Work hours, workload, sleep and fat

Work hours, workload, sleep and fatigue in Australian Rail Industry employees
Research suggests that less than 5 h sleep in the 24 h prior to work and/or more than 16 h of wakefulness can significantly increase the likelihood of fatigue-related impairment and error at work. Studies have also shown exponential safety declines with time on shift, with roughly double the likelihood of accident or injury after 10 h relative to the first 8 h. While it is acknowledged that reduced sleep, increased wakefulness and longer work hours produce work-related fatigue, few studies have examined the impact of workload on this relationship. Studies in the rail industry have focused on drivers. This study investigated fatigue in a large sample of Australian Rail Industry Employees. Participants were from four companies (n 90: 85m, 5f; mean age 40.2 _ 8.6 y). Data was analysed for a total of 713 shifts. Subjects wore wrist actigraphs and completed sleep and work diaries for 14-days. They also completed the SamnePerelli Fatigue Scale at the beginning and end of shifts, and the NASA-TLX workload scale at least twice during each shift. Average (_SD) sleep length (7.2 _ 2.6 h), prior wake at shift end (12.0 _ 4.7 h),
shift duration (8.0 _ 1.3) and fatigue (4.1 _ 1.3, “a little tired, less than fresh”) were within limits generally considered acceptable from a fatigue perspective. However, participants received 5 h or lesssleep in the prior 24 h on 13%, were awake for at least 16 h at the end of 16% and worked at least 10 h on 7% of shifts. Subjects reported that they felt “extremely tired, very difficult to concentrate,” or “completely exhausted, unable to function effectively” on 13% of shifts. Sleep length (OR 0.88, p < 0.01), shift duration (OR 1.18, p < 0.05), night shift (REF morning shift, OR 2.12, p < 0.05) and workload ratings (OR ผ 1.2, p < 0.05) were significant predictors of ratings of extreme tiredness/ exhaustion (yes/no). While on average, sleep loss, extended wakefulness, longer work hours and workrelated fatigue do not appear problematic in this sample, there is still a notable percentage of shifts that are likely to be associated with high levels of work-related fatigue. Given the size of the Australian Rail Industry, with thousands of shifts occurring each day, this is potentially of operational concern. Further, results indicate that, in addition to sleep length, wakefulness and work hours, workload significantly influences fatigue. This has possible implications for bio-mathematical predictions of fatigue and for fatigue management more generally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั่วโมงทำงาน ปริมาณงาน นอนหลับ และความเมื่อยล้าในพนักงานอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลียงานวิจัยแนะนำว่า 5 h น้อยกว่านอนในทำงาน 24 ชมก่อน หรือมากกว่า 16 h ของ wakefulness สามารถเพิ่มโอกาสของการด้อยค่าที่เกี่ยวข้องกับความเมื่อยล้าและข้อผิดพลาดในการทำงาน การศึกษาได้แสดงเนนปลอดภัยลดอัตราเวลาในกะ มีโอกาสประมาณคู่อุบัติเหตุหรือบาดเจ็บหลังจาก h 10 เทียบกับ h 8 แรก ในขณะที่ยอมรับว่า นอนหลับลดลง เพิ่ม wakefulness และชั่วโมงทำงานยาวผลิตเกี่ยวกับงานล้า น้อยศึกษาได้ตรวจสอบผลกระทบของปริมาณงานในความสัมพันธ์นี้ ศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้เน้นโปรแกรมควบคุม การศึกษานี้ตรวจสอบล้าในพนักงานอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลียตัวอย่างขนาดใหญ่ มีผู้เข้าร่วมจาก 4 บริษัท (n 90: 85m, 5f; y _ 8.6 อายุเฉลี่ย 40.2) ข้อมูลถูก analysed สำหรับกะ 713 เรื่องสวมข้อมือ actigraphs และไดอารีส์นอนหลับและการทำงาน 14 วันเสร็จสมบูรณ์ พวกเขายังสมบูรณ์ขนาดล้า SamnePerelli ที่เริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของกะ และขนาดปริมาณ NASA TLX น้อยสองครั้งในแต่ละกะ ค่าเฉลี่ย (_SD) นอนหลับยาว (7.2 _ 2.6 h), ก่อนปลุกกะท้าย (12.0 _ 4.7 h),กะระยะเวลา (8.0 _ 1.3) และล้า (4.1 _ 1.3 "น้อยเหนื่อย น้อยกว่าสด") ได้ภายในวงเงินที่โดยทั่วไปถือว่ายอมรับได้จากมุมมองความอ่อนเพลีย อย่างไรก็ตาม ร่วมรับ 5 h หรือ lesssleep 24 ชมก่อนใน 13% ได้ตื่นตัวใน h 16 น้อยที่สุดของ 16% และทำงานน้อย h 10 บน 7% กะ เรื่องรายงานว่า พวกเขารู้สึกว่า "เหนื่อยมาก ยากสมาธิ หรือ"รับเหนื่อย ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ"ใน 13% กะ นอนยาว (หรือ 0.88, < p 0.01), กะระยะเวลา (หรือ 1.18, < p 0.05), กะกลางคืน (อ้างอิงกะเช้า หรือ 2.12, < p 0.05) และการจัดอันดับของปริมาณ (หรือผ 1.2, < p 0.05) ถูก predictors สำคัญของการจัดอันดับของเทวัญดาราสปามาก / เกษียณ (ใช่/ไม่ใช่) โดยเฉลี่ย นอนขาดทุน ขยาย wakefulness ชั่วโมงทำงานยาว และล้า workrelated ไม่มีปัญหาในตัวอย่างนี้ ยังมีเปอร์เซ็นต์โดดกะที่มีแนวโน้มที่จะสัมพันธ์กับระดับสูงของความอ่อนเพลียที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน กำหนดขนาดของอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลีย พันกะที่เกิดแต่ละวัน นี้เป็นอาจกังวลในการดำเนินงาน เพิ่มเติม ผลบ่งชี้ว่า นอนยาว wakefulness และชั่วโมงทำงาน ปริมาณงานมากมีผลต่อความอ่อนเพลีย โดยทั่วไปมากขึ้นนี้ได้ได้ผล การคาดคะเนทางคณิตศาสตร์ทางชีวภาพของความอ่อนเพลีย และล้าจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชั่วโมงการทำงานภาระงานการนอนหลับและความเหนื่อยล้าในพนักงานอุตสาหกรรมออสเตรเลียราววิจัยชี้ให้เห็นว่าน้อยกว่า 5 ชั่วโมงการนอนหลับใน 24 ชั่วโมงก่อนที่จะทำงานและ / หรือมากกว่า 16 ชั่วโมงของการตื่นตัวอย่างมีนัยสำคัญสามารถเพิ่มโอกาสในการด้อยค่าความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับข้อผิดพลาดที่ งาน.
การศึกษายังแสดงให้เห็นการลดลงของความปลอดภัยชี้แจงกับเวลาในการกะประมาณคู่กับความน่าจะเป็นของการเกิดอุบัติเหตุหรือการบาดเจ็บหลังจาก 10 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับครั้งแรก 8 ชั่วโมง ในขณะที่มันได้รับการยอมรับว่าการนอนหลับลดความตื่นตัวที่เพิ่มขึ้นและอีกต่อไปชั่วโมงการทำงานผลิตความเมื่อยล้าในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาน้อยมีการตรวจสอบผลกระทบของปริมาณงานที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้ การศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้มุ่งเน้นการขับรถ การศึกษานี้เป็นการศึกษาความเมื่อยล้าในตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ของออสเตรเลียราวพนักงานอุตสาหกรรม ผู้เข้าร่วมมาจากสี่ บริษัท (n 90: 85m, 5; อายุเฉลี่ย 40.2 _ 8.6 y) วิเคราะห์ข้อมูลรวมเป็น 713 กะ วิชาสวม actigraphs ข้อมือและเสร็จสิ้นการนอนหลับและสมุดบันทึกการทำงานเป็นเวลา 14 วัน พวกเขายังเสร็จสิ้นการชั่ง SamnePerelli ความเมื่อยล้าที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการเปลี่ยนแปลงและปริมาณงานขนาดนาซา TLX อย่างน้อยสองครั้งในช่วงแต่ละกะ เฉลี่ย (_SD) ระยะเวลาในการนอนหลับ (7.2 _ 2.6 ชั่วโมง) ตื่นก่อนที่ปลายกะ (12.0 _ 4.7 ชั่วโมง)
เปลี่ยนระยะเวลา (8.0 _ 1.3) และความเหนื่อยล้า (4.1 _ 1.3 "เล็ก ๆ น้อย ๆ เหนื่อยน้อยกว่าสด") เป็น ภายในวงเงินที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปถือว่าจากมุมมองของความเมื่อยล้า อย่างไรก็ตามผู้เข้าร่วมได้รับ 5 ชั่วโมงหรือ lesssleep ใน 24 ชั่วโมงก่อนวันที่ 13% ก็ตื่นเป็นเวลาอย่างน้อย 16 ชั่วโมงในตอนท้ายของ 16% และทำงานอย่างน้อย 10 ชั่วโมงในวันที่ 7% ของการเปลี่ยนแปลง วิชาที่มีรายงานว่าพวกเขารู้สึกว่า "เหนื่อยมากยากมากที่จะมีสมาธิ" หรือ "หมดอย่างสมบูรณ์ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในการ" เมื่อวันที่ 13% ของการเปลี่ยนแปลง ระยะเวลาในการนอนหลับ (OR 0.88, p <0.01) ระยะเวลาการเปลี่ยนแปลง (OR 1.18, p <0.05), กะกลางคืน (กะเช้า REF หรือ 2.12, p <0.05) และการให้คะแนนภาระงาน (หรือผ 1.2, p <0.05) อย่างมีนัยสำคัญ พยากรณ์ของการจัดอันดับของความเมื่อยล้าที่รุนแรง / ความอ่อนเพลีย (ใช่ / ไม่ใช่) ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของการสูญเสียการนอนหลับตื่นตัวขยายอีกต่อชั่วโมงการทำงานและความเหนื่อยล้า workrelated ไม่ปรากฏปัญหาในตัวอย่างนี้ยังคงมีอัตราร้อยละของการเปลี่ยนแปลงที่น่าสังเกตว่ามีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับระดับสูงของความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับงาน ด้วยขนาดของออสเตรเลียราวอุตสาหกรรมที่มีมากมายของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในแต่ละวันนี้เป็นที่อาจเกิดขึ้นจากความกังวลในการดำเนินงาน นอกจากนี้ผลการศึกษาพบว่านอกเหนือจากการนอนหลับมีความยาวความตื่นตัวและชั่วโมงการทำงานภาระงานที่มีอิทธิพลต่อความเหนื่อยล้าอย่างมีนัยสำคัญ นี้มีผลกระทบที่เป็นไปได้สำหรับการคาดการณ์ทางชีวภาพทางคณิตศาสตร์ของความเหนื่อยล้าและความเมื่อยล้าในการบริหารจัดการมากขึ้นโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชั่วโมง , งานงาน , นอนและความเหนื่อยล้าในออสเตรเลียอุตสาหกรรมรถไฟพนักงาน
การวิจัยชี้ให้เห็นว่าน้อยกว่า 5 ชั่วโมงนอนใน 24 ชั่วโมงก่อนที่จะทำงานและ / หรือมากกว่า 16 ชั่วโมงของการตื่นตัวอย่างมากสามารถเพิ่มโอกาสของความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องบกพร่องและข้อผิดพลาดในการทำงาน การศึกษาได้แสดงให้ลดลงความปลอดภัยชี้แจงกับเวลาเปลี่ยนเกียร์กับประมาณคู่โอกาสของอุบัติเหตุ หรือบาดเจ็บ หลังจาก 10 ชั่วโมง เทียบกับก่อน 8 ชั่วโมง ในขณะที่มันเป็นที่ยอมรับว่าลดลงนอนหลับ เพิ่มความตื่นตัวและอีกต่อไปเวลาทำงานผลิตเกี่ยวกับงานความเมื่อยล้า , การศึกษาน้อยมีการตรวจสอบผลกระทบของภาระงานในความสัมพันธ์นี้ การศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้มุ่งเน้นไดรเวอร์งานวิจัยนี้ศึกษาความเหนื่อยล้าของตัวอย่างขนาดใหญ่ของพนักงานในอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลีย ผู้เข้าร่วมจาก 4 บริษัท ( 90 : 85M 5 เอฟ ; , อายุเฉลี่ย 40.2 _ 8.6 Y ) วิเคราะห์ข้อมูลสำหรับทั้งหมดของพวกกะ คนใส่ข้อมือและ actigraphs เสร็จนอนและไดอารี่สำหรับ 14 วัน พวกเขายังเสร็จ samneperelli ความเมื่อยล้าขนาดที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของกะและ nasa-tlx ภาระงานขนาดอย่างน้อยสองครั้งในแต่ละกะ เฉลี่ย ( _sd ) นอนยาว 7.2 ( _ 2.6 ชั่วโมง ) ก่อนปลุกที่กะจบ ( 12.0 _ 4.7 H )
เวลาเปลี่ยน ( 8.0 _ 1.3 ) และความเมื่อยล้า ( 4.1 _ 1.3 " เหนื่อยนิดหน่อย น้อยกว่าสด " ) ภายในขอบเขตที่พิจารณาโดยทั่วไปยอมรับได้จากความเมื่อยล้ามุมมอง อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ได้รับ 5 H หรือ lesssleep ในก่อน 24 ชั่วโมงวันที่ 13 %ตื่นแล้วอย่างน้อย 16 ชั่วโมง ในตอนท้ายของ 16% และทำงานอย่างน้อย 10 H 7 % ของกะ คนรายงานว่าพวกเขารู้สึกว่า " เหนื่อยมาก มากยากที่จะมีสมาธิ " หรือ " จนหมดแรง ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ " วันที่ 13 % ของกะ นอนยาว ( หรือ 0.88 , p < 0.05 ) ระยะเวลาที่เปลี่ยน ( หรือ 1.18 , p < 0.05 ) , กะกลางคืน ( Ref เช้ากะหรือ 2.12 , p < 001 ) และคะแนนภาระงาน ( หรือผ 1.2 , p < 0.05 ) ปัจจัยสําคัญของการจัดอันดับของ extreme tiredness / อ่อนเพลีย ( ใช่ / ไม่ใช่ ) ในขณะที่โดยเฉลี่ยสูญเสียนอนเพิ่มความตื่นตัว ยาวทำงานชั่วโมงเดียวความอ่อนเพลียไม่ปรากฏปัญหา ในตัวอย่างนี้ ยังคงมีเปอร์เซ็นต์ของกะเด่นที่มักจะเกี่ยวข้องกับระดับสูงของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับความเหนื่อยล้าระบุขนาดของอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลีย กับ พัน กะ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน ซึ่งอาจกังวล ) เพิ่มเติม พบว่า นอกจากจะนอนยาว ความตื่นตัวและชั่วโมงทำงาน ภาระงานอย่างมากของความเหนื่อยล้า นี้เป็นไปได้สำหรับไบโอ ทางคณิตศาสตร์ทำนายของความเมื่อยล้าและการจัดการความล้า

มากขึ้นโดยทั่วไป