The overall prevalence of postpartum hemorrhage in the study population was 4.5% (50,565 of 1,114,071).
There was an increased prevalence of postpartum hemorrhage over the study period from 1997 to 2008
(Fig. 1). The yearly risk for postpartum hemorrhage calculated as OR was practically identical after adjustmentsfor maternal age, parity, smoking, and maternal prepregnancy BMI (data not shown). A linear regression was fitted to the percentage of women with a bleeding diagnosis each year of delivery using a least-squares method. The angle coefficient was 0.12 (95% CI 0.09 – 0.16) and highly statistically significant (t7.65, P.001). If instead a line was fitted to the OR (adjusted for age, parity, smoking, and BMI), then the angle coefficient was 0.005 with an error of 0.004
(t1.26, P.24). The increased prevalence of postpartum hemorrhage thus seems to be attributable to changes in population characteristics.
ความชุกโดยรวมของการตกเลือดหลังคลอดในประชากรศึกษาได้ 4.5% (50,565 ของ 1,114,071)มีการตกเลือดหลังคลอดระยะเวลาศึกษาจาก 1997 2008 ในปัจจุบันเพิ่มขึ้น(รูปที่ 1) ความเสี่ยงจากการตกเลือดหลังคลอดปีคำนวณเป็น หรือเป็นเหมือนกันหลังจากอายุมารดา adjustmentsfor เท่าเทียมกัน สูบบุหรี่ และ BMI prepregnancy มารดา (ไม่แสดงข้อมูล) การถดถอยเชิงเส้นถูกติดกับเปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงกับการวินิจฉัยมีเลือดออกแต่ละปีของการจัดส่งโดยใช้วิธีกำลังสองน้อยสุด ค่าสัมประสิทธิ์มุมถูก 0.12 (95% CI 0.09 – 0.16) และที่สำคัญอย่างยิ่งทางสถิติ (t 7.65, P.001) ถ้าบรรทัดถูกติดตั้งหรือแทน (ปรับที่อายุ เท่าเทียมกัน บุหรี่ และ BMI), แล้วสัมประสิทธิ์มุมถูก 0.005 ด้วยข้อผิดพลาดของ 0.004(t 1.26, P .24). ความชุกที่เพิ่มขึ้นของการตกเลือดหลังคลอดจึงน่าจะ เป็นการเปลี่ยนแปลงในลักษณะประชากร
การแปล กรุณารอสักครู่..