We shall assume that functions p(t)

We shall assume that functions p(t) and f (t,y, z) are sufficiently smooth so that Eq. (1.1) always has solutions that
are continuable throughout [t0,∞). Such a solution of Eq. (1.1) is called oscillatory if it has arbitrarily large zeros,
otherwise it is called nonoscillatory. Finally, Eq. (1.1) is called oscillatory if all its solutions are oscillatory

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะสมมติการ p(t) ฟังก์ชันและ f (t, y, z) เรียบพอให้ Eq. (1.1) จะมีวิธีแก้ไขปัญหาที่จะพบตลอด [t0 ∞) แก้ไขปัญหาดังกล่าวของ Eq. (1.1) เรียกว่า oscillatory ถ้ามีขนาดใหญ่โดยศูนย์มิฉะนั้น มันจะเรียกว่า nonoscillatory สุดท้าย Eq. (1.1) คือ oscillatory ถ้าทั้งหมดของ oscillatory

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราจะคิดว่าฟังก์ชั่น P (t) และ f (T, Y, Z) จะราบรื่นพอสมควรเพื่อให้สมการ (1.1) มักจะมีการแก้ปัญหาที่
มี continuable ตลอด [t0, ∞) การแก้ปัญหาของสมการดังกล่าว (1.1) เรียกว่าแกว่งถ้ามันมีศูนย์ขนาดใหญ่โดยพล,
มิฉะนั้นมันจะเรียกว่า nonoscillatory สุดท้ายสม (1.1) เรียกว่าแกว่งถ้าทุกโซลูชั่นที่มีแกว่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราจะสมมติว่าฟังก์ชัน p ( t ) และ F ( T , Y , Z ) พอเรียบเพื่อให้อีคิว ( 1.1 ) มักจะมีโซลูชั่นที่
เป็น continuable ตลอด [ t0 ∞ , ) การแก้ไขปัญหาดังกล่าวของอีคิว ( 1.1 ) เรียกว่าลังเลถ้ามันได้ตามอำเภอใจ ศูนย์ใหญ่
ไม่งั้นมันเรียกว่า nonoscillatory . ในที่สุด อีคิว ( 1.1 ) เรียกว่าลังเล ถ้าลังเลจะโซลูชั่นทั้งหมด