Michael just shrugs and sips at his

Michael just shrugs and sips at his drink, and James feels guilty. Whatever Michael wants from him, he can’t keep giving in and then backing off. He hasn’t even let Michael’s feelings on the situation cross his mind. “Just thought we should… you know? Talk about it. Before I go home.”

“You’re going home?” The Irishman almost sounds upset. James frowns, nodding a little.

“At some point soon, just for a couple of days. I can’t leave Anne alone with Brendan forever,” he laughs slightly, but the sound is uneasy. The tension in the air is thick enough to cut with a knife.

Michael considers this for a moment and nods, stirring his drink with his straw. “Can we talk somewhere private?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Michael เพียงเทปซีด และ sips ที่เขาดื่ม และ James รู้สึกผิด เพียง Michael ต้องจากเขา เขาไม่เก็บไว้ให้ใน และสำรองแล้ว ปิด เขายังไม่ปล่อยให้ความรู้สึกของ Michael สถานการณ์ข้ามจิตใจของเขา "คิดว่า เราควร...คุณรู้หรือไม่ พูดคุยเกี่ยวกับมัน ก่อนที่จะไปบ้าน"

"คุณกำลังบ้าน" Irishman ที่เสียงเกือบจะอารมณ์เสีย James frowns, nodding เหมือนกัน

"ในบางจุดเร็ว ๆ นี้ เพียงแค่สำหรับสองสามวัน ฉันไม่สามารถปล่อยแอนน์เดียวกับเบรนตลอด เขาหัวเราะทีเล็กน้อย แต่เสียงจะไม่สบายใจ ความตึงเครียดในอากาศมีความหนาพอที่ตัด ด้วยมีด

Michael พิจารณานี้สำหรับครู่และ nods กวนเครื่องดื่มของเขากับฟางของเขา "สามารถเราพูดคุยส่วนตัวอยู่หรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไมเคิลเพียงแค่ยักไหล่และจิบเครื่องดื่มที่เขาและเจมส์รู้สึกผิด สิ่งที่ไมเคิลต้องการจากเขาเขาไม่สามารถรักษาให้ในแล้วสำรองออก เขาไม่ได้ให้ความรู้สึกแม้ไมเคิลกับสถานการณ์ที่ข้ามใจของเขา "แค่คิดว่าเราควรจะ ... คุณรู้หรือไม่ว่า พูดคุยเกี่ยวกับมัน ก่อนที่ผมจะกลับบ้าน. " "คุณกำลังจะกลับบ้าน" ชาวไอริชเกือบเสียงไม่พอใจ เจมส์บึ้งกลับพยักหน้าเล็กน้อย"ในบางจุดเร็ว ๆ นี้เพียงแค่สองสามวัน ฉันไม่สามารถปล่อยให้อยู่ตามลำพังกับแอนน์เบรนแดนตลอดไป "เขาหัวเราะเล็กน้อย แต่เสียงจะไม่สบายใจ ความตึงเครียดในอากาศที่มีความหนาพอที่จะตัดด้วยมีดไมเคิลคิดว่านี้สักครู่และพยักหน้ากวนเครื่องดื่มของเขาด้วยฟางของเขา "เราสามารถพูดคุยส่วนตัวบาง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไมเคิล shrugs และจิบเครื่องดื่มที่ตน และ เจมส์ รู้สึกผิด สิ่งที่ไมเคิลต้องการจากเขา เขาจะไม่เก็บให้ แล้วถอยออกไป เขายังไม่ได้ให้ ไมเคิล ความรู้สึกเกี่ยวกับสถานการณ์ข้ามใจของเขา " แค่คิดว่าเราควรจะ . . . . . . . คุณรู้มั้ย ? พูดคุยเกี่ยวกับมัน ก่อนที่ฉันจะกลับบ้าน "

" คุณกำลังจะกลับบ้านเหรอ ? " ไอริชที่ฟังดูเศร้า เจมส์ขมวดคิ้ว nodding นิดหน่อย

" ในบางจุดแล้ว แค่สองสามวัน ฉันไม่สามารถปล่อยให้แอนคนเดียวกับ แบรนแดน ตลอดไป " เขาหัวเราะเล็กน้อย แต่เสียงไม่ดีเลย ความตึงเครียดในอากาศหนาพอที่จะตัดด้วยมีด

ไมเคิลนี้จะพิจารณาอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า คนดื่มของเขากับฟางของเขา " เราคุยกันส่วนตัว "