TOXICITYWater and dissolved solutes

TOXICITY



Water and dissolved solutes, including various salts, calcium chloride and sulphates, pass through a fish’s body (cells, tissues, and organs) in a process known as osmosis. Larger molecules inside the blood and tissue fluids of fishes and sharks, including proteins and trimethylamine oxide (TMAO*), also exert a contributory osmotic effect but they are too large to pass through the channels that govern salt balance.



* By-product of the metabolic breakdown of proteins and amino acids.



If the salt concentration in a fish’s tissues is lower than that of the surrounding water, its body will absorb salt from the environment until both levels become equal. If a marine fish swims up a freshwater river, the reverse phenomenon will occur and it will diffuse salt into the environment via specialised sodium secreting cells located primarily in gill tissue. In both cases, too much or too little salt is detrimental to most fish species because they can only survive within a specific range of salt concentrations. Fish that are thus restricted to either freshwater or seawater are known as stenohaline. Some species, such as salmon, are able to osmoregulate in varying levels of salinity. These fish are called euryhaline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเป็นพิษน้ำและสารปนเปื้อนละลาย รวมทั้งเกลือต่าง ๆ แคลเซียมคลอไรด์ และ ซัลเฟต ผ่านร่างของปลา (เซลล์ เนื้อเยื่อ และอวัยวะ) ในกระบวนการที่เรียกว่าออสโมซิ โมเลกุลขนาดใหญ่ภายในของเหลวในเลือดและเนื้อเยื่อของปลาและปลาฉลาม รวมทั้งโปรตีนและ trimethylamine ออกไซด์ (TMAO *), ยังออกแรงผลการออสโมติกดีจาก แต่จะมีขนาดใหญ่เกินไปผ่านช่องที่ควบคุมสมดุลของเกลือ * ผลพลอยได้จากการสลายเผาผลาญโปรตีนและกรดอะมิโน ถ้าความเข้มข้นของเกลือในเนื้อเยื่อของปลาจะต่ำกว่าที่ของน้ำโดยรอบ ร่างกายจะดูดซับเกลือที่ได้จากสิ่งแวดล้อมจนทั้งสองชั้นกลายเป็นเท่า ถ้าเป็นปลาทะเลที่ว่ายน้ำค่าน้ำจืด ปรากฏการณ์ย้อนกลับจะเกิดขึ้น และมันจะกระจายเกลือในสภาพแวดล้อมโดยเฉพาะโซเดียมซ่อนเซลล์ที่อยู่ในเนื้อเยื่อเหงือก ในทั้งสองกรณี เกลือมากเกินไป หรือน้อยเกินไปเป็นอันตรายต่อปลามากที่สุดเนื่องจากพวกเขาสามารถอยู่รอดภายในช่วงของความเข้มข้นของเกลือเท่านั้น ปลาที่ถูกจำกัดการอย่างใดอย่างหนึ่งดังนั้นน้ำจืด หรือน้ำทะเลเป็นที่รู้จักกันว่า stenohaline บางชนิด เช่นปลาแซลมอน จะ osmoregulate ในความเค็มระดับต่าง ๆ ปลาเหล่านี้จะเรียกว่า euryhaline

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิษ



น้ำและสารที่ละลายรวมทั้งเกลือต่างๆแคลเซียมคลอไรด์และซัลเฟตผ่านปลา' ร่างกาย โมเลกุลขนาดใหญ่ภายในเลือดและเนื้อเยื่อของเหลวของปลาและปลาฉลามรวมทั้งโปรตีนและ * หากความเข้มข้นของเกลือในปลา' เนื้อเยื่อคือต่ำกว่าที่ของน้ำที่อยู่รอบ ๆ ร่างกายจะดูดซับเกลือจากสภาพแวดล้อมทั้งในระดับจนกลายเป็นที่เท่าเทียมกัน ถ้าปลาทะเลแหวกว่ายขึ้นแม่น้ำน้ำจืดปรากฏการณ์ย้อนกลับจะเกิดขึ้นและมันจะกระจายเกลือออกสู่สิ่งแวดล้อมผ่านเฉพาะโซเดียมหลั่งเซลล์ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเนื้อเยื่อของเหงือก ในทั้งสองกรณีมากเกินไปหรือเกลือน้อยเกินไปเป็นอันตรายต่อมากที่สุดพันธุ์ปลาเพียงเพราะพวกเขาสามารถอยู่รอดได้ในช่วงที่เฉพาะเจาะจงของความเข้มข้นของเกลือ ปลาที่ถูก จำกัด จึงได้ทั้งน้ำจืดหรือน้ำทะเลเป็นที่รู้จักกัน บางชนิดเช่นปลาแซลมอนจะสามารถ ปลาเหล่านี้จะเรียกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นพิษน้ำและละลายสารละลายเกลือต่าง ๆ รวมทั้ง คลอไรด์ แคลเซียม ซัลเฟต , ผ่านร่างกายของปลา ( เซลล์ เนื้อเยื่อ และอวัยวะ ) ในกระบวนการที่เรียกว่าออสโมซิส ใหญ่กว่าโมเลกุลในเลือดและของเหลวในเนื้อเยื่อของปลาและปลาฉลาม รวมทั้งโปรตีนและไตรเมทิลามีน ออกไซด์ ( tmao * ) ยังเสริมการออกแรงผลกระทบ แต่พวกเขามีขนาดใหญ่เกินไปที่จะผ่านช่องที่ควบคุมสมดุลของเกลือ* โดยผลิตภัณฑ์ของการสลายของโปรตีนและกรดอะมิโนถ้าความเข้มข้นของเกลือในเนื้อเยื่อของปลาต่ำกว่าที่ของรอบน้ำ ร่างกายจะดูดซับเกลือจากสภาพแวดล้อม จนทั้งสองระดับจะเท่ากัน ถ้าเป็นปลาทะเลว่ายน้ำขึ้นแม่น้ำจืด กลับเกิดปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นและจะกระจายสู่สิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะเกลือโซเดียม secreting เซลล์ตั้งอยู่หลักในเนื้อเยื่อเหงือก ในทั้งสองกรณี , เกลือมากเกินไป หรือน้อยเกินไปเป็นอันตรายต่อปลามากที่สุดเพราะพวกเขาสามารถอยู่รอดได้ในช่วงที่เฉพาะเจาะจงของความเข้มข้นเกลือ ปลาที่มีทั้งน้ำจืดหรือน้ำทะเลจึง จำกัด เป็นที่รู้จักกันเป็น stenohaline . บางชนิด เช่น ปลาแซลมอน สามารถ osmoregulate แตกต่างกันในระดับของความเค็ม ปลาเหล่านี้จะเรียกว่า euryhaline .