mortality rates following various

mortality rates following various
surgical procedures in Manitoba and New
England. Individuals treated with
procedures with a high mortality rate,
hip fracture repair and bypass surgery,
had a higher risk of death in Manitoba
within the first year after surgery than
in New England. However, the survival
for other surgical procedures was better
in Manitoba. These findings suggest the
need for evaluating the quality of hip
fracture care in Manitoba. Method. All
hip fracture patients, age 65 years and
over, in their initial episode of care
from April 1, 1979 to March 31, 1993 (N
= 12,271) in Manitoba were identified
from hospital abstracts in the
provincial health insurance system.
Death at three months, death between
three months and one year, readmission
within one year, nursing home admission
within one year, occurrence of a second
hip fracture, diagnosis of a late effect
of hip fracture care, a repeat primary
repair procedure, a secondary repair
procedure and length of stay greater
than 100 days were the adverse outcomes
studied. The predictors of adverse
outcomes were examined using
multivariate analysis. (Abstract
shortened by UMI.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการตายต่าง ๆ ดังต่อไปนี้ ขั้นตอนการผ่าตัดมานิโทบาและใหม่ อังกฤษ บุคคลที่รับ อัตราการตายสูง ขั้นตอน ซ่อมแซมกระดูกสะโพก และหลีกเลี่ยงการผ่าตัด มีความเสี่ยงสูงของการตายในมานิโทบา ภายในปีแรกหลังการผ่าตัดมากกว่า ในนิวอิงแลนด์ อย่างไรก็ตาม ความอยู่รอด สำหรับขั้นตอนการผ่าตัดอื่น ๆ ดีกว่า ในมานิโทบา ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำ จำเป็นสำหรับการประเมินคุณภาพของพ ร้าวในมานิโทบา วิธีการ ทั้งหมด สะโพกกระดูกผู้ป่วย อายุ 65 ปี และ มากกว่า ในตอนเริ่มต้นการดูแล จาก 1 เมษายน 1979 ถึง 31 มีนาคม 1993 (N = 12,271) ในมานิโทบาระบุ จากบทคัดย่อจากโรงพยาบาลในการ ระบบประกันสุขภาพของจังหวัด ความตายในสามเดือน ตายระหว่าง สามเดือน และหนึ่งปี readmission ภายในหนึ่งปี พยาบาลเข้าบ้าน ภายในหนึ่งปี เกิดที่สอง กระดูกสะโพก วินิจฉัยผลล่าช้า ของกระดูกสะโพก ทำซ้ำเป็นหลัก กระบวนการซ่อมแซม ซ่อมรอง ขั้นตอนและใจมากกว่า กว่า 100 วันมีผลร้าย ศึกษา Predictors ของร้าย ผลที่ได้ถูกตรวจสอบโดยใช้ การวิเคราะห์ตัวแปรพหุ (บทคัดย่อ ตัดให้สั้นลง โดยโรงแรมยู)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการตายต่อไปต่างๆขั้นตอนการผ่าตัดในแมนิโทบาและนิวอิงแลนด์ บุคคลที่รับการรักษาด้วยวิธีการที่มีอัตราการตายสูง, การซ่อมแซมกระดูกสะโพกหักและการผ่าตัดบายพาสมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการเสียชีวิตในแมนิโทบาภายในปีแรกหลังการผ่าตัดกว่าในนิวอิงแลนด์ แต่การอยู่รอดสำหรับขั้นตอนการผ่าตัดอื่น ๆ ได้ดีในแมนิโทบา การค้นพบนี้แนะนำความจำเป็นในการประเมินคุณภาพของสะโพกดูแลการแตกหักในแมนิโทบา วิธี ทั้งหมดผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักอายุ 65 ปีและมากกว่าในตอนที่พวกเขาเริ่มต้นของการดูแลจาก1 เมษายน 1979 ไป 31 มีนาคม 1993 (ยังไม่มี= 12,271) ในแมนิโทบาถูกระบุจากบทคัดย่อโรงพยาบาลในระบบประกันสุขภาพจังหวัด. ตายในสามเดือน ตายระหว่างสามเดือนและหนึ่งปีกลับมารักษาซ้ำภายในหนึ่งปีพยาบาลเข้ารับการรักษาที่บ้านภายในหนึ่งปีที่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองกระดูกสะโพกหักวินิจฉัยของผลในช่วงปลายของการดูแลกระดูกสะโพกหักเป็นหลักทำซ้ำขั้นตอนการซ่อมแซมการซ่อมแซมรองขั้นตอนและระยะเวลาของอยู่มากขึ้นกว่า 100 วันได้รับผลกระทบการศึกษา ทำนายที่ไม่พึงประสงค์ของผลลัพธ์ที่มีการตรวจสอบโดยใช้การวิเคราะห์หลายตัวแปร (บทคัดย่อสั้นลงโดย UMI.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการเสียชีวิตต่างๆต่อไปนี้การผ่าตัดในแมนิโทบาและใหม่

อังกฤษ บุคคลที่ได้รับการรักษาด้วยวิธีการที่มีอัตราการเสียชีวิตสูง

ซ่อมรอยร้าว , สะโพกและการผ่าตัดบายพาส ,
มีความเสี่ยงสูงของความตายในแมนิโทบา
ภายในปีแรกหลังผ่าตัดมากกว่า
ใหม่ในอังกฤษ อย่างไรก็ตาม การอยู่รอดสำหรับขั้นตอนการผ่าตัดอื่น ๆดีกว่า

ในแมนิโทบาข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ต้องการเพื่อประเมินคุณภาพการดูแลกระดูกสะโพก
ในแมนิโทบา วิธี ทั้งหมดผู้ป่วยกระดูกหักสะโพก

อายุ 65 ปีและจบในตอนเริ่มแรกของการดูแล
ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ถึง 31 มีนาคม พ.ศ. 2536 ( n
= 12271 ) ในแมนิโทบาถูกระบุจากบทคัดย่อในโรงพยาบาล

ระบบประกันสุขภาพจังหวัด
ตาย ที่ตายระหว่าง
3 เดือน3 เดือน และ 1 ปี การกลับมารักษาซ้ำ
ภายในหนึ่งปี พยาบาล เข้าบ้าน
ภายในหนึ่งปี การเกิดกระดูกหักสะโพกหน่อย

สายผลการวินิจฉัยโรคของการดูแลกระดูกสะโพก , ย้ำหลัก
ขั้นตอนการซ่อมแซม , ซ่อมแซม
รองขั้นตอนและความยาวของการเข้าพักมากขึ้น
กว่า 100 วัน ผลที่ไม่พึงประสงค์
) ตัวตรวจสอบการใช้ยาได้ผล

การวิเคราะห์ตัวแปรพหุ ( สรุปสั้น

มิ )