where I corresponds to current inte

where I corresponds to current intensity (A), tEC to the time of ECG
process, M to the molar ratio of the metal (g/mol), z to the valence
electrons of the metal and F to the Faraday’s constant
(96485 C/mol). The experimental dissolution value was determined
by the difference between the initial and final mass of the zinc electrode,
i.e. before and after the treatment process. In theory, the zinc
mass loss would be 3.07 g. The values experimentally obtained support
the theoretical with the exception of the last reuse, in which
the anode would not have much material to dissolve into solution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ผมสอดคล้องกับปัจจุบันความเข้ม (A), บาร์เวลาของ ECGกระบวนการ M อัตราส่วนสบของโลหะ (กรัม/โมล), z ไปเวเลนซ์อิเล็กตรอนของโลหะและ F กับค่าคงของฟาราเดย์(96485 C/โมล) กำหนดค่าทดลองยุบโดยความแตกต่างระหว่างมวลเริ่มต้น และสุดท้ายของอิเล็กโทรดสังกะสีเช่นก่อน และหลัง การประมวลผลการรักษา ในทางทฤษฎี สังกะสีขาดทุนโดยรวมจะเป็น 3.07 g สนับสนุนค่า experimentallyยกเว้นใช้ใหม่ล่าสุด ซึ่งทฤษฎีขั้วบวกจะมีวัสดุมากยุบลงในโซลูชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ฉันสอดคล้องกับความรุนแรงในปัจจุบัน (A), TEC
เวลาของคลื่นไฟฟ้าหัวใจกระบวนการM กับอัตราส่วนของโลหะ (g / mol)
ซีกับเลนซ์อิเล็กตรอนของโลหะและF กับฟาราเดย์คงที่
(96485 C / โมล)
มูลค่าการสลายการทดลองถูกกำหนดโดยความแตกต่างระหว่างมวลเริ่มต้นและสุดท้ายของอิเล็กโทรดสังกะสี,
คือก่อนและหลังการรักษา ในทางทฤษฎีสังกะสีการสูญเสียมวลจะเป็น 3.07 กรัม ค่าที่ได้ทดลองการสนับสนุนทฤษฎีที่มีข้อยกเว้นของการใช้ซ้ำที่ผ่านมาซึ่งในขั้วบวกจะไม่ได้วัสดุที่มากพอที่จะละลายลงในสารละลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สอดคล้องกับความเข้มกระแส Tec ให้เวลาของกระบวนการคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
, M อัตราส่วนโมลของโลหะ ( g / mol ) , Z เพื่อความจุ
อิเล็กตรอนของโลหะและ F ที่ฟาราเดย์คงที่
( 96485 C / mol ) ค่าการละลายทดลองกำหนด
โดยความแตกต่างระหว่างเริ่มต้นและสุดท้ายของมวลของสังกะสี electrode
คือ ก่อนและหลังกระบวนการรักษา ในทฤษฎีสังกะสี
การสูญเสียมวลจะเป็น 3.07 กรัม ค่าโดยได้รับการสนับสนุน
ทฤษฎีด้วยข้อยกเว้นของการล่าสุดที่
ขั้วบวกจะไม่มีวัสดุมากที่จะละลายในสารละลาย