Worrying and reluctant gazes shook within the beautiful eyes of the two girls. Neither of them said anything else, because they knew no matter how reluctant they were to see him go, no matter how much they persuaded him to stay… In the end, he would still leave. And this time, he was leaving Blue Wind Empire.
Xiao Lingxi silently looked at Yun Che’s back figure with dumbfounded eyes, her lips constantly trembled… Suddenly, her vision abruptly blurred for a moment. Looking past Yun Che’s body, she could actually faintly see the Snow Phoenix that was initially blocked by his figure.
“Ah…” She unconsciously exclaimed, her vision had instantly returned to normal as well. As though she was unable to control it, she blurted out the name that was in the depth of her heart. “Little Che!!”
Yun Che stopped his steps, and turned around. Before he speak, Xiao Lingxi had already flew onto him, and hugged him tightly.
Yun Che was slightly startled for a moment, then after, he smiled. He hugged Xiao Lingxi in return, and gently said. “Little Aunt, don’t worry. I have already promised both of you that I will definitely return safe and sound within two months. When that time comes, I will obediently become the Little Che that stays by Little Aunt’s side and no longer randomly run about… Just like before, alright?”
Xiao Lingxi’s heart was heavily stirred. When she raised her face, her eyes were already blurred from the tears. Looking dumbfoundedly at Yun Che, she lightly nodded. However, the reluctance in her heart suddenly became even more intense… Accompanying the feeling of reluctance, was an obscure bad premonition that came out of nowhere.
Scree~~~~~
Following after the screech which cut across the skies, the Snow Phoenix took Yun Che and broke through the skies, charging straight towards the clouds. Very quickly, they turned into a white dot in the skyline… Xiao Lingxi looked on as Yun Che flew further away. Her hands had unconsciously pressed on her chest, and even after a long while, they had yet to be put down…
Why do I actually have this feeling… of fear that I will no longer be able to see him again…?
Is it because I’m too reluctant to see him go…?
Little Che… You must return safely…
กังวล และลังเล gazes ส่ายภายในสายตาของสองสาวสวย ไม่ของพวกเขากล่าวว่า อะไร เพราะพวกเขารู้ว่าไม่เต็มใจว่าพวกเขาก็จะเห็นเขาไป ไม่ว่าเท่าใดพวกเขาชักชวนเขาพัก... ในสุด เขาจะยังคงปล่อยไว้ และในเวลานี้ เขาได้ออกจากอาณาจักรลมสีน้ำเงินเสี่ยว Lingxi เงียบมองรูปหลัง Yun Che มหาศาลตา ริมฝีปากของเธออย่างต่อเนื่อง trembled ... ทันใดนั้น วิสัยทัศน์ของเธอทันทีเบลอช่วง มองผ่านร่างกาย Yun Che เธอจริง ๆ รวย ๆ เห็นฟีนิกซ์หิมะที่เริ่มถูกบล็อก โดยรูปของเขา"อา..." เธอโดยไม่รู้ตัว exclaimed วิสัยทัศน์ของเธอได้ทันทีกลับเป็นปกติเช่นนี้ ว่าเธอไม่สามารถที่จะควบคุมมัน เธอโพล่งออกมาชื่อว่าในความลึกของหัวใจของเธอ "น้อย Che !!"Yun Che หยุดขั้นตอนของเขา และหัน ก่อนพูด เซียว Lingxi ได้แล้วบินกลับไปยังเขา และทุกกอดเขาแน่นขึ้นYun Che ตกใจเล็กน้อยสำหรับสักครู่ แล้วหลังจาก ยิ้ม เขาทุกกอดเซียว Lingxi ตอบแทน และกล่าวเบา ๆ "ป้าน้อย ไม่ต้องกังวล ผมมีแล้วสัญญาว่า คุณทั้งสองว่า เที่ยวปลอดภัยภายในสองเดือน เมื่อเวลานั้นมา ฉันเชื่อฟังจะกลายเป็น Che น้อยที่ โดยด้านข้างของป้าน้อย และไม่เข้าสุ่มวิ่ง ... เหมือนก่อน ไม่เป็นไร"Xiao Lingxi’s heart was heavily stirred. When she raised her face, her eyes were already blurred from the tears. Looking dumbfoundedly at Yun Che, she lightly nodded. However, the reluctance in her heart suddenly became even more intense… Accompanying the feeling of reluctance, was an obscure bad premonition that came out of nowhere.Scree~~~~~Following after the screech which cut across the skies, the Snow Phoenix took Yun Che and broke through the skies, charging straight towards the clouds. Very quickly, they turned into a white dot in the skyline… Xiao Lingxi looked on as Yun Che flew further away. Her hands had unconsciously pressed on her chest, and even after a long while, they had yet to be put down…Why do I actually have this feeling… of fear that I will no longer be able to see him again…?Is it because I’m too reluctant to see him go…?Little Che… You must return safely…
การแปล กรุณารอสักครู่..