digestion of protein. According to

digestion of protein. According to the values in Table 2, intestinal
CP digestibility (I_DCP), intestinal available protein
(I_ACP) and total tract available protein (T_ACP) in corn DDGS
were higher than those in barley DDGS. In situ rumen CP digestibility
(R_DCP), total CP digestibility (T_DCP: 88 vs. 90%)
and rumen available protein (R_ACP) in barley DDGS were
higher than that in corn DDGS. Compared with corn DDGS, the
R_DCP of barley DDGS was significantly higher (P < 0.05). It was
in good agreement with the above-mentioned that PC fraction
was related to the overall protein degradability ruminants in
the rumen. The results showed there are different parameters
for both rumen degradation and intestinal digestiblity, these
phenomenon may be caused by DDGS particle size and distribution.
Although particle size and distribution were not
estimated, a previous study suggested that degradability and
digestiblity parameter values could be gotten from the in situ
trial [33].
3.4. Protein molecular structure features
The absorbance peak height and area intensities of protein
amide I and amide II and protein secondary structure (in
terms of alpha-helix, beta-sheet) in corn DDGS and barley
DDGS were presented in Table 3. The amide I and amide II
structure were associated with protein molecular composition.
There were no differences between corn DDGS and
barley DDGS in amide I height (A_I_H) and amide II height
(A_II_H) and their ratio of amide I to II (R_I_II_H), even though
CP contents in these two types of DDGS were significant
differences. Corn DDGS in amide I area was extremely
(p < 0.05) higher than barley DDGS (A_I_A). It could be
affected by energy feedstock variety, heat processing conditions
and so on [2,34]. Barley DDGS showed lower (p < 0.05)
value in a-helix height (alpha_H) and b-sheet height (beta_H)
and their ratio of a-helix to b-sheet (R_a_b) than corn DDGS.
Although, these measures were statistically significant, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยอาหารโปรตีน ตามค่าในตารางที่ 2 ลำไส้CP digestibility (I_DCP), ลำไส้โปรตีนมี(I_ACP) และผลรวมทางเดินมีโปรตีน (T_ACP) ในข้าวโพด DDGSได้สูงกว่าในข้าวบาร์เลย์ DDGS ต่อใน situ CP digestibility(R_DCP), รวม CP digestibility (T_DCP: 88 เทียบกับ 90%)และต่อมีโปรตีน (R_ACP) ในข้าวบาร์เลย์ DDGSสูงกว่าในข้าวโพด DDGS เมื่อเทียบกับข้าวโพด DDGS การR_DCP ของข้าวบาร์เลย์ DDGS ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) มันเป็นในข้อตกลงที่ดีกับการดังกล่าวเพียงเสี้ยว PCเกี่ยวข้องกับ ruminants degradability โปรตีนโดยรวมในต่อ ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า มีพารามิเตอร์ที่แตกต่างกันสำหรับย่อยสลายต่อและ digestiblity ลำไส้ เหล่านี้ปรากฏการณ์อาจเกิดจากขนาดอนุภาค DDGS และกระจายแม้ว่าขนาดอนุภาคและกระจายไม่ได้ประเมิน การศึกษาก่อนหน้านี้แนะนำที่ degradability และสามารถรับค่าพารามิเตอร์ digestiblity จากใน situทดลอง [33]3.4 ลักษณะโครงสร้างโมเลกุลของโปรตีนที่ absorbance สูงความสูงและพื้นที่ปลดปล่อยก๊าซของโปรตีนamide ฉัน และ amide II และโปรตีนโครงสร้างรองในเงื่อนไขของเกลียวแอลฟา เบต้าแผ่น) ในข้าวโพด DDGS และข้าวบาร์เลย์DDGS ได้แสดงในตาราง 3 Amide ฉันและ amide IIโครงสร้างเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบโมเลกุลโปรตีนมีไม่มีความแตกต่างระหว่าง DDGS ข้าวโพด และข้าวบาร์เลย์ DDGS ใน amide ฉัน amide II ความสูงและความสูง (A_I_H)(A_II_H) และอัตราส่วนของของ amide ฉันไป II (R_I_II_H), แม้ว่าเนื้อหา CP ในทั้งสองประเภทนี้ DDGS ได้อย่างมีนัยสำคัญความแตกต่าง ข้าวโพด DDGS ใน amide ผมตั้งถูกมาก(p < 0.05) สูงกว่าข้าวบาร์เลย์ DDGS (A_I_A) มันอาจจะรับผลกระทบจากพลังงานวัตถุดิบต่าง ๆ เงื่อนไขการประมวลผลของความร้อนและอื่น ๆ [2,34] ข้าวบาร์เลย์ DDGS พบล่าง (p < 0.05)ค่าสูงเป็นเกลียว (alpha_H) และแผ่น b สูง (beta_H)และอัตราการเป็นเกลียวกับแผ่น b (R_a_b) มากกว่าข้าวโพด DDGSแม้ว่า มาตรการเหล่านี้ถูกทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยโปรตีน ตามค่าในตารางที่ 2 การย่อยได้ CP ไส้
( i_dcp ) ลำไส้ของโปรตีน
( i_acp ) และระบบรวมของโปรตีน ( t_acp ) DDGs ข้าวโพด
สูงกว่าข้าวบาร์เลย์ DDGs . ในแหล่งกำเนิดอาหาร CP ได้
( r_dcp ) การย่อยได้ของซีพีทั้งหมด ( t_dcp : 88 กับ 90 % )
และกระบวนการของโปรตีน ( r_acp ) ในข้าวบาร์เลย์ DDGs ถูก
ที่สูงกว่าใน DDGs ข้าวโพดเมื่อเทียบกับ DDGs ข้าวโพด
r_dcp ข้าวบาร์เลย์ DDGs สูงกว่า ( P < 0.05 ) มันคือ
มีความสอดคล้องกับดังกล่าวข้างต้นว่า พีซีที่เกี่ยวข้องกับเศษส่วน

โดยรวมโปรตีนสัตว์เคี้ยวเอื้องการสลายตัวในกระเพาะ พบมีแตกต่างกันพารามิเตอร์ทั้งกระเพาะและลำไส้ย่อย

digestiblity เหล่านี้ปรากฏการณ์ที่อาจจะเกิดจาก DDGs ขนาดอนุภาคและการกระจายขนาดของอนุภาคและการกระจาย .
ถึงแม้ว่าไม่ได้
ประมาณ การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าค่าพารามิเตอร์การสลายตัวและ
digestiblity สามารถ gotten จากการทดลองใน situ
[ 33 ] .
3.4 . คุณลักษณะของโปรตีนโครงสร้างโมเลกุลการดูดกลืนแสงสูงสุดความสูงและพื้นที่

ความเข้มของโปรตีนและฉันและเอไมด์ II และโครงสร้างทุติยภูมิของโปรตีน ( ในแง่ของ
เป็นเกลียวอัลฟา , เบต้าแผ่น ) ในข้าวโพดและข้าวบาร์เล่ย์ DDGs
DDGs ถูกนำเสนอในตารางที่ 3 เอไมด์และโครงสร้างและ 2
ถูกเชื่อมโยงกับองค์ประกอบโมเลกุลโปรตีน
ไม่มีความแตกต่างระหว่าง DDGs ข้าวโพดข้าวบาร์เลย์ DDGs ในความสูงและผม

( a_i_h ) และความสูงและ II ( a_ii_h ) และอัตราส่วนของเอไมด์ฉัน ii ( r_i_ii_h )แม้ว่า
CP เนื้อหาเหล่านี้สองชนิดของ DDGs ความแตกต่าง

ข้าวโพดในพื้นที่อย่างมาก และผม DDGs
( P < 0.05 ) ปริมาณบาร์เลย์ DDGs ( a_i_a ) มันอาจจะได้รับผลกระทบจากหลากหลายขึ้น

สภาพพลังงานการประมวลผลความร้อนและอื่น ๆ [ 2,34 ] ข้าวบาร์เลย์ DDGs พบลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 )
ค่าความสูง a-helix ( alpha_h ) และความสูง ( beta_h )
b-sheetและอัตราส่วนของ a-helix เพื่อ b-sheet ( r_a_b ) กว่า DDGs ข้าวโพด
แม้ว่ามาตรการเหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่