This monumental landscape was long

This monumental landscape was long considered the last work Van Gogh painted. The menacing, stormy sky, the crows and a path apparently leading nowhere have all been read as hints of his suicide. In reality, he completed several more paintings after this one. What’s more, Van Gogh was seeking to express something positive and comforting in this work: the overpowering gloom emphasizes the grandeur and magnificence of the landscape.

Van Gogh used powerful colour combinations for Wheatfield with Crows: the blue sky contrasts with the yellow-orange of the wheat, while the red of the path is intensified by the green bands of grass. The brushwork creates a powerful sense of dynamism, which is further heightened by the crows taking flight.

Van Gogh predicted in 1888 that ‘But the painter of the future is a colourist such as there hasn’t been before.’. He turned out to be that painter himself, showing the way forward to new generations of artists. Colour had become his pre-eminent means of expression, and it was through this aspect of his work that he made an essential contribution to the modernization of art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูมิทัศน์อนุสาวรีย์นี้นานถือเป็นงานสุดท้ายที่ทาสีตู้เซฟ สกา menacing พายุ ตรง และเส้นที่เห็นได้ชัดว่าผู้นำไม่มีได้ทั้งหมดแล้วอ่านเป็นคำแนะนำของเขาฆ่าตัวตาย ในความเป็นจริง เขาเสร็จหลายภาพเพิ่มเติมหลังจากนี้ มีอะไรเพิ่มเติม ตู้เซฟไม่แสดงสิ่งที่พบในงานนี้ และบวก: หยีพอแรงเน้นสง่างามและความสง่างามของภูมิทัศน์ตู้เซฟใช้ชุดสีที่มีประสิทธิภาพสำหรับ Wheatfield กับตรง: ท้องฟ้าสีครามตัดกับสีเหลืองอมส้มของข้าวสาลี ในขณะที่สีแดงของเส้นทางเป็น intensified โดยวงสีเขียวของหญ้า Brushwork สร้างความสามัคคี ซึ่งพลาสม่าตรงที่การบินที่มีประสิทธิภาพตู้เซฟทำนายใน 1888 ที่ 'แต่จิตรกรในอนาคตเป็นการ colourist เช่นไม่มีก่อน' เขากลายเป็นจิตรกรที่ตัวเอง การแสดงแบบไปข้างหน้าให้ศิลปินรุ่นใหม่ สีได้กลายเป็น พาหนะของเขาก่อนอีกนิพจน์ และก็ผ่านด้านนี้จากงานของเขาที่เขาทำส่วนที่จำเป็นเพื่อความทันสมัยของศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิทัศน์อนุสาวรีย์นี้ได้รับการพิจารณาเป็นเวลานานที่ผ่านมาการทำงานของแวนโก๊ะวาด อันตรายท้องฟ้าพายุกาและเส้นทางเห็นได้ชัดว่าไม่มีที่ไหนเลยชั้นนำทั้งหมดได้รับการอ่านเป็นคำแนะนำของเขาฆ่าตัวตาย ในความเป็นจริงเขาเสร็จภาพวาดอีกหลายหลังนี้ มีอะไรมากกว่าที่แวนโก๊ะกำลังมองหาที่จะแสดงสิ่งที่ดีและความสุขสบายในงานนี้: ความเศร้าโศกเอาชนะเน้นความยิ่งใหญ่และความงดงามของภูมิทัศน์. แวนโก๊ะที่ใช้ผสมสีที่มีประสิทธิภาพสำหรับ Wheatfield กับกา: สีฟ้าแตกต่างกับสีส้มสีเหลืองของ ข้าวสาลีในขณะที่สีแดงของเส้นทางจะทวีความรุนแรงมากขึ้นโดยวงดนตรีสีเขียวของหญ้า พู่กันสร้างความรู้สึกที่มีประสิทธิภาพของพลวัตซึ่งเป็นความคิดริเริ่มต่อไปโดยกาการบิน. แวนโก๊ะที่คาดการณ์ไว้ในปี 1888 ว่า 'แต่จิตรกรของอนาคตเป็น colourist เช่นไม่เคยมีมาก่อน. เขาจะกลายเป็นจิตรกรตัวเองว่าแสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ไปข้างหน้าเพื่อคนรุ่นใหม่ของศิลปิน สีได้กลายเป็นวิธีการที่มีชื่อเสียงของเขาในการแสดงออกและมันก็ผ่านแง่มุมของการทำงานของเขาว่าเขาทำผลงานสิ่งจำเป็นที่จะสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ของศิลปะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิทัศน์อนุสาวรีย์นี้ยาว ถือเป็นผลงานล่าสุดของ Van Gogh ทาสี ทั้งท้องฟ้าน่ากลัว , อีกา และเส้นทาง apparently นำไม่มีที่ไหนเลยได้อ่านคำแนะนำของการฆ่าตัวตายของเขา ในความเป็นจริงแล้ว เขาเสร็จอีกหลายรูป หลังจากครั้งนี้ มากขึ้นอะไร , Van Gogh คือการแสวงหาเพื่อแสดงสิ่งที่เป็นบวก และอบอุ่น ในงานนี้ความเศร้าโศกมากเกินไปเน้นความสง่างามและความงดงามของภูมิทัศน์ .

Van Gogh ใช้ผสมสีที่มีประสิทธิภาพสำหรับวีสฟิลด์กับกา : ท้องฟ้าสีฟ้าตัดกับสีส้มของข้าวสาลี ส่วนสีแดงของเส้นทางเป็นปณิธาน โดยแถบสีเขียวของหญ้า ส่วนความเคลื่อนไหวการสร้างความรู้สึกที่มีชีวิตชีวา ซึ่งเป็นการเพิ่มเติมความโดยกาการบิน .

แวนโก๊ะคาดการณ์ใน 1888 ' แต่จิตรกรแห่งอนาคตคือ colourist อย่างไม่เคยมีมาก่อน . . . เขากลับกลายเป็นจิตรกรตัวเองแสดงให้เห็นทางข้างหน้าเพื่อให้คนรุ่นใหม่ของศิลปิน สีได้กลายเป็นของเขาก่อน ที่มีความหมายของสำนวน และมันก็ผ่านแง่มุมของการทำงานของเขาที่เขาได้ทำผลงานที่สำคัญเพื่อความทันสมัยของศิลปะ