Phytoremediation strategies are bei

Phytoremediation strategies are being developed for heavy metal-contaminated soils (Salt et al., 1998). These technologies are based on the use of plants, with agronomical practices for reclamation of soils. The combination of tolerant plants adapted to edaphoclimatic conditions, together with soil amendments to improve soil properties has been used for reclamation of polluted soils. Soil organic matter has been of particular interest in studies of heavy metal retention in soils due to the tendency of transition metals to form stable complex with organic ligands (Chen, 1996). Different soil organic amendments have been used for the bioremediation of heavy metals contaminated soils, including some materials commonly used in agriculture, like sewage sludge, animal manures and peat (Clemente et al., 2003, Krebs et al., 1998, Luo and Christie, 1998, Narwal and Singh, 1998, Walker et al., 2003, Walker et al., 2004 and Ye et al., 1999). These materials not only improve soil fertility and increase plant production but also change heavy metals availability. Fresh organic wastes, such as animal manures, are rich in soluble organic compounds which can increase the solubility of metals shortly after the addition of these materials to the soil, through formation of soluble organo-metallic complexes (Almås et al., 1999). When using organic materials as soil amendments, the effect of their organic matter on heavy metals availability cannot be separated from other collateral effects on the soil properties, such as pH, redox potential, cation exchange capacity, soluble salts, etc. (Walker et al., 2003). Walker et al. (2003) found that cow manure decreased metal availability due to the formation of insoluble salts during mineralisation of organic matter, which releases phosphates and other salts. Also, in calcareous soils with high pH values, the formation of soluble organo-metallic complexes can be inhibited (Jahiruddin et al., 1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการพัฒนากลยุทธ์ Phytoremediation สำหรับโลหะหนักปนเปื้อนดินเนื้อปูน (เกลือและ al., 1998) เทคโนโลยีเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการใช้ของพืช มีแนวทาง agronomical สำหรับการถมดินเนื้อปูน มีการใช้ทั้งพืชทนกับปรับเงื่อนไข edaphoclimatic พร้อมแก้ไขดินเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติดินสำหรับถมดินเนื้อปูนเสีย ดินอินทรีย์ได้น่าสนใจโดยเฉพาะในการศึกษาของโลหะหนักในดินเนื้อปูนเนื่องจากแนวโน้มของโลหะเปลี่ยนไปแบบฟอร์มครบวงจรมีเสถียรภาพ ligands อินทรีย์ (Chen, 1996) ใช้แก้ไขอินทรีย์ดินแตกต่างกันสำหรับววิธีของโลหะหนักที่ปนเปื้อนดินเนื้อปูน รวมถึงวัสดุบางอย่างใช้ในการเกษตร กากตะกอน manures สัตว์ และพรุ (คลีเมนเต้และ al., 2003 เครบส์ et al., 1998, Luo และคริสตี้ 1998 นาร์วาลและสิงห์ 1998, Walker et al., 2003, Walker et al., 2004 และ Ye et al., 1999) วัสดุเหล่านี้ไม่เพียงแต่ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน และเพิ่มการผลิตพืช ได้เปลี่ยนโลหะหนักพร้อมใช้งาน สดขยะอินทรีย์ เช่น manures สัตว์ อุดมไปด้วยสารอินทรีย์ละลายน้ำซึ่งสามารถเพิ่มการละลายของโลหะหลังจากการเพิ่มดิน ผ่านการก่อตัวของสิ่งอำนวยความสะดวกชำนาญโลหะละลายน้ำ (Almås et al., 1999) วัสดุเหล่านี้ ได้ เมื่อใช้วัสดุอินทรีย์เป็นการแก้ไขดิน ผลของอินทรีย์ของโลหะหนักมีอยู่ไม่สามารถแยกออกจากผลหลักประกันอื่น ๆ คุณสมบัติดิน เช่น pH, redox ศักยภาพ cation exchange กำลัง ละลาย salts เป็นต้น (Walker et al., 2003) Walker et al. (2003) พบว่า มูลวัวลดลงพร้อมโลหะเนื่องจากการก่อตัวของเกลือละลายระหว่าง mineralisation อินทรีย์ ซึ่งปล่อยฟอสเฟตและเกลืออื่น ๆ ยัง ในดินเนื้อปูนมีค่า pH สูง การก่อตัวของคอมเพล็กซ์ชำนาญโลหะละลายได้ห้าม (Jahiruddin และ al., 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์การบำบัดที่ถูกพัฒนาขึ้นมาสำหรับดินที่ปนเปื้อนโลหะหนัก (เกลือ et al., 1998) เทคโนโลยีเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการใช้พืชที่มีการปฏิบัติทางการเกษตรที่รับถมดิน การรวมกันของพืชที่ทนต่อการปรับตัวให้เข้ากับสภาพ edaphoclimatic ร่วมกับวัสดุปรับปรุงดินเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติของดินได้รับการใช้ในการถมดินที่ปนเปื้อน อินทรียวัตถุในดินได้รับความสนใจเป็นพิเศษในการศึกษาของการเก็บรักษาโลหะหนักในดินเนื่องจากแนวโน้มของโลหะการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบที่ซับซ้อนที่มั่นคงกับแกนด์อินทรีย์ (Chen, 1996) ดินที่แตกต่างกันการแก้ไขอินทรีย์ได้รับการใช้ในการบำบัดทางชีวภาพของโลหะหนักที่ปนเปื้อนดินรวมทั้งวัสดุบางอย่างที่ใช้กันทั่วไปในภาคเกษตรเช่นกากตะกอนน้ำเสีย, มูลสัตว์และพีท (เคล et al., 2003 Krebs et al., 1998, Luo และคริสตี้ 1998 Narwal และซิงห์, 1998, วอล์คเกอร์ et al., 2003 วอล์คเกอร์, et al., 2004 และ Ye et al., 1999) วัสดุเหล่านี้ไม่เพียง แต่ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินและเพิ่มการผลิตพืช แต่ยังเปลี่ยนโลหะหนักว่าง ขยะอินทรีย์สดเช่นมูลสัตว์ที่อุดมไปด้วยสารอินทรีย์ที่ละลายน้ำได้ซึ่งสามารถเพิ่มการละลายของโลหะไม่นานหลังจากที่การเพิ่มขึ้นของวัสดุเหล่านี้ให้กับดินที่ผ่านการก่อตัวของสารประกอบเชิงซ้อนอินทรีย์โลหะที่ละลายน้ำได้ (Almas et al., 1999) เมื่อใช้เป็นวัสดุอินทรีย์ปรับปรุงดิน, ผลกระทบของสารอินทรีย์ของพวกเขาในโลหะหนักว่างไม่สามารถแยกออกจากผลกระทบหลักประกันอื่น ๆ ในคุณสมบัติของดินเช่นค่า pH ที่มีศักยภาพรีดอกซ์, จุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก, เกลือละลายน้ำ ฯลฯ (วอล์คเกอร์และคณะ . 2003) วอล์คเกอร์และคณะ (2003) พบว่ามูลวัวว่างโลหะลดลงเนื่องจากการสะสมของเกลือที่ไม่ละลายน้ำในช่วงแร่ของสารอินทรีย์ซึ่งออกฟอสเฟตและเกลืออื่น ๆ นอกจากนี้ในดินเนื้อปูนที่มีค่าพีเอชสูง, การก่อตัวของสารประกอบเชิงซ้อนอินทรีย์โลหะที่ละลายน้ำได้สามารถยับยั้ง (Jahiruddin et al., 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลยุทธ์การฟื้นฟูสมัยเมจิถูกพัฒนาสำหรับโลหะหนักในดินปนเปื้อน ( เกลือ et al . , 1998 ) เทคโนโลยีเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการใช้พืช กับการปฏิบัติ agronomical สำหรับถมที่ดิน การรวมกันของพืชดัดแปลงสภาพ edaphoclimatic กว้างพร้อมกับดินเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติของดินมีการใช้ถมที่ดินมลพิษดินอินทรีย์ที่ได้รับความสนใจเป็นพิเศษ ในเรื่องของความคงทนของโลหะหนักในดิน เนื่องจากแนวโน้มของโลหะทรานซิชันในรูปแบบซับซ้อนมั่นคงกับลิแกนด์อินทรีย์ ( Chen , 1996 ) แก้ไขดินอินทรีย์ต่าง ๆได้ถูกใช้สำหรับการบำบัดทางชีวภาพของดินที่ปนเปื้อนโลหะหนัก ได้แก่ วัสดุทั่วไปที่ใช้ในการเกษตร เช่น กากตะกอนน้ำทิ้งและสัตว์ ส่วนพีท ( เคลเมนเต้ et al . , 2003 , ปู et al . , 1998 , Luo และคริสตี้ , 1998 , เขาใหญ่ และ ซิงห์ , 1998 , วอล์คเกอร์ et al . , 2003 วอล์กเกอร์ et al . , 2004 และท่าน et al . , 1999 ) วัสดุเหล่านี้ไม่เพียง แต่การปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน และเพิ่มผลผลิตพืช แต่การใช้โลหะหนัก ของเสียอินทรีย์สด เช่น ปุ๋ยคอกสัตว์ ,ที่อุดมไปด้วยสารอินทรีย์ที่ละลายน้ำได้ ซึ่งสามารถเพิ่มการละลายของโลหะหลังจากเพิ่มของวัสดุเหล่านี้ในดินที่ผ่านการใช้ประโยชน์ละลายโลหะเชิงซ้อน ( ALM ปี s et al . , 1999 ) เมื่อใช้วัสดุอินทรีย์เช่นการแก้ไขดินผลของอินทรีย์วัตถุต่อโลหะหนักและไม่สามารถแยกออกจากหลักประกันอื่น ๆผลกระทบต่อคุณสมบัติของดิน เช่น pH , ค่าศักย์ไฟฟ้ารีดอกซ์ความจุแลกเปลี่ยนแคตไอออน ละลายเกลือ ฯลฯ ( วอล์คเกอร์ et al . , 2003 ) วอล์คเกอร์ et al . ( 2546 ) พบว่า มูลวัวโลหะ และลดลงเนื่องจากการก่อตัวของเกลือละลายใน mineralisation ของสารอินทรีย์ซึ่งรุ่นฟอสเฟตและแร่อื่น ๆ นอกจากนี้ ในดินเนื้อปูนที่มีค่า pH สูง ค่านิยม การก่อตัวของสารประกอบเชิงซ้อนโลหะละลาย Organo สามารถยับยั้ง ( jahiruddin et al . , 1985 )