It is helpful to look at the differ

It is helpful to look at the differences between the two types of control looked at so far (P and PI). The proportional control was not oscillatory, but did not bring the response back to the set-point. The PI control was oscillatory, but did bring the level in the tank back to the set-point. Which type of control is better? The answer will depend on the process that we are controlling: normally it is best if the response of the process is returned to the set-point. However in the case of liquid levels in ta there is no reason to insist that the level return to the set-point, as long as the liquid level does not reach the top or bottom of the tank. In fact tight process control of liquid level can be bad control, as we can see if we look at the manipulated variable (the flow out of the t in Example 5.2(the response of the PI process to a load disturbance). This variable is plotted in Figure 5.9

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะเป็นประโยชน์เพื่อดูความแตกต่างระหว่างสองชนิดของการควบคุมที่มองการไกล (P และ PI) การควบคุมสัดส่วนไม่ได้ oscillatory แต่ไม่ได้นำการตอบสนองกลับไปยังชุดจุด ตัวควบคุม PI oscillatory แต่ไม่นำระดับในถังกลับไปจุดตั้ง ชนิดใดดีกว่า คำตอบจะขึ้นกับการที่เรามีการควบคุม: ปกติจะเป็นที่ดีที่สุดถ้าการตอบสนองของกระบวนการถูกส่งกลับไปยังชุดจุด อย่างไรก็ตาม ในกรณีของระดับของเหลวใน ตา มีเหตุผลเพื่อยืนยันว่า ระดับกลับไปจุดตั้ง ตราบเท่าที่ระดับของเหลวไม่ถึงด้านบนหรือด้านล่างของถัง ในความเป็นจริงกระบวนการแน่นควบคุมระดับของเหลวสามารถควบคุมไม่ดี เราสามารถเห็นได้ถ้าเรามองไปที่ตัวแปรถูกจับ (การไหลจาก t ในตัวอย่างที่ 5.2 (การตอบสนองของกระบวนปี่โหลดไฟฟ้า) ตัวแปรนี้ถูกพล็อตในรูปที่ 5.9

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะมีประโยชน์ที่จะดูที่ความแตกต่างระหว่างทั้งสองประเภทของการควบคุมการมองที่เพื่อให้ห่างไกล (P และ PI) เดอะ การควบคุมสัดส่วนไม่ได้แกว่ง แต่ไม่ได้นำการตอบสนองกลับไปตั้งจุด การควบคุม PI เป็นแกว่ง แต่ไม่นำระดับในถังกลับไปตั้งจุด ซึ่งประเภทของการควบคุมที่ดีกว่า คำตอบจะขึ้นอยู่กับกระบวนการที่เราจะควบคุม: ปกติมันจะดีที่สุดถ้าการตอบสนองของกระบวนการที่ถูกส่งกลับไปตั้งจุด อย่างไรก็ตามในกรณีของระดับของเหลวใน TA มีเหตุผลที่จะยืนยันว่าผลตอบแทนที่ระดับเพื่อการตั้งจุดตราบใดที่ระดับของเหลวไม่ถึงด้านบนหรือด้านล่างของถังไม่มี ในความเป็นจริงการควบคุมกระบวนการตึงตัวของระดับของเหลวสามารถควบคุมไม่ดีเท่าที่เราสามารถดูได้ว่าเรามองไปที่ตัวแปรปรับ (ไหลออกจาก T ในตัวอย่าง 5.2 (การตอบสนองของกระบวนการ PI เพื่อรบกวนโหลด). ตัวแปรนี้คือ พล็อตในรูปที่ 5.9

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นประโยชน์เพื่อดูความแตกต่างระหว่างสองประเภทของการควบคุมมองไกล ( P PI ) การควบคุมแบบไม่ลังเล แต่ไม่นำการตอบสนองกลับไปตั้งจุด ควบคุมปี่ก็ลังเล แต่ก็เอาระดับในถังไปตั้งจุด ประเภทของการควบคุมซึ่งดีกว่า คำตอบจะขึ้นอยู่กับกระบวนการที่เรามีการควบคุม : โดยปกติจะเป็นดีที่สุด ถ้าการตอบสนองของกระบวนการจะถูกส่งกลับไปยังชุดจุด อย่างไรก็ตามในกรณีของระดับของเหลวใน TA ไม่มีเหตุผลที่จะยืนยันว่าระดับกลับไปตั้งจุด ตราบใดที่ระดับของเหลวไม่เข้าถึงด้านบนหรือด้านล่างของถัง ในความเป็นจริงคับ กระบวนการควบคุมระดับของเหลวสามารถควบคุมไม่ดี เหมือนที่เราเห็น ถ้าเราดูที่ตัวแปรต้น ( การไหลออกของ T ในตัวอย่าง 5.2 ( การตอบสนองของกระบวนการไพโหลดรบกวน ) ตัวแปรนี้จะวางแผนในรูปที่ 5.9