Moringa oleifera Lam. (MO) is a tro

Moringa oleifera Lam. (MO) is a tropical tree reported to have nutritional, therapeutic and prophylactic properties (ReyesSanchez
et al., 2006; Moyo et al., 2010). MO originated from the Indian subcontinent, and later became naturalized in
tropical and subtropical areas around the world. It is known to produce high leaf mass which is a potential high quality
forage source for ruminants (Foidl et al., 2001; Sanchez-Machado et al., 2010). There are several advantages of using MO
foliage as ruminants feed: It is drought resistance and has the ability to grow on poor soils (Foidl et al., 2001); It produces
high leaf mass within a short period, and being perennial in nature, it can be harvested several times in the same growing
season (Mendieta-Araica et al., 2011a,b); MO leaves are characterized by high crude protein content, adequate amino acid
profile, high level of vitamins A, B, and C (Sanchez-Machado et al., 2010; Mendieta-Araica et al., 2011a; Sultana et al., 2015),
and high amounts of polyphenols resulting in elevated antioxidative activity (Verma et al., 2009). Moreover, MO leaves can
be fed fresh or dried, and after drying can be stored for long periods without deterioration in nutritive value (Foidl et al.,
2001).
Several research studies examined the effects of using fresh or dried hand-cut MO foliage as supplement or substitute for
local tropical forage or concentrates in the rations of lactating ruminants. Studies with low producing cows showed increase
in milk yield in response to feeding dried or fresh leaves and soft twigs of MO supplement (Reyes-Sanchez et al., 2006;
Mendieta-Araica et al., 2011a). Studies with lactating goats also showed an increase in milk yield in response to feeding MO
leaves as a sesame or concentrate replacer (Sultana et al., 2015).
Despite the great potential of using MO leaves as high quality animal feed, its global commercial use has been restricted
only to small farm holders leaning on hand-cut and not on modern machinery-based forage producers. The reasons for
this restricted exploration are: MO is a fast growing tree producing a thick trunk and branches that create problems for
commercial machinery-based harvesters (e.g. forage harvester or forage combine), routinely used in the forage production
industry; MO leaves are characterized by high moisture content (150–200 g/kg DM) and therefore became moldy during
direct ensiling, and needed a week of wilting in the field before successful ensiling (Cohen-Zinder et al., submitted for
publication).
To overcome these obstacles, a new genetic variety of M. oleifera was developed by Dr. Yiftach Vaknin (ARO, Israel) during
10 years of selective breeding of MO germplasm acquired from India and Western Africa. This new MO variety was grown
for the first time in the Mediterranean area at a high sowing density (160,000 seeds/Ha) under drip-irrigation, to produce
forage, which was harvested at intervals of 45 d (four harvests/year between July to November) to yield a total forage mass
of 35 t DM per ha. However, the residual trunk and thick branches left in the field after each harvest (at 20 cm height above
previous harvest), interfered physically with direct-wilting of the fresh high moisture forage (180–200 g/kg DM) in the field,
and dictated immediate evacuation of the fresh forage mass. A previous study that used pre-wilted (a week in the field)
MO silage as forage source for lactating cows (at a level of 130 g/kg of TMR DM) resulted in an increase in milk production
and milk antioxidative activity (Cohen-Zinder et al., submitted for publication). However, commercial harvests at intervals
of 45 d precludes wilting for a week in the field, and dictates either fast drying of the fresh MO forage outside the field to
avoid its spoilage (a costly process), or direct ensiling with solid feed additives. A preliminary glass-silo study showed that
direct ensiling of mixtures of fresh MO with sugar cane molasses and either chopped wheat hay or soy hulls (at DM ratio
of 370:90:540, respectively) were the best combinations that ensured successful ensiling (Cohen-Zinder et al., submitted
for publication). However, the effect of feeding the ensiled mixture MO + wheat hay + molasses, as a supplement to high
producing lactating cows, on intake, digestibility and efficiency of milk production was never examined.
The objective of the current study was to examine the effects of feeding the new variety of MO ensiled in a mixture
with wheat hay and molasses, at a ratio on DM basis of 370:540:90, respectively, as substitute for wheat silage and hay in
dairy cow ration, on: intake, digestibility, milk yield, milk composition, milk production efficiency, and milk anti-oxidative
activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะรุมลำ (MO) เป็นต้นไม้เขตร้อนรายงานว่าจะมีคุณสมบัติทางโภชนาการ, รักษาและป้องกันโรค (ReyesSanchez
et al, 2006;. Moyo et al, 2010). MO
มาจากชมพูทวีปและต่อมากลายเป็นสัญชาติในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลก เป็นที่รู้จักกันในการผลิตมวลใบสูงซึ่งเป็นที่มีคุณภาพสูงที่มีศักยภาพแหล่งที่มาสำหรับหญ้าอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง (Foidl et al, 2001;.. Sanchez-Machado et al, 2010)
มีข้อดีหลายประการของการใช้ MO
มีใบไม้เป็นอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง: มันเป็นความต้านทานภัยแล้งและมีความสามารถที่จะเติบโตในดินที่ไม่ดี (Foidl et al, 2001). มันผลิตมวลใบสูงภายในระยะเวลาสั้นและถูกไม้ยืนต้นในธรรมชาติก็สามารถเก็บเกี่ยวได้หลายครั้งในการเจริญเติบโตเดียวกันช่วงเวลา(เมนดีตา-Araica, et al, 2011a, b.); ใบ MO ที่โดดเด่นด้วยโปรตีนสูงเพียงพอกรดอะมิโนโปรไฟล์ระดับสูงของวิตามินA, B และ C (Sanchez-Machado et al, 2010;. เมนดีตา-Araica, et al, 2011a.. ชายา et al, 2015 ) และจำนวนเงินที่สูงของโพลีฟีนมีผลในการต้านอนุมูลอิสระสูงกิจกรรม (Verma et al., 2009) นอกจากนี้ใบ MO สามารถเป็นอาหารสดหรือแห้งและหลังจากการอบแห้งสามารถเก็บไว้เป็นเวลานานโดยไม่เสื่อมสภาพในคุณค่าทางโภชนาการ(Foidl et al., 2001). การศึกษาวิจัยหลายการตรวจสอบผลของการใช้สดหรือแห้งมือตัดใบไม้โม เป็นอาหารเสริมหรือทดแทนสำหรับอาหารสัตว์เขตร้อนในประเทศหรือมุ่งเน้นในการปันส่วนของสัตว์เคี้ยวเอื้องให้นมบุตร การศึกษาที่มีระดับต่ำการผลิตวัวพบว่าเพิ่มขึ้นในปริมาณน้ำนมในการตอบสนองต่อการให้อาหารแห้งหรือใบสดและกิ่งอ่อนของอาหารเสริมมิสซูรี (เรเยส-Sanchez et al, 2006;.. เมนดีตา-Araica, et al, 2011a) การศึกษากับแพะนมบุตรยังแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของผลผลิตน้ำนมในการตอบสนองต่อการให้อาหาร MO ใบเป็นงาหรือสมาธิทดแทน (ชายา et al., 2015). แม้จะมีศักยภาพที่ดีของการใช้ MO ใบที่มีคุณภาพสูงเป็นอาหารสัตว์, ใช้ในเชิงพาณิชย์ทั่วโลก ได้รับการ จำกัดเฉพาะผู้ถือฟาร์มขนาดเล็กที่พาดบนมือตัดและไม่อยู่ในเครื่องจักรที่ใช้ผลิตอาหารสัตว์ที่ทันสมัย เหตุผลในการสำรวจ จำกัด นี้คือ: MO เป็นต้นไม้ที่เติบโตอย่างรวดเร็วผลิตลำต้นหนาและสาขาที่สร้างปัญหาให้เก็บเกี่ยวเครื่องจักรที่ใช้ในเชิงพาณิชย์(เช่นเครื่องเกี่ยวนวดและอาหารสัตว์หรืออาหารสัตว์รวม) ใช้เป็นประจำในการผลิตอาหารสัตว์อุตสาหกรรม MO ใบมีลักษณะความชื้นสูง (150-200 กรัม / กิโลกรัม DM) และดังนั้นจึงกลายเป็นราในระหว่างการหมักโดยตรงและจำเป็นต้องมีสัปดาห์ของการเหี่ยวแห้งในสนามก่อนที่จะประสบความสำเร็จหมัก(โคเฮน-Zinder et al., ส่งสำหรับสิ่งพิมพ์) ที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ความหลากหลายทางพันธุกรรมใหม่ของเอ็ม oleifera ได้รับการพัฒนาโดยดร Yiftach Vaknin (ARO, อิสราเอล) ในช่วง10 ปีของการคัดเลือกพันธุ์ของเชื้อพันธุกรรม MO ที่ได้มาจากอินเดียและแอฟริกาตะวันตก นี้ความหลากหลาย MO ใหม่ที่กำลังเติบโตขึ้นเป็นครั้งแรกในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่มีความหนาแน่นหว่านสูง(160,000 เมล็ด / ฮา) ภายใต้หยดน้ำชลประทานในการผลิตอาหารสัตว์ซึ่งได้รับการเก็บเกี่ยวในช่วงเวลา45 d (สี่เก็บเกี่ยว / ปีระหว่างเดือนกรกฎาคมถึง พฤศจิกายน) จะให้ผลผลิตมวลรวมอาหารสัตว์35 ตันต่อเฮกแตร์ DM แต่ลำต้นและกิ่งก้านที่เหลือหนาที่เหลืออยู่ในสนามหลังการเก็บเกี่ยวแต่ละ (20 ซม. ความสูงจากการเก็บเกี่ยวก่อนหน้า), แทรกแซงกับร่างกายโดยตรงเหี่ยวแห้งของอาหารสัตว์ที่มีความชื้นสูงสด (180-200 กรัม / กิโลกรัม DM) ในสนามและบอกอพยพทันทีมวลหญ้าสด การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้ก่อนร่วงโรย (สัปดาห์ในสนาม) หมัก MO เป็นแหล่งอาหารสัตว์เลี้ยงโครีดนม (ที่ระดับ 130 กรัม / กิโลกรัมของ TMR DM) ผลในการเพิ่มการผลิตนมและกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระนม(Cohen- Zinder et al., ส่งสำหรับการตีพิมพ์) อย่างไรก็ตามผลผลิตในเชิงพาณิชย์ในช่วงเวลา45 ติ๊งเหี่ยวแห้งสำหรับสัปดาห์ในสนามและสั่งการอย่างใดอย่างหนึ่งแห้งเร็วของอาหารสัตว์ MO สดนอกสนามเพื่อหลีกเลี่ยงการเน่าเสียของ(เป็นกระบวนการที่มีค่าใช้จ่าย) หรือหมักโดยตรงกับสารอาหารที่เป็นของแข็ง การศึกษาไซโลแก้วเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่าหมักโดยตรงจากการผสมของมิสซูรี่สดกับกากน้ำตาลอ้อยและทั้งฟางข้าวสาลีสับหรือเปลือกถั่วเหลือง (ในอัตราส่วน DM 370: 90: 540 ตามลำดับ) เป็นชุดที่ดีที่สุดที่จะทำให้มั่นใจได้ประสบความสำเร็จหมัก (โคเฮน -Zinder et al., ส่งสำหรับการตีพิมพ์) อย่างไรก็ตามผลกระทบของการให้อาหารมิสซูรี่ผสมหมัก + ฟางข้าวสาลี + กากน้ำตาลเป็นอาหารเสริมเพื่อสูงผลิตวัวให้นมบุตร, การบริโภคการย่อยและประสิทธิภาพของการผลิตนมก็ไม่เคยได้รับการตรวจสอบ. วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันเพื่อศึกษาผลกระทบของ อาหารหลากหลายใหม่ของมิสซูรี่หมักในส่วนผสมที่มีฟางข้าวสาลีและกากน้ำตาลในอัตราส่วนบนพื้นฐานDM 370 ที่อยู่: 540: 90 ตามลำดับแทนการหมักข้าวสาลีและหญ้าแห้งในอาหารโคนม, เมื่อ: ปริมาณการย่อยนม ผลผลิตองค์ประกอบนมประสิทธิภาพการผลิตนมและนมต้านออกซิเดชันกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะรุม แลม ( โม ) เป็นเขตร้อนต้นไม้ว่ามีโภชนาการ , การรักษาคุณสมบัติและการป้องกัน ( reyessanchez
et al . , 2006 ; Moyo et al . , 2010 ) โมที่มาจากคาบสมุทรอินเดีย และต่อมาก็กลายเป็นสัญชาติใน
เขตร้อนและเขตอบอุ่นทั่วโลก มันเป็นที่รู้จักกันในการผลิตสูงใบมวลซึ่งเป็น
คุณภาพศักยภาพสูงแหล่งที่มาของอาหารสัตว์สำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( foidl et al . , 2001 ; ซานเชส มาชาโด et al . , 2010 ) มีข้อดีหลายประการของการใช้โม
ใบไม้เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องเลี้ยง : มีความต้านทานแล้ง และมีความสามารถที่จะเติบโตในดินที่ไม่ดี ( foidl et al . , 2001 ) ; มันผลิต
มวลใบสูงภายในระยะเวลาอันสั้น และเป็นไม้ยืนต้นในธรรมชาติก็สามารถเก็บเกี่ยวได้หลายครั้ง ในช่วงเดียวกันเพิ่มขึ้น
ฤดูกาล ( mendieta araica et al . , 2011a , B ) ; โมใบมีลักษณะเนื้อหาของโปรตีนสูง มีกรดอะมิโน
โปรไฟล์ ระดับสูงของวิตามิน A , B และ C ( ซานเชส มาชาโด et al . , 2010 ; mendieta araica et al . , 2011a ; Sultana et al . , 2015 )
และปริมาณโพลีฟีนอลสูง ส่งผลให้กิจกรรมต้านสูง ( verma et al . , 2009 ) นอกจากนี้ โม ใบสดหรือแห้งสามารถ
ระอา ,และหลังจากการอบแห้ง สามารถเก็บไว้ได้เป็นเวลานาน โดยไม่มีการเสื่อมสภาพในคุณค่าทางโภชนาการ ( foidl et al . ,

2001 ) การศึกษาวิจัยหลายได้ศึกษาผลของการใช้สดหรือแห้งตัดมือโม เป็นอาหารเสริม หรือใบแทน
พืชอาหารสัตว์เขตร้อนท้องถิ่นหรือเข้มข้นในอาหารของโคนมสัตว์เคี้ยวเอื้อง . การศึกษาต่ำ การผลิตวัวพบเพิ่ม
ในการตอบสนองต่อการให้ผลผลิตน้ำนมแห้ง หรือใบสดอ่อนและกิ่งของโมเสริม ( Reyes Sanchez et al . , 2006 ;
mendieta araica et al . , 2011a ) การศึกษากับน้ำนมแพะ นอกจากนี้ยังพบการเพิ่มผลผลิตน้ำนมในการตอบสนองต่อการให้อาหารโม
ใบไม้เป็นงา หรือมุ่งทดแทน ( Sultana et al . , 2015 ) .
แม้จะมีศักยภาพที่ดีของการใช้โมใบคุณภาพอาหารสัตว์การใช้งานเชิงพาณิชย์ของโลกถูก จำกัด
เพียงฟาร์มขนาดเล็กถือพิงตัดมือไม่ใช่เครื่องจักรที่ทันสมัยที่ใช้ผลิตอาหารสัตว์ เหตุผลนี้คือ : โม
จำกัดการสำรวจเป็นการเติบโตอย่างรวดเร็ว ต้นไม้ผลิตหนาลําต้นและกิ่งก้านที่สร้างปัญหาให้
เครื่องจักรเชิงพาณิชย์ ( เช่น ใช้เครื่องเก็บเกี่ยวพืชอาหารสัตว์เก็บเกี่ยวหรืออาหารสัตว์รวม )ตรวจที่ใช้ในอุตสาหกรรมผลิตอาหารสัตว์
; โมใบมีความชื้นสูง ( 150 – 200 g / kg DM ) และดังนั้นจึงกลายเป็นขึ้นราในระหว่าง
การหมักโดยตรง และเป็นสัปดาห์ที่แช่ไว้ในช่องก่อนประสบความสำเร็จในการหมัก ( โคเฮน zinder et al . , ส่ง

เพื่อเอาชนะอุปสรรคสิ่งพิมพ์ ) เหล่านี้ความหลากหลายพันธุกรรมใหม่ของ ดถูกพัฒนาโดยดร.yiftach Vaknin ( Aro , อิสราเอล ) ระหว่าง
10 ปีคัดเลือกพันธุ์ โมพันธุ์ที่ได้มาจากอินเดียและแอฟริกาตะวันตก หลากหลายโมใหม่นี้ปลูก
เป็นครั้งแรกในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่ความหนาแน่นสูง ( 160 , 000 มีการหว่านเมล็ด / ฮา ) ภายใต้การชลประทานแบบหยด เพื่อผลิต
อาหารสัตว์ ,ซึ่งเก็บเกี่ยวในช่วงเวลา 45 วัน ( 4 ครั้ง / ปี ระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงพฤศจิกายน ) ต่อผลผลิตมวลรวมอาหารสัตว์
35 t DM ต่อฮา อย่างไรก็ตาม รถที่เหลือและกิ่งก้านหนาทิ้งในทุ่งนาหลังการเก็บเกี่ยวแต่ละ ( 20 ซม. ความสูงเหนือ
เก็บเกี่ยวก่อน ) รบกวนดูตรงการเหี่ยวของพืชอาหารสัตว์สดความชื้นสูง ( 180 - 200 g / kg DM ) ในนาม
และบงการทันทีการอพยพของมวลพืชอาหารสัตว์สด การศึกษาก่อนหน้าที่เคยเหี่ยวก่อน ( สัปดาห์ในทุ่ง )
โมเป็นแหล่งพืชอาหารสัตว์หมักเลี้ยงโครีดนม ( ที่ระดับ 130 กรัม / กิโลกรัมใช้ DM ) มีผลทำให้มีการเพิ่มการผลิตน้ำนมและกิจกรรมต้าน
( โคเฮน zinder et al . , และสิ่งพิมพ์ ) อย่างไรก็ตาม ผลผลิตเชิงพาณิชย์ในช่วงเวลา
45 D precludes เหี่ยวแห้งเป็นสัปดาห์ ในสนาม และสั่งการให้แห้งเร็วของสดโมหาอาหารนอกสนามเพื่อหลีกเลี่ยงการเน่าเสีย
( กระบวนการราคาแพง ) หรือโดยการหมักด้วยสารปรุงแต่งอาหารที่เป็นของแข็ง เบื้องต้นพบว่ากระจกไซโล
การหมักโดยตรงผสมกับน้ำตาลอ้อยและกากน้ำตาลโมสดทั้งเปลือกถั่วเหลืองข้าวสาลีหญ้าแห้งสับ หรืออัตราส่วนของ 370:90:540
( DM ,ตามลำดับ ) โดยรวมที่ดีที่สุดที่มั่นใจได้สำเร็จการหมัก ( โคเฮน zinder et al . , ส่ง
สำหรับสิ่งพิมพ์ ) อย่างไรก็ตาม ผลของการให้อาหาร ensiled ผสมโมข้าวสาลีหญ้ากากน้ำตาลเป็นอาหารเสริมเพื่อให้นมวัวสูง
การผลิต , การบริโภค , การย่อยได้ และประสิทธิภาพการผลิตน้ำนมก็ไม่เคยตรวจ
วัตถุประสงค์ของการวิจัยคือ เพื่อศึกษาผลของการให้ความหลากหลายใหม่ของโม ensiled ในส่วนผสม
ด้วยหญ้าแห้งข้าวสาลี และกากน้ำตาล ในอัตราส่วน บนพื้นฐานของ 370:540:90 DM ตามลำดับ ทดแทนข้าวสาลี และหญ้าหมักในอาหารโคนมต่อ :
, บริโภค , การย่อยได้ , ปริมาณน้ำนม องค์ประกอบของน้ำนม ประสิทธิภาพการผลิตนม และนมต้านออกซิเดชัน
กิจกรรม