Brunei is a country with a small, w

Brunei is a country with a small, wealthy economy that is a mixture of foreign and domestic entrepreneurship, government regulation and welfare measures, and village tradition. It is almost totally supported by exports of crude oil and natural gas, with revenues from the petroleum sector accounting for over half of GDP. Per capita GDP is high, and substantial income from overseas investment supplements income from domestic production. The government provides for all medical services and subsidizes food and housing. The government has shown progress in its basic policy of diversifying the economy away from oil and gas. Brunei's leaders are concerned that steadily increased integration in the world economy will undermine internal social cohesion although it has taken steps to become a more prominent player by serving as chairman for the 2000 APEC (Asian Pacific Economic Cooperation) forum. Growth in 1999 was estimated at 2.5% due to higher oil prices in the second half.

Brunei is the third-largest oil producer in Southeast Asia, averaging about 180,000barrels per day (29,000 m3/d). It also is the fourth-largest producer of liquefied natural gas in the world.
Brunei's GDP per capita, at around US$31,000 is among the top 25 in the world (2011 IMF data). But with a population of around 422,700 (including a significant number of foreign workers)) Brunei's economy is small, ahead of only Cambodia and Laos in the region, as measured by GDP. GDP grew 2.6% in 2010.The oil and gas sector forms the backbone of Brunei's economy, worth around 60% of GDP and contributing around 80% of the government's revenue. New oil reserves have recently been found in Bruneian waters, and a 2010 agreement with Malaysia on maritime borders will enable further offshore exploration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรูไนเป็นประเทศที่ มีเศรษฐกิจมั่งคั่ง ขนาดเล็กที่ผสมผสานกันของผู้ประกอบการภายในประเทศ และต่างประเทศ รัฐบาลมาตรการกฎระเบียบและสวัสดิการ และประเพณีของหมู่บ้าน มันเป็นเกือบทั้งหมดได้รับการสนับสนุน โดยการส่งออกน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติ มีรายได้จากการลงบัญชีภาคปิโตรเลียมกว่าครึ่งหนึ่งของ GDP GDP ต่อหัวได้สูง รายได้จากเงินลงทุนจากต่างประเทศที่พบผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร และรายได้จากการผลิตภายในประเทศ รัฐบาลให้บริการทางการแพทย์ทั้งหมด และ subsidizes อาหารและที่อยู่อาศัย รัฐบาลได้แสดงความคืบหน้าในนโยบายพื้นฐานของการกระจายเศรษฐกิจน้ำมันและก๊าซ ผู้นำของบรูไนมีความกังวลที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องรวมในเศรษฐกิจโลกจะทำลายสามัคคีภายในสังคมแม้ว่าจะได้ดำเนินการขั้นตอนในการเป็น ผู้เล่นที่โดดเด่นมาก โดยการให้บริการเป็นประธานในเวทีเอเปค (เอเชียแปซิฟิกร่วมมือทางเศรษฐกิจ) 2000 เจริญเติบโตในปี 1999 ได้ประมาณ 2.5% เนื่องจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้นในครึ่งหลังบรูไนเป็นสามที่ใหญ่ที่สุดผู้ผลิตน้ำมันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หาค่าเฉลี่ยประมาณ 180, 000barrels ต่อวัน (29,000 m3/d) นอกจากนี้ก็ยังเป็นผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดสี่ของแก๊สธรรมชาติเหลวในโลกบรูไนของ GDP ต่อหัว ในรอบสหรัฐอเมริกา $31,000 เป็นหนึ่งใน 25 แห่ง (ข้อมูล IMF 2011) ด้านบน แต่ มีประชากรประมาณ 422,700 (รวมทั้งชาวต่างชาติจำนวนมาก)) เศรษฐกิจของบรูไนเป็นเล็ก ก่อนเฉพาะกัมพูชาและลาวในภูมิภาค วัด โดย GDP GDP เพิ่มขึ้น 2.6% ในน้ำมัน 2010.The และภาคก๊าซใช้แกนหลักของเศรษฐกิจของบรูไน มูลค่าประมาณ 60% ของ GDP และการสนับสนุนประมาณ 80% ของรายได้ของรัฐบาล สำรองน้ำมันใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้พบได้ในน่านน้ำบรูไน และข้อตกลง 2010 กับมาเลเซียในเส้นขอบทะเลจะช่วยเพิ่มเติมการสำรวจต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรูไนเป็นประเทศที่มีขนาดเล็กที่ร่ำรวยทางเศรษฐกิจที่เป็นส่วนผสมของผู้ประกอบการจากต่างประเทศและในประเทศ, กฎระเบียบของรัฐบาลและมาตรการสวัสดิการและประเพณีหมู่บ้าน ได้รับการสนับสนุนเกือบทั้งหมดโดยการส่งออกน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติที่มีรายได้จากภาคปิโตรเลียมคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของจีดีพี จีดีพีต่อหัวของประชากรสูงและรายได้เป็นกอบเป็นกำจากอาหารเสริมลงทุนในต่างประเทศรายได้จากการผลิตในประเทศ รัฐบาลให้การบริการทางการแพทย์และอุดหนุนอาหารและที่อยู่อาศัย รัฐบาลได้แสดงให้เห็นความคืบหน้าในนโยบายพื้นฐานของความหลากหลายทางเศรษฐกิจออกจากน้ำมันและก๊าซ ผู้นำบรูไนมีความกังวลว่าการรวมที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในเศรษฐกิจโลกที่จะส่งผลเสียต่อการทำงานร่วมกันทางสังคมภายในแม้ว่ามันจะได้ดำเนินการตามขั้นตอนที่จะกลายเป็นผู้เล่นที่โดดเด่นมากขึ้นโดยทำหน้าที่เป็นประธานในการประชุมเอเปค 2000 (เอเชียแปซิฟิกความร่วมมือทางเศรษฐกิจ) ฟอรั่ม การเจริญเติบโตในปี 1999 อยู่ที่ประมาณ 2.5% เนื่องจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้นในช่วงครึ่งหลัง. บรูไนเป็นผู้ผลิตน้ำมันที่สามที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เฉลี่ยประมาณ 180,000barrels ต่อวัน (29,000 m3 / d) นอกจากนี้ยังเป็นผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดของก๊าซธรรมชาติเหลวในโลก. จีดีพีของประเทศบรูไนได้ต่อหัวที่ประมาณ US $ 31,000 เป็นหนึ่งในด้านบน 25 ในโลก (2011 ข้อมูล IMF) แต่มีประชากรประมาณ 422,700 (รวมถึงความสำคัญของแรงงานต่างชาติ)) เศรษฐกิจของบรูไนที่มีขนาดเล็กเพียงไปข้างหน้าของกัมพูชาและลาวในภูมิภาคเป็นวัดโดยจีดีพี จีดีพีขยายตัว 2.6% ในน้ำมันและก๊าซ 2010.The รูปแบบภาคกระดูกสันหลังของเศรษฐกิจของบรูไนมูลค่าประมาณ 60% ของ GDP และมีส่วนประมาณ 80% ของรายได้ของรัฐบาล น้ำมันสำรองใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้มีการตรวจพบในน่านน้ำบรูไนและข้อตกลงปี 2010 มาเลเซียพรมแดนทางทะเลที่จะช่วยให้การตรวจสอบข้อเท็จจริงในต่างประเทศต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันต้องการพบคุณฉันต้องการพบคุณฉันต้องการพบคุณฉันต้องการพบคุณฉันต้องการพบคุณฉันต้องการพบคุณ