France (1910–1914)[edit]In 1910, Ch

France (1910–1914)[edit]
In 1910, Chagall relocated to Paris to develop his artistic style. Art historian and curator James Sweeney notes that when Chagall first arrived in Paris, Cubism was the dominant art form, and French art was still dominated by the "materialistic outlook of the 19th century". But Chagall arrived from Russia with "a ripe color gift, a fresh, unashamed response to sentiment, a feeling for simple poetry and a sense of humor", he adds. These notions were alien to Paris at that time, and as a result, his first recognition came not from other painters but from poets such as Blaise Cendrars and Guillaume Apollinaire.[16]:7 Art historian Jean Leymarie observes that Chagall began thinking of art as "emerging from the internal being outward, from the seen object to the psychic outpouring", which was the reverse of the Cubist way of creating.[17]

He therefore developed friendships with Guillaume Apollinaire and other avant-garde luminaries such as Robert Delaunay and Fernand Léger. Baal-Teshuva writes that "Chagall's dream of Paris, the city of light and above all, of freedom, had come true."[10]:33 His first days were a hardship for the 23-year-old Chagall, who was lonely in the big city and unable to speak French. Some days he "felt like fleeing back to Russia, as he daydreamed while he painted, about the riches of Russian folklore, his Hasidic experiences, his family, and especially Bella".


Marc Chagall, 1912, The Fiddler, an inspiration for the musical Fiddler on the Roof
In Paris, he enrolled at Académie de La Palette, an avant-garde school of art where the painters Jean Metzinger, André Dunoyer de Segonzac and Henri Le Fauconnier taught, and also found work at another academy. He would spend his free hours visiting galleries and salons, especially the Louvre; artists he came to admire included Rembrandt, the Le Nain brothers, Chardin, van Gogh, Renoir, Pissarro, Matisse, Gauguin, Courbet, Millet, Manet, Monet, Delacroix, and others. It was in Paris that he learned the technique of gouache, which he used to paint Belarusian scenes. He also visited Montmartre and the Latin Quarter "and was happy just breathing Parisian air.Baal-Teshuva describes this new phase in Chagall's artistic development:

Chagall was exhilarated, intoxicated, as he strolled through the streets and along the banks of the Seine. Everything about the French capital excited him: the shops, the smell of fresh bread in the morning, the markets with their fresh fruit and vegetables, the wide boulevards, the cafés and restaurants, and above all the Eiffel Tower.

Another completely new world that opened up for him was the kaleidoscope of colours and forms in the works of French artists. Chagall enthusiastically reviewed their many different tendencies, having to rethink his position as an artist and decide what creative avenue he wanted to pursue.

During his time in Paris, Chagall was constantly reminded of his home in Vitebsk, as Paris was also home to many painters, writers, poets, composers, dancers, and other émigrés from the Russian Empire. However, "night after night he painted until dawn", only then going to bed for a few hours, and resisted the many temptations of the big city at night. "My homeland exists only in my soul", he once said. He continued painting Jewish motifs and subjects from his memories of Vitebsk, although he included Parisian scenes—- the Eiffel Tower in particular, along with portraits. Many of his works were updated versions of paintings he had made in Russia, transposed into Fauvist or Cubist keys.

Marc Chagall, 1912, Still-life (Nature morte), oil on canvas, private collection
Chagall developed a whole repertoire of quirky motifs: ghostly figures floating in the sky, ... the gigantic fiddler dancing on miniature dollhouses, the livestock and transparent wombs and, within them, tiny offspring sleeping upside down. The majority of his scenes of life in Vitebsk were painted while living in Paris, and "in a sense they were dreams", notes Lewis. Their "undertone of yearning and loss", with a detached and abstract appearance, caused Apollinaire to be "struck by this quality", calling them "surnaturel!" His "animal/human hybrids and airborne phantoms" would later become a formative influence on Surrealism. Chagall, however, did not want his work to be associated with any school or movement and considered his own personal language of symbols to be meaningful to himself. But Sweeney notes that others often still associate his work with "illogical and fantastic painting", especially when he uses "curious representational juxtapositions".

Sweeney writes that "This is Chagall's contribution to contemporary art: the reawakening of a poetry of representation, avoiding factual illustration on the one hand, and non-figurative abstractions on the other". André Breton said that "with him alone, the metaphor made its triumphant return to modern painting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝรั่งเศส (1910 – 1914) [แก้ไข]ใน 1910 ชากาลย้ายไปปารีสเพื่อพัฒนารูปแบบศิลปะของเขา นักประวัติศาสตร์ศิลปะและภัณฑารักษ์ James Sweeney หมายเหตุที่เมื่อชากาลมาถึงก่อนในปารีส Cubism คือ แบบศิลปะหลัก และศิลปะฝรั่งเศสยังคงถูกครอบงำ โดยการ "outlook ที่เป็นรูปธรรมของศตวรรษที่ 19" แต่ชากาลมาจากรัสเซีย "ของขวัญสีสุก ความสด unashamed เพื่อตอบสนองความเชื่อมั่น ความรู้สึกสำหรับบทกวีที่เรียบง่าย และอารมณ์ขัน" เขาเพิ่มขึ้น ความเข้าใจเหล่านี้ถูกคนต่างด้าวสู่ปารีสในขณะนั้น และเป็นผล การรับรู้ครั้งแรกของเขามาไม่ใช่ จากจิตรกร แต่กวี Blaise Cendrars และความยุกกีโยม[16]: 7 นักประวัติศาสตร์ศิลปะจีน Leymarie พิจารณาว่า ชากาลเริ่มต้นความคิดของศิลปะเป็นการ "เกิดขึ้นจากการภายใน ภายนอกจากวัตถุที่เห็นภาพการไหล psychic" ซึ่งเป็นการย้อนกลับของทางทาวน์สร้าง ขึ้น[17]เขาจึงได้พัฒนาองค์ความยุกกีโยมและอื่น ๆ luminaries โอ่โถงเช่นโรเบิร์ต Delaunay Fernand Léger บาอัล-Teshuva เขียนว่า "ของชากาลของปารีส เมืองแสง และเหนือทั้ง หมด เสรีภาพ มีฝันเป็นจริง"[10]: 33 วันแรกของเขายากลำบากสำหรับชากาลอายุ 23 ปี คนเหงาในเมืองใหญ่ และไม่สามารถพูดภาษาฝรั่งเศส บางวันเขา "รู้สึกเหมือนหนีกลับไปยังรัสเซีย เขา daydreamed ในขณะที่เขาพ่นสี เกี่ยวกับริชเชสของพื้นบ้านรัสเซีย ประสบการณ์ Hasidic ครอบครัว และโดยเฉพาะเบลล่า"มาร์กชากาล ซาวน่า พู้ทำเล่นที่ แรงบันดาลใจสำหรับพู้ทำเล่นดนตรีบนดาดฟ้าในปารีส เขาลงทะเบียนที่ Académie เดอลาสี วิชาศิลปะที่ชื่อจิตรกร Jean Metzinger, André Dunoyer de Segonzac และ Henri Le Fauconnier สอน และนอกจากนี้ยัง พบงานที่สถาบันอื่นที่โอ่โถง เขาจะใช้ชั่วโมงฟรีของเขาเยี่ยมชมแกลเลอรี่และร้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูฟร์ ศิลปินที่เขามาชื่นชมรวมแรมแบรนดท์ พี่น้องคุ้มเลอ Chardin ตู้เซฟ เรอนัวร์ กา Matisse ลโกแก็ง Courbet ฟ่าง Manet, Monet ไมเคิล และอื่น ๆ ก็ในปารีสที่เขาได้เรียนรู้เทคนิคของ gouache ซึ่งเขาใช้ระบายฉากเบลารุส เขายังชมมองท์มาร์ทและไตรมาสละติน "และมีความสุขเพียงการหายใจอากาศที่ปารีสบาอัล-Teshuva อธิบายถึงขั้นตอนนี้ใหม่ในการพัฒนาศิลปะของชากาล:ชากาลถูก exhilarated, intoxicated ตามเขา strolled ผ่านถนน และของแซน ทุกอย่างเกี่ยวกับเมืองหลวงฝรั่งเศสตื่นเต้นเขา: ร้านค้า กลิ่นหอมของขนมปังสดเช้า ตลาดของผลไม้ และผัก ร่มรื่นกว้าง คาเฟ่ และร้านอาหาร และด้าน บน หอไอเฟลนั้นโลกใหม่ทั้งหมดอื่นที่เปิดขึ้นสำหรับเขาเป็น kaleidoscope ของสีและรูปแบบในงานของศิลปินฝรั่งเศส ชากาลใหม่ ๆ ทบทวนแนวโน้มการจองมากมายแตกต่างกันของพวกเขา การ rethink ตำแหน่งของเขาเป็นศิลปิน และอเวนิวสิ่งสร้างสรรค์ที่จะต้องดำเนินการตัดสินใจในช่วงเวลาของเขาในปารีส ชากาลตลอดเวลานึกถึงบ้านของเขาใน Vitebsk เป็นปารีสยังบ้านชื่อจิตรกรหลาย นักเขียน กวี คีตกวี เต้น และ émigrés อื่น ๆ จากจักรวรรดิรัสเซีย อย่างไรก็ตาม "คืนเขาทาสีจนถึงรุ่งเช้า" เท่านั้น แล้วเข้านอนกี่ชั่วโมง และ resisted เดอะเทมป์เทชันส์ในเมืองใหญ่ยามค่ำคืน "บ้านเกิดเมืองนอนของฉันมีอยู่เฉพาะในจิตวิญญาณของฉัน" เคยกล่าวไว้ เขาต่อจิตรกรรมความชาวยิวและเรื่องจากความทรงจำของเขา Vitebsk แม้ว่าเขารวมฉากรู้สึก — -ไอเฟลโดยเฉพาะ พร้อมกับภาพ หลาย ๆ ผลงานของเขาถูกปรับปรุงรุ่นของภาพวาดที่เขาได้ทำในรัสเซีย แบบสลับแกนเป็นคีย์ที่ Fauvist หรือทาวน์มาร์กชากาล ซาวน่า นิ่ง (ธรรมชาติ morte), สีน้ำมันบนผ้าใบ คอลเลกชันส่วนตัวชากาลพัฒนาละครทั้งหมดของมอนสเตอร์ที่เล่นโวหารโดดเด่น: ตัวเลขที่น่ากลัวลอยฟ้า,...พู้ทำเล่นยักษ์ที่เต้นรำ dollhouses จิ๋ว ปศุสัตว์ และ wombs โปร่งใส และ พวก เขา ลูกหลานเล็ก ๆ ที่นอนคว่ำ ส่วนใหญ่ของเขาฉากชีวิตใน Vitebsk ถูกทาสีในขณะที่อยู่ ในปารีส และ "ความ รู้สึกพวกเขาฝัน" บันทึกลูอิส ของพวกเขา "สวัสดีโหยและขาดทุน" มีลักษณะเป็นนามธรรม และเดี่ยว เกิดความเพื่อจะ "หลง ด้วยคุณภาพนี้" เรียกพวกเขา "surnaturel " เขา "ลูกผสมสัตว์/มนุษย์และสูงกว่าซึ่งสนับสนุนทางอากาศ" จะเป็น อิทธิพลความอุดมสมบูรณ์ในลัทธิเหนือจริง ชากาล อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องทำงานของเขาจะเกี่ยวข้องกับโรงเรียนหรือเคลื่อนไหวใด ๆ และเป็นภาษาของเขาเองส่วนบุคคลสัญลักษณ์จะมีความหมายสำหรับตนเอง แต่ Sweeney บันทึกย่อที่ ผู้อื่นมักจะยังคงเชื่อมโยงงานของเขากับ "ยอดเยี่ยม และไม่สมเหตุผลที่ภาพวาด" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาใช้ "อยากรู้อยากเห็น representational juxtapositions"Sweeney เขียนที่ "นี้เป็นส่วนของชากาลกับศิลปะร่วมสมัย: reawakening บทกวีของการนำเสนอ การหลีกเลี่ยงเรื่องภาพคง และ abstractions ไม่ใช่อุปมาอื่น ๆ " นั้น André เบรตันกล่าวว่า "กับเขาคนเดียว การเทียบทำกลับวารสารของจิตรกรรมสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝรั่งเศส ( 2453 – 1914 ) [ แก้ไข ]
1910 ชากาล , ย้ายไปปารีสเพื่อพัฒนาศิลปะสไตล์ของเขา นักประวัติศาสตร์ศิลปะและผู้ดูแล เจมส์ สวีนีย์ บันทึกว่า เมื่อชากาลแรกมาถึงในปารีส ในภาพเป็นรูปแบบศิลปะที่โดดเด่น , และศิลปะฝรั่งเศสถูกครอบงำโดยยังคง " Outlook วัตถุนิยมแห่งศตวรรษ " 19 แต่ชากาลมาถึงจากรัสเซีย " สุกสีของขวัญ , สดไม่อายที่จะตอบสนองความรู้สึก , ความรู้สึกสำหรับบทกวีที่เรียบง่ายและความรู้สึกของอารมณ์ขัน " เขาเพิ่ม ความคิดเหล่านี้เป็นคนต่างด้าว ปารีส ในเวลานั้น และผล การรับรู้ครั้งแรกของเขาไม่ได้มาจากจิตรกรอื่น ๆแต่จากกวี เช่น เบลส และ cendrars ทะเลสาบชิงไห่ [ 16 ] : 7 ศิลปะนักประวัติศาสตร์จีน leymarie สังเกตที่ชากาลเริ่มคิดศิลปะ " เกิดขึ้นจากภายในภายนอกจากที่เห็นวัตถุที่สน " พลังจิตซึ่งคือการย้อนกลับของวิธีการสร้างลูกบาศก์ [ 17 ]

เขาจึงพัฒนามิตรภาพกับ กีโยม อาโปลีแนร์และเปรี้ยวจี๊ด - luminaries เช่นโรเบิร์ตเนย์ Fernand L éและเยอรมัน . พระบาอัล teshuva เขียนว่า " ความฝันของชากาลปารีส , เมืองของแสงและทั้งหมดของเสรีภาพเป็นจริง . " [ 10 ] :33 ก่อนวันยากลำบากสำหรับ 23 ปี ชากาลที่โดดเดี่ยวในเมืองใหญ่ และไม่สามารถพูดภาษาฝรั่งเศส บางวันเขา " รู้สึกเหมือนหนีกลับไปรัสเซีย เขา daydreamed ในขณะที่เขาวาดรูป เกี่ยวกับทรัพย์สินของ รัสเซีย คติชนวิทยา ของเขา Hasidic ประสบการณ์ ครอบครัวของเขา และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เบลล่า "


มาร์ค ชากาล , 1912 , ไวโอลิน , แรงบันดาลใจสำหรับไวโอลินดนตรีบนหลังคา
ในปารีสเขาเข้าเรียนที่อากาเดมี เดอ ลา จานสีเปรี้ยวจี๊ดโรงเรียนศิลปะที่จิตรกรจีน เมตซิงเกอร์อังเดรเดอ , dunoyer segonzac และ เฮนรี่ เลอ fauconnier สอน และยังได้งานที่โรงเรียนอีก เขาจะใช้เวลาว่างของเขาเข้าเยี่ยมชมหอศิลป์และร้านโดยเฉพาะอย่างยิ่งพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ; ศิลปินเขามาชื่นชมรวมแรมแบรนดท์ , เลเนนพี่น้องชาร์แดง Renoir , Van Gogh , ปิซาร์โร มาติส , , ,โกแกง Courbet , ข้าวฟ่าง , มาเน่ , Monet เดอลากรัว , และอื่น ๆ มันอยู่ในปารีสที่เขาได้เรียนรู้เทคนิคของการตัดช่องทางที่เขาใช้ในการวาดฉากเบลารุส . เขายังชม Montmartre และไตรมาสละติน " และมีความสุขเพียงแค่การหายใจของกรุงปารีส air.baal-teshuva อธิบายขั้นตอนนี้ใหม่ในการพัฒนาศิลปะชากาล :

ยัง exhilarated ชากาล , เมาขณะที่เขาเดินทางผ่านถนนและพร้อมธนาคารของแม่น้ำเซน ทุกอย่างเกี่ยวกับเมืองหลวงฝรั่งเศสตื่นเต้นเขา : ร้านค้า , กลิ่นของขนมปังสดใหม่ในตอนเช้า ตลาดผลไม้สดและผักของพวกเขา , ถนนกว้าง , คาเฟ่และร้านอาหาร และเหนือสิ่งอื่นใดหอไอเฟล

อีกโลกที่เปิดขึ้นใหม่ทั้งหมดสำหรับเขาก็คือลานตาของสีและรูปแบบในงานของศิลปินชาวฝรั่งเศส ดูแนวโน้มของชากาลกระตือรือร้นต่างๆ ต้องทบทวนตำแหน่งของเขาในฐานะศิลปินและตัดสินใจเลือกสิ่งที่สร้างสรรค์ อเวนิว เขาอยากติดตาม

ในช่วงเวลาของเขาในปารีส , ชากาลได้ตลอดเวลานึกถึงที่บ้านของเขาใน Vitebsk ,เป็นปารีสยังบ้านหลายจิตรกร นักเขียน กวี นักดนตรี นักเต้น และ อื่น ๆและจาก migr ) ของอาณาจักรรัสเซีย อย่างไรก็ตาม " หลังจากคืนนั้น เขาวาดจนกว่ารุ่งอรุณ " ก็จะนอนไม่กี่ชั่วโมง และต่อต้านสิ่งล่อใจมากมายของเมืองใหญ่ในเวลากลางคืน . " บ้านเกิดของฉันอยู่ในจิตวิญญาณของฉัน " เขากล่าวเขายังคงระบายสีลวดลายชาวยิวและวิชาจากความทรงจำของ Vitebsk , แม้ว่าเขาจะรวมฉาก -- หอไอเฟลในกรุงปารีสโดยเฉพาะ พร้อมกับการถ่ายภาพบุคคล หลายผลงานของเขาได้รับการปรับปรุงรุ่นของภาพวาดที่เขาทำในรัสเซีย กลับด้านเป็นไปข้างหน้าหรือปุ่มลูกบาศก์

มาร์ค ชากาล , 1912 , ยังชีวิต ( จากธรรมชาติ ) , น้ำมันบนผ้าใบ ,
คอลเลกชันส่วนตัวเพลงทั้งหมดของชากาลพัฒนาโวหารโหยหวนลวดลาย : ตัวเลขลอยอยู่ในท้องฟ้า . . . . . . . ไวโอลินเต้นขนาดใหญ่บน dollhouses ขนาดเล็ก , ปศุสัตว์และครรภ์โปร่งใสและภายในพวกเขา เล็ก ลูก นอนกลับหัว ส่วนใหญ่ของฉากชีวิตใน Vitebsk ทาสีในขณะที่อาศัยอยู่ในปารีส และ " ในความรู้สึกที่พวกเขามีความฝัน " หมายเหตุ ลูอิส