In 1953, Stanley Miller tested whet

In 1953, Stanley Miller tested whether the prebiotic synthesis of organic molecules was
possible. He simulated the condition of early Earth in a specially designed apparatus (figure 1).
Water was boiled and the vapor rose into the chamber containing hydrogen gas (H2), methane
(CH4), and ammonia (NH3). Two electrodes were inserted into the chamber. The electrodes released
electrical discharge as if it was a lightning bolt. Gaseous substances that had been formed moved
pass a cold condenser and then precipitated. A portion of the sample was collected in a flask and the
rest was re-circulated in the apparatus. For the first round of the experiment, Miller found hydrogen
cyanide (HCN) and formaldehyde (CH2O). These small precursors were combined to form larger
molecules such as amino acid glycine in later round of the experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีค.ศ. 1953 สแตนลีย์มิลเลอร์ทดสอบว่าถูกสังเคราะห์พรีไบโอติกส์ของโมเลกุลอินทรีย์เป็นไปได้ เขาจำลองสภาพของแผ่นดินก่อนในเครื่องมือที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ (รูป 1)น้ำถูกต้ม และไอโรสเป็นหอที่ประกอบด้วยก๊าซไฮโดรเจน (H2), มีเทน(CH4), แอมโมเนีย (NH3) และการ สองหุงตถูกแทรกหอการค้า การหุงตออกไฟฟ้าถ่ายว่าก็ผ่า ย้ายเป็นต้นสารที่มีการเกิดขึ้นผ่านเครื่องควบแน่นที่เย็น และตกตะกอนแล้ว ส่วนของตัวอย่างรวบรวมในหนาวและเหลืออีก circulated ในเครื่องได้ รอบแรกของการทดลอง มิลเลอร์พบไฮโดรเจนไซยาไนด์ (HCN) และฟอร์มาลดีไฮด์ (CH2O) Precursors ขนาดเล็กเหล่านี้ถูกรวมฟอร์มใหญ่โมเลกุลเช่นกรดอะมิโน glycine ในรอบหลังการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1953 สแตนลี่ย์มิลเลอร์ทดสอบว่าการสังเคราะห์ prebiotic
ของโมเลกุลของสารอินทรีย์เป็นไปได้ เขาจำลองสภาพของโลกในช่วงต้นอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ (รูปที่ 1).
น้ำต้มและไอเพิ่มขึ้นเข้าไปในห้องที่มีก๊าซไฮโดรเจน (H2) ก๊าซมีเทน
(CH4) และแอมโมเนีย (NH3) สองขั้วไฟฟ้าถูกแทรกเข้ามาในห้อง
ขั้วไฟฟ้าที่ปล่อยออกมาจำหน่ายไฟฟ้าราวกับว่ามันเป็นสายฟ้าฟาด
สารที่เป็นก๊าซที่เกิดขึ้นได้รับการย้ายผ่านคอนเดนเซอร์ที่หนาวเย็นและตกตะกอนแล้ว
เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ในขวดและส่วนที่เหลือเป็นอีกครั้งที่หมุนเวียนในเครื่อง สำหรับรอบแรกของการทดลองมิลเลอร์พบไฮโดรเจนไซยาไนด์ (HCN) และไฮด์ (CH2O) สารตั้งต้นที่มีขนาดเล็กเหล่านี้ถูกรวมกันเพื่อสร้างขนาดใหญ่โมเลกุลเช่นกรดอะมิโนไกลซีนในรอบต่อมาการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1953 สแตนลีย์มิลเลอร์ทดสอบว่าโมเลกุลของสารอินทรีย์สังเคราะห์พรีไบโอติก
ที่สุด เขาจำลองสภาพของต้นโลกในออกแบบมาเป็นพิเศษเครื่องมือ ( รูปที่ 1 ) .
น้ำกำลังต้มและไอโรสเข้าไปในห้องที่มีก๊าซไฮโดรเจน ( H2 ) , ก๊าซมีเทน
( ร่าง ) และแอมโมเนีย ( nh3 ) สองขั้วไฟฟ้าที่ถูกแทรกลงใน Chamber ขั้วไฟฟ้าปล่อย
หน่ายไฟฟ้าเป็นถ้ามันเป็นสายฟ้า ผสมสารที่ได้เกิดมา
ผ่านคอนเดนเซอร์เย็นแล้วตกตะกอน . ส่วนของตัวอย่างที่เก็บในขวดและ
พักอีกครั้งหมุนเวียนในอุปกรณ์ สำหรับรอบแรกของการทดลอง มิลเลอร์พบไฮโดรเจนไซยาไนด์ (
กรดไฮโดรไซยานิก ) และฟอร์มาลดีไฮด์ ( ch2o ) การขนาดเล็กเหล่านี้รวมกันเพื่อฟอร์มขนาดใหญ่
โมเลกุลเช่น glycine กรดอะมิโนในการทดลองรอบทีหลัง