Harold looked confused and adjusted

Harold looked confused and adjusted his glasses in a nervous gesture. “I’m unsure of what you are alluding to, Mr. Reese.” He said but it sounded like a question.

“We’ve faced death so many times, refusing to let the other die. We’ve saved each other’s lives many times. You’re always there, listening. And I’m always here, waiting for the numbers. Protecting them. Protecting you. You know that I’d give my life for you, and I know you’d give yours for me. We… we have this. But… tell me, Harold, what is this?”

Suddenly turning rather pale, Harold listened to John’s words and after a long while of silence, he got up and limped to the couch, sitting on the edge next to the other man. He looked sincere when he answered. “I’m not sure what this is, John. I’m not even sure there is a fitting name, or, so to speak, that we even need one.” When he continued to speak, his voice sounded soft, “We are partners.”

John waited for him to go on, but Harold had stopped talking. He felt hurt, because if this was all that Harold thought they were, then it was much less than what John felt towards the other man.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮาโรลด์ดู และปรับปรุงของเขาแก้วในรูปแบบลายเส้นประสาท "ฉันแน่ใจของคุณคืออะไรชิ้น รูปนายด้วย" เขากล่าวว่า แต่มันแต่เพียงแห่งเช่นคำถาม

"ได้ประสบกับความตายดังนั้นหลายครั้ง ปฏิเสธที่จะให้ตายอื่น ๆ เราได้บันทึกชีวิตของผู้อื่นหลายครั้ง คุณกำลังจะมี ฟัง และผมกำลังเสมอนี่ รอหมายเลข ปกป้องพวกเขา ช่วยปกป้องคุณ คุณทราบว่า ฉันจะให้ชีวิตของคุณ และฉันรู้ว่า คุณจะให้คุณกับฉัน เรา...เราได้นี้ แต่...บอก ฮาโรลด์ นี้คืออะไร? "

ก็เปิดค่อนข้างซีด ฮาโรลด์ฟังคำของจอห์น และหลังจากอันยาวนาน ของความเงียบ เขามีค่า และ limped การนอน นั่งอยู่บนขอบติดกับคนอื่น เขาดูจริงใจเมื่อเขาตอบ "ผมไม่แน่ใจว่านี้คืออะไร จอห์น ฉันไม่แน่ใจแม้มีชื่อเหมาะสม หรือ เพื่อ การพูด ที่ เราจำเป็นต้องหนึ่ง" เมื่อเขายังคงพูด เสียงของเขาแต่เพียงแห่งนุ่ม "ได้คู่"

จอห์นรอเขาไป แต่ฮาโรลด์หยุดพูด เขารู้สึกเจ็บ เพราะถ้านี้คือทั้งหมดที่ฮาโรลด์คิดว่า พวกเขา แล้วมันมากน้อยกว่าจอห์นที่รู้สึกต่อคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฮโรลด์มองสับสนและปรับแว่นตาของเขาในท่าทางประสาท "ฉันไม่แน่ใจในสิ่งที่คุณกำลังยิ่งทำให้นายรีส." เขากล่าว แต่มันฟังเหมือนคำถาม"เราต้องเผชิญกับความตายหลายครั้งปฏิเสธที่จะปล่อยให้ตายอื่น ๆ เราได้ช่วยชีวิตของกันและกันหลายต่อหลายครั้ง คุณมักจะมีการฟัง และฉันเสมอที่นี่รอให้ตัวเลข ปกป้องพวกเขา ปกป้องคุณ คุณรู้ไหมว่าฉันต้องการให้ชีวิตของฉันสำหรับคุณและฉันรู้ว่าคุณต้องการให้คุณสำหรับฉัน เรา ... เรามีนี้ แต่ ... บอกฉันแฮโรลด์, นี่คืออะไร? " ทันใดนั้นเปลี่ยนค่อนข้างซีด, แฮโรลด์ได้ฟังคำของจอห์นและหลังยาวในขณะที่ความเงียบของเขาลุกขึ้นยืนและเดินกะโผลกกะเผลกไปที่โซฟานั่งอยู่บนขอบที่อยู่ติดกับคนอื่น ๆ เขามองจริงใจเมื่อเขาตอบ "ผมไม่แน่ใจว่านี่คือสิ่งที่จอห์น ฉันไม่แน่ใจว่ามีชื่อที่เหมาะสมหรือเพื่อที่จะพูดว่าเราจำเป็นต้องมีอย่างใดอย่างหนึ่ง. "เมื่อเขายังคงพูดเสียงของเขาฟังดูอ่อน" เราเป็นหุ้นส่วน. " จอห์นรอให้เขาจะไป แต่แฮโรลด์เคยหยุดพูด เขารู้สึกเจ็บเพราะถ้าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่แฮโรลด์คิดว่าพวกเขาแล้วมันได้มากน้อยกว่าสิ่งที่จอห์นรู้สึกต่อคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฮโรลด์ดูสับสนและปรับแว่นตาของเขาในท่าทางที่ประหม่า " ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะพาดพิงไปถึง คุณรีส . " เขากล่าวว่า แต่มันเหมือนคำถาม

" เราเผชิญกับความตายหลายครั้ง ไม่ยอมปล่อยให้ตายอื่น ๆ เราได้บันทึกชีวิตของกันและกัน หลายครั้ง คุณกำลังคอยอยู่ และฉันก็อยู่ที่นี่ รอตัวเลข การปกป้องพวกเขา ปกป้องคุณคุณรู้ว่าฉันต้องการให้ชีวิตของฉัน และฉันรู้ว่าคุณต้องการให้คุณให้ฉัน เรา . . . เรานี้ แต่ . . . . . . . บอก ฮาโรลด์ นี่มันอะไรกัน "

ก็จะค่อนข้างซีด ฮาโรลด์ ฟังจอห์นพูดและหลังจากนั้นเงียบ เขาลุกขึ้นและ limped กับโซฟา นั่งอยู่บนขอบข้างๆ ผู้ชายอีกคน ให้ เขาดูจริงใจเมื่อเขาตอบ " ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งนี้คือ จอห์นผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นชื่อที่เหมาะสม หรือ กล่าวได้ว่า เราต้องเป็นหนึ่ง เมื่อเขายังคงพูด เสียงของเขาฟังดูนุ่ม " เราเป็นเพื่อนกันนะ "

จอห์น รอให้เขาไปแต่ฮาโรลด์ก็หยุดคุย เขารู้สึกเจ็บ เพราะถ้าทั้งหมดนี้ว่า ฮาโรลด์ คิดว่า พวกเขา ก็ถูกมากน้อยกว่าสิ่งที่จอห์นรู้สึกกับผู้ชายอื่น