CONCLUSIONThe particular interpreti

CONCLUSION
The particular interpretive query of this paper is: did State Parties
intentionally sign themselves up for mandatory transnational obligations to address the
root causes of human trafficking in countries of origin? It is argued herein that the
ordinary meaning of 9(4) clearly creates a shared responsibility to prevent
trafficking in origin countries. In the context of transnational prevention
programs to address root causes of trafficking, States Parties to the Protocol have
strong mandatory obligations. These obligations override the less onerous due
diligence obligations imposed under human rights law by virtue of the lex
specialis maxim. This interpretation is bolstered by the aim and purpose of the
Protocol because one of the three cornerstone goals of the Protocol is prevention.
Examining human rights conventions reveals that the language in 9(4) is
stronger, except for one small but important exception. The CRC also obliges
States Parties to undertake appropriate international measures to prevent to
abduction, sale or traffic in children. At this stage, the content and details
surrounding this rule are unclear. In fact, the entire international framework for
combatting human trafficking is in a phase of rapid development. This paper has
argued that this emerging framework does not fit neatly into either the
traditional "law enforcement" or "human rights" frameworks. The unique
international and clandestine nature of this phenomenon requires creative and
novel responses to it. One of these responses is providing for mandatory transnational prevention obligations. This provision is a skeletal starting point,
one that will hopefully be given flesh through further development in this area.
By bringing into focus the strong prevention obligations in the Protocol, this
paper has sought to question the widely held view that using a human rights
discourse and framework to address human trafficking is preferable. In fact, this
approach comes at an opportunity cost since the prevention obligations under
the developed human rights concepts of due diligence are simply nowhere near
as strong as under the Protocol.
However, what is also clear from the above analysis is that the fight against
trafficking in persons has created a new framework and it is not entirely clear
how this framework will operate. In the context of transnational prevention,
compliance and enforcement mechanisms could be found in the TIP Reports or
potentially in the country reporting under the CRC. It may well be that in this
way the law enforcement and human rights frameworks will both support this
transnational prevention obligation.
By highlighting this overlooked yet still rough gem, this paper seeks to
motivate actors in civil society and government to further develop the notion of a
shared responsibility to prevent human trafficking. It calls on the anti-trafficking
movement to take future action in this direction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปสอบถามสื่อความหมายเฉพาะกระดาษนี้เป็น: ทำกิจการรัฐตั้งใจลงชื่อตัวเองขึ้นสำหรับบังคับข้ามชาติหน้าที่ไปยังที่อยู่สาเหตุของการค้ามนุษย์ในประเทศของ มันจะโต้เถียงในที่นี้ที่นี้ความหมายสามัญของ 9(4) ชัดเจนสร้างความรับผิดชอบร่วมกันเพื่อป้องกันการค้าในประเทศต้นกำเนิด ในบริบทของการป้องกันปราบปรามมีรัฐภาคีเพื่อให้โปรแกรมที่อยู่รากสาเหตุของการค้าบังคับแข็งแกร่ง หน้าที่เหล่านี้แทนครบกำหนดชำระจากน้อยกำหนดภายใต้กฎหมายสิทธิมนุษยชนอานิสงส์ lex ภาระความขยันspecialis maxim การตีความนี้จะมอบควบคุมจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของการโพรโทคอลเนื่องจากเป้าหมายสำคัญสามของโพรโทคอลอย่างใดอย่างหนึ่งคือการป้องกันตรวจสอบแบบแผนสิทธิมนุษยชนเผยว่า ภาษาใน 9(4)แข็งแกร่งขึ้น ยกเว้นข้อยกเว้นหนึ่งเล็ก ๆ แต่สำคัญ CRC ยังบังคับรัฐภาคีจะดำเนินมาตรการที่เหมาะสมระหว่างประเทศเพื่อป้องกันการลักพาตัว การขาย หรือปริมาณการใช้ในเด็ก ในขั้นตอนนี้ เนื้อหา และรายละเอียดรอบกฎนี้ไม่ชัดเจน ในความเป็นจริง กรอบนานาชาติทั้งหมดต่อต้านการค้ามนุษย์อยู่ในขั้นตอนการพัฒนาอย่างรวดเร็ว เอกสารนี้ได้โต้เถียงว่า กรอบนี้เกิดใหม่ไม่เหมาะอย่างใดแบบ "บังคับใช้กฎหมาย" หรือ "สิทธิมนุษยชน" กรอบ ไม่ซ้ำกันนานาชาติ และลับธรรมชาติปรากฏการณ์นี้ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ และnovel responses to it. One of these responses is providing for mandatory transnational prevention obligations. This provision is a skeletal starting point,one that will hopefully be given flesh through further development in this area.By bringing into focus the strong prevention obligations in the Protocol, thispaper has sought to question the widely held view that using a human rightsdiscourse and framework to address human trafficking is preferable. In fact, thisapproach comes at an opportunity cost since the prevention obligations underthe developed human rights concepts of due diligence are simply nowhere nearas strong as under the Protocol.However, what is also clear from the above analysis is that the fight againsttrafficking in persons has created a new framework and it is not entirely clearhow this framework will operate. In the context of transnational prevention,compliance and enforcement mechanisms could be found in the TIP Reports orpotentially in the country reporting under the CRC. It may well be that in thisway the law enforcement and human rights frameworks will both support thistransnational prevention obligation.By highlighting this overlooked yet still rough gem, this paper seeks tomotivate actors in civil society and government to further develop the notion of ashared responsibility to prevent human trafficking. It calls on the anti-traffickingmovement to take future action in this direction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
แบบสอบถามการสื่อความหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการวิจัยนี้คือ: รัฐภาคีไม่
เจตนาลงชื่อตัวเองขึ้นสำหรับภาระผูกพันข้ามชาติบังคับให้อยู่ที่
รากสาเหตุของการค้ามนุษย์ในประเทศต้นทาง? มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ในที่นี้ว่า
หมายสามัญของ 9 (4) อย่างชัดเจนสร้างความรับผิดชอบร่วมกันในการป้องกันการ
ค้ามนุษย์ในประเทศต้นกำเนิด ในบริบทของการป้องกันข้ามชาติ
โปรแกรมเพื่อแก้ไขสาเหตุของการค้ามนุษย์, รัฐภาคีพิธีสารมี
ภาระผูกพันบังคับที่แข็งแกร่ง ภาระผูกพันเหล่านี้แทนที่ภาระน้อยลงเนื่องจาก
ภาระหน้าที่ความขยันที่กำหนดภายใต้กฎหมายสิทธิมนุษยชนโดยอาศัยอำนาจของไฟแนนเชี่
Maxim specialis นี่คือการตีความหนุนโดยจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของ
พิธีสารเพราะหนึ่งในสามเป้าหมายสำคัญของพิธีสารคือการป้องกัน.
ตรวจสอบการประชุมสิทธิมนุษยชนเผยให้เห็นว่าภาษาใน 9 (4) เป็น
แข็งแกร่งยกเว้นข้อยกเว้นเล็ก ๆ แต่ที่สำคัญอย่างหนึ่ง ซีอาร์ซียังบังคับให้
รัฐภาคีจะดำเนินมาตรการต่างประเทศที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการ
ลักพาตัว, การขายหรือการจราจรในเด็ก ในขั้นตอนนี้เนื้อหาและรายละเอียด
รอบกฎข้อนี้มีความชัดเจน ในความเป็นจริงในกรอบระหว่างประเทศทั้งหมดสำหรับ
การต่อต้านการค้ามนุษย์อยู่ในขั้นตอนของการพัฒนาอย่างรวดเร็ว กระดาษนี้มีการ
ถกเถียงกันอยู่ว่ากรอบการทำงานที่เกิดขึ้นใหม่นี้ไม่ได้พอดีอย่างเรียบร้อยในทั้ง
แบบดั้งเดิม "การบังคับใช้กฎหมาย" หรือ "สิทธิมนุษยชน" กรอบ ที่ไม่ซ้ำกัน
ธรรมชาติระหว่างประเทศและความลับของปรากฏการณ์นี้ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์และ
การตอบสนองของนวนิยายกับมัน หนึ่งในคำตอบเหล่านี้จะให้ภาระการป้องกันข้ามชาติบังคับ บทบัญญัตินี้เป็นจุดเริ่มต้นโครงร่าง
หนึ่งที่จะหวังว่าจะได้รับเนื้อผ่านการพัฒนาต่อไปในพื้นที่นี้.
โดยนำในโฟกัสภาระหน้าที่การป้องกันที่แข็งแกร่งในพิธีสารนี้
กระดาษได้พยายามที่จะตั้งคำถามกับมุมมองที่จัดขึ้นอย่างกว้างขวางว่าการใช้สิทธิมนุษยชน
วาทกรรม และกรอบการเพื่อรับมือกับการค้ามนุษย์เป็นที่นิยม ในความเป็นจริงนี้
วิธีการมาในต้นทุนค่าเสียโอกาสเนื่องจากภาระหน้าที่การป้องกันภายใต้การ
พัฒนาแนวคิดสิทธิมนุษยชนของความขยันเนื่องจากเป็นเพียงไม่มีที่ไหนเลยใกล้
เป็นที่แข็งแกร่งเป็นภายใต้พิธีสาร.
แต่สิ่งที่ยังเป็นที่ชัดเจนจากการวิเคราะห์ข้างต้นก็คือการต่อสู้กับ
การค้ามนุษย์ ในผู้ที่ได้สร้างกรอบการทำงานใหม่และมันก็ไม่ชัดเจน
ว่ากรอบนี้จะดำเนินการ ในบริบทของการป้องกันข้ามชาติ,
การปฏิบัติและการบังคับใช้กลไกที่อาจจะพบได้ในรายงานเคล็ดลับหรือ
ที่อาจเกิดขึ้นในประเทศที่รายงานภายใต้ซีอาร์ซี มันอาจจะดีว่าในนี้
วิธีการบังคับใช้กฎหมายและสิทธิมนุษยชนกรอบทั้งสองจะสนับสนุนเรื่องนี้
ภาระหน้าที่ในการป้องกันการข้ามชาติ.
โดยไฮไลต์นี้มองข้ามยังคงอัญมณีหยาบบทความนี้พยายามที่จะ
กระตุ้นให้นักแสดงในภาคประชาสังคมและภาครัฐในการพัฒนาความคิดของการให้
ความรับผิดชอบร่วมกันในการป้องกันการค้ามนุษย์ มันเรียกร้องให้ต่อต้านการค้ามนุษย์
การเคลื่อนไหวที่จะดำเนินการในอนาคตในทิศทางนี้