A rotary dial is a component of a t

A rotary dial is a component of a telephone or a telephone switchboard that implements a signaling technology in telecommunications known as pulse dialing. It is used when initiating a telephone call to transmit the destination telephone number to a telephone exchange.

On the rotary dial, the digits are arranged in a circular layout so that a finger wheel may be rotated with one finger from the position of each digit to a fixed stop position, implemented by the finger stop, which is a mechanical barrier to prevent further rotation. When released at the finger stop, the wheel returns to its home position by spring action at a speed regulated by a governor device. During this return rotation, the dial interrupts the direct electrical current of the telephone line (local loop) a specific number of times for each digit and thereby generates electrical pulses which the telephone exchange decodes into each dialed digit. Each of the ten digits are encoded in sequences of up to ten pulses. For this reason, the method is sometimes called decadic dialling.

The first patent for a rotary dial is due to Almon Brown Strowger (November 29, 1892) as U.S. Patent 486,909, but the commonly known form with holes in the finger wheel was not introduced until ca. 1904[citation needed]. While used in telephone systems of the independent telephone companies, rotary dial service in the Bell System in the United States was not common until the introduction of the Western Electric model 50AL in 1919.[1]

From the 1960s onward, the rotary dial was gradually supplanted by dual-tone multi-frequency push-button dialing, first introduced to the public at the 1962 World's Fair under the trade name "Touch-Tone". Touch-tone technology primarily used a keypad in form of a rectangular array of push-buttons for dialing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมุนที่เป็นส่วนประกอบของโทรศัพท์หรือสวิตช์บอร์ดโทรศัพท์ที่ใช้เทคโนโลยีการส่งสัญญาณในที่รู้จักกันเป็นการเรียกเลขหมายโทรคมนาคม มันจะใช้เมื่อเริ่มต้นโทรศัพท์จะส่งหมายเลขโทรศัพท์ปลายทางเพื่อการแลกเปลี่ยนโทรศัพท์บนแป้นหมุน ตัวเลขจะถูกจัดเรียงในรูปแบบวงกลมดังนั้นอาจจะหมุนล้อนิ้วหนึ่งนิ้วจากตำแหน่งของตัวเลขแต่ละตำแหน่งของหยุดถาวร ดำเนินการ โดยหยุดนิ้ว ซึ่งเป็นสิ่งกลไกเพื่อป้องกันการหมุน เมื่อออกมาที่ป้ายนิ้ว ล้อกลับไปตำแหน่งบ้าน โดยกระทำฤดูใบไม้ผลิด้วยความเร็วที่ควบคุม โดยอุปกรณ์ผู้ว่าราชการ ระหว่างนี้การหมุนกลับ แป้นขัดจังหวะกระแสไฟฟ้าโดยตรงของสายโทรศัพท์ (ภายในลูป) จำนวนครั้งสำหรับแต่ละตำแหน่งเฉพาะเจาะจง และจึงสร้างสัญญาณไฟฟ้าซึ่งแลกโทรศัพท์ถอดรหัสในแต่ละตำแหน่งเรียก แต่ละหลักสิบจะถูกเข้ารหัสในลำดับของพัลส์ถึงสิบ ด้วยเหตุนี้ วิธีการบางครั้งเรียกว่า decadic โทรการจดสิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับหมุนเป็น เพราะ Almon Strowger น้ำตาล (29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1892) เป็น 486,909 สิทธิบัตรสหรัฐอเมริกา แต่ไม่แนะนำแบบฟอร์มรู้จักกันทั่วไป มีรูล้อนิ้วจนถึง ca. 1904 [แก้] ในขณะที่ใช้ในระบบโทรศัพท์ของบริษัทโทรศัพท์อิสระ บริการหมุนในระบบเบลล์ในสหรัฐไม่ได้ทั่วไปจนถึงการแนะนำของ 50AL รุ่นการไฟฟ้าตะวันตกในปี 1919 [1]จากปี 1960 เป็นต้นไป แป้นหมุนก็ค่อย ๆ supplanted โดยสองเสียงหลายความถี่กดปุ่มโทรออก รู้จักครั้งแรก ต่อสาธารณะที่เป็นธรรมของโลกปี 1962 ภายใต้ชื่อทางการค้า "แบบหมุน" เทคโนโลยีแบบกดใช้แป้นพิมพ์ในรูปแบบของเป็นเพียงปุ่มกดสี่เหลี่ยมหลักสำหรับการเรียกเลขหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปุ่มหมุนโรตารี่เป็นส่วนประกอบของโทรศัพท์หรือแผงโทรศัพท์ที่ใช้เทคโนโลยีการส่งสัญญาณในการสื่อสารโทรคมนาคมที่รู้จักในฐานะชีพจรการโทร มันถูกใช้เมื่อเริ่มต้นโทรศัพท์เพื่อส่งหมายเลขโทรศัพท์ปลายทางเพื่อแลกเปลี่ยนโทรศัพท์. ในการหมุนหน้าปัด, ตัวเลขที่มีการจัดในรูปแบบวงกลมเพื่อให้ล้อนิ้วอาจจะหมุนด้วยนิ้วเดียวจากตำแหน่งของแต่ละหลักเพื่อ ตำแหน่งที่คงหยุดดำเนินการโดยหยุดนิ้วซึ่งเป็นอุปสรรคกลเพื่อป้องกันไม่ให้หมุนต่อไป เมื่อมีการปล่อยที่ป้ายนิ้วล้อกลับไปยังตำแหน่งที่บ้านของตนโดยการกระทำของฤดูใบไม้ผลิที่ความเร็วควบคุมโดยอุปกรณ์ราชการ ระหว่างการหมุนกลับมานี้หน้าปัดขัดจังหวะกระแสไฟฟ้าโดยตรงจากสายโทรศัพท์ (วงท้องถิ่น) หมายเลขเฉพาะของครั้งในแต่ละหลักและจึงสร้างพัไฟฟ้าซึ่งชุมสายโทรศัพท์ถอดรหัสในแต่ละหลักโทรออก แต่ละหลักสิบจะถูกเข้ารหัสในลำดับถึงสิบพัลส์ ด้วยเหตุนี้วิธีการที่บางครั้งเรียกว่าโทรออกเลขทศนิยม. สิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับหมุนหน้าปัดเป็นเพราะอัลโมนสีน้ำตาล Strowger (29 พฤศจิกายน 1892) ในขณะที่สหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร 486,909 แต่รูปแบบที่เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปกับหลุมในล้อนิ้วไม่ได้ถูกนำมาใช้ จนกว่าแคลิฟอร์เนีย 1904 [ต้องการอ้างอิง] ในขณะที่ใช้ในระบบโทรศัพท์ของ บริษัท โทรศัพท์อิสระบริการหมุนหน้าปัดในระบบเบลล์ในสหรัฐอเมริกาไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดาไปจนถึงการนำตะวันตก 50AL รุ่นไฟฟ้าในปี 1919 [1] จากปี 1960 เป็นต้นไปที่หมุนหน้าปัดก็ค่อยๆ แทนที่ด้วย Dual-เสียงหลายความถี่กดปุ่มโทรออกครั้งแรกให้ประชาชนที่ 1962 เวิลด์แฟร์ภายใต้ชื่อการค้า "กดปุ่ม" สัมผัสเทคโนโลยีเสียงส่วนใหญ่ใช้แป้นพิมพ์ในรูปแบบของอาร์เรย์สี่เหลี่ยมของปุ่มกดสำหรับการโทรออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าปัดหมุน เป็นส่วนประกอบของโทรศัพท์หรือโทรศัพท์ชุมสายที่ใช้เทคโนโลยีในการโทรคมนาคมเรียกว่าชีพจรโทร . จะใช้เมื่อการโทรศัพท์เพื่อส่งปลายทาง โทรศัพท์หมายเลขโทรศัพท์แลกเปลี่ยนบนหน้าปัดแบบโรตารี่ ตัวเลขจะถูกจัดเรียงในรูปแบบวงกลมเพื่อให้นิ้วล้ออาจหมุนได้ด้วยนิ้วเดียว จากตำแหน่งของแต่ละหลักเพื่อกำหนดตำแหน่งหยุดการโดยนิ้วหยุดซึ่งเป็นสิ่งกีดขวางกลเพื่อป้องกันการหมุนเพิ่มเติม เมื่อออกมาที่นิ้วหยุดล้อกลับสู่ตำแหน่งบ้านฤดูใบไม้ผลิการกระทำที่ความเร็วควบคุมโดยอุปกรณ์ที่ท่านเจ้าเมือง ในระหว่างนี้กลับหมุนหน้าปัดรักษากระแสไฟฟ้าโดยตรงจากโทรศัพท์ ( วงท้องถิ่น ) มีหมายเลขเฉพาะของครั้งสำหรับแต่ละหลักและจึงสร้างไฟฟ้าพัลส์ซึ่งแลกเปลี่ยนโทรศัพท์ถอดรหัสในแต่ละหมายเลขหลัก แต่ละตัวเลขสิบมีการเข้ารหัสในลำดับถึงสิบพั . ด้วยเหตุผลนี้ วิธีนี้บางครั้งเรียกว่า decadic โทร .สิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับโทรศัพท์แบบหมุนเนื่องจากอัลเมินสีน้ำตาล strowger ( 29 พฤศจิกายน 2435 ) 486909 เป็นสิทธิบัตรสหรัฐ แต่เป็นที่รู้จักกันจากในหลุมล้อนิ้วไม่แนะนำ จนกระทั่งประมาณปี 1904 อ้างอิง [ จำเป็น ] ในขณะที่ใช้ในระบบโทรศัพท์ของบริษัทโทรศัพท์อิสระ หมุน dial บริการในระบบระฆังในสหรัฐอเมริกาก็ไม่พบ จนกระทั่งการเปิดตัวของตะวันตกไฟฟ้ารุ่น 50al [ 1 ] ในปี 1919จากปี 1960 เป็นต้นไป หน้าปัดหมุนค่อยๆแทนที่โดยเสียงแบบหลายความถี่กดโทรออก แนะนำให้ประชาชนที่ 1962 เวิลด์แฟร์ ภายใต้ชื่อทางการค้า " สัมผัสโทน " เทคโนโลยีหลักที่ใช้โทนสีสัมผัสแป้นพิมพ์ในรูปแบบของสี่เหลี่ยมแถวของปุ่มกด เพื่อโทรออก