THE SHORE LINE AT SUNSETTOM, KNEE-D

THE SHORE LINE AT SUNSET
TOM, KNEE-DEEP in the waves, a piece of driftwood in his hand, listened.
The house, up toward the Coast Highway in the late afternoon, was silent. The sounds of closets being rummaged, suitcase locks snapping, vases being smashed, and of a final door crashing shut, all had faded away.
Chico, standing on the pale sand, flourished his wire strainer to shake out a harvest of lost coins. After a moment, without glancing at Tom, he said, “Let her go.”
So it was every year. For a week or a month, their house would have music swelling from the windows, there would be new geraniums potted on the porch rail, new paint on the doors and steps. The clothes on the wire line changed from harlequin pants to sheath dresses to handmade Mexican frocks like white waves breaking behind the house. Inside, the paintings on the walls shifted from imitation Matisse to pseudo-Italian Renaissance. Sometimes the woman was tall, sometimes short, against the sky. But there was never more than one woman at a time. And, at last, a day like today came….
Tom placed his driftwood on the growing pile near where Chico sifted the billion footprints left by people long vanished from their holidays.
“Chico. What are we doing here?”
“Living the life of Reilly, boy!”
“I don’t feel like Reilly, Chico.”
“Work at it, boy!”
Tom saw the house a month from now, the flowerpots blowing dust, the walls hung with empty squares, only sand carpeting the floors. The rooms would echo like shells in the wind. And all night every night bedded in separate rooms he and Chico would hear a tide falling away and away down a long shore, leaving no trace.
Tom nodded, imperceptibly. Once a year he himself brought a nice girl here, knowing she was right at last and that in no time they would be married. But his women always stole silently away before dawn, feeling they had been mistaken for someone else, not being able to play the part. Chico’s friends left like vacuum cleaners, with a terrific drag, roar, rush, leaving no lint unturned, no clam unprized of its pearl, taking their purses with them like toy dogs which Chico had petted as he opened their jaws to count their teeth.
“That’s four women so far this year.”
“Okay, referee.” Chico grinned. “Show me the way to the showers.”
“Chico—” Tom bit his lower lip, then went on. “I been thinking. Why don’t we split up?”
Chico just looked at him.
“I mean,” said Tom quickly, “maybe we’d have better luck, alone.”
“Well, I’ll be damned,” said Chico slowly, gripping the strainer in his big fists before him. “Look here, boy, don’t you know the facts? You and me, we’ll be here come the year 2000. A couple of crazy dumb old gooney birds drying their bones in the sun. Nothing’s ever going to happen to us now, Tom, it’s too late. Get that through your head and shut up.”
Tom swallowed and looked steadily at the other man. “I’m thinking of leaving—next week.”
“Shut up, shut up, and get to work!”
Chico gave the sand an angry showering rake that tilled him forty-three cents in dimes, pennies, and nickels. He stared blindly at the coins shimmering down the wires like a pinball game all afire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝั่งพระอาทิตย์ตกดินทอม KNEE-DEEP ในคลื่น ชิ้นส่วนของ driftwood โยเซฟ ฟังบ้าน ขึ้นไปทางฝั่งทางหลวงในบ่าย ถูกเงียบ เสียง ของ closets ถูก rummaged จัดระยะ แจกันซึ่งได้ถูกทุบถูกล็อคกระเป๋าเดินทาง และประตูสุดท้าย crashing ปิด ทั้งหมดมีสีจางลงไปสนาม ยืนบนทรายซีด เจริญรุ่งเรืองเครื่องร่อนของเขาลวดเขย่าออกเก็บเกี่ยวเหรียญหายไป หลังจากครู่ โดยทิวทัศน์ที่ทอม เขากล่าว "ให้เธอไป"ดังนั้นทุกปีได้ สัปดาห์หรือเดือน บ้านของพวกเขาจะมีเพลงที่บวมจาก windows จะมีใหม่เจอเรเนี่ยมและ potted บนระเบียงรถไฟ สีใหม่บนประตูและขั้นตอน เปลี่ยนเสื้อผ้าบนเส้นลวดจากกางเกงข้างขวานกับชุด sheath จะ frocks เม็กซิกันทำด้วยมือเช่นคลื่นสีขาวหลังบ้าน ภายใน ภาพวาดบนผนังเปลี่ยนจากเทียม Matisse กับยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี pseudo- บางครั้งผู้หญิงสูง บางครั้ง สั้น กับท้องฟ้า แต่ไม่เคยมีผู้หญิงมากกว่าหนึ่งครั้ง และ ที่สุด มาวันเช่นวันนี้...ต้มวาง driftwood เขาในกองเติบโตใกล้ที่สนาม sifted รอยเท้าพันล้าน ซ้ายคนยาวศาสดาจากวันหยุดของพวกเขา"สนาม เราทำอะไรที่นี่""ชีวิตของ Reilly เด็ก""ฉันไม่อยาก Reilly สนาม""ทำงานที่ เด็ก"ทอม flowerpots เป่าฝุ่น ผนังแขวนกับช่องสี่เหลี่ยมว่างบ้านเดือนนี้ เห็น ทราย carpeting บนพื้นเท่านั้น ห้องจะสะท้อนเช่นเปลือกหอยในลม ทั้งคืนทุกคืน(ผู้ใหญ่คน)ในห้องเขา และสนามจะได้ยินเสียงน้ำที่ตกลงมาเก็บ และเก็บลงฝั่งยาว ออกติดตามไม่ทอมพยักหน้า imperceptibly ปีละครั้งเขาเองมาเป็นสาวสวยที่นี่ การรู้ว่า เธอเหมาะสมที่สุด และการที่ในเวลา พวกเขาจะได้แต่งงาน แต่ผู้หญิงเขาจะขโมยเงียบ ๆ ไปก่อนรุ่งอรุณ รู้สึกจะมีดาวตามปกติผู้อื่น จะเล่นส่วน สนามของเพื่อนซ้ายเช่นแหนบ ลากยอดเยี่ยม เสียงคำราม วิ่ง ออกจากผ้าสำลีไม่ unturned หอยไม่ unprized ของไข่มุก การกระเป๋าของพวกเขาด้วยเช่นสุนัขของเล่นที่สนามมี petted ตามที่เขาเปิดตัวก็นับจำนวนคน"ที่เป็นสตรีสี่จนปีนี้""เอาล่ะ กรรมการผู้ตัดสิน" สนาม grinned "แสดงไปที่อาบน้ำอยู่""สนาม – " ทอมบิต lip ของเขาด้านล่าง แล้วไป "ฉันได้คิด ทำไมไม่เราแบ่ง"สนามเพียงมองที่เขา"ผมหมายถึง กล่าวว่า ทอมอย่างรวดเร็ว "บางทีเราจะมีโชคดี อยู่คนเดียว""ดี ฉันจะเป็นคน กล่าวว่า สนามช้า จับยึดเครื่องร่อนในหมัดของเขาใหญ่ก่อนที่เขา "ดูที่นี่ บอย ไม่รู้ข้อเท็จจริงหรือไม่ คุณและฉัน เราจะได้ต่อมาปี 2000 คู่บ้าใบ้เก่า gooney นกแห้งกระดูกของพวกเขาในดวงอาทิตย์ ไม่เคยจะเกิดขึ้นกับเราตอนนี้ ต้ม มันจะสายเกินไป ได้รับที่ผ่านหัวของคุณ และหุบ"ทอมกลืนกิน และมองคนอื่นอย่างต่อเนื่อง "ฉันคิดของการออกแบบสัปดาห์ถัดไป""หุบ หุบ และได้รับการทำงาน"สนามให้ทรายคราดเป็นรถเช่าหรือมอเตอร์โกรธที่ tilled เขาสามสี่สิบเซนต์ใน dimes, pennies และนิเกิล เขาเริ่มอย่างคนตาบอดที่เหรียญส่องแสงลงสายเช่นเกมพินบอลลุกเป็นไฟทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรทัด SHORE SUNSET AT
TOM, หัวเข่าในคลื่นที่ชิ้นส่วนของเศษไม้ที่ลอยในมือของเขาฟัง.
บ้านขึ้นไปยังทางหลวงชายฝั่งในช่วงบ่ายก็เงียบ เสียงของตู้เสื้อผ้าที่ถูก rummaged ล็อคกระเป๋าเดินทาง snapping แจกันถูกทุบและประตูสุดท้าย crashing ปิดทุกคนจะได้จางหายไป.
ชิโกยืนอยู่บนหาดทรายอ่อนเจริญรุ่งเรืองกรองลวดของเขาที่จะสั่นออกเก็บเกี่ยวของเหรียญที่หายไป หลังจากช่วงเวลาโดยไม่ต้อง glancing ที่ทอมเขากล่าวว่า "ขอให้เธอไป."
ดังนั้นมันจึงเป็นประจำทุกปี สำหรับสัปดาห์หรือเดือนที่บ้านของพวกเขาจะมีเพลงบวมจากหน้าต่างจะมี Geraniums ใหม่กระถางบนราวระเบียงทาสีใหม่บนประตูและขั้นตอนที่ เสื้อผ้าที่อยู่บนเส้นลวดเปลี่ยนจากกางเกงขายาวสีสรรค์ให้กับฝักชุดที่จะทำด้วยมือ frocks เม็กซิกันเหมือนคลื่นสีขาวทำลายหลังบ้าน ภายในภาพวาดบนผนังเปลี่ยนจากการเลียนแบบติสที่จะหลอกยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี บางครั้งผู้หญิงก็สูงบางครั้งระยะสั้นกับท้องฟ้า แต่ไม่เคยมีมากกว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่เวลา และในที่สุดวันเช่นวันนี้มา ... .
ทอมวางเศษไม้ที่ลอยของเขาในกองที่เพิ่มขึ้นใกล้กับจุดที่ชิโกร่อนพันล้านรอยเท้าซ้ายโดยคนที่หายไปนานจากวันหยุดของพวกเขา.
"ชิโก สิ่งที่เราทำอะไรที่นี่?
"" การใช้ชีวิตชีวิตของลีที่เด็ก!
"" ผมไม่ได้รู้สึกเหมือนลี, ชิโก.
"" การทำงานที่มันเด็ก! "ทอมเห็นบ้านเดือนจากนี้ flowerpots พัดฝุ่น ผนังแขวนกับสี่เหลี่ยมที่ว่างพรมทรายเพียงพื้น
ห้องพักจะสะท้อนเช่นเปลือกหอยในลม และทุกคืนทุกคืนเตียงในห้องที่แยกต่างหากและเขาชิโกจะได้ยินเสียงน้ำลดลงและอยู่ห่างออกไปลงฝั่งยาวออกไม่มีร่องรอย.
ทอมพยักหน้าแทบ ปีละครั้งเขาเองนำสาวดีที่นี่รู้ว่าเธอเป็นคนที่เหมาะสมในที่ผ่านมาและว่าในเวลาที่พวกเขาจะได้รับการแต่งงาน แต่ผู้หญิงมักจะขโมยของเขาเงียบไปก่อนรุ่งอรุณความรู้สึกที่พวกเขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนอื่นไม่สามารถที่จะเล่นบท เพื่อนชิโกเหลือเช่นเครื่องดูดฝุ่นที่มีการลากที่ยอดเยี่ยม, เสียงคำรามวิ่งออกจากผ้าสำลีไม่ unturned หอยไม่มี unprized มุกของการกระเป๋าของพวกเขากับพวกเขาเช่นสุนัขของเล่นที่ชิโกได้ petted ในขณะที่เขาเปิดปากของพวกเขาที่จะนับฟันของพวกเขา
"นั่นคือผู้หญิงทั้งสี่คนเพื่อให้ห่างไกลในปีนี้."
"โอเคตัดสิน." ชิโกยิ้ม "แสดงให้ฉันเห็นทางที่จะไปอาบน้ำ."
"Chico-" ทอมกัดริมฝีปากล่างของเขาแล้วเดินต่อไป "ผมคิด ทำไมเราไม่แยก?
"ชิโกเพียงแค่มองไปที่เขา."
ผมหมายความว่า "ทอมอย่างรวดเร็วกล่าวว่า" บางทีเราจะมีโชคดีเพียงอย่างเดียว.
"" ดีฉันจะสาปแช่ง "ช้าชิโกกล่าวว่า จับกรองในกำปั้นใหญ่ของเขาก่อนที่เขา "ดูที่นี่เด็กคุณไม่ทราบข้อเท็จจริงหรือไม่ คุณและฉันเราจะมาที่นี่ปี 2000 คู่ของนกบ้าใบ้ Gooney เก่าแห้งกระดูกของพวกเขาในดวงอาทิตย์ ไม่มีอะไรที่เคยจะเกิดขึ้นกับเราในขณะนี้ทอมที่จะสายเกินไป รับที่ผ่านหัวของคุณและปิด.
"ทอมกลืนกินอย่างต่อเนื่องและมองไปที่คนอื่นๆ "ฉันคิดว่าการออกต่อไปในสัปดาห์."
"หุบปากปิดขึ้นและได้รับการทำงาน!"
ชิโกให้ทรายอาบน้ำคราดไถพรวนโกรธที่เขาสามสี่สิบเซนต์ในสลึงเหรียญเงินและเซ็น เขาจ้องที่สุ่มสี่สุ่มห้าเหรียญส่องแสงลงมาสายเช่นเดียวกับเกมพินบอลทั้งหมดลุกเป็นไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝั่งบรรทัดที่พระอาทิตย์ตกดิน
ทอม เจอคลื่น , ไม้แผ่นในมือ ของเขาฟัง
บ้านขึ้นสู่ชายฝั่งทางหลวงในตอนบ่าย แล้วเงียบ เสียงของตู้เสื้อผ้าถูกค้นกระเป๋าล็อคหักแจกันถูกทุบ และประตูสุดท้ายกระแทกปิดประตูก็จางหาย
ชิยืนอยู่บนทรายอ่อนตะแกรงลวดเจริญรุ่งเรืองของเขาที่จะเขย่าออกเก็บเกี่ยวเหรียญหาย หลังจากนั้นสักครู่ โดย glancing ที่ทอม เขาบอกว่า " ปล่อยเค้าไป "
ดังนั้นมันทุกปี เป็นสัปดาห์ หรือเป็นเดือน บ้านก็มีเพลงบวมจากหน้าต่าง จะมีมใหม่กระถางบนระเบียง ราว สีใหม่บนประตูและขั้นตอนเสื้อผ้าบนเส้นลวดเปลี่ยนจากสีสรรค์กางเกงฝัก dresses frocks เม็กซิกัน handmade เช่นสีขาวคลื่นด้านหลังบ้าน ภายใน , ภาพวาดบนผนังเลื่อนจากการเลียนแบบ Matisse ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีหลอก บางครั้งผู้หญิงก็สูง บางครั้งสั้น กับท้องฟ้า แต่ไม่เคยมีผู้หญิงมากกว่าหนึ่งครั้ง และในที่สุด วันนี้ก็เหมือนกัน มา . . . . . . .
ทอมวางขอนไม้ของเขาในกองที่ใกล้ชิโตร่อนพันล้านรอยเท้าซ้ายโดยคนยาวหายไปจากวันหยุดของพวกเขา .
" ชิโก เรามาทำอะไรที่นี่ ? "
" ชีวิตของไรลี่ย์ บอย "
" ฉันไม่รู้สึกเหมือนไรลี่ย์ ชิ "
" ทำงานสิ เจ้าหนู "
ทอมเห็นบ้าน 1 เดือนหลังจากนี้ กระถางต้นไม้ พัดฝุ่น , ผนังแขวนกับสี่เหลี่ยมที่ว่างเปล่าเพียงทราย พรมพื้น ห้องจะสะท้อนเหมือนเปลือกหอยในลม และทั้งคืนทุกคืนเตียงในห้องแยกเขาและชิโก จะได้ยินเสียงสายน้ำตกห่างและห่างลงชายฝั่งยาว ไม่ทิ้งร่องรอย .
ทอมพยักหน้า imperceptibly . เมื่อปีที่แล้วเขาได้นำสาวสวยนี่ ฉันรู้ว่าเธอถูกในที่สุด และในเวลาที่พวกเขาจะแต่งงานกันแต่ผู้หญิงมักจะขโมยเงียบไป ก่อนรุ่งอรุณ ความรู้สึกที่พวกเขาได้เข้าใจผิดว่าเป็นคนอื่น ไม่สามารถเล่นเป็นส่วนหนึ่ง เพื่อนของชิโกซ้ายเหมือนเครื่องดูดฝุ่นกับลากมากมายคำราม รัช ไม่ลินท unturned ไม่มีหอย unprized ของมุก เอากระเป๋าของพวกเขากับพวกเขาเช่นของเล่นสุนัขที่เลี้ยงโคได้ เขาเปิดปากของเขาที่จะนับฟันของพวกเขา .
" นั่นมันผู้หญิงสี่ปีนี้ "
" โอเค ผู้ตัดสิน " ชิเลยด้วย " แสดงวิธีการอาบน้ำ "
" ชิ " ทอมกัดริมฝีปากล่าง แล้วเดินต่อไป " ฉันคิดแล้ว ทำไมเราไม่เลิกกัน ? "
ชิก็มองเขา .
" หมายถึง " ทอม " บางทีเราอาจจะโชคดีกว่า คนเดียว "
" ให้ตายสิ " ชิค่อยๆ จับกระชอนในกำปั้นใหญ่ของเขาก่อนที่เขา" นี่ เจ้าหนู คุณไม่รู้ความจริง คุณและฉัน เรา จะ มา ปี 2000 คู่บ้าใบ้ นกเก่า gooney แห้งกระดูกของพวกเขาในดวงอาทิตย์ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเราตอนนี้ ทอม มันสายไปแล้ว ไปผ่านหัวของคุณ และ หุบปาก "
ทอมกลืนและมองอย่างต่อเนื่องในคนอื่น ๆ " ผมกำลังจะไปสัปดาห์หน้า "
" หุบปาก หุบปาก และไปทำงาน"
ชิให้ทรายโกรธอาบน้ำคราดที่เขาเพาะปลูก 43 เซนต์ใน pennies และ nickels dimes . เขาจ้องแต่ที่เหรียญส่องแสงลงสายไฟ เหมือนเกม Pinball
ทั้งหมดที่ลุกไหม้