Acute-stage eczematous reactionAcut

Acute-stage eczematous reaction

Acute contact dermatitis is characterized by a largely uniform metachronous sequence of pathological symptoms over the entire lesion.

Mild form: erythema at the site of exposure to the toxin, contact traces, and itching are possible.
Severe form: ranging from vesicular papules (histologically: spongiotic blisters) to blisters, usually causing strong itching. A feeling of tightness of the skin and even pain may occur. Blister rupture is followed by weeping, scab formation, and later by scaliness, generally culminating in restitutio ad integrum. Spreading reactions are possible in the case of an allergic trigger.
Acute irritant contact dermatitis is characterized by: rapid onset (within hours) following generally easy-to-identify exposure, rapid clinical course, and usually also rapid resolution; its monomorphic and often highly intensive clinical symptoms (including possible skin necrosis); subjective symptoms perceived more as burning pain than itching; and clearly demarcated borders around the area of contact and the absence of spreading.

Chronic dermatitis

Chronicity occurs when the skin continues to be exposed to the toxin, thereby preventing spontaneous healing of the dermatitis, or when the dermatitis persists even in the absence of the toxin.

From a morphological perspective, there are eczematous plaques with focal emphasis in more exudative or scalier areas. The initially relatively sharp demarcation becomes increasingly indistinct. The skin has a thickened appearance due to the infiltration of inflammatory cells and skin folds become accentuated (lichenification). The clinical picture is increasingly dominated by hyperkeratoses, rhagades, and lichenification.

The onset of chronic degenerative contact dermatitis is first seen after exposure lasting in some cases for up to years. The initial symptom is generally uncomfortable dryness of the skin, followed by erythema and flaking. Thereafter, it is characterized by a dry, hyperkeratotic-scaly, fissured/rhagade-like lesion of a less exudative nature. It follows a slow clinical course and heals only in a delayed manner, is largely — but not exclusively — restricted to the area of contact, and does not show a tendency to spread.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิกิริยา eczematous ระยะเฉียบพลันผิวหนังอักเสบติดต่อเฉียบพลันเป็นลักษณะตามลำดับ metachronous เป็นรูปแบบส่วนใหญ่ของอาการทางพยาธิวิทยามากกว่ารอยโรคทั้งหมดแบบฟอร์มอ่อน: erythema ที่เว็บไซต์ของการสัมผัสกับสารพิษ ติดต่อร่องรอย และคันเป็นไปได้แบบฟอร์มรุนแรง: ตั้งแต่ vesicular papules (histologically: แผล spongiotic) กับแผล มักจะก่อให้เกิดอาการคันแข็งแกร่ง ความรู้สึกที่แน่นของผิวและความเจ็บปวดแม้อาจเกิดขึ้น ตามตุ่มแตกออก โดยการ ร้องไห้ scab ก่อ และในภายหลัง scaliness โดยทั่วไปจบใน restitutio โฆษณา integrum ประมาณปฏิกิริยาเป็นไปได้ในกรณีของทริกเกอร์การแพ้ติดต่ออักเสบ irritant เฉียบพลันเป็นลักษณะ: เริ่มอย่างรวดเร็ว (ภายในชั่วโมง) ดังต่อไปนี้โดยทั่วไปง่ายการระบุความเสี่ยง หลักสูตรคลินิกอย่างรวดเร็ว และมักจะแก้ ปัญหาอย่างรวดเร็ว เป็น monomorphic และเร่งรัดมักสูงอาการทางคลินิก (รวมถึงการตายเฉพาะส่วนผิวได้); อาการตามอัตวิสัยที่มองเห็นมากขึ้นเป็นการเขียนปวดกว่าคัน และเส้นขอบที่ชัดเจนแบ่งพื้นที่ของผู้ติดต่อและการขาดงานของผิวหนังอักเสบเรื้อรังChronicity เกิดขึ้น เมื่อผิวยังคงถูกพิษ เพื่อป้องกันอยู่รักษาผิวหนังอักเสบ หรือ เมื่อการอักเสบยังคงอยู่ในการขาดงานมีสารพิษจากมุมมองของ มี plaques eczematous โดยเน้นโฟกัสในพื้นที่ exudative หรือ scalier เพิ่มเติม โมเดลแรกค่อนข้างคมชัดจะขึ้น indistinct ผิวมีลักษณะ thickened เนื่องจากแทรกซึมของเซลล์อักเสบ และผิวพับกลายเป็น เน้นการตกแต่ง (lichenification) ภาพทางคลินิกมากที่ถูกครอบงำ โดย hyperkeratoses, rhagades, lichenificationเริ่มมีอาการของโรคเสื่อมติดต่ออักเสบครั้งแรกเห็นหลังจากเปิดรับแสงที่ยาวนานในบางกรณีสำหรับถึงปี อาการเริ่มต้นคือ โดยทั่วไปอึดอัดความแห้งกร้านของผิว ตาม erythema และผลัดจาก หลังจากนั้น มันเป็นลักษณะ โดยแผลที่แห้ง ปาก แหลม hyperkeratotic, fissured/rhagade-เหมือนของธรรมชาติน้อย exudative มันตามหลักสูตรคลินิกช้า และรักษาในลักษณะล่าช้า เป็นส่วนใหญ่ — แต่ไม่เฉพาะตัวจำกัดพื้นที่ของผู้ติดต่อ และแสดงแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนเฉียบพลัน eczematous ปฏิกิริยาอักเสบของผิวหนังแบบเฉียบพลันเป็นลักษณะลำดับmetachronous เครื่องแบบส่วนใหญ่ของอาการทางพยาธิวิทยาในช่วงแผลทั้งหมด. รูปแบบ Mild: ผื่นแดงบริเวณที่สัมผัสกับสารพิษร่องรอยการติดต่อและมีอาการคันที่เป็นไปได้. รูปแบบที่รุนแรง: ตั้งแต่ มีเลือดคั่งตุ่ม (การตรวจชิ้นเนื้อ: แผล spongiotic) เพื่อแผลมักจะก่อให้เกิดอาการคันที่แข็งแกร่ง ความรู้สึกของความหนาแน่นของผิวและแม้กระทั่งความเจ็บปวดอาจเกิดขึ้น แตกตุ่มตามด้วยการร้องไห้การก่อตกสะเก็ดและต่อมาโดยตาชั่งทั่วไปสูงสุดใน integrum โฆษณา Restitutio ปฏิกิริยาที่มีการแพร่กระจายไปได้ในกรณีของทริกเกอร์แพ้. เฉียบพลันติดต่อโรคผิวหนังระคายเคืองเป็นลักษณะ: การโจมตีอย่างรวดเร็ว (ภายในไม่กี่ชั่วโมง) ดังต่อไปนี้โดยทั่วไปการสัมผัสง่ายต่อการระบุแน่นอนทางคลินิกอย่างรวดเร็วและมักจะยังมีความละเอียดอย่างรวดเร็ว; อาการทางคลินิก monomorphic และมักจะเข้มข้นสูง (รวมถึงการตายของเนื้อเยื่อผิวที่เป็นไปได้); อาการอัตนัยที่รับรู้มากขึ้นเช่นอาการปวดแสบปวดร้อนกว่าคัน; และเขตแดนอย่างชัดเจนชายแดนบริเวณรอบ ๆ ของการติดต่อและการขาดของการแพร่กระจาย. the โรคผิวหนังเรื้อรังchronicity เกิดขึ้นเมื่อผิวยังคงได้รับการสัมผัสกับสารพิษดังนั้นการป้องกันการรักษาธรรมชาติของโรคผิวหนังหรือเมื่อโรคผิวหนังยังคงมีอยู่แม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีสารพิษที่ . จากมุมมองทางสัณฐานวิทยามีโล่ eczematous โดยเน้นโฟกัสใน exudative เพิ่มเติมหรือพื้นที่ scalier แบ่งขั้นต้นค่อนข้างคมชัดมากขึ้นจะกลายเป็น ผิวมีลักษณะหนาเนื่องจากการแทรกซึมของเซลล์อักเสบและผิวพับกลายเป็นเสริม (lichenification) ภาพทางคลินิกที่ถูกครอบงำมากขึ้นโดย hyperkeratoses, rhagades และ lichenification. เริ่มมีอาการของโรคผิวหนังที่ติดต่อเรื้อรังเป็นครั้งแรกหลังจากได้รับเป็นเวลานานในบางกรณีได้ถึงปี อาการเริ่มต้นโดยทั่วไปความแห้งกร้านของผิวอึดอัดตาม erythema และผลัด หลังจากนั้นก็เป็นลักษณะที่แห้ง hyperkeratotic-เกล็ด fissured / แผล rhagade เหมือนของธรรมชาติ exudative น้อย มันเป็นไปตามหลักสูตรที่ทางคลินิกช้าและเยียวยาเฉพาะในลักษณะที่ล่าช้าเป็นส่วนใหญ่ - แต่ไม่เฉพาะ - จำกัด พื้นที่ของการติดต่อและไม่แสดงแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะผื่นปฏิกิริยาเฉียบพลันระยะ

เฉียบพลันผิวหนังอักเสบเป็นลักษณะส่วนใหญ่ชุด metachronous ลำดับพยาธิวิทยาอาการกว่าทั้งแผล

อ่อนรูปแบบ : erythema ที่เว็บไซต์ของการสัมผัสกับสารพิษ ร่องรอยการติดต่อ และอาการคันที่เป็นไปได้ .
แบบฟอร์มรุนแรง : ตั้งแต่ี่ซึ่งเป็นตุ่มพองผด ( ภาพ : spongiotic ส่าส่า ) มักจะก่อให้เกิดอาการคันที่แข็งแกร่งความรู้สึกของความหนาแน่นของผิว และความเจ็บปวดที่อาจจะเกิดขึ้น ตุ่มแตกตามด้วยการร้องไห้ การเกิดสะเก็ดแผลและต่อมาโดยการตกสะเก็ด โดยทั่วไป restitutio culminating ในโฆษณา integrum . กระจายปฏิกิริยาที่เป็นไปได้ในกรณีที่เรียกแพ้ ระคายเคืองผิวหนังอักเสบติดต่อ
แหลมเป็น characterized โดย : การโจมตีอย่างรวดเร็ว ( ภายในเวลา ) ต่อไปนี้โดยทั่วไปง่ายต่อการระบุการเปิดรับแสงหลักสูตรคลินิกอย่างรวดเร็ว และมักจะยังรวดเร็วความละเอียดสูงมักจะมี monomorphic เข้มข้นและอาการทางคลินิก ( รวมถึงความเป็นไปได้ของผิว ) ; อาการที่รับรู้มากขึ้นกว่าคัน ปวดแสบปวดร้อน และชัดเจน demarcated เส้นขอบรอบพื้นที่ของการติดต่อและการขาดกระจาย ผิวหนังอักเสบเรื้อรัง



โสดเกิดขึ้นเมื่อผิวยังคงเป็น สัมผัสกับสารพิษดังนั้นการป้องกันการรักษาโดยธรรมชาติของผิวหนังอักเสบ หรือเมื่อผื่นยังคงอยู่แม้ในกรณีที่ไม่มีสารพิษ .

จากมุมมองของลักษณะทางสัณฐานวิทยาลักษณะผื่นมีโล่กับโฟกัสเน้นในพื้นที่มากขึ้น exudative หรือ scalier . การเริ่มต้นที่ค่อนข้างคม กลายเป็นคลุมเครือมากขึ้นผิวมีลักษณะข้นเนื่องจากการแทรกซึมของเซลล์การอักเสบและพับผิวกลายเป็นเน้น ( lichenification ) ภาพทางคลินิกมากขึ้น hyperkeratoses rhagades ครอบงำ , และ lichenification

เริ่มเสื่อม ผิวหนังอักเสบเรื้อรังเป็นครั้งแรกหลังจากการเปิดรับแสงนานในบางกรณีถึงปีอาการเริ่มแรกมักแห้งสบายของผิว ตามด้วยแดงและผลัด หลังจากนั้นก็เป็นลักษณะแห้ง hyperkeratotic scaly fissured / rhagade เหมือนแผลของธรรมชาติ exudative น้อยลง การวิจัยทางคลินิกและรักษาช้าเพียงในลักษณะที่ล่าช้า , เป็นส่วนใหญ่แต่ไม่เฉพาะ - จำกัดพื้นที่ของการติดต่อและไม่แสดงแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย