Differences among dietary fat group

Differences among dietary fat groups were significant (Table 3)
when comparing concentrations of most individual fatty acids in the
IMF. There were no significant (P>0.05) differences in the concentration
of palmitic acid (C16:0), stearic acid (C18:0) or total saturated
fatty acids (SFA) among diets. Several studies have failed to detect
differences in the proportion of SFA between SBO diet and AF diet
(Apple, Maxwell, Galloway, Hutchison, et al., 2009; Morel et al.,
2006; Morgan et al., 1992) or PO diet (Olivares et al., 2009). Indeed,
some authors have reported that pigs fed control diet have greater
percentages of SFA than pigs fed SBO diet (Apple, Maxwell,
Galloway, Hutchison, et al., 2009) or AF diet (Miller et al., 1990).
SBO1 diet had the lowest proportion of palmitoleic (C16:1n-9) and
oleic (C18:1n-9) acids (P≤0.05) and the sumof totalmonounsaturated
fatty acids (MUFA) (P≤0.01). On the other hand, pork from pigs fed
SBO1 had the greatest (P≤0.01) proportion of all polyunsaturated
fatty acid (PUFA). More specifically, pork from SBO1-fed pigs had the
largest (P≤0.01) proportion of n-6 PUFA, including linoleic (C18:2)
(P≤0.001) and arachidonic (C20:4) (P≤0.05) acids. The n-3 PUFA
(P≤0.01), such as α-linolenic acid (C18:3) (P≤0.001) and eicosapentaenoic
acid, EPA (C20:5) (P≤0.05), were significantly higher in SBO1
diet. It has been repeatedly demonstrated that swine diets formulated
with SBO robustly reduced the percentage of C18:1n-9 and MUFA and
increased the proportion of PUFA when compared with diets formulated
with AF (Apple,Maxwell, Galloway, Hutchison, et al., 2009; Bee et al.,
2002;Monahan et al., 1992) or PO(Olivares et al., 2009) or control diet
(Apple, Maxwell, Galloway, Hutchison, et al., 2009). In agreement with
the present results, therewas no difference in concentrations of C18:2n-
6, C18:3n-3 and total PUFA between pigs fed control diet and diet with
AF even until 5% (Apple, Maxwell, Galloway, Hutchison, et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างระหว่างกลุ่มอาหารที่มีไขมันอย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 3)
เมื่อเปรียบเทียบกับความเข้มข้นของกรดไขมันของแต่ละบุคคลมากที่สุดใน
IMF ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p> 0.05) ความแตกต่างในความเข้มข้นของกรด
ปาล์มิติก (C16: 0) กรดสเตียริก (c18: 0)
อิ่มตัวกรดไขมันรวม (SFA) ในหมู่อาหาร การศึกษาหลายแห่งมีการล้มเหลวในการตรวจสอบ
ความแตกต่างในสัดส่วนของ sfa ระหว่างอาหาร sbo และอาหาร af
(แอปเปิ้ล, แมกซ์เวล, Galloway, ฮัทชิสัน, et al, 2009;.. มอเรลและอัล,
2006. มอร์แกน, et al, 1992) หรืออาหารปอ (โอลิเวียตอัล . 2009) แท้จริง
ผู้เขียนบางคนได้รายงานว่าสุกรที่ได้รับอาหารที่มีการควบคุมมากขึ้น
เปอร์เซ็นต์ของ sfa กว่าสุกรที่ได้รับอาหาร sbo (แอปเปิ้ล, แมกซ์เวล,
Galloway, ฮัทชิสัน, et al., 2009) หรือ af อาหาร (มิลเลอร์และคณะ. 1990) .
อาหาร sbo1 มีสัดส่วนที่ต่ำสุดของ palmitoleic (c16: 1n-9) และ
โอเลอิค (c18: 1n-9) กรด (P ≤ 0.05) และ sumof totalmonounsaturated
กรดไขมัน (MUFA) (P ≤ 0.01) บนมือข้างอื่น ๆ เนื้อหมูจากหมูที่เลี้ยง
sbo1 มีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (P ≤ 0.01) สัดส่วนของทั้งหมดไม่อิ่มตัว
กรดไขมัน (PUFA) มากขึ้นโดยเฉพาะเนื้อหมูจากหมู sbo1 เลี้ยงมี
ที่ใหญ่ที่สุด (P ≤ 0.01) สัดส่วนของ n-6 PUFA,รวมทั้งไลโนเลอิก (c18: 2)
(P ≤ 0.001) และ arachidonic (c20: 4) (P ≤ 0.05) กรด n-3 PUFA
(P ≤ 0.01) เช่นกรดไลโนเลนิα-(c18: 3) (P ≤ 0.001) และ eicosapentaenoic
กรด epa (c20: 5) (P ≤ 0.05) มีค่าสูงอย่างมีนัยสำคัญใน sbo1
อาหาร จะได้รับการแสดงให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าอาหารหมูสูตร
ด้วย sbo เข้มลดลงร้อยละของ c18: 1n-9 และ MUFA และ
เพิ่มสัดส่วนของ PUFA เมื่อเทียบกับอาหารสูตร
ด้วย af (แอปเปิ้ล, แมกซ์เวล, Galloway, ฮัทชิสัน, et al, 2009;.. ผึ้งและคณะ, 2002
. Monahan และคณะ, 1992) หรือปอ (โอลิเวียตอัล , 2009) หรือการควบคุมอาหาร
(แอปเปิ้ล, แมกซ์เวล, Galloway, ฮัทชิสัน, et al., 2009) ในข้อตกลงกับ
ผลปัจจุบัน therewas ความแตกต่างในระดับความเข้มข้นของ c18 ไม่มี: 2n-
6 c18:3n-3 PUFA รวมระหว่างสุกรที่ได้รับอาหารและการควบคุมอาหารที่มี
af จนถึง 5% (แอปเปิ้ล, แมกซ์เวล, Galloway, ฮัทชิสัน, et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างกลุ่มอาหารไขมันได้อย่างมีนัยสำคัญ (ตาราง 3)
เมื่อเปรียบเทียบความเข้มข้นของกรดไขมันแต่ละมากที่สุดในการ
IMF ไม่มีไม่สำคัญ (P > 0.05) ความแตกต่างในความเข้มข้น
กรด palmitic (C16:0), กรด stearic (C18:0) หรือผลรวมที่อิ่มตัว
(SFA) กรดไขมันในอาหาร ศึกษาหลายไม่สามารถตรวจพบได้
ความแตกต่างในสัดส่วนของ SFA ระหว่างอาหาร SBO และ AF อาหาร
(แอปเปิ้ล แมกซ์เวลล์ Galloway, Hutchison, et al., 2009 ริกโมเรล et al.,
2006 มอร์แกน et al., 1992) หรืออาหาร PO (Olivares et al., 2009) แน่นอน,
เขียนบางมีรายงานว่า สุกรที่เลี้ยงควบคุมอาหารมีมากกว่า
เปอร์เซ็นต์ของ SFA กว่าสุกรเลี้ยงอาหาร SBO (แอปเปิ้ล แมกซ์เวลล์,
Galloway, Hutchison, et al., 2009) หรืออาหาร AF (มิลเลอร์และ al., 1990)
SBO1 อาหารมีสัดส่วนต่ำสุดของ palmitoleic (C16:1n-9) และ
โอเลอิค (C18:1n-9) กรด (P≤0.05) และ sumof totalmonounsaturated
กรดไขมัน (MUFA) (P≤0.01) ในทางกลับกัน เลี้ยงหมูจากหมู
SBO1 มีสัดส่วน (P≤0.01) มากที่สุดของไขมันทั้งหมด
กรดไขมัน (PUFA) อื่น ๆ โดยเฉพาะ หมูจาก SBO1 เลี้ยงสุกรมีการ
(P≤0.01) สัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของ PUFA n-6 รวม linoleic (C18:2)
(P≤0.001) และ arachidonic (C20:4) (P≤0.05) กรด PUFA
(P≤0.01) n-3 α-linolenic กรด (C18:3) (P≤0.001) และ eicosapentaenoic
กรด EPA (C20:5) (P≤0.05), มีสูงมากใน SBO1
อาหาร มันได้รับซ้ำ ๆ แสดงว่า สูตรอาหารสุกร
กับ SBO อย่างทนทานลดเปอร์เซ็นต์ของ C18:1n-9 และ MUFA และ
เพิ่มสัดส่วนของ PUFA เมื่อเปรียบเทียบกับอาหารสูตร
กับ AF (แอปเปิ้ล แมกซ์เวลล์ Galloway, Hutchison, et al., 2009 ผึ้ง et al.,
2002Monahan et al., 1992) หรือ PO (Olivares et al., 2009) หรือควบคุมอาหาร
(แอปเปิ้ล แมกซ์เวลล์ Galloway, Hutchison, et al., 2009) สอดคล้องกับ
ผลลัพธ์ปัจจุบัน therewas ไม่มีความแตกต่างในความเข้มข้นของ C18:2n-
6, C18:3 วัน 3 คืน และรวม PUFA ระหว่างสุกรเลี้ยงควบคุมอาหารและอาหารที่มี
AF แม้จนถึง 5% (แอปเปิ้ล แมกซ์เวลล์ Galloway, Hutchison, et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างในกลุ่มอาหารไขมันมี(โต๊ะ 3 )
เมื่อเปรียบเทียบความเข้มข้นของกรดไขมันมากที่สุดในแต่ละประเทศ
ซึ่งจะช่วยได้ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ( P > 0.05 )ในกรด stearic กรด( C 18 : 0 )หรือรวมถึงจุดอิ่มตัวไขมัน

ซึ่งจะช่วยในการมีสมาธิ palmitic กรด( c16 : 0 )( sfa )ท่ามกลางอาหาร การศึกษาหลายแห่งได้ไม่พบ
ตามมาตรฐานความแตกต่างในสัดส่วนของ sfa ระหว่าง sbo ) US $ af การรับประทานอาหารและอาหาร
(แอปเปิล Maxwell Dumfries และ Galloway พร้อม hutchison et al . 2009 เห็ดโมะเรล - et al .
2006 เปิดเผยว่า et al . 1992 )หรือการรับประทานอาหารใบสั่งซื้อ( olivares et al . 2009 ) จริงๆ
ผู้เขียนบางอย่างได้รายงานว่าหมูเลี้ยงอาหารควบคุมได้มากขึ้น
เปอร์เซ็นต์ของ sfa กว่าหมูเลี้ยงอาหาร sbo ) US $(แอปเปิล Maxwell
Dumfries และ Galloway พร้อม hutchison et al . 2009 )หรือ AF อาหาร(มิลเลอร์ et al . 1990 )..
sbo ) US $ 1 การรับประทานอาหารได้ที่ต่ำสุดโดยมีสัดส่วนของ palmitoleic ( c16 : 1 N 9 )และ
โอเลอิก( C 18 : 1 N 9 )กรด( p≤ 0.05 )และ sumof totalmonounsaturated
กรดไขมัน( mufa )( p≤ 0.01 ) อีกด้านหนึ่งที่เนื้อหมูจากหมูเลี้ยง
sbo ) US $ 1 ได้สูงสุด( p≤ 0.01 )โดยมีสัดส่วนของกรดไขมันอิ่มตัวเชิงซ้อน
(ปริมาณ)ทั้งหมด เพิ่มเติมโดยเฉพาะพวกหมูเนื้อหมูจาก sbo ) US $ 1 - เลี้ยง
ซึ่งจะช่วยได้สัดส่วนที่มีขนาดใหญ่ที่สุด( p≤ 0.01 )ของ N - 6 ปริมาณรวมทั้งกรดกรดไลโนเลอิก( C 18 : 2 )
( p≤ 0.001 )และ arachidonic ( c20 : 4 )( p≤ 0.05 ) N 3 ปริมาณ
( p≤ 0.01 )เช่นกล้อง - linolenic กรด( C 18 : 3 )( p≤ 0.001 )และ eicosapentaenoic
กรด EPA ( c20 : 5 )( p≤ 0.05 )ก็สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในการรับประทานอาหาร sbo ) US $ 1
มีการซ้ำหลายครั้งแสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ใหม่มีกำหนดขึ้น
พร้อมด้วย sbo ) US $แข็งแรงลดลงตามเปอร์เซ็นต์ของ C 18 : 1 N - 9 และ mufa และ
เพิ่มขึ้นตามสัดส่วนของปริมาณเมื่อเทียบกับสูตรอาหาร
ด้วย AF (แอปเปิล, Maxwell , Dumfries และ Galloway พร้อม, hutchison , et al ., 2009 ,ผึ้ง et al .,
2002 ; monahan et al ., 1992 )หรือใบสั่งซื้อ( olivares et al ., 2009 )หรือการควบคุมอาหาร
(แอปเปิล, Maxwell , Dumfries และ Galloway พร้อม, hutchison , et al ., 2009 ) ในความตกลงกับ
ผลในปัจจุบัน therewas ไม่มีความแตกต่างในความเข้มข้นของ C 18 : 2 N -
6 c 183 N 3 และรวมปริมาณระหว่างหมูเลี้ยงอาหารและ โภชนาการ การควบคุมด้วย
AF จน 5% (แอปเปิล Maxwell Dumfries และ Galloway พร้อม hutchison et al . 2009 )