Fraudulent Financial ReportingRisk

Fraudulent Financial Reporting
Risk factors that relate to fraudulent financial reporting are grouped according to the following classifications
Management’s characteristics and influence over the control environment. These factors relate to the tone-at-the-top regarding internal control, management style, situational pressures’ and the financial reporting process.
Industry conditions. This includes the economic and regulatory environment in which the entity operates. For example, a company in declining industry or with key customers experiencing business failures is at greater risk to fraud than one whose industry base is stable.
Operating characteristics and financial stability. This pertains to the nature of the entity and the complexity of its transactions. For example, an organization involved with related – party transactions with organizations that are not audited may be at risk to fraud
In the case of financial fraud (management fraud), external auditors should look for the following kinds of common schemes:
Improper revenue recognition
Improper asset valuation
Improper deferral of costs and expenses
Improper recording of liabilities
Inadequate disclosures

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานฉ้อฉลเงิน
ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับรายงานทางการเงินหลอกลวงจะถูกจัดกลุ่มตามการจัดประเภทดังต่อไปนี้
ผู้บริหารลักษณะและอิทธิพลสภาพแวดล้อมที่ควบคุม ปัจจัยเหล่านี้เกี่ยวข้องกับเสียงที่ด้านบนเกี่ยวกับการควบคุมภายใน ลักษณะจัดการ สร้างความดัน กการเงินรายงานกระบวนการ
สภาพอุตสาหกรรม ซึ่งรวมถึงสภาพแวดล้อมของเศรษฐกิจ และกฎระเบียบที่เอนทิตีทำงาน ตัวอย่าง บริษัท ในอุตสาหกรรมลดลง หรือลูกค้าสำคัญที่ประสบความล้มเหลวทางธุรกิจเป็นความเสี่ยงมากกว่าการทุจริตมากกว่าหนึ่งฐานอุตสาหกรรมมีอยู่คอก
ลักษณะและความมั่นคงทางการเงิน นี้เกี่ยวข้องกับลักษณะของเอนทิตีและความซับซ้อนของธุรกรรม ตัวอย่าง องค์กรที่เกี่ยวข้องกับที่เกี่ยวข้อง – เกี่ยวกับองค์กรซึ่งการตรวจอาจจะเสี่ยงการทุจริต
กรณีทุจริตทางการเงิน (บริหารทุจริต), ผู้ตรวจสอบภายนอกควรมองหาชนิดต่อไปนี้แผนงานทั่วไป:
รับรู้รายได้ไม่ถูกต้อง
ประเมินค่าสินทรัพย์ไม่เหมาะสม
deferral ไม่เหมาะสมของต้นทุนและค่าใช้จ่าย
บันทึกไม่เหมาะสมของหนี้สิน
การเปิดเผยข้อมูลไม่เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉ้อโกงการรายงานทางการเงิน
ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรายงานทางการเงินที่หลอกลวงจะถูกจัดกลุ่มตามประเภทดังต่อไปนี้
ลักษณะการจัดการและสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลเหนือการควบคุม ปัจจัยเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับโทนที่ด้านบนเกี่ยวกับการควบคุมภายในรูปแบบการจัดการความกดดันสถานการณ์และรายงานทางการเงินกระบวนการ
เงื่อนไขอุตสาหกรรม ซึ่งรวมถึงสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและกฎระเบียบในการที่องค์กรดำเนิน ตัวอย่างเช่น บริษัท ในอุตสาหกรรมลดลงหรือกับลูกค้าที่สำคัญประสบความล้มเหลวทางธุรกิจที่มีความเสี่ยงมากขึ้นต่อการทุจริตมากกว่าหนึ่งที่มีฐานอุตสาหกรรมมีเสถียรภาพ
ลักษณะการดำเนินงานและความมั่นคงทางการเงิน นี้เกี่ยวข้องกับลักษณะของกิจการและความซับซ้อนของการทำธุรกรรมของ ตัวอย่างเช่นองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการที่เกี่ยวข้อง - การทำธุรกรรมของบุคคลกับองค์กรที่ไม่ได้ผ่านการตรวจสอบอาจมีความเสี่ยงต่อการทุจริต
ในกรณีของการทุจริตทางการเงิน (การจัดการการฉ้อโกง) ผู้สอบบัญชีภายนอกควรมองหาชนิดต่อไปนี้รูปแบบทั่วไป
รับรู้รายได้ที่ไม่เหมาะสม
ไม่เหมาะสม การประเมินมูลค่าสินทรัพย์
เลื่อนไม่เหมาะสมของค่าใช้จ่ายและค่าใช้จ่ายใน
การบันทึกที่ไม่เหมาะสมของหนี้สิน
การเปิดเผยข้อมูลไม่เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลอกลวงรายงานทางการเงินปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรายงานทางการเงินที่หลอกลวงจะถูกจัดกลุ่มตามหมวดหมู่การจัดการของลักษณะและอิทธิพลเหนือการควบคุมสิ่งแวดล้อม ดังต่อไปนี้ ปัจจัยเหล่านี้เกี่ยวข้องกับน้ำเสียงที่ด้านบนเกี่ยวกับการควบคุมภายใน การจัดการสไตล์ ดัน ' สถานการณ์และกระบวนการรายงานทางการเงิน .
สภาพอุตสาหกรรมซึ่งรวมถึง เศรษฐกิจและด้านสภาพแวดล้อมในที่กิจการงาน ตัวอย่างเช่น บริษัทในอุตสาหกรรมลดลง หรือประสบความล้มเหลวทางธุรกิจที่สำคัญลูกค้ามีความเสี่ยงมากขึ้นเพื่อการฉ้อโกงกว่าหนึ่งที่มีฐานอุตสาหกรรมมีเสถียรภาพ .
คุณลักษณะการทำงานและความมั่นคงทางการเงิน นี้เกี่ยวข้องกับธรรมชาติขององค์กร และความซับซ้อนของการทำธุรกรรมของ ตัวอย่างเช่นองค์กรที่เกี่ยวข้องกับงานที่เกี่ยวข้องกับองค์กรและธุรกรรมที่ไม่ได้ตรวจสอบ อาจเสี่ยงต่อการทุจริต
ในกรณีของการทุจริตทางการเงินการจัดการ ) ผู้สอบบัญชีควรพิจารณาต่อไปนี้ชนิดของรูปแบบทั่วไป :

มีการรับรู้รายได้ที่มูลค่าสินทรัพย์ที่กิจการ

บันทึกต้นทุนของหนี้สิน ไม่เหมาะสม
การเปิดเผยข้อมูล
ไม่เพียงพอ