Arguing that absolutism lacks pract

Arguing that absolutism lacks practical value, Toulmin aimed to develop a different type of argument, called practical arguments (also known as substantial arguments). In contrast to absolutists' theoretical arguments, Toulmin's practical argument is intended to focus on the justificatory function of argumentation, as opposed to the inferential function of theoretical arguments. Whereas theoretical arguments make inferences based on a set of principles to arrive at a claim, practical arguments first find a claim of interest, and then provide justification for it. Toulmin believed that reasoning is less an activity of inference, involving the discovering of new ideas, and more a process of testing and sifting already existing ideas—an act achievable through the process of justification.

Toulmin believed that for a good argument to succeed, it needs to provide good justification for a claim. This, he believed, will ensure it stands up to criticism and earns a favourable verdict. In The Uses of Argument (1958), Toulmin proposed a layout containing six interrelated components for analyzing arguments:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โต้เถียงว่า อันทรงภูมิธรรมไม่มีค่าจริง Toulmin มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาอาร์กิวเมนต์ ชนิดอื่นเรียกว่าอาร์กิวเมนต์ปฏิบัติ (หรือที่เรียกว่าพบอาร์กิวเมนต์) ตรงข้ามอาร์กิวเมนต์ทฤษฎีของ absolutists อาร์กิวเมนต์ปฏิบัติของ Toulmin มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งเน้นการทำงาน justificatory ของ argumentation ตรงข้ามกับการทำงานเพียงน้อยนิดของอาร์กิวเมนต์ทฤษฎี ในขณะที่ทฤษฎีอาร์กิวเมนต์ให้ inferences ตามชุดของหลักการที่มาร้องเรียน ปฏิบัติแรก พบการอ้างสิทธิ์ของดอกเบี้ย และให้เหตุผลไปแล้ว Toulmin เชื่อว่า เหตุผลเป็นน้อยกว่ากิจกรรมของข้อ เกี่ยวข้องกับการค้นพบความคิดใหม่ และเพิ่มเติมกระบวนการทดสอบ และตะแกรงที่มีอยู่แล้วความคิด – การกระทำทำได้ผ่านกระบวนการของเหตุผลToulmin เชื่อว่าอาร์กิวเมนต์ที่ดีจะประสบความสำเร็จ ต้องให้เหตุผลที่ดีสำหรับข้อเรียกร้อง นี้ เขาเชื่อว่า จะให้ยืนขึ้นเพื่อวิจารณ์ และคำพิพากษาที่ดีได้รับคะแนน ในการใช้ของอาร์กิวเมนต์ (1958), Toulmin เสนอโครงร่างที่ประกอบด้วยส่วนเกี่ยวข้อง 6 วิเคราะห์อาร์กิวเมนต์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เถียงว่าสมบูรณาญาสิทธิราชย์ขาดค่าการปฏิบัติ Toulmin มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบที่แตกต่างกันของการโต้แย้งที่เรียกว่าข้อโต้แย้งในทางปฏิบัติ (หรือเรียกว่าข้อโต้แย้งมาก) ในทางตรงกันข้ามกับ absolutists 'ข้อโต้แย้งทางทฤษฎีข้อโต้แย้งในทางปฏิบัติของ Toulmin มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งเน้นไปที่การทำงานของ justificatory โต้แย้งเมื่อเทียบกับฟังก์ชั่นการอนุมานของการขัดแย้งทางทฤษฎี ในขณะที่ข้อโต้แย้งทางทฤษฎีจะทำให้หาข้อสรุปจากชุดของหลักการที่จะมาถึงการเรียกร้องให้การขัดแย้งในทางปฏิบัติพบว่าการเรียกร้องครั้งแรกที่น่าสนใจและจากนั้นให้เหตุผลสำหรับมัน Toulmin เชื่อว่าเหตุผลที่น้อยกิจกรรมของการอนุมานที่เกี่ยวข้องกับการค้นพบความคิดใหม่และอื่น ๆ กระบวนการของการทดสอบและการกลั่นกรองที่มีอยู่แล้วความคิดการกระทำทำได้ผ่านกระบวนการของเหตุผล. Toulmin เชื่อว่าสำหรับข้อโต้แย้งที่ดีที่จะประสบความสำเร็จก็ ต้องการที่จะให้เหตุผลที่ดีสำหรับการเรียกร้อง ซึ่งเขาเชื่อว่าจะให้มันยืนถึงการวิจารณ์และแสวงหาคำตัดสินที่ดี ในการใช้อาร์กิวเมนต์ (1958) Toulmin เสนอรูปแบบที่มีความสัมพันธ์กันหกส่วนประกอบสำหรับการวิเคราะห์ข้อโต้แย้ง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การโต้เถียงที่ศรีลังกาขาดคุณค่าในทางปฏิบัติ toulmin มีวัตถุประสงค์ที่จะพัฒนาชนิดของอาร์กิวเมนต์ เรียกว่าอาร์กิวเมนต์ ปฏิบัติ ( หรือที่เรียกว่าอาร์กิวเมนต์มาก ) ในทางตรงกันข้ามกับ absolutists ' ทฤษฎีการขัดแย้ง toulmin การปฏิบัติอาร์กิวเมนต์มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งเน้นการทำงานของการโต้แย้ง justificatory เมื่อเทียบกับฟังก์ชันและอาร์กิวเมนต์ทฤษฎีส่วนข้อโต้แย้งทางทฤษฎีให้อ้างอิงตามชุดของหลักการที่จะมาถึง โดยอ้างว่า ข้อโต้แย้งในทางปฏิบัติพบครั้งแรกเรียกร้องความสนใจ และให้เหตุผลสำหรับมัน toulmin เชื่อว่าเหตุผลน้อย กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการค้นพบความคิดใหม่และกระบวนการของการทดสอบและการกลั่นกรองความคิดการกระทำที่มีอยู่แล้วได้ โดยผ่านกระบวนการของเหตุผล

toulmin เชื่อว่าเป็นเรื่องดี การจะประสบความสำเร็จ จะต้องให้เหตุผลที่ดีสำหรับการเรียกร้อง นี้ เขาเชื่อว่า จะให้มันลุกขึ้นยืน และได้รับการวิพากษ์วิจารณ์คำตัดสินที่ดี ในการใช้อาร์กิวเมนต์ ( 1958 )toulmin เสนอเค้าโครงประกอบด้วย 6 องค์ประกอบที่สัมพันธ์กันสำหรับการวิเคราะห์อาร์กิวเมนต์ :