forced to help. This might have bee

forced to help. This might have been a reflection of an
unsatisfying relationship prior to surgery as along with the
burden of being a caregiver. Further research is needed to
explore the impact of caregiving for partners to persons
treated for CRC cancer.
Participants had different attitudes towards the extent that
cancer was a mutual concern. To share the illness, to have a
joint ownership of cancer is described by Illingworth et al.
(2010) and is present in this study, as well as the opposite
attitude where cancer is considered a personal concern. Some
partners had insufficient information because of the patient’s
inability or unwillingness to share information. We found
that both among patients and among partners, the need for
information could vary, similar to earlier study on patients
with CRC (Worster & Holmes 2008). Some patients were
even reluctant to discuss their problems with the doctor
preferring to create theories of their own, a behaviour that
could be understood by the findings of Leydon (2000)
showing a limited desire to obtain information for fear of
getting their hopes undermined (Leydon et al. 2000).
The physical condition of the patient could force partners to
be more involved in the patient’s illness than they had initially
planned. This illuminates the need to support partners when
they want support and establish channels for reaching both
patients and their partners and to assess their needs several
times during the illness trajectory. It is an important task for
nurses to provide this support and establish a good relationship
with the couple (Illingworth et al. 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บังคับให้ช่วย นี้อาจมีการสะท้อนของการความสัมพันธ์ unsatisfying ก่อนผ่าตัดตามด้วยการภาระของการเป็นภูมิปัญญา ต้องการวิจัยต่อไปสำรวจผลกระทบของ caregiving สำหรับคู่ค้าคนปฏิบัติสำหรับโรคมะเร็ง CRCผู้เรียนมีทัศนคติแตกต่างกันไปยังขอบเขตที่โรคมะเร็งมีความกังวลร่วมกัน การเจ็บป่วย มีการใช้ร่วมกันเป็นเป็นเจ้าของร่วมของมะเร็งได้อธิบายไว้โดย Illingworth et al(2010) และอยู่ในการศึกษานี้ ตรงข้ามทัศนคติที่มะเร็งจะถือเป็นความกังวลส่วนตัว บางพันธมิตรมีข้อมูลไม่เพียงพอเนื่องจากผู้ป่วยไม่สามารถหรือ unwillingness เพื่อใช้ข้อมูลร่วมกัน เราพบที่ทั้งผู้ป่วย และ ระหว่างคู่ ค้า ต้องการข้อมูลอาจแตกต่างกัน คล้ายคลึงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยกับ CRC (Worster & 2008 โฮลมส์) มีผู้ป่วยบางไม่ได้ปรึกษาปัญหากับแพทย์ท่านที่ต้องการสร้างทฤษฎีของตนเอง พฤติกรรมการที่ไม่สามารถเข้าใจผลการวิจัยของ Leydon (2000)แสดงความปรารถนาจำกัดได้รับข้อมูลสำหรับ fear ของการหวังทำลาย (Leydon et al. 2000)สภาพร่างกายของผู้ป่วยไม่สามารถบังคับให้คู่ค้าสามารถเพิ่มเติมเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วยมากกว่าที่พวกเขาเริ่มการวางแผน Illuminates นี้ต้องสนับสนุนพันธมิตรเมื่อจะต้องสนับสนุน และสร้างช่องทางการเข้าถึงทั้งผู้ป่วยและพันธมิตรและ การประเมินความต้องการของหลาย ๆเวลาเจ็บป่วยวิถี เป็นงานสำคัญสำหรับพยาบาลให้การสนับสนุนนี้ และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีมีคู่ (Illingworth et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บังคับให้ช่วย นี้อาจจะเป็นภาพสะท้อนของ
ความสัมพันธ์ที่พอใจก่อนที่จะผ่าตัดเป็นพร้อมกับ
ภาระของการเป็นผู้ดูแล นอกจากนี้การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ
สำรวจผลกระทบของการดูแลสำหรับคู่ค้าให้กับผู้ที่
ได้รับการรักษาโรคมะเร็งซีอาร์ซี.
ผู้เข้าร่วมมีทัศนคติที่แตกต่างกันไปสู่ขอบเขตที่
มะเร็งเป็นความกังวลร่วมกัน ที่จะแบ่งปันความเจ็บป่วยที่จะมี
ความเป็นเจ้าของร่วมกันของโรคมะเร็งอธิบายโดย Illingworth et al.
(2010) และมีอยู่ในการศึกษาครั้งนี้เช่นเดียวกับฝั่งตรงข้ามกับ
ทัศนคติที่เป็นโรคมะเร็งถือเป็นความกังวลส่วนบุคคล บาง
คู่ค้ามีข้อมูลไม่เพียงพอเพราะผู้ป่วย
ไม่สามารถที่หรือไม่เต็มใจที่จะแบ่งปันข้อมูล เราพบ
ว่าทั้งผู้ป่วยและในหมู่พันธมิตรที่จำเป็นสำหรับ
ข้อมูลอาจแตกต่างกันคล้ายกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในผู้ป่วย
ที่มีซีอาร์ซี (Worster & โฮล์มส์ 2008) ผู้ป่วยบางคน
แม้จะไม่เต็มใจที่จะหารือเกี่ยวกับปัญหาของพวกเขากับแพทย์
เลือกที่จะสร้างทฤษฎีของตัวเองพฤติกรรมที่
อาจจะเข้าใจโดยการค้นพบของ Leydon (2000)
แสดงให้เห็นถึงความปรารถนาที่ จำกัด เพื่อให้ได้ข้อมูลเพราะกลัวว่าจะ
ได้รับความหวังของพวกเขาทำลาย (Leydon et al. 2000).
สภาพร่างกายของผู้ป่วยสามารถบังคับคู่ค้าในการ
มีส่วนร่วมมากขึ้นในการเจ็บป่วยของผู้ป่วยกว่าที่พวกเขาได้ในตอนแรก
ที่วางแผนไว้ สว่างนี้ต้องให้การสนับสนุนคู่ค้าเมื่อ
พวกเขาต้องการการสนับสนุนและสร้างช่องทางในการเข้าถึงทั้ง
ผู้ป่วยและคู่ค้าของพวกเขาและเพื่อประเมินความต้องการของพวกเขาหลาย
ครั้งในระหว่างวิถีการเจ็บป่วย มันเป็นงานที่สำคัญสำหรับ
พยาบาลที่จะให้การสนับสนุนและสร้างความสัมพันธ์ที่ดี
กับคู่ (Illingworth et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บังคับให้ช่วย นี้อาจเป็นภาพสะท้อนของความสัมพันธ์
ไม่พอใจก่อนผ่าตัดพร้อมกับ
ภาระของการเป็นผู้ดูแล การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ
สำรวจผลกระทบของการดูแลคู่ค้าเพื่อรักษามะเร็ง 3 คน
.
ผู้เรียนมีทัศนคติที่แตกต่างกันในขอบเขตที่
โรคมะเร็งเป็นปัญหาร่วมกัน แบ่งปันการเจ็บป่วยมี
กรรมสิทธิ์ร่วมของมะเร็งคือ อธิบาย โดย ลลิงวอร์ธ et al .
( 2010 ) และเป็นปัจจุบันในการศึกษา ตลอดจนทัศนคติตรงข้าม
ที่มะเร็งถือเป็นเรื่องส่วนบุคคล บางคู่มีข้อมูลไม่เพียงพอเพราะ

ของคนไข้ไม่สามารถ หรือ ไม่เต็มใจที่จะแบ่งปันข้อมูล เราพบ
ทั้งระหว่างผู้ป่วยและของพันธมิตร ต้องการ
ข้อมูลอาจแตกต่างกันคล้ายคลึงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ผู้ป่วย
กับ CRC ( เวิร์สเตอร์&โฮล์มส์ 2008 ) ผู้ป่วยบางคน
แม้ไม่เต็มใจเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของพวกเขากับแพทย์
พอใจที่จะสร้างทฤษฎีของตนเอง เป็นพฤติกรรมที่
อาจจะเข้าใจผลเลเดิ้น ( 2000 )
แสดงความปรารถนา จำกัด เพื่อให้ได้ข้อมูลสำหรับความกลัวของ
รับความหวังของพวกเขาบั่นทอน ( เลเดิ้น et al .
2 )สภาพร่างกายของคนไข้ สามารถบังคับให้คู่ค้า

เป็นเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วยมากกว่าที่พวกเขาได้เริ่มต้น
วางแผน นี้ส่องสว่างต้องสนับสนุนคู่ค้าเมื่อพวกเขาต้องการ สนับสนุน และสร้างช่องทาง

สำหรับการเข้าถึงทั้งผู้ป่วยและพันธมิตรของพวกเขาและเพื่อประเมินความต้องการของตนเองหลายครั้ง
ในระหว่างเจ็บป่วยวิถี มันเป็นงานที่สำคัญสำหรับ
พยาบาลที่จะให้การสนับสนุน และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคู่ (
ลลิงวอร์ธ et al . 2010 )