Perhaps necessarily, the oldest mea

Perhaps necessarily, the oldest meaning
of citizenship, participation in political
self-governance, has survived in the modern
world only in greatly modified form. The
word ‘citizen’ derives from the Latin civis or
civitas, meaning a member of an ancient
city-state, preeminently the Roman republic;
but civitas was a Latin rendering of the
Greek term polites, a member of a Greek
polis. Innumerable scholars have told how a
renowned resident of the Athenian polis,
Aristotle, defined a polites or ‘citizen’ as
someone who rules and is ruled in turn,
making ‘citizenship’ conceptually inseparable
from political governance (Aristotle,
[350 BCE] 1968: 1275a23). Though most
inhabitants of Athens, including the foreigner
Aristotle himself, were ineligible to
participate in citizenship thus understood,
this ideal of citizenship as self-governance
has often served since as an inspiration and
instrument for political efforts to achieve
greater inclusion and democratic engagement
in political life. It continues to play
that role in modern political discourse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางทีอาจจะจำ ความหมายเก่าแก่ที่สุดของพลเมือง การมีส่วนร่วมในทางการเมืองการกำกับดูแลตนเอง มีชีวิตรอดในความทันสมัยโลกแบบแก้ไขอย่างมาก การคำ 'พลเมือง' มาจาก civis ติ หรือcivitas ซึ่งหมายความว่า สมาชิกของโบราณเมืองรัฐ preeminently ในสาธารณรัฐโรมันแต่ civitas ติให้การคำกรีก polites เป็นสมาชิกของกรีกที่polis นักวิชาการนับไม่ถ้วนได้บอกวิธีการอาศัยชื่อเสียงของ polis เอเธนส์อริสโตเติล กำหนดเป็น polites หรือ 'พลเมือง' เป็นคนที่กฎ และปกครองในทางกลับกันทำให้ 'เป็นพลเมือง' แยกออกทางแนวคิดจากการกำกับดูแลกิจการทางการเมือง (อริสโตเติล[350 ปีก่อนคริสต์ศักราช] 1968: 1275a23) แม้ว่าส่วนใหญ่ชาวเอเธนส์ รวมทั้งชาวต่างชาติอริสโตเติลเอง ถูกไม่ร่วมเป็นพลเมืองจึง เข้าใจพลเมืองเป็นการกำกับดูแลตนเองในอุดมคตินี้มีมาตั้งแต่เป็นแรงบันดาลใจ และตราสารทางการเมืองความพยายามเพื่อให้บรรลุรวมมากขึ้นและมีส่วนร่วมในประชาธิปไตยการเมือง มันยังคงมีการเล่นที่บทบาทในวาทกรรมทางการเมืองที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางทีอาจจะจำเป็นต้องมีความหมายที่เก่าแก่ที่สุด
ของการเป็นพลเมืองมีส่วนร่วมในทางการเมือง
การกำกับดูแลตนเองได้ในชีวิตสมัยใหม่
ของโลกเฉพาะในรูปแบบการแก้ไขอย่างมาก
คำว่า 'ประชาชน' มาจากภาษาละติน Civis หรือ
Civitas ความหมายเป็นสมาชิกของโบราณ
เมืองรัฐ preeminently สาธารณรัฐโรมัน;
แต่ Civitas เป็นการแสดงผลภาษาละตินของ
Polites ระยะกรีกเป็นสมาชิกของกรีก
Polis นักวิชาการนับไม่ถ้วนได้บอกวิธีการที่
มีถิ่นที่อยู่ที่มีชื่อเสียงของ Polis เอเธนส์
อริสโตเติลกำหนด Polites หรือ 'ประชาชน' เป็น
คนที่กฎระเบียบและถูกปกครองในการเปิด
การทำ 'พลเมือง' แนวคิดแยกออก
จากการกำกับดูแลทางการเมือง (อริสโตเติล
[350 คริสตศักราช] 1968: 1275a23) แต่ส่วนใหญ่
ที่อาศัยอยู่ในกรุงเอเธนส์รวมทั้งชาวต่างชาติ
อริสโตเติลตัวเองก็ไม่สมควรที่จะ
มีส่วนร่วมในการเป็นพลเมืองที่เข้าใจจึง
เหมาะในการเป็นพลเมืองกำกับดูแลตนเองนี้
มักจะได้ทำหน้าที่ตั้งแต่เป็นแรงบันดาลใจและ
เครื่องมือสำหรับความพยายามทางการเมืองเพื่อให้เกิดการ
รวมมากขึ้นและการมีส่วนร่วมในระบอบประชาธิปไตย
ในทางการเมือง ชีวิต. มันยังคงเล่น
บทบาทว่าในวาทกรรมทางการเมืองที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางทีจำเป็น ความหมายที่เก่าแก่ที่สุดสัญชาติ การมีส่วนร่วมในทางการเมืองการปกครองตนเองมีชีวิตรอดในสมัยใหม่โลกในรูปแบบช่วยแก้ไข ที่คำว่า ' พลเมือง ' มาจากภาษาละติน civis หรือพลเมือง หมายถึง สมาชิกโบราณนครรัฐ preeminently สาธารณรัฐโรมัน ;แต่การแสดงผลของพลเมืองเป็นภาษาละตินpolites คำกรีก , เป็นสมาชิกของกรีกโปลิส . นักวิชาการซึ่งได้บอกวิธีการที่อยู่อาศัยที่มีชื่อเสียงของแบบเอเธนส์ โปลิส ,อริสโตเติล กำหนด polites หรือ ' พลเมือง ' เป็นใครที่กฎและถูกปกครองในการเปิดทำให้ ' พลเมือง ' แนวคิดที่ซี้กันจากการปกครองทางการเมือง ( อริสโตเติล[ ECB ] 1968 : 350 1275a23 ) แม้ที่สุดชาวเอเธนส์ รวมทั้งชาวต่างชาติอริสโตเติลเองก็ไม่มีสิทธิ์มีส่วนร่วมในความเป็นพลเมืองจึงเข้าใจอุดมคตินี้ของพลเมืองเป็นปกครองตนเองมักจะเสิร์ฟตั้งแต่เป็นแรงบันดาลใจและในความพยายามเพื่อบรรลุผลทางการเมืองรวมมากขึ้นและประชาธิปไตย หมั้นในชีวิตการเมือง มันยังคงที่จะเล่นบทบาทในวาทกรรมการเมืองสมัยใหม่