Oh, I already ate, so don't worry a

Oh, I already ate, so don't worry about me." She reassured me again.

Five minute later, a waitress brought our commands.

"Itadakimasu!" I said as I dug into the sandwich. Sadly, this one didn't taste delicious… I don't know why… it is supposed though… my month feels so bitter.

"H-Honoka? What's wrong?" Maki asked with a caring expression as she stated I took a moment before eating again. "Does it taste bad?"

"No… It's nothing… I was just thinking of something…" I answered trying to avoid the question.

As I lifted my head once again, I realized Maki has already finished her drink. She wore a cute orange dress and wore a white headband. That outfit looks like a nurse's, but in a more childish way.

"Maybe that's the helper's special outfit…" I thought to myself.

I quickly finished my sandwich and we exited the cafeteria.

"So, where do you want to go?" Asked my red-haired friend.

"I don't know… Outside… Maybe…" I answered not sure of what I just said.

"It's settled, then! Let's go to the garden!" She proposed, giving her heartwarming smile.

We then headed to the door from behind. Maki was leading the way and I followed her.

"You sure do know a lot about this place…" I stated out.

"N-Not really… It's just I spent many time here, so…" She was blushing while answering.

After some few other steps, we came to a huge glass door and exited the building. We were now at a small garden with some pineapple tree surrounding the hospital, some grass on some spot, some pretty white flower and a bit tree in the center of all that landscape.

"Honoka?" Maki asked while pointing at that garden.

"Let's enjoy that day, then!" I answered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอ้ กินเสร็จแล้ว จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน" เธอมั่นใจฉันอีกห้านาทีหลัง พนักงานเสิร์ฟนำคำสั่งของเรา"Itadakimasu" ฉันกล่าวว่า ฉันขุดลงไปในแซนวิ เศร้า หนึ่งนี้ไม่อร่อย... ฉันไม่รู้ทำไม...มันควรว่า...เดือนฉันรู้สึกขมดังนั้น"H-โฮโนกะ คืออะไรผิด Maki ถามกับนิพจน์ที่มุ่งตามเธอผมเอาช่วงก่อนรับประทานอาหารอีกครั้ง "ไม่ได้ลิ้มรสไม่ดี""หมายเลข... ก็ไม่มีอะไร... ผมเพียงคิดว่า สิ่งที่..." คำตอบพยายามหลีกเลี่ยงคำถามตามที่ผมยกหัวของฉันอีกครั้ง ฉันตระหนัก Maki เสร็จเธอดื่มแล้ว เธอสวมชุดสีส้มน่ารัก และสวมแถบคาดศีรษะสีขาว เครื่องแต่งกายที่ดู เหมือนมีพยาบาล แต่ ในวิธีหน่อมแน้มมากขึ้น"บางทีที่จะแต่งกายพิเศษของผู้ช่วย..." ฉันคิดกับตัวเองฉันเสร็จแล้วแซนด์วิชของฉันได้อย่างรวดเร็ว และเราออกจากโรงอาหาร"ดังนั้น ที่คุณต้องการไปหรือไม่" ถามเพื่อนผมสีฉัน... ภายนอก... บางที..." คำตอบไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ผมกล่าวเพียง"ก็ แล้ว ลองไปสวน" เธอเสนอ ให้รอยยิ้มของเธอยามนอนแล้วยังถูกกว่าประตูจากด้านหลัง Maki เป็นผู้นำทาง และฉันตามเธอ"คุณแน่ใจว่ารู้มากเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้..." จะระบุออกมา" N-ไม่จริง ๆ... เพียงแต่ใช้เวลามากมายที่นี่ ให้กัน... " เธอถูกแดงขณะตอบหลังจากไม่กี่อื่น ๆ ขั้นตอนบางอย่าง เรามาถึงประตูใหญ่กระจก และออกจากอาคาร เรามีตอนนี้ที่สวนเล็ก ๆ และต้นไม้บางสับปะรดโดยรอบโรงพยาบาล บางหญ้าในบางจุด บางสวยสีขาวดอกไม้และต้นไม้บิตของทั้งหมดที่ภูมิทัศน์"โฮโนกะหรือไม่" Maki ถามขณะชี้ไปที่สวน"มาสนุกกับวันที่ แล้ว" ตอบ