกว่าน้ำตา เขาร้องเป็นล้านครั้ง เขาก็ดันไปสู้กับตระกูลใหญ่ และคนทั้งประเทศด้วยพระองค์เอง เขาได้ขึ้นไปกับทวีปทั้งหมดก่อน . . . . . . . ไปยังจุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงพรมแดนระหว่างชีวิตและความตายอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ยังจับหัวของเขาสูงที่มีความดื้อรั้นไม่ยอมกลับแล้ว และใส่สบาย เลือดเปื้อนยิ้มที่แสดงการต่อต้านของเขาจนจบ . . . . . . .แต่ ณเวลานี้ ความรู้สึกของความอ่อนแอนี้เป็นเรื่องจริง และตราซีพี มันทำให้เขาได้กระตุ้นให้หักลงและร้องไห้ . . . . . . .เขารู้ว่านี่เป็นเพราะเขาอยู่ในอ้อมแขนของแม่มันเป็นเพียงหลังจากที่สองชีวิต จนถึงทุกวันนี้ เขารู้ว่าอ้อมกอดของแม่เขาได้ . . เขาก็ไม่ parentless เบี่ยงเบนพเนจร , ครอบคลุมในทรายและเลือดแห้งอีกต่อไป . . . . . . .